ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : อัญมณีเปล่งแสง
โกนาสสวดคาถาทำให้งูที่พันอยู่รอบคอเขาคลายตัวออกมากลายเป็นแส้ยาวสีเงิน ‘ ซีโอล ใครก็ตามที่สู้กับข้าด้วยอาวุธนี้ ไม่เคยรอด คราวนี้แกตายแน่ ’
ซีโอลหยิบสร้อยคล้องคอของเทพีนีออนนาสออกมา ‘ ผมเชื่อในพลังของท่าน ท่านเทพี และผมก็เชื่อในการตัดสินใจของผมด้วย การประลองครั้งสุดท้ายนี้จะเป็นบทพิสูจน์แห่งเกียรติยศบุตรแห่งเมซซา ’
โกนาสขว้างแส้งูออกไป ความเร็วของมันนั้นเร็วมาจนซีโอลเกือบถูกทำร้าย
“ ของจริงมันจะเริ่มจากนี้แหละ ”
แส้งูพุ่งออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้พุ่งขึ้นไปด้านบน แล้วกลับออกมาเป็น 7 แฉก ซีโอลสามารถหลบได้ทั้งหมด แส้งูยังคงตามจู่โจมมาเรื่อย ๆ ทีนี้มันก็เปลี่ยนรูปร่างอีกครั้ง โดยรวมกันเป็นร่างมหึมา แล้วพุ่งแตกออกเป็น 3 ร่าง โจมตีกลับมาในทั้ง 3 มิติ คราวนี้ซีโอลไม่มีทางหลบพ้นเป็นแน่ ‘ สิ่งเดียวที่หลานสามารถควบคุมได้ดีที่สุดคือ น้ำ ’ ความคิดแวบเข้ามาในหัวของซีโอล
‘ เจ้าเสร็จข้าแน่ . . . ซีโอล ’
น้ำรอบเวทีการประลองรวมตัวกลายมาเป็นโล่กำบังล้อมรอบซีโอลเอาไว้
‘ ตาข้าเอาอื่นบ้างล่ะ ’
ซีโอลชูสร้อยคล้องคอของเทพีขึ้น
“ ด้วยอำนาจแห่งเทพีนีออนนาส เหล่ามวลมารจงสลายไป ” แล้วซีโอลก็ฟาดสร้อยคล้องคอลงบนงูทั้ง 3 ร่าง พวกมันสิ้นฤทธิ์ลงไปนอนอยู่กับพื้นทันที ซีโอลจึงบังคับน้ำอีกครั้ง
“ เกลียวคลื่นทำลาย ” เกลียวคลื่นยักษ์ได้พุ่งเข้าไปหาโกนาส
“ เจ้าคิดว่างูของข้ามีพิษสงแค่นี้เหรอ ”
ทันในนั้นเอง งูมารก็พุ่งตัวจู่โจมหมายเอาชีวิตซีโอลอีกครั้ง
“ ข้าไม่โง่หรอก ” ซีโอลบอก “ แสงแห่งเทพีนีออนนาส ”
ร่างงูมารทั้ง 3 หายไป เพราะแสงแห่งเทพนั้นมีความสามารถในการทำลายล้างมารระดับต่ำให้สิ้นฤทธิ์ลงไปได้ เกลียวคลื่นทำลายพุ่งตรงไปหาโกนาส เกลียวคลื่นแตกออกมาทำให้ทั่วทั้งบริเวณเต็มไปด้วยน้ำสีฟ้าครามรวมกับเลือดสีแดงเข้มของโกนาส
“ การโจมตีกลับสวยงามมาก . . . ซีโอล แต่ถ้าเทียบกลับการโจมตีของข้า มันยังน้อยไป ” โกนาสพุ่งตัวเข้ามาต่อยที่หน้าซีโอลอย่างจัง ซีโอลกระเด็นออกไปแล้วพลิกตัวกลับเมื่อถึงขอบของแท่นประลอง โกนาสพุ่งเข้าไปอีกครั้ง ซีโอลกระโดดข้ามศีรษะไปทางด้านหลังซัดสายน้ำกระแทกไปที่หลังของโกนาส แต่กลับไม่เป็นไปอย่างที่คิด น้ำสายนั้นพุ่งตรงกลับมากระแทกหน้าของซีโอล ตามด้วยการต่อย เตะ และชกอีกไม่นับครั้ง
