ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : The headless crow
THE HEADLESS CROW
"ก็คนมันหน้าตาดีทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดหรอกครับ❤"
"คนหล่อทำอะไรก็ยังหล่อเสมอ❤"
"โอ๊ะโอ ขอโทษนะที่ทำให้คุณไม่พอใจ...ผมผิดเองที่เกิดมาหล่อเกินไป"
อาชญากร
ฉายา/โค้ดเนม : Perfect killer - นักฆ่าผู้สมบูรณ์แบบ
●ฉายานี้มาจากการสภาพศพของเเต่ละคนที่เป็นเหยื่อของเขา ซึ่งเเต่ละคนล้วนมีชิ้นส่วนครบสามสิบสองทุกคนเเต่ส่วนมากจะตายด้วยการใช้เข็มทิ่งลงตรงท้ายทอยจุดตายพอดี บางครั้งสภาพศพก็ยังถูกจับเเต่งหน้าเเต่งตัวซะดูดีเพอร์เฟคไปอีก...อีกอย่างคือคำพูดประจำตัวของเขาเองที่เอาเเต่บอกว่าตัวเองดูหล่อเเค่ไหนด้วย
ชื่อ-นามสกุล : โจชัว ทูดอร์ Joshua Tudor
เชื้อชาติ : เนเธอร์แลนด์
อายุ : 27 ปี
เพศ : ชาย
ชอบเพศ : ชายและหญิง (ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเขาเอง ถ้าอารมณ์ดีหน่อยก็จะยอมเป็บรับเเต่ถ้าเวลาปรกติหรืออารมณ์เสียนิดๆก็จะรุก (ฮะ...?))
ส่วนสูง : 186 เซนติเมตร
อดีต : ฆาตกรต่อเนื่อง,เจ้าของคดีลักพาตัวเรียกค่าไถ่แล้วฆ่ายกครัวอีกหลายสิบคดี
เชี่ยวชาญ : ชมตัวเองไปวันๆ,การต่อสู้ระยะประชิด,การประยุกต์นำเอาสิ่งของรอบๆตัวมาทำเป็นอาวุธ,การหลบหนีเเละซ่อนตัว (แต่สุดท้ายก็โดนจับได้..)
งานอดิเรก :
●ส่องกระจกแล้วบอกว่าคนตรงหน้าหล่อมากกระชากใจสุดๆ
●เที่ยวสังสรรค์ตามปาร์ตี้ต่างๆ
●ไปงานเปิดตัวสินค้าหรืองานสำหรับคนไฮโซต่างๆ
●เดินเข้าสปา ทำเล็บ ทำผม ขัดผิว ฯลฯ
นิสัย :
●หลงตัวเองมากเข้าขั้นมากที่สุดจนน่าหมั่นไส้(แม้จะหน้าตาดีจริงเเต่ก็ยังอดหมั่นไส้ไปไม่ได้...) โจชัวเป็นพวกที่กล่าวชมตัวเองได้ทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะถูกชกหรือมีอะไรมาป้ายบนหน้าเขาก็มักจะบอกกับตัวเองว่า "แบบนี้ก็หล่อไปอีกแบบแฮะ" ประมาณนี้ และแทบทุกครั้งแต่ละคำที่พูดออกมาก็มันจะแฝงประโยคที่ชมตัวเองด้วยเสมอเช่น "ขอโทษนะ...ผมผิดเองที่ผมหล่อเกินไป คุณคงหวั่นไหวจนทำงานผิดพลาดไปแล้ว" หรืออาจจะพูดเข้าข้างตัวเอง พูดให้ตัวเองดูดี๊ดีเขาก็สามารถทำได้ด้วยเช่นกัน
●กวนประสาทจนน่ากระทืบ(?) ต่อลงมาจากด้านบน... เนื่องจากเขาเป็นคนที่ชอบทำท่าทางสะดีดสะดิ้งผสมกับความแรดเเละสำออย(?)ยิ่งพอมารวมกับน้ำคำที่ชอบเอ่ยเข้าข้างตัวเองด้วยเเล้วยิ่งเรียกหาฝ่าเท้ากันเข้าไปใหญ่
