คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [3/1] NC20+|เชฟคนใหม่
ร่าสูสมาร์ทเปิประูระบานให่เ้ามาในร้านอาหาร Take a rest Eat&Chill ้วยท่าทีสบายๆ โยไม่ไ้เรลัวสายาอาาาเ้าอร้านนสวยเลยแม้แ่น้อย
หลัาที่แม่รัวสาวนสวยไ้่อเรื่อทะเลาะวิวาทับนาแบบสาวไปเมื่อวาน่อน ็เิระแส่าวมามายที่นเห็นเหุาร์ไ้เอาไปโพส์ลในโเี่ยล ส่ผลให้วันนี้ภายในร้านมีลู้าเพียประปราย
พลั๊
“ออไป!!!”
เมนูอาหารเล่มหนาถูโยนไปที่ร่าหนาทันทีที่เา้าวาเ้ามาไ้เพียไม่ี่้าว นิ้วี้เรียวยาวรีรายออไปทา้านนอพร้อมเสียแหลมที่ับไล่เา้วยวามโรธแ้น
“อะไรัน นอุส่าห์ะมาสมัราน แ่ันโนไล่ออะั้น”
ิวแล้พูเสียัเพื่อเรียร้อให้ลู้าที่อยู่แถวๆ นั้นไ้ยิน ึ่มัน็ไ้ผลเป็นอย่าี เมื่อร่าบารีบวิ่ปลี่เ้ามาประิัวเา แถมยัใ้มือบาปิปาเาไว้่าหา
“อยาทำให้ร้านันเ๊รึไ!”
เธอเ้นเสียใส่เา้วยวามโมโห ่อนะลาร่าสูให่ว่านเ้าไปในห้อรัวโน VIP เพื่อหลบเลี่ยผู้นและไม่ให้ร้านอเธอเสียื่อเสียไปมาว่านี้
“อึ!! ปล่อยันนะ ะทำอะไรอีาบ้า!!!”
ำปั้นเล็ทุบไปที่อแร่ทันที เมื่อพ้นสายาผู้นแล้ว เา็ว้าเอวเธอเ้าไปอไว้ ่อนะยื่นใบหน้าเ้ามายั่วยวนร่าบา นแ้มนุ่มอมมพูระเรื่อไป้วยวามเินอาย
“ทำไม? ็บอแล้วไว่าผมะมาสยบุเอ (^ ^)”
รอยยิ้มที่แสนใสื่อแ่แฝไป้วยวามร้ายาเผยึ้นบนใบหน้าอ่อนหวานอเา
ั้แ่ที่เอเาราวแร ้วยลุที่ใสื่อและอ่อนโยนอเา รวมถึารระทำที่ให้เียรินาแบบสาวนนั้น มันทำให้เธอิว่าเา่าเป็นสุภาพบุรุษเสียริ แ่อนนี้เธอ้อเปลี่ยนวามินั้นแล้ว เพราะรอยยิ้มที่แสนเ้าเล่ห์และสายาอนัล่ามันไ้ายแววให้เธอเห็นแล้ว!!!
“ส..สยบอะไร!!! ไหนบอว่าะมาสมัรานไ? ไหนละประวัิ?”
ร่าเล็พยายามวบุมน้ำเสียให้เป็นปิ เพื่อไม่ให้เาับผิไ้ว่าวามใล้ินี้ทำให้เธอเสียอาารนหัวใเ้นไม่เป็นัหวะ
“ุอยารู้อะไรละ?”
เาเอ่ยถาม้วยสายาที่เย้ายวน นร่าเล็ที่อยู่ในอ้อมแนลืนน้ำลายลอ้วยวามยาลำบา
“..็ื่อ นามสุล เยทำานที่ไหนมาบ้า?”
“ฮิารุ ิว ผมอบทำอาหารเป็นีวิิใ แล้ว็....”
เาลาประโยให้ยาวึ้นและยื่นหน้าเ้าไปใล้เธออีนินมูโ่อเานับปลายมูเล็ วแนแร่ระับให้แน่นึ้นเพื่อไม่ให้เธอหลีหนีไปไหนไ้
“็อะไร?!!”
“อบินแ่ออร่อยๆ”
ใบหน้าอ่อนหวานแสยะยิ้ม้วยวามเ้าเล่ห์่อนะเลียริมฝีปาเมื่อไ้้อมอริมฝีปาอมมพูอวบอิ่มนั้น
“อึ...!!! าบ้า!!”
มือบาผลัอแร่ให้ห่าาัวทันที ่อนะเินหลบหนีไปทาเาเอร์รัวเพื่อเ็บอาารที่สั่นสะท้าน และวามร้อนวูบวาบภายในร่าาย
ร่าเล็เสียอาารเป็นอย่ามา เพียแ่ปลายนิ้วเรียวยาวที่สัมผัสเ้าับสะโพลมอเธอมัน็ทำให้วามผยศที่มีในอนแรหายไปหม หลเหลือไว้แ่วามเสน่หาที่อยาให้เาสัมผัสมาึ้นนเธอ้อหลีหนีเพื่อหัห้ามใัวเอไว้
“อยาลอิมไหมละ?”
