ฟิคหัวขโมยแห่งบารามอส ตอน กลับสู่เอดินเบิร์ก

ลำดับตอนที่ #5 : เสือปะทะสิงห์

พลั่ก!



เสียงกระแทกอย่างแรงที่เกิดจากแผ่นหลังของขอทานแห่งทริสทอร์ กระแทกกับพื้น  ด้วยน้ำมือของเจ้าชายแห่งเมืองนักรบ  ซึ่งไม่คิดจะผ่อนปรนหรือฟังคำแก้ตัวใดๆทั้งสิ้น  นัยน์ตาสีฟ้าแข็งกร้าว ดวงหน้ารูปสลักที่บ่งบอกว่าอารมณ์กำลังพลุ้งพล่าน จนเธอสัมผัสได้ถึงไอความร้อนที่แผ่ออกมาจากร่างใหญ่



“ อย่าคิดมายุ่งกับเฟริน...อีก เป็นอันขาด!” เสียงตวาดลั่นจากคาโล ที่พยายามสงบสติอารมณ์ได้ยากเต็มที



“ นายควรจะรู้ว่าตอนนี้นายเป็นใคร  อยู่ในจุดไหน และในฐานะอะไร....จำเอาไว้!” คำพูดที่ไม่น่าออกจากปากเจ้าชายน้ำแข็งตอนนี้กลับพลั่งพลู ออกมาราวกับสายน้ำ



..มันหึง...



คิดแล้วมันก็อดยิ้มไม่ได้...ใครจะไปรู้ล่ะว่าเจ้าชายคนสำคัญแห่งคาโนวาลที่มีทุกอย่างเพรียบพร้อม  มีผู้หญิงมากหน้าหลายตาผ่านเข้ามาในชีวิต ทั้งที่เป็นเจ้าหญิง และสามัญชน  จะมาหลงรักไอ้ร่างผู้หญิงงี่เง่านี่!.............แต่ไม่ใช่แค่มันคนเดียว.....ขนาดเจ้าห้องสมุดเคลื่อนที่..มันยัง.........



เฮอะ! ไอ้ร่างนี้มันก็ไม่เห็นจะน่าพิศวาสตรงไหน หุ่นเขาก็ไม่น่าเข้าขั้นสาวงาม  ช่วงบนก็มีนิดหน่อย...ไอ้ช่วงล่างมันก็เท่านั้น



โรนิ่งเงียบไปชั่วครู่ แต่ไม่หลบสายตา ก่อนจะยันตัวลุกขึ้น ยืนประจัญหน้าอย่างไม่เกรงกลัว นัยน์ตาวาวโรจน์



โร...มันโกธร...



ช่าย...ตอนนี้เขารู้ดีแล้วว่าไอ้คำว่าศักดิ์ศรีสับปะรังเคเนี่ย มันสำคัญกับไอ้พวกเจ้าชายมากสักแค่ไหน



..ทำทุกอย่างได้เพื่อศักดิ์ศรี...



...กระทั่งยอมตายได้ก็เพื่อศักดิ์ศรี...



...โง่!…



...โง่มาก...



“ ใช่....ฉะ...กระหม่อมรู้ตัวเองดี...เจ้าชายคาโล  ว่ากระหม่อมอยู่ ณ ที่จุดไหน และมียศฐาบรรดาศักดิ์มากเพียงใด  คู่ควรกับเจ้าหญิงเฟลิโอน่าหรือไม่ ”



เออ...เขาก็รู้แกคือ ชาเบรียน โบแด็ง เดอะปริ๊น ออฟ เวนอล ที่ออกมาระเหเร่ร่อนใช่ม่ะล่า.....ไม่ต้องบอกหรอก



“ แต่กระหม่อมก็ขอประทานอภัยโทษด้วย  ที่ไม่สามารถทำตามพระสงค์ได้ เพราะเท่าที่กระหม่อมทราบมา ท่าน มิใช่พระบิดาของกระหม่อมหรือเครือญาติฝ่ายไหนของกระหม่อมเลย” โรตอกกลับ



“ คทาพิพากษา ”



คทาใหญ่ปรากฏขึ้นในมือของคาโล และก่อนที่เธอจะได้เห็นภาพการต่อสู้ที่แสนดุเดือด  ภาพตรงหน้าจากที่เคยแจ่มชัด บัดนี้กลับเลือนราง  และค่อยๆมืดจนที่สุดสติของเธอก็พลันดับวูบลง



“เฟริน/เฟริน”ชายหนุ่มทั้งสองตะโกนขึ้นพร้อมกัน



คาโลถลาวิ่งเข้าไปตระกองกอดร่างบาง ที่บัดนี้ไม่ได้สติ



“นายทำอะไร..เฟริน!” เสียงตวาดดังขึ้นจากเจ้าชายน้ำแข็ง ที่สมควรถูกเปลี่ยนเป็นเจ้าชายแห่งกองเพลิงเสียมากกว่า ก่อนจะช้อนร่างบางขึ้น



“..........” โรเงียบ



“ ถ้าเฟรินเป็นอะไรไป...ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่ ”