[SF]TVXQ YAOI {Mperg}

ลำดับตอนที่ #2 : [SF] ฉันกำลังท้องงั้นหรอ.....1

     สวัสดีคับท่านผู้อ่านทุกคน ผม คิมแจจุงเองคับ ตอนนี้ได้เกิดเรื่องที่ไม่น่าเชื่อขึ้นกับตัวผมคับ ผมจะทำยังไงดีเนี่ย ผมจะทำยังไงดี ตอนนี้ผมกำลังท้อง ท้องได้ 3 เดือนแล้วละคับ แล้วพ่อของลูกในท้องของผมมันก็ไม่ใช่ใครที่ไหนคับ ไอเจ้ายุนโฮเพื่อนร่วมงานของผมและยังเป็นแฟนของผมอีกต่างหาก ผมไม่กล้าบอกมันอะว่าผมท้อง ผมจะบอกมันดีไหมอะ

“โบแจ ทำอะไรอยู่หรอ”นั้นไงมันมาแล้ว

“อ่า ฉัน...ฉันกำลังนอนเล่นอยู่ นายมีอะไรหรอ”

“อืม ขอนอนด้วยคนสิ”ดูมันทำหน้าสิคับ หน้าหื่นมาแต่ไกลเลยผมจะทำยังไงดี พวกคุณช่วยผมด้วยสิ

“เออ ได้สิ”

“นิโบแจ รู้สึกว่าช่วงนี้นายดูจะหน้าซีดๆนะ นายไม่สบายหรอ”

“ก็ไม่นิ ทำไมหรอ หน้าฉันซีดมากเลยหรอ”ตกใจละสิคับ อาการออกขนาดนั้นเลยหรอ

“อืม หน้านายซีดมากๆเลยนะ นายบอกฉันได้นะ นายอย่าลืมสิฉันเป็นแฟนนายนะ”

“เออ อืม”

“จะบอกฉันได้ไหมว่านายเป็นอะไรไป เมื่อตอนเที่ยงก็ไม่ค่อยจะกินข้าว แถมยังจะอาเจียนอีก นายบอกฉันได้ไหมว่านายกำลังเป็นอะไร”

“เออ...ยุน....นายจะเชื่อเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นหรือป่าวถ้าเกิดฉันบอกนายไปแล้วนะ”ผมทำตาละห้อยละคับ ก็ดูสีหน้ามันสิคับ ทำหน้าเป็นห่วงผมสุดๆเลยอะ

“นายบอกฉันมาเถอะ ยังไงนายก็แฟนฉันฉันเชื่อใจนายนะ”ดูๆมันเอามือมาวางไว้บนแก้มผม อย่าทำอะไรบ้าๆนะยุน ฉัน...ฉันเขิน

“คือ ฉัน......ฉัน”

“ฉันอะไรหรอโบแจ หืม”

“ฉันกำลัง......กำลังตั้งท้องได้ 3 เดือนแล้ว”ผม ผมบอกไปแล้วๆๆๆๆๆๆ

“O.O นายบอก...บอกว่าอะไรนะ”ง่า ดูหน้ามันสิคับ ผมกลัวจัง

“ฉันกำลังมีลูกกับนาย และฉันก็กำลังตั้งท้องได้ 3 เดือนแล้ว”เขินนะคับ ผมเขินและกลัวด้วย

“มันเรื่องจริงหรอแจจุง”

“อืม มันคือเรื่องจริง หรือว่านายไม่เชื่อฉันชองยุนโฮ นายไม่เชื่อฉันใช่ไหม”แงๆ ผมอยากร้องไห้ ไอบ้างชองยุนโฮมันไม่เชื่อผมอะ ผมก็เลยรีบลุกออกจากเตียงตรงไปยังประตูห้องเพื่อนที่จะเดินออกไปจากห้องคอนโดกลับไปหาแม่

“ไม่...ไม่ใช่อย่างนั้นนะ แจจุง แจจุงๆ”

ปัง !!!

“โถ่เว้ย”

“แล้ว เราจะทำยังได้ละเนี่ย โถ่เว้ย ไม่น่าพูดอะไรบ้าๆแบบนั้นออกไปเลย”ผมกำลังกุมขมับเลยละคับ หลังจากที่ที่รักของผมวิ่งออกจากห้องไปนะ ผมจะทำยังไงดีละคับทีนี้ ภรรเมียของผมก็งอนนานด้วยสิ ปากผมมันก็หมาได้จริง

ทางด้านแจจุง

“ฮึก...ฮือ ไอยุนโฮบ้า ไอสามีบ้า ทำไมแกไม่เชื่อฉันฮะ ไอบ้า”ตอนนี่ผมร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรเลยละคับ แถมยังขับรถไปด้วย ผมจะไปหาแม่คับ ผมจะไปนอนกับแม่ 

