คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : เปิดตำนานบทที่ 10 :: ยามเช้าที่มาถึง...
เปิดตำนานบทที่ 10 :: ยามเช้าที่มาถึง
แสงแดดสอดส่องทั่วฟ้าเป็นสัญญาณอรุณรุ่งของวันใหม่... แสงตะวันสาดส่องเข้ามาทั่วบริเวณในห้อง หากแต่สองร่างบางที่กำลังอยู่ในห้วงนิทรากลับไม่ได้รู้สึกตัวเลยแม้แต่น้อย....
จนกระทั่งแสงแดดเริ่มร้อนขึ้น หญิงสาวผู้เป็นพี่ค่อยๆขยับกายลุกขึ้นมาจากเตียงอย่างเชื่องช้า ดวงตาสีน้ำตาลคู่โตมองๆไปรอบบริเวณห้องก่อนจะลงมือปลุกน้องสาวที่ยังหลับใหล.....
"เมอเฟร์...ตื่นได้แล้ว..."
เสียงครางเบาๆเป็นการตอบรับ...ก่อนที่ร่างของเมอเฟร์จะบิดกายไปมาอย่างช้าๆ จนร่างบางตื่นในที่สุด.....พลางบิดขี้เกียจ แล้วหันมาทักทายผู้เป็นพี่สาวด้วยท่าทีสะลึมสะลือ....
"อรุณสวัสดิ์~ ฮ้าว....พี่เฟลิโอน่า...."
"อรุณสวัสดิ์เมอเฟร์.....ไปอาบน้ำก่อนเลย....เช้าแล้ว..."
"อ้าว....แล้วพี่ล่ะคะ" เมอเฟร์หันมาถาม
"เดี๋ยวพี่มา...."
เฟลิโอน่าเปิดประตูเชื่อมห้องของเธอเข้าไปในห้องของ 2 หนุ่มหัวหน้าชั้นปี พลางกวาดสายตามองไปรอบๆก็พบว่าคิลยังหลับอยู่บนเตียง....แต่อีกคนที่เธอกำลังมองหานั้นหายไปในไม่ทราบ....
แกร๊ก.....
เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก....พร้อมกับเจ้าชายแห่งคาโนวาลเดินออกมาในชุดนักเรียนเรียบร้อย.....นัยน์ตาสีฟ้าฉายแววฉงนเมื่อสบตากับดวงตาสีน้ำตาลคู่โต จนเฟลิโอน่าต้องเอ่ยปากขึ้นมาก่อน.....
"ฉัน....จะมาถามเรื่องรับสมัครน่ะ.....ว่า...จะแจกใบสมัครวันไหน...."
เฟลิโอน่าเริ่มเรื่องอย่างติดขัด....ลิ้นพันกันมั่วไปหมด เนื่องจากคาโลมองเธออยู่อย่างนั้น....นัยน์ตาสีฟ้าคู่สวยที่ดูมีเสน่ห์รับกับใบหน้าคมคายจับจ้องมาที่เธอแน่วนิ่งอย่างไม่ละสายตา....จนเธอชักเริ่มเขินกับการกระทำของชายหนุ่ม......
"วันนี้เลยก็ได้...." คาโลตอบ "เราควรจะเริ่มติดต่อรุ่นพี่คนอื่นในชั้นปีต่างๆด้วย...แล้วก็....พี่โรเวนให้เราไปประชุมกับหัวหน้าหอต่างๆ...เรื่องหมากกระดานเกียรติยศด้วย....คิดว่าเราสองคนควรจะไปพร้อมกัน..."
"อืม...งั้นเหรอ" เฟลิโอน่าตอบ....พลางหลบสายตาที่ยังคงมองเธอมาอย่างไม่ละสายตาไปไหนให้หันเหความสนใจกับทิวทัศน์ยามเช้าแทน ก่อนจะเอ่ยคำถามขึ้นมาอีกทำถามหนึ่ง....
