ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ประลองยุทธ์
          วันนี้โรงเรียนแตกต่างไปจากเดิมมาก  น้ำพุด้านหน้าโรงเรียนหายไปปรับเปลี่ยนเป็นแท่นประลองฝีมือขนาดใหญ่  ล้อมรอบไปด้วยหินผาสูงเสียดฟ้าขึ้นไป  รอบ ๆ มีน้ำตกไหลผ่าน  สร้างบรรยากาศไม่ให้ร้อนระอุ  ทั้งสี่ด้านมีที่นั่งสำหรับคนดู  แท่นประลองทำด้วยหินขนาดยักษ์  มีแอ่งน้ำล้อมรอบแท่นประลอง  พื้นด้านนอกปูด้วยหญ้าสไตส์ซึ่งมีคุณสมบัติกันการกระแทกเมื่อเกิดการผิดพลาด  จะได้ไม่ทำให้ผู้ประลองได้รับบาดเจ็บ  ด้านซ้ายเป็นแท่นประธาน  และเทพผู้ชื่นชอบการประลองวิชา
          นักเรียนและผู้ปกครองต่างหลังไหลเข้ามาชมกันเป็นจำนวนมาก  ต่างพากันปรบมือต้อนรับกรรมการผู้ตัดสิน
          “ ยินดีต้อนรับทุกท่าน  เข้าสู่การประลองของห้องวารีโกรธา ”
          เสียงปรบมือดังกึกก้องทั้งหินผา  จนกรรมการต้องยกมือขึ้น
          “ ขอให้ทุกท่านเงียบก่อน  ผมจะขอแนะนำท่านผู้ทรงคุณวุฒิ  ประธานในพิธี  เทพโปรดารอน  และผู้ทรงคุณวุฒิอีก  3  ท่าน  เทพลาลอส  เทพีนีออนนาส  และ  เทพเซสซอ  ทั้ง  3  จะเป็นผู้คอยตรวจสอบความถูกต้องของการประลอง  และต่อไปนี้ขอเชิญทุกท่านพบกับคู่ประลอง  โกนาสและซีโอล ”
          เสียงคนปรบมืออึกทึกครึกโครมอีกครั้ง 
          โกนาสมาในชุดสีดำเข้ม  เข็มกลัดสีน้ำตาล  ที่ข้อมือมีสร้อยคล้องสีเงินแกะสลักเป็นรูปเสือ  ที่หน้าอกด้านขวาติดเข็มกลัดรูปพญาสิงห์  ที่คอพันด้วยสร้อยสีเงินดูแล้วคล้ายกับมีงูพันอยู่โดยรอบ  แหวนสลักอักษรตัว  D  สวมอยู่ที่นิ้วชี้ด้านขวา  พร้อมด้วยกระบี่ในฝักซึ่งเหน็บเอาไว้บริเวณเอวด้านซ้าย
          ซีโอลออกมาในรูปของเด็กธรรมดา  ชุดของเขาไม่แตกต่างไปจากที่เทพีนีออนนาสเนรมิตให้มากนัก  เพียงแต่วันนี้  สร้อยที่คล้องคอดูมีสง่ามากยิ่งขึ้น  ส่องแสงสีฟ้าอ่อน ๆ ออกมายามต้องกับแสงอรุณยามเช้า  มีสายรัดอยู่ที่ต้นแขนด้านซ้ายเป็นรูปเกลียวคลื่น  ด้านขวามีสนับมือสีน้ำทะเล  และสร้อยคล้องพาดบ่ามาถึงเอวเป็นสีส้มเงางาม
          “ ท่านให้เขาหรือ  เทพีนีออนนาส ”  เทพลาลอสถาม
          “ เราคิดว่า  มันจะเป็นประโยชน์แก่เขา ”  เทพีตอบ
          “ จะทำให้เขาตายอย่างทรมานมากขึ้นหรือเปล่าก็ไม่รู้ ”  เทพเซสซอกล่าวออกมา
          “ คอยดูการต่อสู้ครั้งนี้ก็แล้วกัน  เด็กคนนี้ไม่ธรรมดาอย่างที่ท่านคิดแน่  เทพเซสซอ ”  เทพีนีออนนาสตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงโมโหจากการถูกสบประมาท
