คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2
9 ปีต่อมา
“นี่ พี่เฮเลนไป.......”
“ ‘เดินเล่นในสวนกันนะ’ จะพูดอย่างนี้ใช่มั้ยล่ะ เฮรา”
“แหม พี่ก็.....” รู้แกวทุกที
“นี่ เฮรา....เธออายุ 18 แล้วนะ”
“นี่ หนูเรียนอะไรต่อมิอะไรมาเยอะแล้วนะ ได้ดีด้วยแล้วอะไรอีกล่ะ”
“เรื่อง....”
“เรื่องดาบก็ได้ วิชาการก็ดี การเมืองการวางแผนรบก็ใช้ได้ แล้ว....”
“เรื่องทำกับข้าวล่ะ ยังจะเวทย์อีกนะ”
“เอ่อ...อันนั้นก็..ได้...นิดหน่อย”
นิดหน่อยอะไร ฉันจำอะไรไม่ได้เลย เวทย์จำได้แค่บทเดียว แล้วเรื่องทำกับข้าว...เอ่อ....ทำทีไรไหม้ทุกที.......
ก๊อกๆๆ
2 พี่น้องหันไปมองที่ประตูด้วยความตกใจเล็กน้อย
“ใคร” เฮเลนตะโกนถาม
“หม่อมฉันเอง ออร่า”
สองพี่น้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมืองข้างบ้านเคยโดนลอบปลงพระชนม์ในห้องทำงานมาแล้วเพราะ.........ไม่ยอมหันไปดูว่าใครเข้ามา
“อ้อ เข้ามาสิ”
แอ๊ดดดดด
“องค์หญิงเฮราเพคะ พระราชาทรงเรียกให้ไปพบที่ห้องโถง”
“จ๊ะ ขอบคุณนะ ออร่า”
“เพคะ”
หลังจากเสียงปิดประตูจางหายไปซักพัก
“เฮ้อ...เบื่อจัง ไปก่อนนะ พี่เฮเลน”
“จ้า”
“อย่ามัวแต่ทำงานจนขึ้นคานล่ะ”
“เฮราาาา”
ปัง!!
อิอิ สนุก แหมก็พี่มัวแต่ทำงานให้พี่ไนท์อยู่ได้ ไม่เห็นหล่อเลย
“เฮ้อ..จะเจออะไรอีกน้าาา”
แอ๊ดดดด
“มาแล้วรึลูก”
มาแล้วไงค่ะ ไม่เห็นหรือไง
“ค่า เสด็จพ่อมีไรหรือเพคะ”
“ข้าจะแนะนำครูสอนเวทย์คนใหม่ให้เจ้า”
เฮรากอดอกทันที นี่เปลี่ยนมากี่คนแล้วเนี่ย
“อีกแล้วหรือ เสด็จพ่อก็รู้ว่า....”
“เจ้าจำคาถาได้แค่บทเดียว แต่ครูคนนี้ต้องสอนได้แน่”
จะสอนได้ไง ไม่รู้กี่คนต่อกี่คนต้องเผ่นหนีไปหมดเพราะคาถาบทเดียวของหนูเนี่ย
“เพราะ....”
เฮรายื่นหน้าเข้าไปถาม ทำท่ายียวน
“เพราะเขาเป็นลูกจอมเวทย์เชียวน้า”
“หา”
นี่เสด็จพ่อลงทุนไปขอร้องให้ลูกจอมเวทย์มาสอนเชียวรึ
“พ่อลงทุนนะเนี่ย”
“เปล่าๆ เปล่าเลย พ่อมีเพื่อนเป็นจอมเวทย์น่ะ”
“อ้อ”
จริงสิ พ่อเป็นถึงนักรบผู้ยิ่งใหญ่ก็ต้องมีเพื่อนเป็นจอมเวทย์สิเนอะ
“ฟาราเดลร์ เข้ามา”
หือ? ชื่อฟาราเดลร์ ชื่อแปลกดีแฮะ
แอ๊ดดดดดด
หนุ่มหน้าใส ใส่ชุดจอมเวทย์ เดินเข้ามาอย่างสง่างามที่สุด แม้แต่เฮรายังรู้สึกถึงพลังเวทย์ที่โชยออกมา แต่....เขาดูไม่น่ากลัวเลย สักนิดก็ไม่
“ถวายบังคม ฝ่าบาท”
“ลุกขึ้นเถิด ฟาราเดลร์”
ตอนนี้เฮรายืนแข็งทื่อ ไม่ขยับเพราะกำลังตะลึงกับความสง่างามตรงหน้า เธอไม่เคยเจอใครสง่างามเท่านี้ทั้งๆที่เธอหนีออกจากพระราชวังอยู่บ่อยๆ
“เฮรา”
“......”
“เฮรา”
“......”
“เฮรา!!”
ราชาคาร์ลทรงตะเบงสุดเสียง จนเฮราถึงกับสะดุ้ง
“คะ....ค่า”
“ลูกเป็นไรนะ”
“เอ่อ....ไม่เป็นไรค่ะ”
“งั้นเชิญไปเรียนเวทย์กับฟาราเดลร์แล้วกันนะ”
“เอ๋...ตะ....ตอนนี้เลยหรือ”
“ใช่ ตอนนี้”
ราชาคาร์ลดันหลังเฮราและฟาราเดลร์ให้ออกไปข้างนอก
“แต่....”
“ไม่มีแต่”
“สะ..เสด็จ....”
ปัง!!
“พ่อ.....”
เฮราพูดจบก็ต้องกลับหันไปหานายฟาราเดลร์ที่กำลังพยายามกลั้นขำอยู่
“ขำอะไร”
“เปล่านี่”
เฮราพินิชดูจอมเวทย์ฟาราเดลร์ที่กำลังหัวเราะอยู่ เธอแทบอยากถอนคำพูดกี่รอบต่อกี่รอบที่ว่า ฟาราเดลร์สง่างาม แต่เธอถอนไม่ได้เพราะ....กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ อืม....เมื่อถอนไม่ได้ก็ไม่เรียนก็แล้วกัน
ชอบใจกันบ้างเปล่าเอ่ย ติชมอะไรให้รู้ด้วยเด้อ >O<
ความคิดเห็น