"เมื่อคืน....นายตอบรับมงกุฎแห่งใจนั่นไปหรือเปล่า..."
"มงกุฎแห่งใจงั้นเหรอ....." คาโลทวนคำ ก่อนจะตอบเสียงชัดเจน
"คิดเหรอว่าคนอย่างคาโล วาเนบลีจะยอมรับข้อเสนอของมงกฎสัปปะรังเคนั่นง่ายๆ..."
"เอ้อ...งั้นก็โอเค...ดีแล้วที่นายไม่ตอบรับ....สมบัติมารบ้าๆนั่น...พวกนั้นน่าจะโดนกำจัดให้รู้แล้วรู้รอด....." เฟลิโอน่าว่า พลางเบือนสายตาไปอีกหนึ่งคนที่หลับใหลในห้อง...
"นายปลุกคิลหน่อยดีกว่านะ..."
แต่พอหันกลับมาก็ยังพบกับสายตาของเจ้าชายแห่งคาโนวาลที่ยังทอดมองมาอยู่เหมือนเดิม....เฟลิโอน่าก็เริ่มบือนหน้าหนีทันที ก่อนที่จะหาทางหนีทีไล่ โดยการเดินไปที่ประตูเชื่อมห้อง
"ฉันไปก่อนดีกว่านะ....ต้องอาบน้ำอีก....อ้อ...อรุณสวัสดิ์นะ....คาโล"
คาโลยิ้มบางๆ
"อรุณสวัสดิ์....เฟลิโอน่า...."
"พี่เฟลิโอน่าไปคุยอะไรกับเจ้าชายคาโลมาน่ะ..."
เมอเฟร์ถามทันทีที่เฟลิโอน่ากลับมาที่ห้องของตนเอง โดยที่ตนเองอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เฟลิโอน่าได้แต่ตอบปัดๆไป ใบหน้าหวานที่ติดสีเรื่อๆเล็กน้อยกลับมามีสีหน้าปกติ...
"คุยเรื่องงานที่ต้องทำในวันนี้มา..."
"แน่ใจนา...." เมอเฟร์ยิ้มแหย่ "แต่หนูเห็นเจ้าชายแห่งคาโนวาลผู้ที่สุดแสนจะเย็นชายิ้มด้วยนี่นา....แสดงว่ามันจะต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆเลยใช่มั้ยล่ะ....."
"เมอเฟร์....พี่มีงานให้เราทำ" เฟลิโอน่าตัดบท เมอเฟร์ยิ้มล้อๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร....ยอมเปลี่ยนเรื่องแต่โดยดี
"มีอะไรล่ะคะ ?"
"พี่จะให้เราไปรวบรวมพลังจากคทาแห่งพลังกลับคืนเข้าสู่คทา....ป่านนี้คงหักไปเรียบร้อยแล้ว ฝากซ่อมด้วยแล้วกัน....แล้วก็ตรวจดูดาบแห่งกษัตริย์ด้วยว่ายังดีมั้ย...."
"พลังจากคทาพี่ก็เอาไปคนเดียวเหมาไปหมดแล้วนิคะ..." เมอเฟร์ยิ้มกว้าง....
"แล้วถ้าพี่ลงดาบทีนึง....มันไม่ตายกันหมดทั้งโรงเรียนเลยเหรอไง..." เฟลิโอน่าเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
"มันก็จริงแฮะ..." เมอเฟร์พึมพัม ก่อนหันมาถามเฟลิโอน่า...
"แล้วพี่จะให้หนูลงมือทำเมื่อไหร่ล่ะ..."
"ยิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ได้ยิ่งดี...." เฟลิโอน่าตอบ "และที่สำคัญ....ห้ามให้ใครเห็นโดยเด็ดขาด คาบเช้าก็ได้...อย่างน้อยพี่ก็ยังไม่มีเรียนวิชาฟันดาบแล้วกัน..."
