ตอนที่ 8 : วันตรวจร่างกาย
ไม่นานวันตรวจร่างกายก็มาถึง...
[ขณะนี้ได้ถึงเวลาตรวจสุขภาพแล้วขอให้ทุกคนไปห้องพยาบาลของแต่ล่ะอาคารเรียนด้วยนะจ้ะ~]
ในระหว่างที่เราเดินกันอยู่นั้นคนที่ไม่ค่อยจะรู้แผนของพวกรุ่นพี่อย่างฮันโดรุก็ถามขึ้น
"แผนฟอแมชัน A คืออะไรล่ะฮะ?"ฮันโดรุ
"นั่นสิแล้วการตรวจร่างกายที่โอรันต้องทำไงบ้างล่ะฮะ?"ฮารุฮิ
"ขึ้นชื่อว่าตรวจร่างกายไหนๆก็เหมือนกันนั่นล่ะ"ฮคารุ
"เรื่อแบบนี้น่ะถ้ามีความแตกต่างระหว่างสถานะอีกล่ะแย่เลย"คาโอรุ
"นั่นสินะที่พูดมามันก็จริงนะฮะ"ฮารุฮิ
"คงจะแค่ตรวจปกตินั่นล่ะ"ฮันโดรุ
พอเปิดประตูออกก็พบกับหมอและพยาบาลมากมาย
"ยินดีต้อนรับค่ะ/ครับ"
"ฮ่าๆ....นี่มันอะไรกันเนี้ย!?"X2
'เออ...ถอนคำพูดเมื่อกี้นี้ได้ไหม!?ที่บอกว่าไม่แตกต่างแต่มันแตกต่างมากเลยต่างหาก!!!'
"ก็ตรวจร่างกายปกตินี่"ฮิคารุ
"ใช่นี่ละปกติ"คาโอรุ
"นี่ปกติแล้วหลอ!?"X2
เดินไปสักหน่อยก็มีพยาบาลมาทางพวกฮิคารุ
"เชิญฮิตาจิอินทั้งสองวัดส่วนสูงทางนี้คะ"
"ครับ"X2
"เฮ้ย~.."ฮันโดรุ
"เอาไงดีล่ะเนี้ย"ฮารุฮิ
"ส่วนท่านฟุจิโอกะทั้งสองเชิญทางนี้คะ"
"ฮะ"X2
แล้วพยาบาลสาวก็พาเราไประหว่างเดินนั้น..
"พี่ฮารุฮิดูสิฮะ!"
"หะ?"
"ทำไมรุ่นพี่โมริกับรุ่นพี่ฮันนี่แต่งตัวแบบนั้นล่ะฮะ"
"เออ...รุ่นพี่โมริรุ่นพี่ฮันนี่?"
ทั้งสองที่ใส่ชุดคุณหมออยู่นั้นกำลังทำท่าสือว่าให้พวกเราเงียบปากสักแปบนึงแต่รู้รึเปล่าฮะรุ่นพี่พวกรุ่นพี่ถูกจับได้ตั้งแต่เห็นตัวแล้ว!!!แล้วรุ่นพี่เคียวยะก็มาพูดให้ฟัง
"สองคนนั่นเป็นหน่วยรับมือชุกเชินอะนะ"
"แล้วชุดแปลกๆนั้นล่ะฮะ"ฮารุฮิ
"แค่สร้างบรรยากาศน่ะแต่มันกำทำให้แผนดูสมจริงขึ้นไม่ใช่หลอ?"
"เออ...(¯口¯)(¯口¯)"X2
"คุณหนูชิรามิเนะผอมลงกว่าปีที่แล้วสองกิโลเยนะครับ"
"ยินดีด้วยนะคะ"
"ตายจริงนึกว่าจะอ้วนขึ้นอีก!!"