          “ เอาล่ะ  ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน  กติกาในการประลองครั้งนี้คือ ”  กรรมการพูดจบ  แสงสีขาวก็ฉายออกมาอยู่บนท้องฟ้าสีคราม  ตัวอักษรสีดำดูโดดเด่นอยู่ด้านบน  คำที่ปรากฏมีดังนี้
          ถ้าฝ่ายใดตกออกไปนอกสนามก่อน  จะเป็นฝ่ายแพ้ในอาวุธนั้น ๆ
          อาวุธที่ใช้ในการต่อสู้มีเพียง  3  ชิ้นเท่านั้น  ผู้ชนะต้องชนะ  2  ใน  3
          ผู้ประลองสามารถเรียกใช้อาวุธที่เป็นส่วนเกื้อหนุนพลังแห่งตนได้
          การต่อสู้  เมื่อกรรมการเห็นว่าสู้ไม่ไหวมีสิทธิให้เลิกต่อสู้ได้  เว้นแต่ผู้ประลองเต็มใจที่จะต่อสู้และผู้ทรงคุณวุฒิ  2  ใน  3  เห็นสมควรให้สู้
          “ ทั้งสองเข้าใจกันดีแล้วใช่ไหม  งั้นเดินเข้าไปพูดคุยและจับมือกันก่อน ”
          ทั้งสองเดินเข้าไปหากัน  โกนาสเริ่มเยาะเย้ยก่อน
          “ อาวุธของเจ้าทั้งสาม  ไม่มีทางเอาชนะอาวุธของข้าได้หรอก ”
          “ มันก็ไม่แน่เสมอไปนะ  การประลองไม่ใช่ดูที่อาวุธอย่างเดียว  แต่ดูที่ปัญญาด้วย ”
          “ ปากเก่งดี  ข้าไม่ขอสนุกกับเจ้านานเกินไปแล้วกัน ”
          “ ถ้าเจ้ามีปัญญา  ก็เชิญแสดงให้เห็นด้วยแล้วกัน ”  ซีโอลเยาะเย้ยกลับไป
          “ หมดเวลาทักทายกันแล้ว  เจ้าทั้งสองกลับไปในเขตของพวกเจ้าได้แล้ว ”  กรรมการบอก  “ ถึงเวลาที่ทุกคนรอยคอยแล้วครับ  การประลองวิชากำลังจะเริ่มขึ้น  ณ  บัดนี้  ขอเชิญท่านประธาน  ท่านเทพโปรดารอนกล่าวอะไรแก่คู่ประลองและผู้ร่วมชมด้วยครับ”
          “ ขอให้ทั้งสองคนแสดงฝีมือให้เต็มที่  เริ่มการประลองได้ ”  เทพโปรดารอนกล่าว
          โกนาสหยิบกระบี่ออกมาจากฝัก  กระบี่เป็นสีเงินวาววับเมื่อต้องกับแสงแดด  ทำจากเหล็กกล้าชั้นดี  เวลาที่กวัดแกว่งกระบี่  อนุภาคของเนื้อเหล็กภายในวิ่งวนไปโดยรอบแสดงให้เห็นถึงอานุภาพในการฟาดฟันและทำลายคู่ต่อสู้  ฐานแกะสลักเป็นรูปเสือขาวกำลังคำรามต่อสู้กับนกอินทรีที่สลักอยู่บนปลายสุดของกระบี่
          ทุกคนในสนามต่างแปลกใจที่ซีโอลไม่หยิบอะไรออกมาเลย
          “ ข้าจะบุกแล้วนะ ”  โกนาสตะโกนออกไป
          พอสิ้นเสียง  โกนาสก็บุกตรงเข้ามา  กระบี่พุ่งตรงไปหาซีโอล  ซีโอลกระโดดหลบออกมาด้านข้าง  เอามือขวาไปแตะที่ต้นแขนดึงดาบออกมา  ดาบของซีโอลเป็นดาบเดียวกันกับที่ซีโอลเคยเห็นมาแล้วตอนอยู่ในบ่อหลังบ้าน  แต่คราวนี้ต่างกันตรงที่น้ำภายในดาบกลับนิ่งสงบและเยือกเย็นราวกับว่ากำลังครุ่นคิดแผนการในการจัดการกับดาบเหล็กกล้าอยู่
