คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [3/2] NC20+|เชฟคนใหม่
มือหนาับเรียวาสวยให้แยออาัน เาปลาเั้นในัวเล็ออ้วยวามรวเร็วนเธอั้ัวไม่ทัน นิ้วเรียวยาวถูลาไปามสี้าเพื่อเพิ่มวาม่านให้เธอ แถมลิ้นร้อน็ลาวนไปามหน้าท้อแบนราบไร้ไมัน้วยวามสนุสนาน ่อนที่ใบหน้ามะมาหยุอยู่ลาเรียวาู่เล็
“อย่า..มอ..นะ..”
ลูสาวเ้าพ่อพยายามเปล่เสียออมาให้เป็นำเพื่อห้ามเา แ่นัวโ็ไม่ไ้สนใเท่าไหร่ เมื่อสิ่ที่อยู่รหน้ามันสวยามะนเาแทบะหยุหายใไ้เลย
“อ่า~ ผมปล่อยเวลาให้ผ่านไปเนินนานแบบนี้ไ้ยัไันนะ..”
ิวพู้วยวามเสียายที่นเอนั้นปล่อยให้เธอรอโยเปล่าประโยน์มาอย่ายาวนาน ถ้าหาว่าเารู้ว่าเธอสวยามทั้ภายนอและภายในนานี้ เาไม่ยอมปล่อยให้ร่าบาพ้นเื้อมมือไปแน่
“ันไม่เ้าใ ุพู..อะ...อ่า...อะไร”
ร่าเล็ที่นอนราบอยู่บนเาเอร์ล่าว้วยน้ำเสียสั่นอีรั้ เมื่อปลายลิ้นร้อนถูุลไปลาลีบอไม้บาน เาวา้อนน้ำหวานลืนลลำออย่าเอร็อร่อย ยิ่ปลายลิ้นร้อนวัเย้ายวนมาเท่าไหร่ ลำธารแห่วามสุอเธอ็ยิ่ปล่อยออมามาเท่านั้น
มือหนายัไม่วายที่ะปล่อยให้เนินอู่สวย้อน้อยหน้า เาบีบเ้นมันอย่าเอาแ่ใแถมยัห่อปลายลิ้นเรียวแหลมสอแทรเ้าไปทาน้ำหลานั้นามัหวะ นร่าเล็สั่นสะท้านไปหม
มือบายื่นมายุ้มศีรษะทุยเพื่อระบายวามเสียว่านในัว ภายในหัวอเธอาวโพนไปหมนลืมเลือนวามโรธแ้นทั้หม่อนหน้านี้ แถมยัยอมให้เารอบรอร่าายสาวไ้่ายๆ
ร่าเล็ที่อยู่ภายใ้ารวามุมอนัวโบิัวเร็ไปมา้วยวามาบ่านที่เรียวลิ้นร้อนวัึ้นล และเพิ่มวามเร็วึ้นเรื่อยๆ นิ้วมือหนาสอเ้าไปามทาเ้าออเป็นัหวะ ภายในายอเธอับิ้วนเาแทบะหายใไม่ออเ่นัน นาแ่เรียวนิ้วยัอรัเาไ้มานานี้ ถ้าเิสอแ่นายเ้าไปเาไ้าใบอู่สวยเป็นแน่
“อ่า..ม..ไม่ไหวแล้ว..รี๊..อ่า~”
นัวเล็ร้อออมา้วยวามสุสมพร้อมแนาที่อ่อนแรไปหมเินว่าะ้านทานบทรัอเาไหว ปลายลิ้นร้อนยัวา้อนน้ำหวานลืนลลำออย่าไม่มีท่าทีที่ะรัเีย
เมื่อหยน้ำหวานนั้นหมไปแล้ว ร่าหนา็ลุึ้นมาร่อมร่าเล็เอาไว้อีรั้ เาโน้มใบหน้าลมามอบุมพิที่อ่อนโยนให้เธอ และนำพาวามเสียว่านให้แผเผาภายในร่าายอีรั้
มือบายื่นึ้นมาโอบแผ่นหลัแร่เอาไว้ เธอลูบไล้ไปามสี้า เล็บแหลมิลมัล้ามแน่นนั้นเบาๆ นร่าหนาแทบะาใาย เาปลเปลื้อพันธนาาริ้นสุท้ายออ่อนะแนบแ่นายแ่นไว้ที่หน้าาอเธอ
ท่อนเอ็นอุ่นถูไถไปมานนัวเล็รับรู้ไ้ถึนาและวามแ็แร่อมัน เธอลืนน้ำลายลออีรั้พร้อมับมอายแร่นั้น้วยลมหายใที่าัหวะ เพาระสิ่ที่อยู่รหน้ามันให่เินว่าที่เธอะรับไหว
“ไม่้อลัวหรอ ผมไม่ทำุเ็บแน่นอน”
เาปลอบใเธอ้วยน้ำเสียอ่อนนุ่ม ่อนะ้มลุมพิเนินเนื้อู่สวยแถมยัูเม้มยออ้วยวามเมามันนร่าเล็สะุหายใ
นิ้วมือหนาเลื่อนัวไปหยอเย้าลีบอไม้ามอีรั้เพื่อเรียหยาน้ำให้รินไหลออมาเรียมรับบทรัอริที่ำลัะเิึ้น เมื่อเารู้ว่าเธอแล้วพร้อมึ่อยๆ สอแ่นายเ้าไปอย่า้า แ่็ไ้เพียรึ่เียวเท่านั้น เรียวาบาสั่นสะท้าน้วยวามเ็บปว ำปั้นเล็ทุบอเาเมื่อไม่สามารถรับวามให่โอมันไ้
“อ๊ะ!! ไม่นะ.. มันเ็บ เ็บเินไป!!”
