ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~*{NoRitZen}*~ รักสามเส้า เราสามคน [Y]

    ลำดับตอนที่ #5 : 4th :: รู้มั้ยว่าเสียใจ??

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 456
      0
      19 มิ.ย. 53

    วันต่อมา...

    Ritz Told >>

    วันนี้เป็นวันที่สองแล้วที่เราได้มาอยู่ในบ้านเดอะสตาร์ ได้เรียนร้องเพลงเรียนเต้นเรียนนู่นนั่นนี่สารพัด แต่ถึงอย่างงั้นริทก็ยังไม่อยากจะเชื่อตัวเองเล้ย (เชื่อเห๊อะพี่ริท -0-) ช่วงพักนี้ก็เป็นเวรริทกับเซนต้องล้างจานเป็นเวรแรก มาช่วงแรกๆก็โดนเลย T.T

    เซนยังดูเงียบๆอยู่เลย ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว งอนที่ริทบ่นมากไปรึเปล่าน้า?? ริทไม่ได้บ่นเพราะไม่อยากนอนกะเซนซะหน่อย แค่นอนพื้นแล้วมันปวดหลังตะหาก -0-
    หรือว่าจะเป็นเรื่องเมื่อคืน...

    ตอนนั้นริทยังนอนไม่หลับดีหรอกครับ ก็พอดีได้ยินเสียงเซนพึมพำอะไรซักอย่างกับพี่โน่ แล้วสองคนนั้นก็เดินออกไปข้างนอกกัน ริทเลยลุกมาแอบดูที่ระเบียง

    'ครับ...เซนชอบริท ชอบมานานแล้วด้วย' ที่เซนพูด มันเรื่องอะไร??

    'แล้วแกรู้มั้ยว่าเฮียก็ชอบริท...' แล้วที่พี่โน่พูด นั่นก็เป็นการแสดงละครหรอ สองคนนี้ต้องมีแผนเตี๊ยมกันจะแกล้งอะไรริทล่ะสิ - -* อย่าคิดว่าริทรู้ไม่ทันนะ เดี๋ยวปั๊ดซ้อนแผนซะเลย -0-

    "ริท..."

    "หือ??" เซนแปลกๆไปจริงๆด้วย ปกติจะชอบมองหน้าริทแล้วก็ยิ้มแปลกๆเวลาคุยกะริทนี่นา ไหงวันนี้เอาแต่มองจานอย่างนี้ล่ะ

    "ที่ริทเล่นกะพี่โน่เมื่อคืน..."

    "555+ เซนอ่ะ คิดมากไปอ๊ะป่าว? ริทก็เล่นกะพี่โน่ไปงั้นแหละ พี่โน่อ่ะชอบเล่นอะไรแผลงๆ ยึ้ย ขนลุก ><" ((ที่จริงแอบหวั่นไหวอ่ะจิ ^0^ :: ไรเตอร์//ก็ไมแกเขียนบทมาให้ชั้นอย่างงี้ล่ะ -0- :: เพ่ริท))

    "จริงหรอ??" สายตาของเซนดูสบายใจขึ้นนะ

    "กังวลมากไปรึเปล่าเซน เซนดูแปลกๆไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ"

    "มะ ไม่นี่ริท"

    "ที่จริงแล้ว เซนมีอะไรจะบอกริทรึไง??"

    "คือ..เซน..." หึหึหึ ริทรู้หรอกว่าจะรวมศีรษะกันแกล้งริท ^^*

    เพล้ง!!

    เสียงแก้วแตกหนิ 0.0 ใครเป็นอะไรอ่ะ??

    "เราไปดูกันเหอะเซน" แล้วริทก็วิ่งมาจากครัว รู้สึกว่าตาขวาจะกระตุกด้วยอ่ะ -*-

    "พี่โน่จะไปไหนน่ะ??" พี่โน่ดูรีบจัง

    "เออ ริท...ริทเรียนหมอใช่มั้ย?? ต้องมีกล่องพยาบาลดิ อยู่ไหน?? เฮียต้องใช้"

    "ใครเป็นอะไร..."