"ค้าๆ" เมอเฟร์รับคำเสียงใส ก่อนจะเอ่ยถามคำถามหนึ่งที่เธอสงสัยเช่นเดียวกับเฟลิโอน่า...
"ทำไมพี่ลอเรนซ์ถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได่ล่ะคะ..."
"พี่ก็ไม่รู้..." เฟลิโอน่าตอบพลางถอนหายใจ.... " เป็นเจ้าหญิงแห่งเดมอสดีๆก็ไม่เอา ยอมลดตัวไปเป็นแค่คนธรรมดาที่เอเดน...แต่ก็นะ....ครอบครัวของพี่เค้าตัดสินใจกันเรียบร้อยแล้ว....."
"คงเป็นเรื่องภายในครอบครัวของเขาจริงๆ" เมอเฟร์ยอมรับ ก่อนจะถอนหายใจตาม....
"แต่ที่หนูไม่เข้าใจก็คือ....ทำไมถึงต้องให้พ่อของเจ้าพี่ร่ายเวทย์เปลี่ยนแปลงลักษณะของเจ้าพี่เอาไว้ด้วย..."
ห้องอาหารดราก้อนยังคงมีผู้คนในป้อมอัศวินส่งเสียงเฮาฮาขึ้นมาเป็นระยะๆ.....แต่ทว่า.....เมื่อสองพี่น้องตระกูลเกรเดเวลเดินเข้า....เสียงเฮฮากลับเงียบลงไปในทันใด.....หลายๆคนมองพวกเธอราวกับอยากจะถามเรื่องในความฝันเมื่อคืน....
"เมอเฟร์....เมื่อคืนเธอแน่ใจหรือเปล่าว่าคนอื่นไม่ได้เห็นตอนที่พี่สู้กับไอ้ปีศาจบ้าๆนั่นน่ะ....." เฟลิโอน่ากระซิบถามน้องสาว
"พี่ก็รู้ว่าการเคลื่อนย้ายคนจำนวนมากขนาดนั้นก็ต้องใช้เวลานานไม่ใช่น้อยเหมือนกันนะคะ...." เมอเฟร์ตอบเสียงสดใส ขณะที่เฟลิโอน่าถอนหายใจอยากปลงตก ก่อนจะเดินนำน้องสาวไปซื้อข้าวแล้วมานั่งข้างๆคาโลกับคิลและอีกสามสาวปีหนึ่งป้อมอัศวิน.........
"เฟลิโอน่า....เรื่องเมื่อคืนน่ะ...."
ครี๊ด......ซึ่งเป็นหน่วยกล้าตายแห่งป้อมเปิดฉากถามขึ้นมา.....เฟลิโอน่าที่มัวแต่หลบสายตา ( ที่เต็มไปด้วยความสงสัย )ของคาโลหันมามองหน้าคนถามอย่างสงสัย.....ก่อนจะเอ่ยปากตอบ....
"ไอ้ปีศาจมงกุฎบ้าๆนั่นน่ะเหรอ.....ไม่มีอะไรหรอก ของพรรค์นี้น่าจะถูกทำลายไปนานแล้ว !......ว่าแต่.......คงไม่มีใครตอบรับข้อเสนอของมันไปหรอกนะ......"
แทบทุกคนในห้องอาหารดราก้อนต่างพากันส่ายหน้าพร้อมกัน.....เมอเฟร์มองดูบรรยากาศโดยรอบๆก่อนที่จะกลั้นเสียงหัวเราะคิกคักเอาไว้คนเดียว แต่ทว่าอารมณ์ทั้งหมดของเธอถูกฉายผ่านออกมาทางดวงตาสีน้ำตาลอมดำคู่สวย....
ทุกคนทำยังกะพี่เฟลิโอน่าเป็นแม่แล้วกำลังจับผิดลูกๆเลย.......
"เจ้าหญิง.....ระวังหน่อย....ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ....ระวังการกระทำของท่านที่ออกมาทางสายตาของท่านด้วย...."