“ แกตายแน่ ” โกนาสกระโดดถีบตัวเข้ามาที่หน้าของซีโอล
น้ำโดยรอบลอยตัวขึ้นมา สายน้ำจากทั้งสี่ด้านพุ่งเป็นเส้นตรงมัดแขนและขาของโกนาสเอาไว้ โกนาสตกใจจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่ตะลึงกับเหตุการณ์ที่ตนเองไม่เคยประสบมา ซีโอลยืนขึ้นมองไปโดยรอบ หมอกน้ำมาห่อหุ้มล้อมรอบกายเขา สายน้ำอีกส่วนเริ่มก่อตัวเป็นกำแพงป้อม บดบังทัศนียภาพจากภายนอก ไม่ให้ผู้ใดเห็นการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ แล้วเอ่ยปากพูดขึ้นมา
วารีโกรธา
พัดพาสายน้ำหลั่งไหล
ขจัดมารทั่วถิ่นแดนไกล
พลังอันยิ่งใหญ่แห่งเทพเมซซา
จงมอบให้แก่ข้าด้วย
เพื่อช่วยปราบสิ่งชั่วนั้นหนา
ด้วยอิทธิฤทธิ์อัญมณีสีฟ้า
ที่ท่านมอบมาสู่ข้าครั้งเยาว์วัย
พูดจบอัญมณีก็เปล่งแสงสีฟ้าออกมา น้ำโดยรอบกำแพงพุ่งเข้าใส่โกนาสที่ตอนนี้ไม่สามารถขยับตัวเองได้เลย แรงกระแทกทำให้โกนาสกระเด็นออกไปที่ขอบแท่นประลองทางด้านซ้าย แต่เขาก็ไม่สามารถยืนอยู่บนนั้นได้นานนัก เพราะสายน้ำที่ห่อหุ้มตัวซีโอลเอาไว้พุ่งเข้าโจมตีอีกครั้ง ผลสุดท้าย โกนาสก็ตกออกนอกแท่นประลองวิชา
“ อาวุธที่ 3 ซีโอลเป็นผู้ชนะ ”
“ การประลองวิชาครั้งนี้ ผู้ชนะคือ ซีโอล ”
เสียงคนปรบมือดังลั่นสนาม ไม่เว้นแม้แต่พวกลูกน้องของเทพเซสซอ เพราะประทับใจในการต่อสู้อันชาญฉลาดและมีไหวพริบของซีโอล
“ ต่อไปจะเป็นการมอบรางวัลแก่ผู้ชนะ ” กรรมการบอกกับทุกคน
เทพโปรดารอนได้เนรมิตกล่องไม้ 1 กล่อง ภายในบรรจุสัญลักษณ์ของผู้ชนะการแข่งขัน โดยเป็นเข็มขัดสีฟ้ามีรูปมังกรน้ำรอบสาย มีการแกะสลักหมู่เกาะน้อยใหญ่ในอาณาจักรแห่งเทพมากมาย และที่หัวเข็มขัดก็มีพลอยสี้น้ำเงินเข้ม
“ ในพลอยสีน้ำเงินจะมีวิชาการต่อสู้ของวารีโกรธาทั้งหมด เจ้าจะต้องใช้ความสามารถศึกษาในนั้นเอง เพราะคนที่ไขความลับของมันได้มีเพียงเจ้าเท่านั้น ”
“ ขอบคุณครับ เทพโปรดารอน ”
“ เอาล่ะ การประลองในวันนี้จบแล้ว ขอเชิญทุกท่านที่โรงอาหารได้ ” เทพโปรดารอนกล่าว
‘ ฝากไว้ก่อนเถอะเจ้าซีโอล ’ โกนาสพึมพำออกมา
ผู้คนต่างแยกย้ายกันออกไป บางคนก็ไปโรงอาหารตามที่เทพโปรดารอนชวน บางคนก็กลับไปที่บ้านของตน
“ เก่งมากเลย . . . ซีโอล ” ลอสกันดาวิ่งเข้ามาหา
