แนะนำพระเอก - นายเอกกันก่อน
เปอร์ ... ชื่อเล่นจริงๆผมคือ สไนเปอร์ แต่มันยาวไป เรียกเปอร์ก็พอ
ผมเรียนอยู่ปีสี่ เอกบัญชี
ชอบเล่นกีตาร์ พอเลิกเรียนผมก็ชอบไปเล่นที่ร้านของรุ่นพี่ที่คณะประจำ
ใช้ความเป็นเดือนมหาลัยนี่แหละ เรียกลูกค้าให้เขาอีกทาง
.
.
.
ผมเจอไอ้เด็กข้างห้อง ที่ร้านสะดวกซื้อข้างล่างหอพักทุกครั้งที่กลับจากร้าน
ไม่รู้มันมาทำงานหรือมาเล่นเกมกันแน่
.
.
.
ทำไมถึงรู้ว่าอยู่ข้างห้องน่ะเหรอ
.
.
.
วันนั้นขึ้นลิฟท์ไปด้วยกัน ไม่พูดไม่จา ก้มหน้าเล่นเกมอย่างเดียว
ถามว่าจะไปชั้นไหนก็ไม่ตอบ มารยาทมีไหม
ผมเลยแกล้งหยุดเดินให้มันชนหลังผม ถึงเงยหน้าได้
แต่เงยมาด่านะ เด็กเวร
กัฟ ... กัฟเฉยๆนี่แหละครับ
ผมน่ะอยู่ปีสอง คณะนิติฯ
เอาแต่ท่องตำราจนหัวบวมไม่ใช่สไตล์อ่ะ ชีวิตคนเรามันต้องบันเทิงด้วย
เป้าหมายอีกอย่างของผมคือเกมเมอร์มือหนึ่ง
.
.
.
ตอนนี้ให้มันเป็นฝันไปก่อน ไอ้เห้ จะเอฟอยู่รอมร่อ
.
.
.
อ่อ ผมหาเงินส่งตัวเองเรียนแหละ
เลยมาทำงานร้านสะดวกซื้อข้างล่างหอกะดึก
ได้เงิน แล้วก็ได้เล่นเกมด้วย สองเด้งใสๆว่ะ
.
.
.
เวลาผมเล่นเกมอ่ะ ผมไม่ชอบให้ใครมากวนให้เสียสมาธิ
วันนั้นผมขึ้นหอมากับไอ้พี่ข้างห้อง
แต่พี่มันเสือกหยุดเดินดื้อๆ ทำผมตายเลย อดกินไก่ดิ
ผมเลยด่าไปดอกหนึ่ง หัวร้อนเลย !!!
.
.
.
แล้วมันก็ยิ้มเยาะ เปิดประตูเข้าห้องไป
กวนประสาทชะมัด
หมายเหตุ : ฟิคเรื่องนี้มีคำหยาบ เพื่ออรรถรสในการอ่าน
หากมีข้อผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ตรงนี้ค่ะ
ป.ล. ขออนุญาตเจ้าของรูปทุกรูปที่ได้นำมาใช้ประกอบการเขียนนะคะ
ติชมได้ผ่าน #ณร้านสะดวกรัก ขอบคุณค้าบ
ความคิดเห็น