เสียงกระซิบที่ให้เธอได้ยินคนเดียวเหมือนแว่วเข้ามาท่ามกลางกับสายลม.....พอเมอเฟร์หันไปมองอีกทีก็พบว่าบุรุษผู้พูดนั้นเดินจากไปจากห้องอาหารเสียแล้ว....ดวงตาสีน้ำตาลอมดำระริก นัยน์ตาคู่นั้นส่อแววไม่สบอารมณ์เล็กน้อย แต่ในขณะเดียวกันก็มีประกายบางอย่างในแววตาคู่นั้นด้วย....
เมอเฟร์มองบุรุษผู้นั้นด้วยสายตาที่ไม่มีใครอาจคาดเดาได้.....
คนอย่างนี้.....ท่าทางจะอยู่ต่อกรกับเธอไปอีกนาน.......
ในช่วงเช้า.....ถึงจะมีเรียนแค่ 2 วิชา แต่คาโลกับเฟลิโอน่าต้องเดินประสานงานกับรุ่นพี่แทบทุกระดับชั้นเรื่องการรับสมัครศึกชิงตำแหน่งภายในป้อมอัศวินทั่วโรงเรียน......แถมยังต้องไปหาโรเวนเพื่อที่จะรับฟังหัวข้อเกี่ยวกับการประชุมกับอีก 3 หัวหน้าหอแทนโรเวนอีก......ส่วนของเมอเฟร์คงจัดการกับสิ่งวิเศษ ( อาถรรพ์ ) ทั้งสี่แล้ว......เพราะว่าเฟลิโอน่ารู้สึกได้ว่าพลังบางอย่างในตัวเธอถูกดูดออกจากร่างของเธอไป......
"เฮ้อ.....เหนื่อยชะมัดยาก..."
เฟลิโอน่าบ่นพลางทิ้งตัวลงบนม้านั่งใต้ร่มเงาของต้นไม้ต้นใหญ่ในสวน.....โดยมีคาโลนั่งอยู่ข้างๆ ซึ่งแม้ว่าเจ้าตัวจะไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆเลยแม้แต่น้อย.....แต่ใบหน้าขาวๆในตอนนี้เต็มไปด้วยเลือดฝาด....และเหงื่อไหลซึมตามไรผม....ย่อมบ่งบอกความเหนื่อยของเจ้าตัวได้เป็นอย่างดี....
"งานหัวหน้าป้อมอัศวินมันหนักหนาสาหัสขนาดนี้เชียวเหรอไงเนี่ย...." เฟลิโอน่าหันไปถามกับคาโล ที่บัดนี้มองหน้าเขาได้สนิทใจแล้วเนื่องจากพร่ำบอกกับตนเองว่า เธอคิดไปเองเรื่องเมื่อเช้า.... แม้ว่าตอนนี้เวลามองหน้าเขาเธอเองก็ยังจะมีอาการที่เรียกว่า "หน้าร้อนผ่าว" อยู่บ้างก็ตามที....
ไม่มีคำตอบใดๆทั้งสิ้นจากคน( ที่สุดแสนจะ )เย็นชาตรงหน้า....มีเพียงสายตาที่สื่อออกมาไม่รู้ว่าเจ้าของจะให้มันหมายความว่าอะไรกันแน่.......
"นี่....คุณคาโลขา....ช่วยตอบหน่อยเถอะค่ะ..." เฟลิโอน่าพูดเสียงอ่อนปนอ้อนนิดหน่อย เพราะเมื่อไม้แข็งใช้ไม่ได้ต้องใช้ไม้อ่อนแทน......แต่ผลที่ได้ก็ยังเป็นเช่นเดิม...
"อีตาก้อนน้ำแข็งงี่เง่า..."
เฟลิโอน่าบ่นพึมพัม หลังจากที่อุตส่าห์ยอมงัดไม้อ่อนมาใช้.....แต่กลับไม่ได้ผลเมื่อใช้กับคนที่ไร้ความรู้สึกเบื้องหน้า......ในขณะที่ ' อีตาก้อนน้ำแข็งงี่เง่า ' กลับยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย.....กับฉายาที่ไม่มีใครเคยตั้งให้.....พลางวางสีหน้าเรียบเฉย.....