“ฮึก...ฮือ ไอหมีบ้า ไอหมีควาย ไอหมีปากห้อย”ผมยังไม่เลิกที่จะด่าไอสามีเฮงซวยนั้นหรอกนะคับ ตอนนี้ผมมาถึงบ้านของผมแล้วละ

ติ๋งต๋องๆ

“มาแล้วค่ะๆ”เสียงของผู้เป็นเจ้าของบ้านเอ่ยขึ้น

“แม่ ฮึก...ฮือๆ”เมื่อแจจุงได้เห็นคนที่ได้ให้กำเนิดตนเองมาก็รีบวิ่งเข้าไปกอดผู้เป็นแม่โดนทันที ผู้เป็นแม่เห็นดังนั้นก็ตกใจเป็นอย่างมากที่ลูกชายของตนนั้นร้องไห้ฟูมฟายและรีบพาเข้ามานั่งในบ้านและเริ่มสักถามเรื่องราวต่างที่ตอนนี้ลูกชายของตนกำลังประสบปัญหามา

“มันเกิดอะไรขึ้นลูก บอกแม่หน่อยสิ หืม”ผู้เป็นแม่ได้แต่ปลอบโยนลูกชายของตนอย่างห่วงใย นับตั้งแต่ที่แจจุงของตนเองออกไปอยู่กับชอง ยุนโฮ ผู้ที่เป็นเพื่อนร่วมงานและเป็นแฟนของลูกชายตนเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาก และก็เป็นอยู่บางครั้งที่ทะเลาะกันแล้วแจจุงจะหนีมาหาที่บ้านอยู่เป็นประจำ แต่สงสัยเรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่ใหญ่น่าดู 

“แม่ ไอยุน ไอหมีบ้านั้นมันไม่เชื่อแจอ่ะ มันไม่เชื่อแจ ฮือๆ”ผู้เป็นลูกชายเอ่ยขึ้นมาก่อนจะปล่อยโฮอีกละรอก

“ยุนโฮ เค้าไม่เชื่อลูกเรื่องอะไรหรือ บอกแม่มาสิ”ผู้เป็นแม่ถามไถ่ลูกชายของตนก่อนจะจับหน้าของลูกชายให้มาสบตากับตนเอง

“หนูบอกมันว่า หนูท้องได้สามเดือนแล้ว แต่มัน แต่มัน...มันไม่เชื่อหนูอะ”ผู้เป็นลูกเอ่ยบอกกับแม่ของตนก่อนจะซบหน้าลงบนไหล่ของผู้เป็นแม่ ผู้เป็นแม่ดูไม่มีท่าทีที่ตกใจเพราะเรื่องนี้ตนก็ได้ทราบจากลูกชายของตนแล้วเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมากและตนก็ได้พาลูกชายของตนไปพบแพทย์เพื่อนฝากครรภ์ไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้วเช่นกัน

“ลูกใจเย็นๆนะ ยุนโฮเค้าอาจจะตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่ก็เป็นได้ คนเป็นพ่อนะ ตอนแรกๆก็เป็นอย่างนี้แหละจ๊ะ เดี๋ยวอีกไม่กี่นาทีก็ต้องโทรมาง้อหรือไม่ก็ตามมาหาที่บ้านนะแหละ ลูกก็ใจเย็นๆแม่เข้าใจว่าคนท้องอารมณ์ตอนนี้มันแปรปรวนง่าย ยังไงซะลูกก็ใจเย็นๆนะ”ผู้เป็นแม่ปลอบลูกชายของตนอย่างอ่อนโยน แจจุงที่นั่งฟังคำพูดของผู้เป็นแม่อยู่ตอนนี้ก็หยุดร้องและก็นั่งทำตาแบ๊วเหมือนจะเข้าใจในคำพูดของผู้เป็นแม่

 

“แล้วจะให้ผมทำยังได้ละฮะ ก็ผมไม่อยากจะเจอหน้าไอหมีอ้วนนิ”แจจุงเอ่ยขึ้นพลางเบื่อนหน้าไปทางอื่น

“เอาอย่างนี้ ลูกก็นอนที่บ้านก่อนคิดซะว่าพรุ่งนี้จะทำตัวยังไงไปหายุนโฮเค้า โอเคไหม”

“อืม”

“แล้วนี่ลูกทานข้าวมาหรือยัง ถ้ายังก็มากินข้าวกับแม่ซะสิ”

“ผมยังไม่ได้ทานเลย แต่กะไว้แล้วว่าต้องมาฝากท้องกับแม่แน่นอน”

“จ๊ะ งั้นไปที่โต๊ะกันเถอะ แม่ทำกับข้าวเสร็จพอดีเลย”

“คับแม่”