●ปากหม--ปากปีจออยู่พอสมควร เนื่องจากเขาเป็นพวกที่ชอบพูดอะไรตรงไปตรงมา(นอกจากเวลาที่ต้องการจะโกหกเจ้าเเม่ความตอแหลก็จะเข้าสิงทันที) เขาพูดตรงไปตรงมาราวกับขวานผ่าสาก เช่นพอจะทักทายใครสักคนเขาก็จะเลือกจุดเด่นๆเรียกออกมาซึ่งจุดเด่นๆที่ว่านั้นน่ะ... เช่น "เฮ้ แม่สาวดันทรงคนนั้นน่ะ ทำกระเป๋าตังค์หล่นครับ!" หรือ "อุ้ย พี่อ้วนพุงพลุ้ยครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ ให้อภัยคนหล่อๆแบบผมเถอะ" และ "เจ๊นมยานคนนั้นน่ะ! ลูกสาวของคุณหลงทางอยู่นะ!" ...ใช่เลย เขาเป็นพวกหน้าด้านหน้าทนแถมยังเป็นเรด้าเรียกตีนเข้าหาตัวอีกด้วย
●ติดขี้เกียจเล็กน้อย หากว่าอะไรที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่มากมายนักเขาก็มักจะโบ้ยหน้าหนีเสมอๆเเล้วสำออยทำเป็นว่าป่วยอยู่หรืออาจจะหวงหน้าหวงตาตัวเอง (นึกถึงนางตอนทำท่าทางเบะปาก กระพริบตาปริบๆเรียกน้ำตาเกาะแขนเกาะเอาหน้าถูไถทำเป็นอ้อนบวกกับความอ่อยอันแฝงด้วยความตอแห*และสำออย) ทั้งที่จริงๆเเล้วเขาชอบที่จะหนีเที่ยวมากกว่าการทำงานเสมอ
●ความตอแหลตลบตะเเลงนั้นคือสิ่งที่เขาถนัดนักแล เขาเป็นพวกที่เก็บความลับได้อย่างมิดชิดเเละตีหน้าซื่อได้กับทุกเรื่อง หรือน้ำคำโกหกของเขามันก็ดูมีน้ำหนักเสมอจนบางครั้งก็พาคนให้คล้อยตามไปด้วยได้อย่างไม่น่าเชื่อ
●เป็นพวกที่ไม่รู้กาละเทศะนัก แน่นอน...เพราะนอกจากจะปากเสียชอบกวนประสาทคนอื่น ชมตัวเองต่างๆนาๆเขายังเป็นพวกที่มารยาทนั้นติดลบ กับผู้ใหญ่หรือผู้อาวุโสก็ทักทายตบบ่าบีบแก้มเป็นเพื่อนเล่นไปซะหมด
●ไม่ค่อยแคร์ใคร เเละติดหน้าด้านนิดๆ...เอ่อ...อาจจะไม่นิดก็ได้ เขาเป็นพวกที่ค่อนข้างมั่นใจในตัวเอง เชื่อในสิ่งที่ตัวเองทำ เชื่อในสิ่งที่เลือกเลยไม่ค่อยหวนกลับไปคิดเเล้วนมานั่งเครียดทีหลังนัก และที่ว่าหน้าด้านและไม่เเคร์ใครคือเขาเป็นพวกมั่นใจในตัวเองชนิดที่ว่าต่อให้แก้ผ้ากลางห้างก็ไม่อายเพราะเขามั่นใจเสมอ...ว่าเขาหล่อมาก
●กล่าวถึงเวลาโมโห เขาเป็นพวกที่ใจเย็นและหน้าด้านมากเลยโมโหได้ยากชนิดที่ว่าแทบไม่มีใครเคยเห็นเเต่ไม่ใช่ว่าเขาโมโหใครไม่เป็น และถึงเเม้จะโมโหเขาก็มักจะกักเก็บอารมณ์ได้ดีเเละเเสดงออกแบบกวนประสาทเหมือนเดิม(เป็นการปกปิดอารมณ์ที่แท้จริง) เเต่พอไร้ผู้คนเเล้วก็มีการทำลายข้าวของบ้างล่ะ
ชอบ :
●ตัวเอง(เพราะหล่อ??)
●ไวน์ - เป็นเครื่องดื่มไฮโซดีออก...
●ปูยักษ์อลาสก้า - อร่อยเหาะ ❤
●โกโก้ร้อน - ผ่อนคลายด้วยของอุ่นเเบบเด็กๆ...
●สเปคที่เขาชอบคือคนที่ยอมรับนิสัยข้อเสียเขาได้ และมีความชอบอะไรคล้ายๆกัน และที่สำคัญ...ต้องเป็นคนที่ช่วยเหลือประคับประคองไปกับเขาได้ไม่ใช่มาเป็นตัวถ่วงให้เขาต้องปกป้อง
ไม่ชอบ :
●ตำราเรียนหนาๆ - เเค่เห็นก็สยอง...