"แล้วจะให้ตอบว่าอะไรล่ะ..."
"โอ๊ย....จะบ้าตาย..."
เฟลิโอน่าเผลอพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว.....ขณะที่คาโลได้แต่อมยิ้มด้วยความขัน.....สายตาที่ทอดมองดูหญิงสาวดูอ่อนโยนกว่าปกติที่มักจะเย็นชาเมื่อใช้กับคนอื่นๆอยู่เสมอ........
"ท่าทางดวงของเราสมพงศ์กันท่าจะจริง..."
เมอเฟร์เอ่ยขึ้นด้วยท่าทีสบายๆ....พลางทรุดตัวลงนั่งที่โคนต้นบีชต้นใหญ่ในสวนของป้อมอัศวิน......ในขณะที่คู่สนทนาอีกฝ่ายนั่งอิงเอกเขนกอยู่บนกิ่งไม้ใหญ่ที่ไม่สูงจนเกินไปนัก....ที่สามารถมองเห็นหยิงสาวด้านล่างได้พอดิบพอดี....กลับตอบมาด้วยคำถาม.....
"สมพงศ์ด้านไหนกันล่ะ....องค์หญิง..."
"แล้วถ้าสำหรับท่านล่ะ...เจ้าชาย...."
เมอเฟร์ตอบก่อนจะเงยใบหน้าหวานขึ้นไปสบตากับคู่สนทนาอีกฝ่ายหนึ่ง.....นัยน์ตาสองสีสบกันนิ่ง...เนิ่นนาน...ราวกับมีมนต์สะกดทั้งคู่เอาไว้....ก่อนที่นัยน์ตาสีไพลินจะเบือนหนีไปมองยังท้องฟ้า....ก่อนจะเอ่ยตอบคำถามของหญิงสาว....
"โชคชะตา.....การอยู่ร่วมกัน....สงคราม.....แต่ที่แน่ๆ....คงไม่ใช่ความรักแน่นอน...."
ริมฝีปากช่างเจรจาเผยรอยยิ้ม
"เจ้าหญิงวิเวียนนานีย่า โบแด็ง แห่งเวนอลสินะ....."
คนถูกรู้ความลับไหวตัว.....นัยน์ตาสีไพลินส่อรอยแววงุนงงขั่วครู่....ก่อนที่แววตานั้นจะหายไป...แทนที่ด้วยรอยยิ้มน้อยๆ....พลางตอบส่งไปนู่น.....
"ที่เดมอสมีการเรียนเรื่องราชวงศ์ในเมืองต่างๆของเอเดนด้วย.....น่านับถือ..."
บุรุษผู้พูดยังยิ้มน้อยๆ ก่อนเอ่ยต่อ....
"แต่ไม่ยักจะรู้ด้วยนะ....ว่าที่นั่นมีการเรียนเรื่องความสัมพันธ์ของคนในราชวงศ์กับคนอื่นๆด้วย.....มิทราบว่าท่านจะเรียนลึกเกินไปหรือเปล่า.....องค์หญิง ?..."
"แต่รู้ไว้ก็เป็นดีมิใช่หรือท่านเจ้าชาย.....เวนอลเป็นเมืองใหญ่อันดับต้นๆของเอเดน เจมิไนก็มีเจ้าชายคนเก่งคนสำคัญ.....ในฐานะเจ้าหญิงแห่งบารามอสและเดมอส....เราว่าเรารู้เอาไว้ก็คงไม่เห็นจะแปลก....เผื่อในอนาคตอาจจะมีประโยชน์กับบารามอสก็ได้...ใครจะไปรู้..."
เจ้าชายแห่งเจมิไนยิ้มรับคำกล่าวของคนตรงหน้าด้วยท่าทีไม่แสดงอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น.....แต่ทว่าปากกลับเอ่ยชวนเจ้าหญิงเบื้องหน้า....