"ไม่หลอกครับถ้าลดลงอีกนิดจะดีต่อสุขภาพมากเลยล่ะครับ"
พอเห็นแบบนั้นพี่ฮารุฮิก็พูดตัดบทขึ้น
"ถึงจะแบบนั้นแต่มันจะไม่เยินยอจนเกินไปหลอฮะ"
"มันเป็นความคิดของผ.อ.นะยังไงโรงเรียนก็เป็นธุรกิจเหมือนกันนี่..เป้าหมายหลักคือการทำให้นักเรียนอารมณ์ดีและที่สำคัญสำหรับนักเรียนของที่นี่น่ะส่วนใหญ่ก็มีหมอประจำบ้านตัวเองอยู่แล้วล่ะนี่ก็แค่กิจกรรมตามทำเนียมเท่านั้นล่ะ"รุ่นพี่เคียวยะ
'เฮ้ย...พวกเงินเหลือใช้เอย...(¬_¬)(¬_¬)'
ในตอนนั้นเองมีผู้ชายดูไม่น่าไว้ใจมาชนไหล่รุ่นพี่เคียวยะแล้วหันมาขอโทษรุ่นพี่แล้วเดินจากไป
"รุ่นพี่ฮะนั่นใช่หมอของที่นี่รึเปล่าฮะ?"
"...คงจะใช่ล่ะมั้ง..เดินต่อไปได้แล้วฮันโดรุ"
"ครับๆ"
"ท่านฮิตาจิอินคะ..เชิญมาวัดรอบอกทางนี้เลยคะกรุณาเข้าไปถอดเสื้อด้านในได้เลยคะ"
"ถึงไม่มีม่าน"ฮิคารุ
ฟุบ!!
"ก็ไม่เป็นไรหลอกน่า~"คาโอรุ
"กรี๊ดดดดดด!!!!/ท่านฮิคารุท่านคาโอรุ/ท่านฮิตาจิอินขา~"
"ที่จริงก็เป็นที่นิยมมากเหมือนกันนะการตรวจร่างกายที่โรงเรียนเนี้ย"
'ผู้หญิงโรงเรียนนี้ก็ชั่ง../แต่ผู้หญิงแบบนี้ก็เจอมาจนจะบ้าตามพวกนางแล้วล่ะ..'
ฮิคารุพูดขึ้นว่า
"ชั้นไม่ยอมรอกนะ..ถึงจะเป็นหมอก็เถอะ..ถ้ามาสัมผัสร่างกายของนาย"
"พูดอะไรแบบนั้นเล่า..ปกติเวลาอยู่ที่บ้านพวกเราเล่นเป็นคุณหมอกันอยู่แล้วนี่..แล้วนายก็ตรวจร่างกายของชั้นหมดทุกสัดส่วนแล้วนิ"
ตามเดิมพวกสาวๆกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่เลือดสาววายนี่น่ากลัวจริงๆ
"นี่ฮารุจังมาทางนี้มา"
"อะเอ..เอ๊ะ!!!แล้วฮันโดรุล่ะ!?"
"ตามมาก่อนน่า!!มาเร็ว!!"
"อา!!!!"
"พี่ฮารุฮิ!!-อะทำอะไรของนายเนี่ยฮิคารุ"
"เอาเถอะพวกเราน่ะ"ฮิคารุๅ
"มีอะไรดีๆให้เธอดูด้วยนา~"คาโอรุ
ทั้งสองคนเดินมากอดคอเธอแล้วชี้นิ้วไปทางด้านหน้าแล้วให้หันไปดูทำไมกัน-
"คุณฟุจิโอกะคะเชิญมาวัดรอบอกทางนี้เลยนะคะถ้าพร้อมแล้วเชิญเลยคะ"
"เอ๊ะ..เอ๊ะ!!!พี่-อืม!!!"
"ดูนิ่งๆไปก่อนสิ!!"
"ก็บอกไงว่ามีอะไรดีๆให้ดูน่ะ!!"
ไอ้ดีๆของพวกนายคือพี่สาวชั้นโป้ต่อหน้าผู้หญิงพวกนี้ไง!!!!
"ท่านฟุจิโอกะคะ..เตรียมตัวเสร็จรึยังคะ?"
ไม่นะ!!!!!!!อย่าออกมานะ!!!!!
"มาแล้วครับ..ฟุจิโอกะ ฮารุฮิครับ.."
.....กา...กา...
คุณทามากินี่นา!?
แต่งเป็นฮารุฮิคุงหลอ?
อะไรกันเนี้ย?
เขาคิดทำอะไรกันแน่น่ะ?
......นั่นสิ..ดูยังไงก็รุ่นพี่ทามากิชัดๆ...ออ...เข้าใจแล้วล่ะว่าอะไรคือของดีๆ..อยากดูรุ่นพี่หน้าแตกสิท่า..
