คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อไหร่จะกลับมา
ณ พระราชวังเดมอส ที่ห้องของคนคนหนึ่งที่มีหญิงสาวยืนเหม่อมองท้องฟ้าที่ไกลสุดสายตาราวกับจะมองใครบางคน เเละนัยตาสีน้ำตาลคู่นั้น ได้บ่งบอกถึงความเศร้า เเละบรรยากาศช่างเป็นใจที่จะเงีบยสงบ มืดครึ้มเหมือนดั่งใจของคนคนนั้น......
"คาโล...."
เสียงหวานไพเราะของ เฟลิโอน่า เกรเดเวล เจ้าหญิงเเห่งเดมอสผู้มีใบหน้างดงามผมสีน้ำตาลผู้ที่รอการมาของใครบางคน ทำไมนะเรายังลืมไม่ได้อีกหรือ คนที่โกหกหลอกลวง เอาความรักไปจากเราเเล้วไม่เคยกลับมา บอกจะมาหา เเต่ไม่เคยที่จะส่งจดหมายหรือมาด้วยตนองสักครั้งเดียว..... ยิ่งคิดน้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลอาบเเก้มนวลทั้งสองข้างเเต่พอได้ยินเสียงของคนเดินมา ก็ใช้มือเรียวนั้นปาดน้ำตาของตนเองที่ไหลออกมา..
"เจ้าหญิงเพคะ.. ท่านเจ้าให้มาตามเพคะ" นางกำนัลพูดขึ้น
"เดี๋ยวเราตามไป เจ้าไปก่อน" เเล้วนางกำนัลก็จากไป
เฮ้อ!!!!!!มันจะมีอะไรอีกหละนอกจากพ่อจะเอาเจ้าชายจากเมืองต่างๆไม่ก้อครูมาดูตัวไม่ก้อสอนเรื่องเกี่ยวกับการเป็นกุลสัตรีเเต่ไปหน่อยก็ได้
แต่ในที่สุดเฟรินก็เดินลงไปหาท่านเจ้า(ด้วยความเซ็ง)
"ไง...เฟรินไม่ได้เจอกันตั้งนานนะซูบซีดไปเยอะนี่ชั้นเอาเเอปเปิ้ลมาฝากเอา ไปกินซะ"
เสียงกวนเส้นอารมณ์ที่แสนจะคุ้นเคย เป็นไปไม่ได้นอกจากสหายสนิทของเธอ
"คิล!!!!!!!!"ว่าเเล้วเจ้าตัวเเสบก็กระโดดลงมาทักทายเพื่อนเก่า
"เฟลิโอน่า...เดี๋ยวพ่อมีงานลูกคุยกับคิลไปก่อนนะ"
ว่าเเล้วท่านเจ้าเอวี่ก็เดินออกไปเจ้าตัวดีก็เริ่มฉากบทสนทนาทันที
"คิลเป็นไงบ้าง! เเล้วเเกมาได้ไงอ่าคิดถึงจังเลย"
ว่าเเล้วก็กระโดดกอดเพื่อนรักทำเอาเพื่อนรักหน้าขึ้นสี
"เฮ้ยใจเย็นๆชั้นก็เเค่มาทำงานเเถวนี้เลยเเวะมาหาน่ะ เเล้วที่บ้านบอกว่าไม่ค่อยมีงานช่วงนี้เลยมาค้างที่นี่ คงได้นะ"
"ได้ๆไปคุยกันที่สวนนะฉันมีเรื่องที่จะคุยกับเเกเยอะเเยะเลย"เฟรินจูงมือคิลไปที่สวนหลังวังที่มีน้ำชา ขนม กับโต๊ะสีขาว
เเละเมื่อถึงโต๊ะเฟรินก็ถามคำถามเเรกยิงส่งมาที่เพื่อนรัก
"นายได้ข่าวคาโลบ้างไหมคิล..."
"ก็ได้ข่าวมาบ้างนะ มันก็โหมงานหนักมากไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่หรอกเเต่ได้ข่าวมาว่าเร็วๆนี้องค์บาโรจะจัดการเลือกพระชายานี่" คำพูดที่เเสนจะธรรมดาของคิลกลับทำให้เฟรินตาโตด้วยความตกใจ
"อะไรนะ! คิงหน้าบากจะเลือกพระชายาให้คาโล"
คำพูดที่เจ้าตัวถึงกลับทรุดลง
"เฟรินใจเย็นๆน่า อาจเป็นข่าวลือก็ได้น่า"
คิลก็ปลอบใจเพื่อนสาวที่ตอนนี้ถึงกับช๊อคกับข่าวสารที่ได้รับมา
" มันคงลืมชั้นไปจิงๆเเหละคิลไม่เป็นไรหรอกชั้นจะไปพบมันอีกสักครั้งเป็นครั้งสุดท้าย.."ว่าเเล้วเจ้าตัวก็เดินไปทางห้องพักของตนด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง
*****************************************************************************************
ตอนเเรกสั้นไปนิดนึงนะคะ(เรื่องเเรกอ่า mentมากันเยอะยอะนะคะ ขอบคุณค่า)
ความคิดเห็น