"ถึงเวลาอาหารกลางวันแล้ว.....มิทราบว่าท่านจะยินดีไปห้องอาหารด้วยกันกับเราหรือไม่ เจ้าหญิง เมอเฟร์ เกรเดเวล แห่งบารามอสและเดมอส....."
"บารามอสเจริญไมตรีกับเจมิไนเอาไว้ก็ไม่เสียหาย....."
โรเวนยิ้มบางๆกับคำกล่าวของหญิงสาว....พลางกระโดดลงมาจากต้นไม้ยื่นแขนให้เมอเฟร์คล้อง....ก่อนที่จะบังเกิดความคิดบางอย่างขึ้นมาในใจ......
2 เจ้าหญิงแห่งเดมอสและบารามอสแทบไม่มีอะไรแตกต่างกันเลยในเรื่องความงาม....รูปร่างที่ใครเห็นต้องหลงใหลในความงามนี้.....แต่ทว่ามีอะไรบางอย่างในตัวเจ้าหญิงเบื้องหน้าที่สามารถสะกดเขาเอาไว้ได้....แต่เฟลิโอน่ากลับทำไม่ได้.....
บางอย่างที่ทำให้เขาสนใจในตัวเธอนนอกจากความเก่ง.....
บางอย่างที่ทั้งคู่มี....แต่เขากลับสนใจในตัวของเมอเฟร์มากกว่า......
บางอย่างที่เรียกว่า......มนตร์เสน่ห์.....
คงจริงอย่างที่ไธนอสมันว่า.....
เขามันพวกนิยมของนอกจริงๆ.........
ตอนกลางวันแทบทุกคนต้องแปลกใจเมื่อเห็นท่านเสนาธิการฝ่ายซ้ายเดินมากับเจ้าหญิงองค์รองแห่งบารามอสและเดมอสที่เป็นอาคันตุกะพิเศษของป้อมอัศวิน.....และคู่ของเจ้าชายคาโลแห่งคาโนวาลกับเจ้าหญิงเฟลิโอน่า......ที่ดูเหมือนว่า....จะแปลกไปจากเดิม....
เมื่อเฟลิโอน่าที่ปกติมักจะมีรอยยิ้มอ่อนหวานอยู่เสมอกลับหน้ามุ่ยราวกับเด็กที่ถูกขัดใจ.....แต่ทว่า....กลับเจ้าชายมาดยโส เย็นชาแห่งคาโนวาลกลับสีหน้าดูไม่กระด้างเย็นเยียบเหมือนอย่างที่ใครหลายๆคนเคยเห็นอยู่บ่อยๆ....อันที่จริง ดูอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด...
เมอเฟร์มองภาพตรงหน้าอย่างแปลกใจ.....ก่อนจะเอ่ยปากถามผู้เป็นพี่สาวที่อารมณ์ไม่ได้เอาแน่เอานอนอยู่ในตอนนี้.......
"พี่เฟลิโอน่า....เป็นอะไรไปคะ...."
"เป็นอะไร....เป็นอะไรไปน่ะเหรอ...." คนตอบทวนคำสูงปรี๊ด ที่ทำเอาหลายๆคนงงไปกับอาการแปลกใหม่ที่ไม่เคยเห็นจากเจ้าหญิงองค์นี้.....
"ก็จะอะไรล่ะ......พี่ก็เป็นปกติของพี่ดีอยู่แล้วไง....ไม่ได้เหมือนใครบางคนซะหน่อยนิ....ถามอะไรก็ไม่เคยตอบ กลัวดอกพิกุลร่วงเหรอไงก็ไม่ทราบ มัวแต่ปั้นหน้าดุเย็นเยียบเป็นน้ำแข็งอยู่ได้....ไม่รู้จักเบื่อเหรอไง อีตาก้อนน้ำแข็งงี่เง่า!!..."