“ู่ว~ ใเย็นๆ ที่รั เี๋ยวทุอย่า็ีรับ”
เาระิบ้าหูเธอเบาๆ ่อนะพรมูบหน้าผามน้วยวามอ่อนโยน เหื่อเม็เล็ๆ ผุึ้นมาเ็มใบหน้าสวยเพราะวามร้อนรุ่มภายในาย มือหนาลูบศีรษะบา้วยวามรั เาปลายมูโ่ลบนแ้มนุ่ม้วยวามรู้สึอบุและภูมิใมาที่เานั้นไ้ลายเป็นนแรและุสุท้ายอเธอนับานี้
หัวใอายาิเสือ บันี้ไ้ลายเป็นทาสอวามเสน่หาแม่รัวสาวเป็นที่เรียบร้อย เพราะบทรัอันร้อนแรแ่ใสื่อที่เาไม่เยไ้รับาใร มันทำให้เาิในไม่อยาะอยู่ห่าเธออี่อไปแล้ว
ิวมอวหน้าสวยที่มีราบน้ำาเปื้อนอยู่เล็น้อย้วยวามสสารปนเห็นใที่เธอ้อมารับศึหนัาเาั้แ่รั้แร เาใ้ปลายหัวแม่มือเ็หยน้ำานั้นออ่อนะบรรูบแผ่วเบาลบนเปลือาู่สวยนั้นไม่ให้้อเ็บปวอี่อไปแล้ว
ร่าเล็รับรู้ไ้ถึวามอ่อนโยนและอบอุ่นอเา ึ่เธอเอ็รู้สึไ้ถึวามรัที่ำลั่อัวึ้นบวับบทรัที่แสนเร่าร้อนนเธอแทบะหายใไม่ออนี้ มันทำให้เธออยาะรอบรอเาไว้เพียนเียว
นัวโ่อยๆ ยับแ่นายเ้าอออย่า้าๆ พร้อมับแนบริมฝีปาลมาบูบอย่าูื่มและเพิ่มวามเร่าร้อนึ้นไปเรื่อยๆ นร่าายอทัู้่แทบะหลอมละลายรวมันไ้เพราะวามร้อนภายในัวประทุึ้นอย่าไม่มีหยุหย่อน
“เห็นไหม..ผมบอแล้วว่ามันะผ่านไปไ้้วยี”
เาระิบ้วยน้ำเสียแหบพร่าบอเธอ ่อนะว้าร่าเล็ึ้นมาอเอาไว้ มือหนาสอรับสะโพลมให้รับแรระแทไ้ียิ่ึ้น เสียเนื้อระทบเนื้อัไปทั่วห้อพร้อมับเสียราระสั่น โีที่ห้อรัวนี้อยู่ในโน VIP ที่ถูีไน์ให้เ็บเสียเพราะสาวๆ นั้นอปปาร์ี้ันเป็นอย่ามาและหาไม่มีเรื่ออาบาาย็ไม่มีพนัานนไหนะล้าเ้ามารบวนไ้
ฝ่ามือหนาลูบไล้และบีบเ้นทรวอเ่ึเพื่อระบายวามเสียว่านนแนาเาสั่นสะท้านไปหม สะโพแร่ยับเ้าหาร่าเล็หนัหน่วึ้น แรอบีบรัแน่นภายในัวอเธอทำให้เาแทบะหยุหายใ อารม์แห่วามใร่ทะเยอทะยานสูึ้นนลำัวอทัู้่เร็ไปทั่วร่า แล้วลำธารสีุ่น็ถูปลปล่อยเ้าสู่ลำัวเล็
ใบหน้าสสวยอพอใเปียุ่มไป้วยเหื่อเม็โไม่่าาเา เมื่อสรามแห่รัสบลแล้วร่าหนา็ฟุบลับทรออวบ้วยวามอ่อนแร
ความคิดเห็น