ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตัวผม
เมื่อวามฝันอผมเป็นริ
บทที่ 1 อนที่ 1 ัวผม
"ื่นไ้เเล้วเ้านี้เาทุนรอนายอยู่นะ"
เสียหิสาวอายุประมา 17-18 ้อเ้ามาในหูพร้อมเเสอวอาทิย์ที่สาส่อผ่านหน้า่าอปราสาท มาที่วาอผม
"อนอน่ออีเี๋ยวสิ"
ผมเหนื่อยมาเนื่อเมื่อืนเราื่มมาไปหน่อย
"ไม่ไ้ มี่าวพว พันธมิร 3 อาาัรเริ่มระมพลเเล้ว"
เธอพูเสียัเเละทำให้สะุ้ื่น
//ภาพั//
"เราฝันอะไรเเปลๆอีเเล้วสินะ"
เ็หนุ่มอายุ 18 ปี ับ อี 3 เือน นั่อยู่บนเีย้วยอาารัวเีย พร้อมับหยิบ มือถือ มาเลื่อนูเฟบุ๊
...ผมื่อ ปรวีร์ ประิมา ื่อเล่น ปอ เป็น นัเรียน ม. 4 โอะุอาวุธสราม อบอาวุธทุอย่า เเ่เี๋ยวๆผมไม่อบวามรุนเเรอย่าพึ่เ้าใผิ ที่อบอาวุธเพราะมันสวยีเเ่นั้น บานอาะสสัยทำไมอายุ 18 ม.4ใ่รับผมโ่เรื่อเรียนมาๆ โนระทืบมาเเล้วหลายรั้เพราะเรื่อเรียนนี่เเหละ รู้เเ่นี้พอเี๋ยวเเัวเอมาว่านี้ผมเินเเย่ ผมน่ะมีวามฝันหล่ยอย่า อยาเป็นทหาร วิศวร รวมถึนายหรือประธานาธิบี้วย เเละ วามฝันสูสุอผม ือ ไ้ไป่าโล ฟัไม่ผิหรอ ใ่เเล้วรับ ไป่าโลพร้อมับวามรู้ทุเเนบนโล ผมเป็นูนิเบียวั้นที่ว่าเอาาวับทินเนอร์เทลาละมัเเล้วาม้วยเบนินเเล้วผมเอาหน้าผมุ่มลในาละมัใบนั้น..เรื่อวามาวอผมเ็บไว้รนั้นเเหละถึเวลาที่้อไปโรเรียนละ....
"นี่เธอ็อายุ ะ30เเล้วนะปอ พ่อเา็เเ่เเล้ว บลาๆๆ"
เสียหิอายุประมา 50 ว่าๆ ำลับ่นลูายไม่เอาไหนอเธอารบ่นอเธอเริ่มรุนเเรึ้นๆ
"เมื่อไหร่มึ-ะทำานไอ้-×€¥¥฿&%$$''(ละไว้ในานที่เ้าใ)
....ฮ่าผมในอนนี้อายุ็ 30 รับ ผมเป็นนว่าานานอผม็ือ ิน้าว ทำับ้าว หุ้าว เเละไ้เินนิๆหน่อยๆาารเเ่นิยายาวๆุถาพระับาวิลบลเว็บบอร์เเ่็ยัมีนื่นอบในนิยายอผม....
"เอาน่ะเเม่ถึเวลาผม็มีวิธีอผมเเหละ"
ผมอบไปแย่าหน้าไม่อายริๆอยาให้มันลวามเรียในบ้านเเ่มัน็ไม่ไ้ผล
"เอาเหอะ..."
