อะไรครับเนี่ย

           คุณเคยเบื่อชีวิตรึเปล่า ไม่สามารถพูดออกมาได้ ไม่มีแม้แต่คนเข้าใจ ความรู้สึกอัดอั้นอยู่ข้างใน ใช้ชีวิตไปวันๆโดยไม่มีเป้าหมาย พอนึกย้อนกลับสะอิดสะเอียนตัวเอง แบบนี้เรียกชีวิตล้มเหลวรึเปล่าครับ ...

หลายๆอย่างที่อยากทำ ผมไม่แม้ได้ลองทำมัน ... สุดท้ายแล้วชีวิตน้อยๆดวงนี้จะสิ้นสุดลงที่แห่งใดผมยังไม่รู้เลย อะไรกันนะที่ทำให้ผมเฉยชา ไร้ความรู้สึก ครอบครัว? เพื่อน? สังคม? หน้าที่การงาน? หรือจริงๆแล้วคือตัวผมเอง...

(หอ) 

กุบกัก กุกกัก

เมี๊ยว เมี๊ยว ~

"....ไอ้ตัวขน หลบไป กูไม่กลัวหรอก " เตะแม้งดีมั้ยว่ะ ไอ้สัสทางขึ้นบันไดไม่ใช่ที่นอนสำหรับมึง ผมเสมองขึ้นไป พยายามเดินให้ไวที่สุดท่าจะผ่านไปได้ เมื่อขาก้าวไป

"ashhhhhhhhhh" ตายโหงครับท่าน ผมลื่น เตรียมรับแรงกระแทกครับบบบบบบบบบ

...

...

...

...

"ummm" ที่ไหนครับเนี่ยย

/ยินดีตอนรับ ท่านสามัญชนลำดับที่ 9 ขอรับ /"เหี้ยตกใจ"  ชายแก่หลังค่อม หัวหงอก กำลังก้มคำนับกู? เชรดดดดดดครก 

หรือว่าแมวตัวนั้นคือลุงชราคนนี้ว่ะ ลองคุยดูดีมั้ยว่ะ

" ล..ลุง.เป็นใครว่ะ แล้วนี่ที่ไหน ไม่บอกกูต่อยนะลุง" 

/ นี้คือช่องว่างระหว่างมิติขอรับ กระผมคือผู้ตอนรับที่อายุน้อยที่สุดแล้วขอรับ/ มองตาปริบๆ ขี้แพะมันเถอะ นี้ถ้าอายุน้อยหรอ"อย่าโกหกดิลุง" ผมชี้หน้าชายชราอย่างเอาเรื่อง มาโกหกกันได้

/โฮ่ะๆ เมื่อมีชีวิตถือกำเนิดขึ้นมาในสถานที่ๆเรียกว่าช่องว่างมิติ ชีวิตนั้นจะมีรูปร่างคล้ายคนชราขอรับ

เป็นพรนับพันที่ถูกเติมแต่งโดยโลกคู่ขนานทั้ง1500แห่งขอรับ / อึ้งแดกสิครับบบบบ ลุงพูดเรื่องอะไรครับ ผมจะกลับบ้านนนนนนนนนน

 / เดี๋ยวขอรับ ท่านสามัญชน ท่านจำเป็นต้องเลือกโลกที่จะกลับไปขอรับ / 

"โลกที่ผมจากมาครับ ลุงให้ผมกลับโลกเดิมเถอะ นะลุง '' คิดหนักเลยทีนี้

/ท่านเลือกโลกคู่ขนานที่มีความคล้ายและใกล้เคียงกับโลกมากที่สุดนะขอรับ /

เปี๊ยะ

 เปี๊ยะ

 เปี๊ยะ

~~~

ทันใดนั้นชายชราเป่งแสงสีทองออกมา แล้วทุกอย่างกลายเป็นสีขาว กลืนกินไปทุกมิติ 

"ลุง ลุง ลุง อยู่ไหน อย่ามาล้อเล่นดิว่ะ เห็น ลุง ...." หันซ้ายหันขวา เอาไงดี ไม่มีใครเลย 

"เป็นไงเป็นกัน " ไปทางซ้ายสินะ 

หลุ่ม!!!!!อ๊ากกกกกก 

.

.

.

ตุ๊บ 

ว๊ากกกกกกก

ย๊ากกกกกกก

.

.

.