●ของหมักของดอง - ไม่รู้สิ...เขาเเค่ไม่ชอบกลิ่นมันบวกกับความที่ดูเป็นอาหารบ้านๆด้วยล่ะนะ
●ความสกปรก - แน่นอนว่าถ้าเเค่นิดๆหน่อยๆน่ะยอมรับได้เเต่อะไรก็ตามที่เปรอะเปื้อนมากๆเขาก็ยอมรับไม่ได้หรอกนะ...
●คนจำพวกที่เขาไม่ชอบนักก็คือพวกที่กล่าวดูถูกคนอื่นทั้งๆที่ตัวเองยังไม่ดีพอ หรือพวกน่ารำคาญที่ทำอะไรเองไม่เป็น ปกป้องตัวเองไม่ได้จนต้องมาเกาะเเข้งเกาะขาคนอื่นให้เดือดร้อนเล่น
ประวัติ : โจชัวเกิดมาในครอบครัวของคนในวงการชื่อดัง เขามีพี่ชายอยู่หนึ่งคนที่มีชื่อว่า "เจสัน ทูดอร์" เจสันนั้นเป็นคนที่หน้าตาดีตั้งเเต่เด็กๆต่างไปจากโจชัวที่หน้าตาค่อนไปทางขี้ริ้วขี้เหร่อยู่มาก เขาเลยกลายเป็นเหมือนจุดด่างพร้อยของบ้านที่ไม่มีใครชื่นชมและให้ความรักนักจะมีเอาอกเอาใจก็ตอนอยู่ต่อหน้าปวงประชาจำนวนมากๆเท่านั้น เจสันเป็นคนที่ถูกเอาใจเเละมอบความรักให้มากที่สุดเพราะทั้งพ่อแม่เเละญาติๆของเขาต่างก็ตั้งความหวังว่าเจสันจะต้องเป็นดาวเด่นของวงการได้เเละเป็นหน้าเป็นตาให้ครอบครัวได้เเน่นอน
เรียกได้ว่าชีวิตวัยเด็กของโจชัวนั้นเหงาหงอยไม่น้อยที่ไม่มีใครเล่นด้วยเลยเเม้เเต่คนใช้ พี่ชาย พ่อแม่หรือเเม้เเต่เด็กๆรุ่นเดียวกันก็ไม่ค่อยชอบหน้าเขาเพราะเขาเป็นเด็กที่หน้าตาไม่ดีนัก ตัวอ้วนจนดูตลก เเละมันก็ยิ่งเลวร้ายขึ้นไปอีกเมื่อเจสันก็รังเกียจเขาที่เป็นน้องชายเเท้ๆไปด้วย เจสันนั้นเอาเเต่เปรียบเทียบตัวเขาที่ดูดีกับโจชัวที่หน้าตาขี้เหร่เสมอ
ครั้งหนึ่งโจชัวเคยถูกลักพาตัวไปโดยกลุ่มผู้ร้ายเพื่อเรียกค่าไถ่จากพ่อแม่ของเขา ทว่าพ่อแม่ของเขากลับไม่สนใจที่จะมาช่วยนักทำให้เกิดเป็นความทรงจำอันเลวร้ายของโจชัว ไม่ใช่เเค่เขาถูกกลุ่มผู้ร้ายตบตีต่างๆนาๆแต่พ่อเเม่ยังไม่คิดจะใยดีเขาอีก คนที่น่าสนใจมีเพียงเจสันเท่านั้น.... แต่ครั้งนั้นโจชัวก็เอาตัวรอดมาได้จากการที่บังเอิญมีคนมาเห็นเเล้วเเจ้งตำรวจเข้า
แต่เเม้จะรอดมาได้แผลในใจของเขาก็เกิดขึ้นมาเเล้ว
กระทั่งพอเริ่มโตขึ้นโจชัวเริ่มลดน้ำหนักและมีเค้าหน้าที่ดูดีขึ้นมาบ้าง เจสันเห็นแววเเบบนั้นจึงวางแผนจะทำให้โจชัวเสียโฉมเเต่ก็พลาดท่า โจชัวจึงลงมือฆ่าพี่ชายเสียตรงนั้นเเละจัดฉากว่ามันคืออุบัติเหตุ เขาคิดว่าต่อไปนี้เขาคงได้รับความรักจากพ่อแม่บ้างเเน่ๆในเมื่อพี่ชายตายไปเเล้ว
แต่ก็ไม่...เพราะพ่อแม่ของเขาสั่งให้เขาดูแลตัวเองเเละลดน้ำหนักมากขึ้นเเล้วสวมรอยเป็นเจสันเพื่อไปรับรางวัลการเเสดง ใช้ชีวิตเเทนที่เจสัน เเละข่าวของคนที่ตายกลายเป็นโจชัวซะอย่างนั้น...แล้วใครต่อใครต่างก็พากันดีอกดีใจกันไปใหญ่ว่าคนไร้ค่าเบบนั้นตายไปเเล้ว