หิผู้เป็นเเม่พู้วยน้ำเสียที่หมอะไรายอยาเเละหยิบระเป๋าออไปทำาน
...ผมเื่อว่าารลับาิมาเิใหม่มีอยู่ริ เพราะอะไรหน่ะเหรอ มันเิรั้เเรอนอายุ18 อนเรออไม่้อบอว่าผมนั้นไร้่าเเ่ไหน ผมพยายามหนีวามอับอายอผลสอบ้วยาร่าัวในอนเย็นอวันที่ผลสอบออผลที่ออมาือ หลัาผม่าัวายผมื่นในเ้าอวันที่ผมสอบออผมพูไ้ว่าอานุอผมนั้นอาะเิน 100 ปีเเล้ว็ไ้ ารายย้อนอีเเ่ละรั้ผมพยายามที่ะเเ้ไทุอย่าเเ่ทำอย่าไรมัน็ออมาไม่่าาเิมเหมือน โะาเล่นลับผมอยู่..
"เห้อ"
ายอายุที่ำลัะเ้าเล 3 ถอนหายใเเละมอไปรอบๆในห้ออเาหลัาเเม่อเาออาบ้านไปทำาน
"หนัสืออะไรนิอยู่มาั้นานเพิ่เยเห็น"
เาเหลือบไปเห็นหนัสือเ่าๆที่มีรอยประทับ5นิ้วลบนปหนัสือ
"อะไรันรับเนี่ย"
เาพูพร้อมับวา 5 นิ้วบนปหนัสือ ทันทีที่เาวามือบนปหนัสือ มีัวอัษรเเปลๆปราึ้น
...ผม็ไม่รู้ว่าทำไมผมอ่านอออะนะ...
"อาา ู ู า า ู าราเีย"
..มีเเสหลาสี พุ่ลมาาฟ้ามาที่ัวผม วามรู้สึผมเหมือนร่าำลัเเออเป็นเสี่ยๆ....
"ึ่มม"!!!!!!
//ภาพั//
"ที่นี่โลหลัวามายเหรอ"
...ผมเอ่ยึ้นับัวเอะที่มอไปรอบๆที่เป็นเนินทุ่ห้าสลับับที่ราบลุ่มนาให่ หลัาื่นึ้น...
บอนที่ 1
เนื้อเรื่อ @เมา
รวำ @าว
รวเนื้อเรื่อ @าว
ลำ @าว
บทที่ 1 อนที่ 1 ัวผม
"ื่นไ้เเล้วเ้านี้เาทุนรอนายอยู่นะ"
เสียหิสาวอายุประมา 17-18 ้อเ้ามาในหูพร้อมเเสอวอาทิย์ที่สาส่อผ่านหน้า่าอปราสาท มาที่วาอผม
"อนอน่ออีเี๋ยวสิ"
ผมเหนื่อยมาเนื่อเมื่อืนเราื่มมาไปหน่อย
"ไม่ไ้ มี่าวพว พันธมิร 3 อาาัรเริ่มระมพลเเล้ว"
เธอพูเสียัเเละทำให้สะุ้ื่น
//ภาพั//
"เราฝันอะไรเเปลๆอีเเล้วสินะ"
เ็หนุ่มอายุ 18 ปี ับ อี 3 เือน นั่อยู่บนเีย้วยอาารัวเีย พร้อมับหยิบ มือถือ มาเลื่อนูเฟบุ๊
...ผมื่อ ปรวีร์ ประิมา ื่อเล่น ปอ เป็น นัเรียน ม. 4 โอะุอาวุธสราม อบอาวุธทุอย่า เเ่เี๋ยวๆผมไม่อบวามรุนเเรอย่าพึ่เ้าใผิ ที่อบอาวุธเพราะมันสวยีเเ่นั้น บานอาะสสัยทำไมอายุ 18 ม.4ใ่รับผมโ่เรื่อเรียนมาๆ โนระทืบมาเเล้วหลายรั้เพราะเรื่อเรียนนี่เเหละ รู้เเ่นี้พอเี๋ยวเเัวเอมาว่านี้ผมเินเเย่ ผมน่ะมีวามฝันหล่ยอย่า อยาเป็นทหาร วิศวร รวมถึนายหรือประธานาธิบี้วย เเละ วามฝันสูสุอผม ือ ไ้ไป่าโล ฟัไม่ผิหรอ ใ่เเล้วรับ ไป่าโลพร้อมับวามรู้ทุเเนบนโล ผมเป็นูนิเบียวั้นที่ว่าเอาาวับทินเนอร์เทลาละมัเเล้วาม้วยเบนินเเล้วผมเอาหน้าผมุ่มลในาละมัใบนั้น..เรื่อวามาวอผมเ็บไว้รนั้นเเหละถึเวลาที่้อไปโรเรียนละ....