เฟลิโอน่าร่ายระบายอารมณ์ยาวพรืดก่อนจะจบการร่ายยาวลงด้วยการแขวะอีกฝ่ายและค้อนให้อีกหลายวง กับฉายาที่ไม่เคยมีใครหน้าไหนทั้งในคาโนวาลหรือว่าทั้งเอเดนจะกล้าเรียกบุคคลตรงหน้า....( อันที่จริง.....ไม่เคยมีใครคิดขึ้นมาเสียด้วยซ้ำ... )....
เมื่อมาถึงตรงนี้....บางคนในห้องอาหารก็เกิดอาการกลั้นหัวเราะแทบไม่ไหว บางคนมีรอยยิ้มระบายอยู่บนหน้า แต่ในขณะที่เฟลิโอน่ากลับหน้ามุ่ยลงไปอีก พลางแจกค้อนให้คนอื่นรอบๆห้องอาหารได้รับกันถ้วนหน้า โดยเฉพาะนักฆ่าปัญญาอ่อนที่หัวเราะอย่างไม่อายใคร.....
แถมคนที่ถูกประนามว่า...เป็น 'ก้อนน้ำแข็ง' ก็ไม่ได้ว่าอะไรเสียด้วยซ้ำ.....มีเพียงลอบอมยิ้มอย่างที่ไม่มีใครสามารถสังเกตเห็น.....แล้วนั่งกินข้าวด้วยหน้าตาเรียบเฉย.....ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น....
ท่าทางป้อมอัศวินจะโกลาหลก็งานนี้แหล่ะ......
To Be Continued.....
----------------------------------------- 100 % -----------------------------------------------
เฮ้อ ~ กว่าจะจบบท ^^
สุดท้ายก็ลงตามสัญญานะท่านๆทั้งหลาย ^O^
( เจ้โบว์ อย่าเอาคาร์บอมมาบ้านเค้าล่ะ )
สุดท้ายนี้....จะจบตอนไม่ได้เลยถ้าขาด เจ้โบว์ ตอง ข้าวโอ๊ต เจ้แก้ม เจ้แอป ที่ช่วยๆกันทวง + ขู่เข็ญ( ส่วนเจ้แอป ผู้ร่วมกันผลิตฟิคดองขาย ^O^ )
พรุ่งนี้จะไปอุดรแล้วจ้า ไปเชงเม้ง กลับมาก็วันอาทิตย์ วันจันทร์ขออู้ แล้ววันอังคารไปงานหนังสือ วันพุธจะมาอัพให้จ้า ^O^
[โดนเจ้โบว์เอาปังตอไล่สับ เฮื้อก O[]O" ]
งานหนังสือข้าพเจ้าไปวันที่ 4 นะจ๊ะ ^^ ใครไปวันนั้นไปเจอกันได้ ถ้าไม่กลัวตกใจเพราะความสวยข้าพเจ้าซะก่อนนะ ( = =" )
หึหึ 3 เส้า โรเวน เมอเฟร์ วิเวียน บอกก่อนนะจ๊ะว่าเมอเฟร์เนี่ย 5 เส้า !!! ^O^
ด้านล่าง.....ฟิคคิล-เฟริน มีการอัพเดท แล้วนะจ๊ะ อ่านๆกันด้วยเน้อ....
สุดท้าย....รักคนอ่านเช่นเคยจ้ะ ห้ามลืมคอมเม้นท์นะ....คนคอมเม้นท์น้อยมากจนชักน้อยใจแล้วรู้มั้ย
วิกะจัง ^^
----------------------------------------- 75 % -----------------------------------------------
กรี๊ด~~~ คาโลของวิกะ >O< น่ารักมากกกกก
ตอนนี้เป็นตอนที่แต่งเองกรี๊ดเอง.....คาโลไม่เย็นชาเลย >///<
เมื่อวานขออนุญาตอู้ไปหาพลอต แต่งเรื่องเพิ่ม.....สารภาพเลยค่ะ
ว่ามันไม่กระเตื้องขึ้นแม้แต่นิดเดียว = ="
ฟิค คิล- เฟริน อัพแล้วนะจ๊ะ ทั้งวิกะทั้งโมจิมาอัพคู่เลย ^^ [ตามลิงค์ด้านล่างเลยจ้า]
ส่วนป๋าบาโร ขออนุญาตอู้ชั่วคราวจ้า
ตอนนี้พลอตตัน ตัน ตัน และตันทั้งสามเรื่องเลย!!!
