ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FanFic].. BaRaMos...Forget me

    ลำดับตอนที่ #5 : รำพึงถึงอดีตเเสนสุข(หรือทุกข์)ตอนที่2 [100%]

    • อัปเดตล่าสุด 12 มี.ค. 49


      "เฟริน!!!ตื่นได้เเล้วเว้ยสายเเล้ว!!!!"นี่คือเสียงนกหวีดเพื่อปลุกใหเเฟรินตื่นนอนนั่นคือคิลเพื่อนloveนั่นเอง



      "อือ...คิลชั้นจานอนไปกลายๆ"...เเต่เจ้าตัวดีก็ยางไม่ตื่น-_-เพื่อนรักคนนี้ก็หมดปัญญาจึงต้องงัดไม้ตาย



      "ถ้าเเกม่ายตื่นชั้นจาให้คาโลมาปลุก!!!"เท่านั้นล่ะค่ะท่านผู้ชมเจ้าตัวดีกระโดดผึงขึ้นมาเเล้วไปอาบน้ำเลย....คิลก็ส่ายหัวอย่างเอือมระอา



    โรงอาหารดราก้อน



      "งั่มๆๆๆๆเเจ็บๆๆๆ..."นี่คือเสียงสวาปามของเฟริน....ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของชาวป้อมอัศวินไปเเล้วเเต่...อีก2อาทิตย์จะไม่มีให้เห็นอีกเเล้วความคิดที่น่าใจหายของชาวป้อมปี7....ระหว่างความคิดนั้นกำลังเกิดขึ้นก็มีคนมาขัดซะก่อน



      "นี่ๆเดี๋ยวก่อนวันที่จะจบ2วันนะจะมีงานพรอมของโรงเรียนพระราชาเเหละ"... โหคำพูดนั้นทำให้คนทั้งโรงอาหารหูผึ่งไปตามๆกัน



      "เเล้วคราวนี้เห็ยบอกว่าท่านเจ้าเอวิเดสเเล้วก็คิงบาโรเป็นสปอนต์เซอร์นี่ต๊ายคราวนี้หรูเเน่ๆเลยเธอ"คำว่าท่านเจ้าเอวิเดสทำให้เฟรินที่ตั้งใจฟังอยู่นั้นอาหารติดคอเล็กน้อย...



      "เเค่กๆๆ"...โอพระเจ้าเเล้วเจ้าชายน้ำเเข็งใสขวัญจายเฟรินก็ส่งน้ำมาให้เเล้วเดินออกไป



      "มันจะไปไหนคิล"น้ำเสียงที่ไม่บอกก็รู้ว่าสงสัยมากๆ



      "ไปประชุม...นายไปกับพวกมาทิลด้านะเดี๋ยวชั้นไปหาคาโลก่อน"เเละเมื่อเจ้าตัวกำลังจะเเหกปากกคิลเดินไปเลย



      "เป็นอะไรไปกันหมดเนี่ย"



      "โป๊ก!!"เสียงของเเข็งกระเเทกหัวเฟริน



      "เจ๊ทำอะไรเนี่ย!!มันเจ็บนะรู้ไหม"



      "ไม่ต้องมาพูดเฟรินไปตลาดกันเราต้องไปเลือกชุดที่จะต้องไปงานนะ!!.."เเล้วเเองจี้ก็ลากเฟรินไปห้องเเล้วทั้งสามสาวก็ลงมือขัดสีฉวีวรรณ

    เจ้าตัวเเสบให้ขาวผ่อง



      "อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยย"...นี่คือเสียงที่ตามมาเเละเร็ดรอดออกจากห้องของสามสาวของป้อมอัศวิน



      "เฟรินอยู่นิ่งๆสิ"เเองจี้ที่กำลังสระผมให้เเม่ตัวยุ่งของป้อมอยู่กำลังบ่นเพระผมของเฟรินนั้นเหมือนไม่ได้ดูเเลเป็นระยะเวลาที่นานมากเพราะผมที่ไว้ยาวนั้นพันกันเเบบว่าบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เลยละ....ส่วนมาทิลด้ากับเรนอนก็ช่วยกันขัดตัวที่มีเเต่ขี้ใครนั้นออกให้มีผิวขาวผ่อง.......