“ สุดยอด ” เอสพูด
“ เยี่ยม ” โซลพูดต่ออีก
“ แล้วเกอเลตล่ะ ไม่ได้มาด้วยเหรอ ” ซีโอลถาม
“ ผมอยู่นี่ครับ ดีใจด้วยนะ นายเก่งจริง ๆ ” เกอเลตตอบกลับมา
“ ขอบคุณนะ แต่ที่ชนะได้ก็ต้องขอบคุณสร้อยของเทพีนีออนนาสแล้วก็ตาทั้งสองด้วย ที่สำคัญ ก็คือ กำลังใจจากพวกนายด้วยนะ ” ซีโอลบอกแก่ทุกคน
เมื่อกลุ่มคนเริ่มซาลง ก็ปรากฏภาพเด็กหนุ่มในกลุ่มอีก 2 คน เดินตรงเข้ามาหาซีโอล
“ พวกเรามาตามสัญญา โจมาส เรียนดินสะเทือนพสุธา ”
“ ลุนโคส เพลิงผลาญอัคคี ”
“ เราคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นะ ” ซีโอลถาม
“ ไม่รู้สิ คือเราทั้งสองไม่ค่อยชอบคบใคร แต่ถ้ามีปัญญาอะไรก็บอกได้ ” ลุนโคสบอก
“ จะยังไงก็ช่างเถอะ พวกเราก็ต้องสามัคคีกันไว้แล้วกัน เพราะฉันคิดว่าเจ้าพวกนั้นมันคงไม่ปล่อยเราไว้แน่ ” ลอสกันดาแย้ง
เด็กน้อยทั้ง 7 มองไปทางด้านหน้า เห็นนักเรียนอีก 3 คนกำลังจ้องมองมาด้วยสายตาอาฆาตอย่างรุนแรง
“ พวกโกนาส ” เอสเอ่ยขึ้น
“ เวลาประลองวิชาครั้งต่อ ๆ ไปก็ระวังตัวเอาไว้ด้วยแล้วกัน ” ซีโอลพูดกับทุกคน
“ พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ ” เกอเลตตัดบท
ขณะที่กำลังจะเดินไปนั้น สายน้ำก็พุ่งมาเฉียดที่หน้าของซีโอลแล้วพุ่งเข้าใส่อีก 6 คนที่เหลือ
“ ครั้งหน้า . . . แกตายแน่ ” โกนาสตะโกนออกไป
ซีโอลบังคับน้ำโดยรอบให้พุ่งไปที่ด้านหน้าของโกนาส “ อย่าเล่นตอนเผลอซิพวก ” สายน้ำพุ่งกระแทกเข้าใบหน้า แต่ความแรงได้ลดลงไปแล้วจากการบังคับของซีโอล
‘ เจ็บใจนัก ’ พวกโกนาสนึก
“ ลุนโคส เอาเข็มกลัดข้ามาสิ ” โจนาสบอก
“ ไม่ได้อยู่กับข้า มันอยู่ในกระเป๋าของเจ้าตอนเจ้าเดินมา ” ลุนโคสตอบกลับ
โจนาสลองคลำดูรอบ ๆ กระเป๋าเสื้อที่เอาไว้ใส่เข็มกลัดรู้สึกว่ามันเปียกผิดปกติ ตอนที่เดินเข้ามายังแห้งอยู่เลย เขาคิดไปเรื่อย ๆ แล้วก็หันไปทางพวกโกนาส และแล้วเขาก็คิดไม่คิด เข็มกลัดของเขาถูกสายน้ำที่โกนาสพุ่งเข้ามาขโมยออกไป ตอนนี้อยู่ในกำมือของกอนเดส
“ อยากเอาคืนก็ตามมาแล้วกัน ” มอลตะโกนบอกพร้อมกับวิ่งไปทางหลังโรงเรียน
“ พวกเรา ไปเอาคืนกัน” ซีโอลบอกกับทุกคน
“ ไม่ต้อง เรื่องนี้ข้าจัดการเอง ” พูดเสร็จโจนาสก็วิ่งออกไป
“ จะปล่อยไว้แบบนี้นะเหรอ เจ้าโกนาสมันต้องมีแผนสกปรกแน่ ” ลุนโคสแย้ง
“ งั้นเราก็แอบตามไปแล้วกัน เผื่อจะช่วยเหลือได้ทันควัน ” ลอสกันดาเสนอความเห็น