"ฮ่าๆๆๆๆ!!ทำจริงๆด้วยสินะ!!!หมอนี่"ฮิคารุ
"นึกแล้วเชียวว่าต้องมาแบบนี้!!ฮ่าๆๆๆน้ำตาไหลไม่หยุดเลยฮ่าๆๆๆ"คาโอรุ
"พวกแก!!!!ไหนบอกว่าไม่แตกชัวๆไงแสบนักนะ!!!"
"คะ..คือว่าพวกเราเป็นพวกโฮโมไงล่ะครับ!!หึๆๆฮ่าๆๆ"
รุ่นพี่ทามากิก็ตรงดิ่งไปหาพี่ฮารุฮิ//ซึ่งน้องอยู่ในม่านด้วย//
"ทะ..โทษทีนะตัวเองความแตกสะแล้ว.."
"ย๊ากกกกกกกก(°ロ°٥)!!!!!!"
ให้ตายสิเจ้าพวกบ้าแบบนี้แผนที่ว่าไว้ก็ศูนย์เปล่าน่ะสิ
"เฮ้ย..."X2
"เอาละฮันโดรุ ฮารุฮิชั้นเตรียมห้องพยาบาลอีกห้องไว้ให้แล้วอะนะแล้วก็จัดการปิดปากคุณหมอไว้ให้แล้วด้วย"
"ได้ยินว่าหมอที่มาในวันนี้เป็นหมอจากบ้านรุ่นพี่เคียวยะทั้งนั้นล่ะ"ฮิคารุ
"รุ่นพี่เคียวยะก็น่าจะบอกให้เร็วกว่านี้หน่อยนะ"คาโอรุ
"ก็เหมือนกับพวกนายนั่นละ..ถือว่าเป็นการแก้แค้นทางอ่อมอะนะ..ที่บังอาจมาเรียกว่าชั้นเป็นพวกโฮโมไงล่ะ
ตัดมาที่รุ่นพี่ทามากิ
"คุณทามากิเป็นอะไรหลอคะ~"
"คุณทามากิกำลังจะสลายแล้วล่ะ"
"งดงามจริงๆเลย~"
"ฮารุฮิ...โกรธเค้าแย้ว....T^T"
ณ.ห้องพยาบาลส่วนตัว
"ค่า..พวกคุณคงเป็นคุณฟุจิโอกะใช้ไหมคะทราบเรื่องหมดแล้วคะเชิญไปถอดเสื้อผ้าทางนั้นได้เลยนะคะ"
"ฮะ/ฮะ"
ตึกๆๆๆ
ปัง
กลับมาทางรุ่นพี่เคียวยะ
"เป็นความจริงนะค่ะ!!!"
"หา/หืม?/...?"
"มีคุณหมออยู่คนนึงอยู่ๆก็มาจับไหล่ชั้นแล้วก็ทำท่าทางอะไรแปลกๆด้วยคะ!!!ชั้นกลัวมากเลยคะ!!!"
"น่ากลัวจังเลยโน๊ะ"
"เป็นพวกโรคจิตรึเปล่านะ!?"
"จริงๆด้วยสินะ"รุ่นพี่เคียวยะ
"อะไรจริงหยอ?"รุ่นพี่ฮันนี่
"เมื่อกี้เห็นผู้ชายคนหนึ่งถึงจะใส่เสื้อกาวแต่ต้องไม่ใช่คนจากโรงพยาบาลชั้นแน่ถึงคิดอยู่ว่ามันแปลกๆ"รุ่นพี่เคียวยะ
"ถ้ารู้ก็บอกกันเร็วๆหน่อยสิ!!"X2
"ถึงอย่างไงร.บ.ภก็จับได้เองนั่นล่ะ"
"ว่าแต่เจ้าโรคจิตนั่นไปทางไหนล่ะครับ?"
"เขาวิ่งหนีไปที่ห้องพยาบาลฝั่งชายน่ะคะ"
กึก!!!!
"ฮารุฮิ ฮันโดรุ!!!!!!!"X6
กลับมาที่ห้องพยาบาลส่วนตัวฝังชาย
ในระหว่างที่พวกเรากำลังจะถอดเสื้อกล้ามก็มีผู้ชายใส่เสื้อกาวเข้ามาในม่านของพากเรา
"เออคุณ/มาทำอะไรที่นี่?"
"หะ!!"