    "รีบๆเอามาให้เฮียเร็ว!" ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้เล่า แล้วริทก็ต้องรีบวิ่งไต่บันไดขึ้นไปเอากล่องยา พี่หมอเก่งก็อยู่นี่หว่า ทำไมต้องเรียกใช้ริทด้วยเนี่ย -*-

    "อะ" ริทไต่บันไดลงมาอีกครั้ง แล้วยื่นกระเป๋ายาสีฟ้าของพี่เด่งให้ ก็ริทหาของริทไม่เจอนี่นา -*-

    "ขอบใจนะ" แล้วเฮียแกก็รีบวิ่งไปห้องนั่งเล่น

    "เซน ตกลงใครเป็นอะไร"

    "ไม่รู้สิ งั้นเรารีบไปดูเหอะ" เมื่อกี้ยืนอยู่กะพี่โน่ไม่ได้คุยกันเรอะ - -" ริทก็เดินๆมากับเซน พี่โน่กับเกรซหนิ!!!

    สายตาพี่โน่ที่กำลังทำแผลให้เกรซ...มันช่าง...
    อ่อนโยน...นุ่มนวล...เป็นห่วงเป็นใย...
    ต่างกับเวลาที่พี่โน่มองริท...
    ไม่ๆๆๆ ไอ้ริท แกไม่ได้ชอบพี่โน่ซักหน่อย
    แต่ว่า...ทำไมยิ่งเห็นพี่โตโน่กับเกรซแบบนั้นแล้ว...
    ใจริทมันถึงได้เจ็บขนาดนี้ล่ะ...
    ไม่...ไม่ไหวแล้ว...ริททนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว!!!

    "ฮึก..." ร้องไห้ทำไมวะไอ้ริท T^T

    "ริท ริทจะไปไหน ริท เดี๋ยวก่อนสิ..." ขอโทษนะเซน ริททนยืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้แล้ว...T^T

    ++++++++++++++++++

    Zen Told >>

    ทำไมพี่โน่ต้องรีบร้อนขนาดนั้น ทำไมต้องเสียงดังใส่ริทด้วย

    "เซน ตกลงใครเป็นอะไร??"

    "ไม่รู้สิ เรารีบไปดูกันเหอะ" ทำไมพี่โน่ต้องทำขนาดนี้ด้วยนะ??

    เกรซหนิ!!!

    อะไรกัน เมื่อวานยังบอกเซนอยู่เลยว่าชอบริท ทำไมวันนี้ถึงได้...

    "ฮึก..." ตัวเล็ก!!!

    "ริทจะไปไหน!?" ตัวเล็กร้องไห้!!!

    "ริทรอเซนด้วย!!!" ใครมาดึงแขนตูฟะ ><*

    "เดี๋ยวเซน พี่ได้ยินเสียงแก้วแตกอ่ะ มีใครเป็นอะไรรึเปล่า??" พี่เก่ง เซนรีบ T^T

    "เกรซน่ะครับ ขอโทษนะครับ เซนรีบไปดูริท ริท ริท!!!"

    พอถึงชั้นบน เซนก็รีบไปดูที่ห้อง ตัวเล็กร้องไห้จริงๆด้วย

    "ริท..."

    "อ๊ะ เซน ทำไมมาไม่ให้สุ้มให้เสียงล่ะ^^"

    "ริทร้องไห้ทำไม??"เพราะพี่โน่อยู่กับเกรซแน่ๆ

    "เปล่านี่ ริทแค่มาหยอดตาน่ะ"

    "ไม่เชื่อหรอก" คราบน้ำตาอาบสองข้างแก้มอย่างงี้

    "เพราะพี่โน่ใช่มั้ย...ริทชอบพี่โน่ใช่มั้ย??" ใช่มั้ยริท...