เฮ้อ ~ ฟิคนี้พลอตพอมี แต่แต่งไม่ทันแล้วค่ะ T-T รอสักแปปน้าค้า
เริ่มเกิดอาการ เฟล TT^TT แต่ว่ายังไงก็๗มาอัพเรื่อยๆ ช่วงนี้ก็อาจจะช้านิดนึง....มีให้ไปไหนต่อไหนเยอะเหลือเกิน เดี๋ยวไปอุดร ไปเชงเม้งต่ออีกแล้วนิ - -"
งานหนังสือจะไปวันไหนกันเอ่ย วิกะจะไปวันที่ 4 นะจ๊ะ ^^ ใครอยากเจอวิกะก็มาวันนั้นเอาแล้วกัน.....แล้วเดี๋ยวนัดเจอกันก็ได้ ^^ ยังไงก็คงอยู่สถาพรแหล่ะ เพราะดูท่าทางหนังสือสำนักพิมพ์ฯรอให้ซื้อเป็นสิบ...
สุดท้าย ฝากคาโลกับเฟลิโอน่า บาโรกับคาริน และซีบิลกับเรนอนไว้ในอ้อมอกของทุกคนด้วยน้าค้า [ ฝากไว้หมด เก็บคาโลมากอดเองคนเดียว งุงิ~ ]
ฮักอ้ายหลายๆเด้อ
วิกะจัง ^^
--------------------------------- 45 % ---------------------------------------------
อีก 20 % งับ ^^
พรุ่งนี้ขออู้สักวันนึงนะคะ....ไม่ไหวแล้ว พลอตตัน....
สารภาพเลยค่ะว่าอัพมาถึงตอนที่วิกะเขียนตุนเอาไว้แล้ว T-T
หลังจากนี้คงต้องปั่นโลด >O<
และแล้วก็โฆษณาฟิคเช่นเคยค้า ^O^
ฟิคบารามอส ความทรงจำอันมิอาจลืมเลือน ~คิล = เฟริน ~
ฟิคเวียนเจ้าค่ะ ตอนที่เมอเฟร์แต่งออกแนวอีโรติก + ดราม่านิดหน่อย เป็นฟิคชวนน้ำตาไหลจ้ะ ^^
Fic บารามอส :: จุมพิตสุดท้าย....เจ้าชายปีศาจแห่งคาโนวาล...
ฟิคพิเศษของป๋าบาโรจ้า ^O^ ลงไปนิดหน่อย -*-
อ้อ....มีรูปภาพอิมเมจตัวละครของวิกะในมายไอดีด้วยน้า ลองไปดูๆกันได้ ^^
ขอให้มีวคามสุขกับการอ่านฟิคนะจ๊ะ...รักคนอ่านมากมายงับ ><
วิกะจัง ^^
-------------------------------- 25% ------------------------------------
บทหวานยามเช้า ^^ >///< นิดหน่อยของเฟลิโอน่ากับคาโล
บอกก่อนว่า บทนี้....ทั้งหมดค่า ^O^
[คิลเอ๋ย....แกรอบทของแกไปก่อนนะ = =" ]
วันนี้ไปสวนสยามจ้า ^O^ น้องจะไปเล่นน้ำ - -"
ฉะนั้น....ไว้เจอกันนะจ๊ะ ^O^
รักคนอ่านมากหลาย...มากหลาย
วิกะจัง ^^ & เมอเฟร์
ความคิดเห็น