เาเินามมา ่อนะเท้ามือทั้สอ้าบนเาน์เอร์รัว เพื่อล็อเธอไว้รลาอ้อมแนแร่นั้น
“ไม่!!!”
“ไม่สันิเลยหรอ?”
เาเลิิ้วถามเธออีรั้ เพราะมอาาวอัาร็พอรู้ว่าเธอนั้น็มีวาม้อารไม่่าาัวเา
“็บอว่าไม่ไ!!”
เธออบย้ำอีรั้้วยน้ำเสียที่อึอัเล็น้อย แ่ร่าหนานั้นไม่ิที่ะปล่อยเธอไปแน่! เาว้าเอวบาให้เ้ามาิัวอีรั้ ่อนะโน้มใบหน้าลไปุมพิริมฝีปาอวบอิ่ม้วยวามนุ่มนวล
ร่าเล็ัืนเล็น้อย แ่พอไ้สัมผัสถึวามหอมหวานอรสูบนั้นแล้ว วาม่อ้านเล็ๆ น้อยๆ ็เริ่มลล
เรียวลิ้นอนัวโแทรแเ้าไปในโพรปาเล็เพื่อวา้อนวามหอมหวานนั้นออมาให้หม เา่อยๆ เพิ่มวามร้อนแรึ้นเรื่อยๆ เมื่อรู้ว่าร่าเล็ในอ้อมแนูบอบลับวามเสน่หา
วแนู่เล็ยัวาึ้นมาล้อลำออเาเพื่อหาที่เาะ่อนที่เรียวาอ่อนแระทำให้เธอพลารสูบอันูื่มอเา
“อือ~ อ่า~”
เสียเล็ราออมา้วยวามสุสม ิวึว้าสะโพลมให้ึ้นไปนั่บนเาน์เอร์ มือหนาัารถอเสื้อสูทออให้พ้นทาอย่ารวเร็วเพื่อระบายวามร้อนระอุในร่าาย
“อื้อ~ ผมัะทนไม่ไหวแล้วสิ”
ร่าหนาพูึ้น้วยวามหื่นระหาย ่อนะถอเสื้อเิ้สีาวัวนั้นออาม ล้ามอมัแน่นพอีับัวพร้อมับแผิแพเล็ๆ เรียัวันสวยาม นัวเล็ที่อยู่เบื้อหน้าเผลอมอ้วยสายาลุวาวนสิหลุลอยไปไล
“อาหารานแรพร้อมเสิร์ฟแล้วรับุผู้หิ”
ิวบอ้วยน้ำเสียระเส่า่อนะบูบร้อนแรลบนริมฝีปานัวเล็อีรั้ ร่าบาอนนี้เผลอไผลไปับวามเสน่หาอเานแนาอ่อนแรไปหม
มือหนายื่นมารูิปุเรสสายเี่ยวออ้วยวามำนา ่อนะว้าเนินอู่สวยเอาไว้ เาบีบเ้นมัน้วยวามเมามันแ่็ยัไม่ยอมที่ะถอนูบออไป นร่าเล็เริ่มหายใิั
เาัใผละใบหน้าออเพื่อให้เธอไ้พั ่อนะเลื่อนริมฝีปาไปามออระห ผิวาวผ่อถูระทบ้วยแสไฟ ทำให้มันยิ่เพิ่มเสน่ห์ในัวเธอึ้นไปอี
ฟันแหลมมบัเนื้อเนียนเบาๆ เพื่อเรียวามเสียว่านในัวร่าเล็นเธอทนไม่ไหวที่ะปล่อยเสียราออมา
“อือ...อ่า....”
มือหนาับท้ายทอยอเธอในโน้มัวลไปนอนับเาน์เอร์รัว เพื่อให้เาไ้ลิ้มิมรสเนินเนื้อที่แสนสวยามไ้ียิ่ึ้น ริมฝีปาบาเลื่อนัวไปามส่วนเว้าส่วนโ้นั้นโยไม่ลืมที่ะละทิ้รอยฟันอันแหลมมเอาไว้
“ุสวยริๆ พอใ สวยนผมแทบะห้ามใไม่ไหว”
เาพู้วยน้ำเสียสั่น เมื่อไฟแห่วามพิษวาทในร่าายแผเผาให้เร่าร้อนนัวเาเอแทบะละลาย
“ัน..อือ...อ่า...ไม่เยรู้สึแบบนี้..เลย”
เธอยอมรับวามเสน่หานั้น้วยน้ำเสียที่สั่นสะท้านไม่่าัน เมื่อไฟวามปารถนาในัวเผาไหม้นเธอร้อนรุ่มไปหม
“ผมะทำใหุ้ไม่ลืมอาหารานนี้เลยล่ะ!”
ความคิดเห็น