คลังเก็บของต่างๆ-

ลำดับตอนที่ #3 : So bad ได้เกิดใหม่ใครว่าดี!?

ไม่ว่าจะมืดเเค่ไหน...

No matter how dark....

ทุกที่ย่อมมีแสงสว่างเสมอ   

everywhere there is always light.

.

.

.

.

ความเศร้าเป็นเพียงระยะเวลาสั้น ๆ ...

Sadness is only a short time...

 

แต่เราไม่ปล่อยให้มันไปโดยการคิดถึงมันซ้ำไปซ้ำมา

but we do not let it go by repeated thinking.

Application

"อย่ามองข้ามสิ่งสำคัญไปสิครับ บางทีการควบคุมอารมณ์ได้มันก็ทำให้พบทางออกเสมอ :)"

ชื่อ : โลกิลโทส  เฟอร์ออเรด (นามสกุลใหม่คือ โฮมส์สัน เป็นนามสกุลของบาทหลวง)

ชื่อเล่น : โลกิ

อายุ : 18 ปี

รูปร่างลักษณะ : ผมซอยระตนคอสีดำสนิท ตาสีเหลืองทอง ผิวขาวเหมือนน้ำนม ส่วนสูง185ซม. น้ำหนัก 67 กก.

เผ่าพันธ์ุ : ปีศาจ,มนุษย์

อาชีพ : พระ,นักเรียน (งานพาร์ทไทม์คือพนังงานร้านดอกไม้หรืออะไรก็ได้ที่ไรท์ต้องการนะ ถ้าบทมันกว้างไป จะเป็นงานพิเศษเเบบไหนก็ได้เลยครับ)

พลังธาตุ : น้ำ,ลม,ไม้

นิสัย :  โลกิเป็นคนที่ใจเย็นมากเเละมากๆชนิดที่ว่าต่อให้มีคนมาตะโกนด่าปาวๆต่อหน้าเขาก็จะไม่มีท่าทีโกรธเเม้เเต่น้อย สีหน้าที่แสดงออกมาคือการยิ้มบางๆเสมอจนบางครั้งก็ดูน่าหงุดหงิด และถ้าหากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดเขาก็จะเป็นคนที่ตั้งสติได้รวดเร็วที่สุด เขามีสมาธิแทบจะตลอดเวลาไม่ร้อนรน

     โลกิเป็นคนที่สุภาพมากเขามักจะกับทุกคนไม่ว่าจะเป็นเพื่อน อาจารย์หรือเเม้เเต่คนไม่รู้จัก ใช้ตัวเเทนตัวเองว่า'ผม'เเละเเทนคนอื่นว่า 'คุณ(ชื่อ)' เสมอๆ แต่ถ้าคู่สนทนามียศสูงถึงขุนนางหรือเจ้าหญิง หรือราชาก็จะเรียกว่า 'ท่าน(ชื่อ)' แทน น้ำเสียงของเขานุ่มนวลเสมอ รวมไปถึงกิริยามารยาทต่างๆนับว่าเขาเป็นเลิศทีเดียว อีกทั้งโลกิมักจะให้เกียตริผู้หญิง เด็กเเละคนชราก่อนเสมอ

     ใจดี และอ่อนโยนเสมอ เเต่บางครั้งเขาก็ใจกว้างเกินไป เขาให้อภัยทุกคนได้ไม่เว้นเเม้เเต่คนที่ทำผิดกับเขาร้ายเเรง แต่เขาก็ให้เหตุผลว่าเเค่คนคนนั้นสำนึกผิดมันก็สมควรที่จะให้อภัยเเล้ว เขาไม่อยากจะโกรธเเค้นใครนานๆ

     โลกิมองคนออกเสมอว่าคนคนนั้นจะมาดีหรือไม่ดี แต่ถึงรู้เเบบนั้นยังไงเขาก็สุภาพเเละทำดีด้วยอยู่ดี เขาไม่เคยตีตัวว่าเป็นศัตรูกับใครสักครั้ง

ตระกูล : -- (เป็นนามสกุลธรรมดาๆ ไม่ใช่ตระกูลใหญ่)

ชนชั้น : สามัญชน,ธรรมดา (เป็นนักบวชที่โบถส์แห่งหนึ่ง)