จู่ๆก็เข้ามาปิดปากเราพร้อมบอกให้พวกเราเงียบแล้วพยายามบอกว่าเขาไม่ใช่โรคจิตแต่แล้วก็มีคนเข้ามา
"ฮารุฮิ!!ฮันโดรุ!!"
รุ่นพี่ทามากิ!?
"ลูกเตะน้องหมี!!!"
ชื่อท่าน่ารักเกิน!!!!!!แต่จะว่าไปแล้วเตะเต็มแรงขนาดนั้นไม่ตายก่อนรึไงหะ!!?
"1..ความงามที่ดึงดูดสายตาผู้คน.."X2
"2..คนรวยผู้ไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใด"รุ่นพี่เคียวยะ
"3..สุภาพบุรุษจะไม่อยู่เฉิย"รุ่นพี่โมริ
"ต่อความชั่วร้ายบนโลกใบ นี้.."รุ่นพี่ฮันนี่
"พวกเราชาวโอรันโฮสต์คลับ!!"รุ่นพี่ทามากิ
"มาอยู่ที่นี่แล้ว!!!"X6
"ดะ...ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย"
'นี่มันเรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย?'ฮารุฮิ
'ว้าว...เล่นอะไรกันเนี้ยรุ่นพี่..ลูกเตะกับคนดูน่าสงสารนั่นแสดงกันเหมือนจริงเลยนะเนี้ย'ฮันโดรุ
"คือว่า...ผมชื่อยาบุ..เปิดกิจการครีนิกเล็กๆที่เมืองข้างๆนี่เองล่ะครับ"
"เขาบอกว่าชื่อยาบุ"ฮิคารุ
"สุดยอดมีจริงๆด้วยหลอเนี่ย!?"คาโอรุ
"หมอชื่อยาบุน่ะ!!"X2
"ครับที่จริงด้วยความที่อยากเจอลูกสาวกับภรรยาที่ออกจากบ้านไปเมื่อเดือนก่อนผมก็เลยเข้ามาตามหาในโรงเรียนนี้น่ะครับ"
"ทำไมภรรยากับลูกสาวถึงออกจากบ้านไปล่ะฮะ?"ฮารุฮิ
"มีอะไรที่ทำให้พวกเขาไปล่ะฮะ?"ฮันโดรุ
"ก็เพราะว่า...'น่าเบื่อจริงๆ!!ให้คนไข่ติดเงินอีกแล้วหลอไหนบอกว่าจะไม่ให้เป็นแบบนี้อีกไง'..'ไม่น่าคนนี้เขาเป็นคนดีจริงๆเชื่อใจได้น่า!!'..'หนูทนไม่ไหวแล้วนะ!!คุณพ่อน่ะทำอะไรไม่เคยนึกถึงครอบครัวเลย'..'ชั้นกับลูกจะไปอยู่บ้านพ่อแม่ล่ะ'..'นี่!!!เดี๋ยวก่อนสิ!!!'..ก็เพราะตัวผมมันเป็นแบบนี้บริหารจักการอะไรก็ไม่ดี..ปฏิเสธอะไรเขาก็ไม่เป็นถูกทำให้ชีวิตตัวเองถูกทับถมไปด้วยหนี้สิน..แต่อย่างน้อยก็อยากเจอลูกสาวอีกครั้งแม้จะตากฝนจะหลงทางก็มาถึงโรงเรียนนี้แต่ทำไมไม่รู้ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นหมอตรวจร่างกาย"
"ก็เพราะว่าใส่เสื้อกาวน่ะสิ"ฮิคารุ
"ถึงได้โดนเข้าใจผิดไง"คาโอรุ
"ละท้ายที่สุดคือผมถูกเข้าใจผิดว่าเป็นโรคจิตน่ะ!!!"
"ชีวิตอาพับเหลือเกิน!!!!"