และแล้วพวกเด็ก ๆ อีก 6 คน ก็วิ่งตามโจนาสไป
ซีโอลหยิบสร้อยคล้องคอของเทพีนีออนนาสออกมา ‘ ผมเชื่อในพลังของท่าน ท่านเทพี และผมก็เชื่อในการตัดสินใจของผมด้วย การประลองครั้งสุดท้ายนี้จะเป็นบทพิสูจน์แห่งเกียรติยศบุตรแห่งเมซซา ’
โกนาสขว้างแส้งูออกไป ความเร็วของมันนั้นเร็วมาจนซีโอลเกือบถูกทำร้าย
“ ของจริงมันจะเริ่มจากนี้แหละ ”
แส้งูพุ่งออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้พุ่งขึ้นไปด้านบน แล้วกลับออกมาเป็น 7 แฉก ซีโอลสามารถหลบได้ทั้งหมด แส้งูยังคงตามจู่โจมมาเรื่อย ๆ ทีนี้มันก็เปลี่ยนรูปร่างอีกครั้ง โดยรวมกันเป็นร่างมหึมา แล้วพุ่งแตกออกเป็น 3 ร่าง โจมตีกลับมาในทั้ง 3 มิติ คราวนี้ซีโอลไม่มีทางหลบพ้นเป็นแน่ ‘ สิ่งเดียวที่หลานสามารถควบคุมได้ดีที่สุดคือ น้ำ ’ ความคิดแวบเข้ามาในหัวของซีโอล
‘ เจ้าเสร็จข้าแน่ . . . ซีโอล ’
น้ำรอบเวทีการประลองรวมตัวกลายมาเป็นโล่กำบังล้อมรอบซีโอลเอาไว้
‘ ตาข้าเอาอื่นบ้างล่ะ ’
ซีโอลชูสร้อยคล้องคอของเทพีขึ้น
“ ด้วยอำนาจแห่งเทพีนีออนนาส เหล่ามวลมารจงสลายไป ” แล้วซีโอลก็ฟาดสร้อยคล้องคอลงบนงูทั้ง 3 ร่าง พวกมันสิ้นฤทธิ์ลงไปนอนอยู่กับพื้นทันที ซีโอลจึงบังคับน้ำอีกครั้ง
“ เกลียวคลื่นทำลาย ” เกลียวคลื่นยักษ์ได้พุ่งเข้าไปหาโกนาส
“ เจ้าคิดว่างูของข้ามีพิษสงแค่นี้เหรอ ”
ทันในนั้นเอง งูมารก็พุ่งตัวจู่โจมหมายเอาชีวิตซีโอลอีกครั้ง
“ ข้าไม่โง่หรอก ” ซีโอลบอก “ แสงแห่งเทพีนีออนนาส ”
ร่างงูมารทั้ง 3 หายไป เพราะแสงแห่งเทพนั้นมีความสามารถในการทำลายล้างมารระดับต่ำให้สิ้นฤทธิ์ลงไปได้ เกลียวคลื่นทำลายพุ่งตรงไปหาโกนาส เกลียวคลื่นแตกออกมาทำให้ทั่วทั้งบริเวณเต็มไปด้วยน้ำสีฟ้าครามรวมกับเลือดสีแดงเข้มของโกนาส
“ การโจมตีกลับสวยงามมาก . . . ซีโอล แต่ถ้าเทียบกลับการโจมตีของข้า มันยังน้อยไป ” โกนาสพุ่งตัวเข้ามาต่อยที่หน้าซีโอลอย่างจัง ซีโอลกระเด็นออกไปแล้วพลิกตัวกลับเมื่อถึงขอบของแท่นประลอง โกนาสพุ่งเข้าไปอีกครั้ง ซีโอลกระโดดข้ามศีรษะไปทางด้านหลังซัดสายน้ำกระแทกไปที่หลังของโกนาส แต่กลับไม่เป็นไปอย่างที่คิด น้ำสายนั้นพุ่งตรงกลับมากระแทกหน้าของซีโอล ตามด้วยการต่อย เตะ และชกอีกไม่นับครั้ง
“ แกตายแน่ ” โกนาสกระโดดถีบตัวเข้ามาที่หน้าของซีโอล