แน่นอนว่าโจชัวไม่ยอมอดทนกับอะไรแบบนี้เเน่ เขาทำลายครอบครัวของตัวเองด้วยการปล่อยข่าวฉาวเเละภาพหลุดทุกชนิดลงอินเตอร์เน็ต แฉทุกความจริงรวมไปถึงเรื่องที่พี่ชายเขาตายไปแล้วเเต่เขากลับต้องมาสวมรอยเป็นเจสันเเทนด้วย สุดท้ายเเล้วเขาก็หลบหนีออกมา เเล้วใช้ชีวิตแบบเรื่อยๆเปื่อยๆที่ต่างประเทศ บ้างก็หาเงินด้วยการเรียกค่าไถ่เป็นจำนวนเงินก้อนมากๆเเล้วค่อนหลอกมาฆ่ายกครัว สุดท้ายเขาก็โดนจับได้
เหตุผลที่เข้าทีม : อย่างน้อยก็มีของกินของใช้พร้อมและมันคงดีกว่านั่งอยู่ในคุกเเน่ๆ...ที่สำคัญเพราะเขาโดนจับได้เเละอยากหาอะไรทำด้วยล่ะนะ
สนใจ : ไทเลอร์ เวอเรส - เป็นคนที่มีทัศนคติความคิดเเละนิสัยคล้ายๆกันล่ะมั้งนะ...
เพิ่มเติม :
●อย่างที่บอกว่าเขามักจะฆ่าคนแบบครบสามสิบสองเพราะเขาเห็นว่ามันดูดีกว่าการแยกชิ้นส่วนเละๆเเน่ๆ ไม่ใช่เพราะกลัวเลือดเเต่เขากลัวเปื้อน เเละไม่ชอบอะไรที่ขาดๆหายๆ(...)
●เขาเป็นคนที่มีสไตล์ในการเเต่งตัวดีเยี่ยม จึงสามารถเลือกเสื้อผ้าที่เหมาะสมกับตัวเองได้เเละนั่นก็ทำให้เขาดูดีเอามากๆ...แม้บางครั้งจะไม่รู้กาละเทศะไปบ้างก็เถอะ เช่น เเต่งชุดเสื้อสีแดงแปร๊ดไปงานศพงี้
●ถ้าเป็นไปได้เขาก็ชอบที่จะเลือกเสื้อผ้าให้คนอื่นๆและจัดการเรื่องการเเต่งตัวให้(แม้เเต่ศพก็ด้วย...)
●เขาเคยเรียนด้านการแพทย์มาก่อนเลยค่อนข้างรู้จุดอ่อนจุดตายของมนุษย์ดี
●เหตุผลส่วนหนึ่งที่เขาเลือกที่จะลักพาตัวเด็ก เรียกค่าไถ่เเละฆ่ายกครัวนั้นส่วนหนึ่งมาจากปมในใจ ซึ่งเป็นความน้อยใจและอิจฉาลึกๆที่เด็กคนนั้นมีพ่อแม่และพี่น้องที่มอบความรักเเละความสนใจให้โดยไม่สนรูปลักษณ์หรือความสามารถทำให้เขาเกิดอยากจะทำลายภาพเหล่านั้นไปเลย และพอเริ่มฆ่าไปหนึ่งครอบครัว เขาก็เริ่มฆ่าเเละกอบโกบเงินมาเรื่อยๆจนชินราวกับเป็นความสนุกส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว (แต่สุดท้ายก็โดนจับได้อยู่ดี...)
●อีกเหตุผลคือเขาชอบที่จะมองดูปฏิกิริยาของเด็กๆที่ถูกลัพาตัวมา มองดูความหวาดกลัวเช่นเดียวกับที่เขาเคยเจอ เเละเขาก็อยากจะรู้ว่าพ่อแม่ของเด็กเหล่านั้นจะมีปฏิกิริยาอย่างไร มันน่าสนุกที่จะได้เห็นคนพวกนั้นดิ้นรนภายใต้กำมือของเขาเอง
●เขามักแสดงออกด้วยท่าทีกวนประสาทเสมอเพื่อปกปิดทุกๆอารมณ์ ไม่ว่าจะเสียใจหรืออารมณ์เสีย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น