      "จะเสร็จหรือยาง"เฟรินเริ่มบ่น



      "ไม่ต้องพูดอยู่เฉยๆไม่งั้นเจอของเเข็ง!!"โอ้จอร์จเสียงที่ราวกับฟ้าผ่าของเเองจี้ทำให้หัวขโมยหรือตอนนี้ในคราบของเจ้าหญิงเงียบเเละอยู่นิ่งๆให้สามสาวนั้นขัดตัวเธอได้อย่างรวดเร็วเเละง่ายดาย

    "เอา!!เสร็จเเล้ว" เเล้วสามสาวก็ออกมามองเจ้าตัวยุ่ง



      "สวย!!ไปเลือกชุดได้เเล้ว"



      "ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" เจ้าตัวส่ายหัวดิกๆ



      "ไป!!ไม่งั้นเจอของเเข็ง" oh เเองจี้เรียกคทาในมือขึ้นมา เฟรินถึงกับหน้าถอดสี O.O



      "จ้าคุณเเม่"เเละเเล้วสามสาวก็พาเฟรินไปที่ตลาดชานเมืองเอดินเบิร์ก"

    ณ ร้านตัดเสื้อผ้า



      "สวัสดีค่ารับเสื่อผ้าเเบบไหนดีคะ..."เจ้าของร้านเข้ามาทักทายสาวๆ



      "เอาชุดที่เข้ากับคนนี้หน่อย"



      "ได๋ค่า"

    30นาทีผ่านไป



      "ได้เเล้วค่า" เจ้าของร้านนำชุดสีครีมยาวกรอมพื้นมีระบายด้านข้าง



      "สวยมากเฟริน..เอาชุดนี้เเหละค่ะ"เเล้วเรนอนก็จ่ายกะตังเเล้วก็เดินไปหนก็ๆไม่รู้เเล้วก็เดินกลับมา



      "อะไรหน่ะเรนอน"เฟรินถาม



      "ความลับค่ะคุณเฟรินกลับกันเถอะนเด๋วก็มีงานเลี้ยง"เเล้วเรนอนก็เดินนำไปทางโรงเรียนพระราชา



    ณ ห้องของสามสาวงามมมมมมมมม



      "นี่เฟิรนเธอเต้นรำเป็นไหม" นี่คือคำถามที่มาทิลด้ายิงตรงมา



      "ต้องเต้นด้วยหรอ???"



      "เต้น"!!!!!!นั่นคือเสียงประสานของนางงามทั้ง3คน



      "ชั้น...เต้นม่ายเป็น"ในที่สุดก็เผยความจิงออกมา



      "งั้น...มาฝึกกันเดี๋ยวก็เต้นไม่ได้เสียหน้าตาทั้ง พ่อ ทั้งเธอ ทั้งป้อมชั้นทนไม่ได้" ร่ายยาวเลยนะคุณเเองจี้



      "เฟรินมาเริ่มกัน 1--2-3เอ้า 123เเตะ 123เเตะ เเล้วก็หมุนช้าๆ ระวังนะ"

    เเละเเล้วพวกเธอทั้งสามก็มาฝึกให้เจ้าหญิง(ที่ไม่สมหญิง)เต้นรำใช้เวลาเพียง3 ชั่วโมง เฟรินก็ถึงขั้นบรรลุ(เทพ)



      "ok เเค่นี้เธอก็พอออกงานได้เเล้วละ...ไปนอนซะเเล้วเจอกันวันพรุ่งนี้ตอนบ่าย3 เเละ กรุณาอย่ามาสายนะจ๊ะไม่งั้น เจอของเเข็ง!!!"โอ้วววน่ากัววววววว สำหรับเฟริน ส่วนคนอื่นๆในห้อง(มีเเค่มาทิลด้ากับเรนอนค่ะ)ก็ยิ้มเเละหัวเราะกันใหญ่

    เเละเเล้วเฟรินก็เดินมาถึงห้องตัวเอง



      "เฮ้อ!!"เเล้วก็ล้มตัวลงนอนเพราะความเหนื่อยอ่อน..เเละเธอเข้าสู่ห้วงนิทราในที่สุด....