"แต่ขอโทษนะครับไม่ทราบว่าลูกสาวคุณน่าจะอยู่โรงเรียนรัฐบาลโอรินใช้ไหมครับ"
"ใช่แล้วครับ"
"เออ..งั้นคุณลุงก็มาผิดแล้วฮะ..ที่นี่มันคือโรงเรียนโอรันฮะ"ฮันโดรุ
"ขอบคุณที่บอกแทนนะฮันโดรุ"รุ่นพี่เคียวยะ
"อะไรกันลูกตัวเองเรียนที่ไหนยังไม่รู้อีกหลอเนี้ย"ฮิคารุ
"ไม่ใช้แค่เรื่องหนี้อย่างเดียวล่ะมังที่เขาจากไปน่ะคงเพราะซื่อบื่อแบบนี้ด้วยน่ะ"คาโอรุ
"เคียวจังฮันจังยังรู้อีกหลอเนี้ยว่าเขาจำผิดน่ะ"
"ไม่รู้ก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วฮะรุ่นพี่ลูกของเขาไม่น่าจะมีปัญญาเรียนที่นี่ได้หลอกฮะดูจากที่เขาเล่ามาแล้วน่ะ"
"ก็อย่างที่ฮันโดรุพูดล่ะครับสองคนนั้นไม่มีปัญญาเรียนโรงเรียนดังได้หลอกครับ"
"เคียวยะไปเตรียมแผนที่ให้คนๆนี้หน่อยสิ"
"ออ..ได้เลยครับ"
หลังจากที่เขาออกไปแล้วพวกเราก็คุยกันเล็กน้อย
"แบบนี้มันจะดีหรอ?"ฮิคารุ
"ถ้าสมมุติว่าเจอกันยังไงลูกสาวก็ไม่สนใจใยดีอะไรเขาอีกน่ะล่ะ"
"เรื่องนั่นน่ะให้เขาเป็นคนรับรู้ด้วยตัวเองเถอะ"ทามากิ
"ขอโทษด้วยนะฮะทุกคนช่วยออกไปจะได้ไหมล่ะฮะ"ฮารุฮิ
"!!!ฮารุฮิยังโกรธชั้นอยู่อีกหรอ!?หรือว่าไม่อยากอยู่โฮสต์คลับอีกแล้ว!!!"
"ก็ยังไม่ได้รับการตรวจร่างกายเลยนินาโน๊ะฮันโดรุ"
"ฮะ!!"
"เออแต่ว่าพวกเราไม่ใช่เห็นแต่ของกินหรอกนะฮะ"ฮารุฮ//ยิ้ม
"เพราะว่าพวกผมอยากใช้หนี้น่ะฮะ"ฮันโดรุ//ยิ้ม
"ฮารุฮิน่ารัก~"
"อา/กรี้ดดดด!!!"
คนที่โดนกอดไปเต็มๆก็คือพี่ฮารุฮิแล้วก็มีใครไม่รู้เอาเสื้อมาคุมไหล่
"ใส่ไปเถอะถ้าปล่อยไว้เดี๋ยวมันจะไม่ดีนะ.."
"เออ..ขอบคุณฮะรุ่นพี่โมริ.."
"อืม.."
"แค่อยากกินโอโทโร่แท้ๆแต่แบบนี้ก็น่ารักดีนะตะเอง!!!!!"
"พอสักทีได้ไหมฮะอย่ามาจับตรงแปลกๆสิ!!!!"
"ว้ายๆเจ้าหมอนี่ล่ะ"
"โรคจิตตัวจริงเสียงแท้เลยล่ะ!!"
"ไม่รู้หรอกน่า!!!แต่รีบๆออกไปสักทีจะได้ไหม!!!"
"ขออีกนิดเดียวน่า!!!!!"
"ให้ตายสิ..."
"จะว่าไปแล้วฮันโดรุ!!"
"มากอดกันเถอะ!!"
พอฮิคารุกับคาโอรุพูดจบก็กระโดดเข้ามากอดฮันโดรุกอดชนิดที่ว่าไปไหนไม่ได้เลย
"อ๊ายยยย!!!!!ออกไปเลยนะเจ้าแฝดโรคจิต!!!!"
_______________________________________
ติดตามตอนต่อไป
ติดตามมมม
ให้กำลังใจจจจจจจ
และเม้นนนนนนนกันนนนนนน
เค้าอยากได้แค่นี้!!!!!!!!
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

37 ความคิดเห็น
-
#11 one outs (จากตอนที่ 8)วันที่ 19 มิถุนายน 2563 / 21:54เหนื่อยใจแทนน้องงงง#110
-
#10 984704135 (จากตอนที่ 8)วันที่ 19 มิถุนายน 2563 / 16:19เป็นโฮสต์คลับที่...ไม่ค่อยจะเต็มเลยยยยย#100
-
#9 PNoTZa1 (จากตอนที่ 8)วันที่ 19 มิถุนายน 2563 / 16:18โอ๊ยย แต่ละคน555#90