อาวุธประจำตัว : มีดสั้น

สัตว์พันธสัญญา : --

ประวัติคร่าวๆ : โลกิเกิดมาในท้องของนักฆ่าสาวคนหนึ่ง ซึ่งเธออาศัยอยู่ในเมืองใต้ดินที่เป็นที่กบดานสุมหัวของพวกนักฆ่าผิดกฏหมาย เป็นแดนมืดอย่างเเท้จริง ที่เเทบจะไม่มีแสงสวางเล็ดลอดออกมาเเละมีประตูทางออกเเค่ประตูเดียวเท่านั้น

     โลกิเป็นเหมือนตัวตนแห่งความน่ารักเกียจของเเม่ของเขาเอง เพราะเเม่ของเขานั้นเริ่มไม่มีงานรับจ้างฆ่าเนื่องจากฝีมือของเธอเริ่มตกลง อาชีพที่เธอทำก็คือโสเพณี เเละโลกิก็คือลูกที่ไม่รู้ว่าพ่อคือใคร เขารู้เเค่ว่าเเม่ของเขามีชื่อว่า กาเรตต์ เฟอร์ออเรด เท่านั้น

     นานวันเข้าเด็กที่เป็นลูกของกาเรตต์เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนโลกิมีน้องทั้งหมด4คนด้วยกัน กาเรตต์ไม่ได้เลี้ยงดูพวเขาด้วยความรักจริงๆ  เธอไม่ไ้สนใจความเป็นอยู่ของพวกเขาด้วยซ้ำ โลกิจึงต้องช่วยดูแลน้องๆด้วยการไปขโมยอาหารจากที่พักของนักฆ่าคนอื่นๆมา เเน่นอนว่าเขาได้รับบาดเจ็บมาไม่เว้นวัน แต่เขาก็ยังไม่ยอมเเพ้ที่จะนำอาหารไปให้พวกน้องๆ มันทำให้เขาได้ฝึกทักษะไปแบบไม่รู้ตัว

     ไม่นานนักกาเรตต์ก็ออกจากเมืองใต้ดินไปเพราะได้สามีใหม่ที่ร่ำรวยเเล้ว เเต่เธอกลับทิ้งโลกิกับพวกน้องๆไว้ โลกิพยายามพาพวกน้องๆออกไปด้วยเเต่ก็ทำไม่ได้เพราะพวกเขายังเด็กและไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เฝ้าที่เป็นนักฆ่าด้วยกัน

     ทีแรกโลกิก็คิดว่าจะใช้ชีวิตอยู่ที่นี่จนโตเเล้วค่อยพาน้องๆออกไป แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น...

     ในวันหนึ่งโลกิทะเลาะกับพวกๆน้อง โลกิโกรธที่น้องตามเขาไปด้วย เขาถูกน้องๆรุมกันทุบตีโดยที่เขาก็ไม่ตอบโต้เพราะกลัวว่าจะทำให้น้องๆเจ็บเอาได้ เเต่พอเขาทนไม่ไหวเขาก็ระเบิดความโกรธออกมา เขาผลักร่างเล็กๆของน้องคนสุดท้องออกไป และ...

     ร่างของน้องคนเล็กก็ดันไปเสียบเข้ากับแท่งเหล็กที่ปักอยู่ด้านหลังพอดี เเท่งเหล็กเสียบทะลุอกร่างเล็กๆพร้อมกับเลือดสีแดงสดที่ไหลรินออกมา

     นั่นเป็นภาพที่บั่นทอนจิตใจของเขาอย่างมาก...เขาฆ่าน้องของตัวเองเพียงเพราะความโกรธเเค่ชั่ววูบ

     จากนั้นน้องๆที่เหลืออีก3คนก็เกิดหวาดกลัวโลกิ เขาพยายามจะเกลี้ยกล่อมเเละขอโทษก็แล้วเเต่มันก็ไม่ได้ผลเลย พวกน้องๆขวัญกระเจิงกันไปหมด

     แต่เเล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อเมืองใต้ดินกำลังจะถล่ม โครงส้รางใต้ดินเริ่มไม่คงตัว อีกทั้งพวกทหารอัศวินก็บุกลงมาจับนักฆ่าผิดกฏหมายพอดี พวกเขาต่างหลบหนีเเละหาทางรอด น้องๆทั้ง3ของโลกิถูกพวกนักฆ่าจับไปเป็นตัวประกัน เพื่อให้พวกอัศวินยอมถอย