    เช้าวันต่อมา



      "เฟรินตื่น!!!" นาฬิกาปลุกมาปลุกเธอตอน12.00น เเต่เจ้าตัวก็ยังนอนอยู่- -



      "........."เเล้วเพื่อนคิลก็ให้คาโลที่เข้ามาตอนไหนก็ไม่รุเเล้วเจ้าเพื่อนก็ออกไป



      "เฟริน" เสียงที่เย็นเนิบๆนั้นเจ้าตัวเฟรินก็ไม่มีวันที่จะลุกหรอก คาโลจึงโน้มตัวเข้ามาใกล้ๆ ใกล้ขึ้น เเล้วก็...



      "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โรคจิตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต" นี่คือเสียงที่อุทานมาจากเจ้าหญิงเฟลิโอน่าที่ทำให้เจ้าชายคาโลถึงกับอมยิ้ม เเล้วเดินออกจากห้องด้วยอาการรักษามาดน้ำเเข็งเต็มที่ คิลเพื่อนรักก็เข้ามา



      "คิล!! เเก !! ..."



    "เฮ้ยอย่าโทษชั้นนะพอดีวันนี้ตื่นสาย.....เเล้วลงไปกินข้าวได้เเล้ว เเล้วเราไปประชุมกัน"



    (ร่นเวลาหน่อยนาคะมาตอนประชุมกานเลย)



      ณ ห้องประชุม



    "เราจะเริ่มงานตอน 1 ทุ่ม เเล้วขบวนเสด็จของคิงบาโรจะมาถึงตอน 6 โมง ตามด้วยท่านเจ้าเอวิเดส"นี่คือคำอธิบายง่ายๆ ของโร ซาวาเรส ขอทานกิตติมาศักดิ์ของป้อม



      "มีใครสงสัยอะไรไหม" ทุกคนเงียบ



      "งั้น ok ไปกันได้เเล้ว" ทุกคนออกไปกันหมด คนปากไม่อยู่สุขสัญชาตยานในปากก็กำเริบ



      "ไรวะโร..ประชุมเเค่5นาทีเนี่ยนะ" เเต่ขอทานก็ยังยิ้ม



      "เราประชุมมา ครึ่งชั่วโมงเเล้วเฟริน นายมาตอน 5นาทีสุดท้าย ส่วนคาโลเค้าออกไปตั้งเเต่20นาทีเเรกไปเตรียมขบวนเสด็จ"



      "งั้นชั้นไปก็เเล้วกันพอดียังกินไม่อิ่ม" เฟรินเดินออกไปจากห้องประชุม



    เวลา15.00 น



      ตุบๆๆๆๆ เสียงฝีเท้าใครบางคนตอนนี้เร็วประมาณบั้งไฟพญานาค- -หยุดอยู่หน้าห้องหนึ่งหล่อนก็ผลักประตูออกไปเเล้วก็เห็นเก้าอี้1ตัว อยุ๋หน้ากระจกเเละมีเครื่องมือพร้อมที่จะเเต่งหน้า ทำผมเเละขาดไม่ได้คือ บุคลากรทั้งหลายทั้งเเหร่



      "มาตรงเวลาดีนี่"



      "มันเเหงอยู่เเล้ว"



      "งั้นไปอาบน้ำ สระผมก่อนเเล้วมาตรงนี้" เเล้วมาทิลด้าเเละเเองจี้ก็หิ้วปีกเฟรินเข้าห้องน้ำ



    ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย



    เเล้วเสียงเหล่านั้นก็เงียบลงในเวลาต่อมา



    "เฮ้อกว่าจะจัดการได้ เหนื่อยนะเนี่ย"



      สุดท้ายสองสาวก็พาเฟรินออกมา

    *****************************************************************************************

    เฮ้อกว่าจะจบ T_T ขอโทษนะค้าที่มาอัพช้าเพราะ เน๊ตเราหมดอ่า เด๋วมาอัพบ่อยๆเเละอย่าหนีไปไหนน้าคะ อย่าลืม ment เข้ามากันเยอะๆนะคะ ขอบคุณมากค่า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×