    "เซน..." สายตาคู่นั้นที่คลอไปด้วยน้ำตากำลังปิดบังอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุดมันก็แสดงออกมาให้เห็นว่าตัวเล็กรู้สึกยังไง

    "ถึงริทจะชอบพี่โตโน่ แต่ริทรู้เอาไว้เลยนะว่ายังมีเซนอยู่ข้างๆ..."

    "เซน...ฮึก T^T" (ตกลงพี่ริทสะอึกหรือสะอื้นเนี่ย - -"::ไรเตอร์ // ดราม่าอยู่อย่าเพิ่งขัดซีนเดะ -0-:: เซนริท)

    "เซนรักริทนะ..." แล้วเซนก็ดึงตัวเล็กเข้ามากอด ไหล่สั่นๆของตัวเล็ก...มันทำให้เซนเสียใจไปด้วยนะรู้มั้ย ไหนจะเสียงสะอื้นนั่นอีก...

    เรื่องทั้งหมด...ก็เป็นเพราะพี่โน่นั่นแหละ!!!
    ต่อไปนี้ เซนจะไม่ยอมให้ตัวเล็กเสียใจเพราะพี่อีกแล้ว!!!

    ++++++++++++++++++

    Special Keng Told >>

    ใครทำแก้วตกแตกซะเสียงดังเชียว หวังว่าคงไม่มีใครเป็นอะไรนะ - -"
    แหะๆ พอดีเก่งซักผ้าอยู่หลังบ้านน่ะครับ บังเอิญหาทางเข้าบ้านไม่เจอ  (เวรกรรม -0-:: ไรเตอร์) พอเลยๆ อย่าไปสนใจยัยไรเตอร์เลยฮับ ถึงไหนแล้วนะ?? ((หาทางเข้าบ้านไม่เจอไงคะ)) อ่อๆ เลยเข้าบ้านมาช้านิดนึง

    โอ๊ะ เซนนี่นา แล้วนั่นริทจะไปไหนน่ะ

    "เซน พี่ได้ยินเสียงแก้วแตกอ่ะ มีใครเป็นอะไรรึเปล่า??"

    "เกรซน่ะครับ ขอโทษนะครับพี่เก่ง เซนต้องรีบไปดูริท ริท..." เซนสะบัดแขนผมออกอย่างแรง

    โดยทฤษฎีแล้ว การปฏิบัติอย่างงี้หมายถึงคนที่กำลังเป็นห่วงคนที่ตัวเองรัก โดยไม่สนใจคนที่รักตัวเอง และเพราะจากทฤษฎีนี้แหละครับ เก่งเลยกลายเป็นคนอกหักไปในพริบตา T^T
    ((ชอบเซนหรอคะพี่เก่ง??)) เก่งเริ่มรู้สึกชอบเซนตั้งแต่เราได้คุยกันครั้งแรกแล้ว^^
    ((เมื่อไหร่คะ??)) ไม่รู้สิครับ ลืมไปแล้วอ่ะ จำได้แค่ความรู้สึกแรกนั้น ไอ้เซนมันน่ารักเป็นบ้าเลย ><
    ((ทำไมไม่เห็นมีใครรู้เรื่องเลยล่ะคะ??)) เรื่องอย่างงี้เก่งไม่กล้าบอกใครหรอกครับ แม้แต่เซนก็ยังไม่รู้เลย^^
    ((เมื่อกี้บอกว่าพี่เก่งอกหัก??)) โอ๊ะ ตามทฤษฎีแล้วเก่งต้องเสียใจใช่มั้ย?? ((ใช่แล้วค่ะ -0-)) T^T ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่เก่งได้เห็นเซนมีความสุขกับคนที่เซนรัก เก่งก็มีความสุขแล้ว^^
    ((พ่อเจ้าประคุณรุนช่อง ช่างเป็นคนดีอะไรเยี่ยงนี้ T^T ไม่ไปดูคนเจ็บหน่อยหรอคะ??)) หวา ลืมไปเลย ใครเป็นอะไรนะครับ?? ((เกรซไง)) อ่อๆ