น้ำโดยรอบลอยตัวขึ้นมา สายน้ำจากทั้งสี่ด้านพุ่งเป็นเส้นตรงมัดแขนและขาของโกนาสเอาไว้ โกนาสตกใจจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่ตะลึงกับเหตุการณ์ที่ตนเองไม่เคยประสบมา ซีโอลยืนขึ้นมองไปโดยรอบ หมอกน้ำมาห่อหุ้มล้อมรอบกายเขา สายน้ำอีกส่วนเริ่มก่อตัวเป็นกำแพงป้อม บดบังทัศนียภาพจากภายนอก ไม่ให้ผู้ใดเห็นการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ แล้วเอ่ยปากพูดขึ้นมา
วารีโกรธา
พัดพาสายน้ำหลั่งไหล
ขจัดมารทั่วถิ่นแดนไกล
พลังอันยิ่งใหญ่แห่งเทพเมซซา
จงมอบให้แก่ข้าด้วย
เพื่อช่วยปราบสิ่งชั่วนั้นหนา
ด้วยอิทธิฤทธิ์อัญมณีสีฟ้า
ที่ท่านมอบมาสู่ข้าครั้งเยาว์วัย
พูดจบอัญมณีก็เปล่งแสงสีฟ้าออกมา น้ำโดยรอบกำแพงพุ่งเข้าใส่โกนาสที่ตอนนี้ไม่สามารถขยับตัวเองได้เลย แรงกระแทกทำให้โกนาสกระเด็นออกไปที่ขอบแท่นประลองทางด้านซ้าย แต่เขาก็ไม่สามารถยืนอยู่บนนั้นได้นานนัก เพราะสายน้ำที่ห่อหุ้มตัวซีโอลเอาไว้พุ่งเข้าโจมตีอีกครั้ง ผลสุดท้าย โกนาสก็ตกออกนอกแท่นประลองวิชา
“ อาวุธที่ 3 ซีโอลเป็นผู้ชนะ ”
“ การประลองวิชาครั้งนี้ ผู้ชนะคือ ซีโอล ”
เสียงคนปรบมือดังลั่นสนาม ไม่เว้นแม้แต่พวกลูกน้องของเทพเซสซอ เพราะประทับใจในการต่อสู้อันชาญฉลาดและมีไหวพริบของซีโอล
“ ต่อไปจะเป็นการมอบรางวัลแก่ผู้ชนะ ” กรรมการบอกกับทุกคน
เทพโปรดารอนได้เนรมิตกล่องไม้ 1 กล่อง ภายในบรรจุสัญลักษณ์ของผู้ชนะการแข่งขัน โดยเป็นเข็มขัดสีฟ้ามีรูปมังกรน้ำรอบสาย มีการแกะสลักหมู่เกาะน้อยใหญ่ในอาณาจักรแห่งเทพมากมาย และที่หัวเข็มขัดก็มีพลอยสี้น้ำเงินเข้ม
“ ในพลอยสีน้ำเงินจะมีวิชาการต่อสู้ของวารีโกรธาทั้งหมด เจ้าจะต้องใช้ความสามารถศึกษาในนั้นเอง เพราะคนที่ไขความลับของมันได้มีเพียงเจ้าเท่านั้น ”
“ ขอบคุณครับ เทพโปรดารอน ”
“ เอาล่ะ การประลองในวันนี้จบแล้ว ขอเชิญทุกท่านที่โรงอาหารได้ ” เทพโปรดารอนกล่าว
‘ ฝากไว้ก่อนเถอะเจ้าซีโอล ’ โกนาสพึมพำออกมา
ผู้คนต่างแยกย้ายกันออกไป บางคนก็ไปโรงอาหารตามที่เทพโปรดารอนชวน บางคนก็กลับไปที่บ้านของตน
“ เก่งมากเลย . . . ซีโอล ” ลอสกันดาวิ่งเข้ามาหา
“ สุดยอด ” เอสพูด
“ เยี่ยม ” โซลพูดต่ออีก
“ แล้วเกอเลตล่ะ ไม่ได้มาด้วยเหรอ ” ซีโอลถาม
“ ผมอยู่นี่ครับ ดีใจด้วยนะ นายเก่งจริง ๆ ” เกอเลตตอบกลับมา