     ทว่าดูเหมือนพวกนักฆ่าจะเสียสติไปแล้ว ไม่ว่าอัศวินจะพายามเกลี้ยกล่อมยังไงมันก็ไม่ได้ผล โลกิจึงถูกอัศวินคนหนึ่งอุ้มออกจากเมืองใต้ดินเพราะเห็นว่าเขายังเป็นเด็ก เเละคาดว่าน่าจะเป็นเด็กที่ถูกนักฆ่าจับมา

   โลกิพยายามจะขืนตัวเพราะอยากกลับไปหาน้องๆ ทว่าก็คงจะเป็นไปไม่ได้ พวกอัศวินวางแผนระเบิดเมืองตั้งเเต่เเรกเเล้ว เเละนักฆ่าคนที่จับน้องๆของเขาก็ฆ่าน้องๆของเขาได้สำเร็จก่อนที่ถ้ำจะระเบิด

     มันกลายเป็นเหตุการณ์ที่โลกิไม่คาดคิดเเละเสียอย่างมาก เขาไม่โทษอัศวินที่เกลี้ยกล่อมนักฆ่าคนนั้นไม่สำเร็จ เขาไม่โทษนักฆ่าคนที่ฆ่าน้องของเขา เเต่เจาโทษตัวเขาเอง...ที่เป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์การสูญเสียเเบบนี้

     หากเขาพยายามควบคุมอารมณ์สักนิด น้องคนเล็กก็คงไม่ตาย ไม่มีใครกลัวเขา พวกเราจะหนีออกมาได้ด้วยกัน...

     นั่นเเหละ...ทั้งหมดเป็นเพราะเขาเอง เพราะเขาไม่ยอมควบคุมอารมณ์ให้ได้ดีๆ

     หลังจากนั้นเขาก็ได้ใช้ชีวิตบนโลกปกติโดยอาศัยอยู่ในโบสถ์แห่งหนึ่ง เเละกลายเป็นนักบวชไปตั้งเเต่เด็กๆ เขาเปลี่ยนมาใช้นามสกุลของบาทหลวงคนหนึ่งแทน เพราะเขาถูกบาทหลวงคนนั้นเลี้ยงดูเหมือนลูก

ความสามารถ :

      -ประสาทสัมผัสทุกอย่างดีเยี่ยม

     -อ่านใจคน(อ่านได้เฉพาะสิ่งที่คิดอยู่ในปัจจุบันเท่านั้น)

     -ควบคุมสิ่งของให้ลอยได้ ขยับไปในทิศทางที่ต้องการได้ไม่ว่าจะใหญ่เเค่ไหน เเต่ถ้ายิ่งขนาดใหญ่ต้องใช้สมาธิมากขึ้น

     -ควบคุมน้ำให้ก่อตัวเป็นรูปอะไรก็ได้ เดินบนน้ำได้(นะ...นารูโตะ!!)

     -รักษาบาดแผลด้วยธาตุไม้

     -วาร์ปได้ เเต่ต้องเป็นที่ที่เคยเห็นหรือไปมาเเล้วเท่านั้น การวาร์ปแต่ละครั้งจะทำให้ปวดหัวเเละมึนหัว ใช้ติดๆกันได้ไม่มากนักต้องมีการเว้นช่วงบ้าง

     

   

สกิล :

     -slumber ทำให้สิ่งมีชีวิตรอบๆตัวในระยะ10เมตร หลับได้ทันที (แค่หลับเท่านั้น นานที่สุดคือ2วัน ไวที่สุดคือครึ่งชั่วโมง)

     -Cyclone สร้างพายุขนาดใหญ่ตั้งเเต่ฝ่ามือไปจนถึงเท่ากับพายุทอร์นาโด เเต่หมุนเเรงจนสามารถบาดสิ่งของได้

ชอบ : ขนมปังกรอบ,ดอกไม้,ท้องฟ้า,ฝน

ไม่ชอบ : การใช้อารมณ์,ปลาหมึก

กลัว : การสูญเสีย,อดีตของตัวเอง(ไม่อยากเเม้เเต่จะนึกถึง เขากลัวมันและยังรู้เสียใจ รู้สึกผิดไม่หาย เเต่เขาก็ปิดบังมัยเอาไว้ด้วยใบหหน้ายิ้มๆอ่อนโยนนั่นตลอดเวลา)

เพิ่มเติม : 

     -สำหรับคู่ตามยถากรรมเลยครับ ฮาๆ

     -ครอบครัวไม่มีครับ อยู่เเค่กับบาทหลวงในโบถส์พอ บาทหลวงไม่ต้องมีบทก็ได้

★STAR