    "เกรซ โดนแก้วบาดหรอ??" อ้าว พี่โน่ก็อยู่ด้วยนี่นา

    "อือ" เก่งถามไอ้เกรซมันนะพี่โน่ -*-

    "อ่ะเสร็จแล้ว"

    "ขอบคุณนะคะ..."

    "อือ ไปเรียนร้องเพลงต่อเหอะ ยิ่งร้องเพี้ยนๆอยู่หนิเราน่ะ -0-"

    "แล้วแก้วล่ะ"

    "รีบๆไปเหอะน่า -0- เดี๋ยวโดนครูแหม่มดุพี่ซวยอีก"

    "เชอะ" แล้วไอ้เกรซก็เดินเชิดออกไป สองคนนี้ลืมไปแล้วรึไงว่าเก่งอยู่ตรงนี้น่ะ ><

    "เก่งมาช่วยเฮียเก็บเศษแก้วหน่อยดิ" งานเข้าหมอแล้ว T^T

    "ทำไมพี่โน่ต้องเป็นห่วงเป็นใยไอ้เกรซมันถึงขนาดนี้ด้วยล่ะ"

    "ไม่รู้ดิ เวลาเฮียเห็นไอ้เกรซแล้วเฮียคิดถึงน้องสาว"

    "น้องสาว??" หน้าตาอย่างพี่โน่มีน้องสาวด้วยหรอเนี่ย

    "อือ เฮียมีน้องสาวอยู่คนนึง เวลามันโดนใครแกล้งหรือไปเล่นจนเจ็บตัวมา มันก็ชอบร้องไห้มาให้เฮียทำแผลให้อยู่เรื่อย..." ท่าทางจะห่วงน้องน่าดู

    "ตกลงพี่ชอบไอ้เกรซมันป่ะ??"

    "มันก็เหมือนน้องสาวเฮียอ่ะแหละ"

    "หมายความว่าไม่ได้ชอบแบบนั้น??"

    "เออ หรือแกชอบไอ้เกรซวะ ถามอยู่ได้ -0-" อ่าว งานเข้าระลอกสอง - -"

    "ไม่ได้ชอบหรอกพี่ ไอ้เกรซมันเตี้ยไป ผมชอบสูงกว่านั้น ^///^" ((ถ้าพี่เกรซเตี้ย แล้วไรเตอร์จะเหลือเรอะ T0T))

    "สูงกว่านั้น?? 0.0"

    "ซัก 180 ซม. >///<"

    "ผู้หญิงบ้าไรวะสูงตั้ง 180 ซม. = =" ((สูงก่าเฮียอีก -*-))" พี่โน่อ่ะ >///<

    "หรือว่า...จะเป็น...!!!"

    "อะไรพี่โน่!?!?"

    "555+ ไอ้เก่ง >w< แกชอบไอ้เซนใช่มั้ย!!!" อ่าว เวรตะไลรู้ได้ยังไงฟะเนี่ย ><

    "หยะ หยุดนะพี่โน่ เดี๋ยวคนอื่นก็รู้กันหมดหรอก!!!"

    "ไอ้เก่งเชาะ..." ฮุ้ย ปิดปากทัน

    "อะไรนะ!!! พี่เก่งชอบใครนะพี่โน่!?!?" ตาย ไอ้กันไอ้ไอซ์ได้ยินอีก ><" งานเข้าระลอกสาม หนักก่าตอนช่วยคนเจ็บตอนทหารปะทะนปช.อีกง่า T^T

    ++++++++++++++++++

    เม้นต์ๆๆๆด้วยน้าค้า^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×