“ ขอบคุณนะ แต่ที่ชนะได้ก็ต้องขอบคุณสร้อยของเทพีนีออนนาสแล้วก็ตาทั้งสองด้วย ที่สำคัญ ก็คือ กำลังใจจากพวกนายด้วยนะ ” ซีโอลบอกแก่ทุกคน
เมื่อกลุ่มคนเริ่มซาลง ก็ปรากฏภาพเด็กหนุ่มในกลุ่มอีก 2 คน เดินตรงเข้ามาหาซีโอล
“ พวกเรามาตามสัญญา โจมาส เรียนดินสะเทือนพสุธา ”
“ ลุนโคส เพลิงผลาญอัคคี ”
“ เราคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นะ ” ซีโอลถาม
“ ไม่รู้สิ คือเราทั้งสองไม่ค่อยชอบคบใคร แต่ถ้ามีปัญญาอะไรก็บอกได้ ” ลุนโคสบอก
“ จะยังไงก็ช่างเถอะ พวกเราก็ต้องสามัคคีกันไว้แล้วกัน เพราะฉันคิดว่าเจ้าพวกนั้นมันคงไม่ปล่อยเราไว้แน่ ” ลอสกันดาแย้ง
เด็กน้อยทั้ง 7 มองไปทางด้านหน้า เห็นนักเรียนอีก 3 คนกำลังจ้องมองมาด้วยสายตาอาฆาตอย่างรุนแรง
“ พวกโกนาส ” เอสเอ่ยขึ้น
“ เวลาประลองวิชาครั้งต่อ ๆ ไปก็ระวังตัวเอาไว้ด้วยแล้วกัน ” ซีโอลพูดกับทุกคน
“ พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ ” เกอเลตตัดบท
ขณะที่กำลังจะเดินไปนั้น สายน้ำก็พุ่งมาเฉียดที่หน้าของซีโอลแล้วพุ่งเข้าใส่อีก 6 คนที่เหลือ
“ ครั้งหน้า . . . แกตายแน่ ” โกนาสตะโกนออกไป
ซีโอลบังคับน้ำโดยรอบให้พุ่งไปที่ด้านหน้าของโกนาส “ อย่าเล่นตอนเผลอซิพวก ” สายน้ำพุ่งกระแทกเข้าใบหน้า แต่ความแรงได้ลดลงไปแล้วจากการบังคับของซีโอล
‘ เจ็บใจนัก ’ พวกโกนาสนึก
“ ลุนโคส เอาเข็มกลัดข้ามาสิ ” โจนาสบอก
“ ไม่ได้อยู่กับข้า มันอยู่ในกระเป๋าของเจ้าตอนเจ้าเดินมา ” ลุนโคสตอบกลับ
โจนาสลองคลำดูรอบ ๆ กระเป๋าเสื้อที่เอาไว้ใส่เข็มกลัดรู้สึกว่ามันเปียกผิดปกติ ตอนที่เดินเข้ามายังแห้งอยู่เลย เขาคิดไปเรื่อย ๆ แล้วก็หันไปทางพวกโกนาส และแล้วเขาก็คิดไม่คิด เข็มกลัดของเขาถูกสายน้ำที่โกนาสพุ่งเข้ามาขโมยออกไป ตอนนี้อยู่ในกำมือของกอนเดส
“ อยากเอาคืนก็ตามมาแล้วกัน ” มอลตะโกนบอกพร้อมกับวิ่งไปทางหลังโรงเรียน
“ พวกเรา ไปเอาคืนกัน” ซีโอลบอกกับทุกคน
“ ไม่ต้อง เรื่องนี้ข้าจัดการเอง ” พูดเสร็จโจนาสก็วิ่งออกไป
“ จะปล่อยไว้แบบนี้นะเหรอ เจ้าโกนาสมันต้องมีแผนสกปรกแน่ ” ลุนโคสแย้ง
“ งั้นเราก็แอบตามไปแล้วกัน เผื่อจะช่วยเหลือได้ทันควัน ” ลอสกันดาเสนอความเห็น
และแล้วพวกเด็ก ๆ อีก 6 คน ก็วิ่งตามโจนาสไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น