"นี่เธอ็อายุ ะ30เเล้วนะปอ พ่อเา็เเ่เเล้ว บลาๆๆ"
เสียหิอายุประมา 50 ว่าๆ ำลับ่นลูายไม่เอาไหนอเธอารบ่นอเธอเริ่มรุนเเรึ้นๆ
"เมื่อไหร่มึ-ะทำานไอ้-×€¥¥฿&%$$''(ละไว้ในานที่เ้าใ)
....ฮ่าผมในอนนี้อายุ็ 30 รับ ผมเป็นนว่าานานอผม็ือ ิน้าว ทำับ้าว หุ้าว เเละไ้เินนิๆหน่อยๆาารเเ่นิยายาวๆุถาพระับาวิลบลเว็บบอร์เเ่็ยัมีนื่นอบในนิยายอผม....
"เอาน่ะเเม่ถึเวลาผม็มีวิธีอผมเเหละ"
ผมอบไปแย่าหน้าไม่อายริๆอยาให้มันลวามเรียในบ้านเเ่มัน็ไม่ไ้ผล
"เอาเหอะ..."
หิผู้เป็นเเม่พู้วยน้ำเสียที่หมอะไรายอยาเเละหยิบระเป๋าออไปทำาน
...ผมเื่อว่าารลับาิมาเิใหม่มีอยู่ริ เพราะอะไรหน่ะเหรอ มันเิรั้เเรอนอายุ18 อนเรออไม่้อบอว่าผมนั้นไร้่าเเ่ไหน ผมพยายามหนีวามอับอายอผลสอบ้วยาร่าัวในอนเย็นอวันที่ผลสอบออผลที่ออมาือ หลัาผม่าัวายผมื่นในเ้าอวันที่ผมสอบออผมพูไ้ว่าอานุอผมนั้นอาะเิน 100 ปีเเล้ว็ไ้ ารายย้อนอีเเ่ละรั้ผมพยายามที่ะเเ้ไทุอย่าเเ่ทำอย่าไรมัน็ออมาไม่่าาเิมเหมือน โะาเล่นลับผมอยู่..
"เห้อ"
ายอายุที่ำลัะเ้าเล 3 ถอนหายใเเละมอไปรอบๆในห้ออเาหลัาเเม่อเาออาบ้านไปทำาน
"หนัสืออะไรนิอยู่มาั้นานเพิ่เยเห็น"
เาเหลือบไปเห็นหนัสือเ่าๆที่มีรอยประทับ5นิ้วลบนปหนัสือ
"อะไรันรับเนี่ย"
เาพูพร้อมับวา 5 นิ้วบนปหนัสือ ทันทีที่เาวามือบนปหนัสือ มีัวอัษรเเปลๆปราึ้น
...ผม็ไม่รู้ว่าทำไมผมอ่านอออะนะ...
"อาา ู ู า า ู าราเีย"
..มีเเสหลาสี พุ่ลมาาฟ้ามาที่ัวผม วามรู้สึผมเหมือนร่าำลัเเออเป็นเสี่ยๆ....
"ึ่มม"!!!!!!
//ภาพั//
"ที่นี่โลหลัวามายเหรอ"
...ผมเอ่ยึ้นับัวเอะที่มอไปรอบๆที่เป็นเนินทุ่ห้าสลับับที่ราบลุ่มนาให่ หลัาื่นึ้น...
บอนที่ 1
เนื้อเรื่อ @เมา
รวำ @าว
รวเนื้อเรื่อ @าว
ลำ @าว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น