          เปรี้ยง . . . เปรี้ยง . . .  เสียงดาบทั้งสองปะทะกัน
          ซีโอลมีความสามารถเป็นเลิศในการหลบเพลงดาบของโกนาส  ส่วนโกนาสเองก็มีความเป็นเลิศในการบุกทำลายคู่ต่อสู้  ทั้งสองต่างปะทะดาบต่อกันไปเรื่อย ๆ  บุกขึ้นไปทางทิศเหนือบ้าง  หลบมาทางด้านใต้บ้าง  ยิ่งซีโอลหลบเพลงดาบของโกนาสได้มากเท่าไร  โกนาสก็ยิ่งแค้นใจมากขึ้น  จนทำให้เสียสติไปในการต่อสู้  คิดแต่เพียงว่าจะต้องฟาดดาบลงไปบนตัวของซีโอลให้ได้  โกนาสไล่ฟันดาบไปเรื่อย ๆ  ‘ ติดกับแล้ว ’  ซีโอลคิด  พลันพุ่งตัวออกทางด้านขวาในขณะที่โกนาสกำลังพุ่งกระบี่เข้าไป  ซีโอลเปลี่ยนกระบี่ให้กลายเป็นสายน้ำฟาดใส่โกนาสอย่างแรง  แรงกระแทกทำให้กระเด็นออกนอกแท่นประลอง
          “ อาวุธที่  1    ซีโอลเป็นฝ่ายชนะ ”  กรรมการกล่าวออกมา
          “ เก่งมากซีโอล  นี่แม่ฮะ  เพื่อนผมเอง ”  ลอสกันดาบอกกับแม่ของเขา
          “ มันเก่งจริงเนอะ . . . เอส ”  โซลหันไปบอก
          “ อืม ”  เอสพยักหน้า
          “ ทั้งสองเตรียมตัวบนเวทีเรียบร้อยแล้วใช่ไหม  เริ่มการต่อสู้อาวุธที่สองได้ ”
          ‘ คราวนี้ฉันไม่แพ้แกแน่ ’  โกนาสนึกในใจ
          โกนาสชูมือขึ้น  สายฝนก็เริ่มตกลงมา  “ แหวนแห่งฝนจงกลายเป็นหอกน้ำแข็งทำลายซีโอลซะ ”
          สายฝนเริ่มเปลี่ยนรูปร่างกลายเป็นหอกน้ำแข็งพุ่งเข้าใส่ซีโอลอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว  ซีโอลหลบหลีกได้แต่ก็มีบางส่วนที่เฉียดผิวไปทำให้เสื้อขาดเป็นรอยวิ่น  หลังจากที่วิ่งหลบฝนน้ำแข็งได้สักพัก  ซีโอลก็ชูมือขึ้น  “ สายฟ้าแห่งเทพ  จงทำลายฝนน้ำแข็ง ”  เมฆเริ่มก่อตัวรวมกันเป็นก้อนใหญ่  เริ่มผลิตสายฟ้าแรงสูงที่มีค่าความต่างศักย์ประมาณ  100000  โวลต์
          “ เปรี้ยง ”  สายฟ้าพุ่งลงมาที่ฝนน้ำแข็ง
          “ ไม่มีทาง ”  โกนาสเปลี่ยนฝนน้ำแข็งให้กลายเป็นแพน้ำขนาดยักษ์  ถักทอเป็นรูปลายสานขนาดใหญ่  ที่มุมทั้งสี่มีก้อนอากาศสีดำทำเป็นแท่นพยุงแพน้ำไว้ให้ลอยอยู่ด้านบนของศีรษะ 
          “ กระแสน้ำไฟฟ้าจงพุ่งทำลายศัตรูของข้า ”  โกนาสคำรามออกมา
          น้ำที่มีไฟฟ้ามหาศาลแตกออกจากแพพุ่งเข้าทำลายซีโอล 
          “ ม่านน้ำกำบัง ”  สายน้ำที่เหลืออยู่ในอากาศมาถักทอกลายเป็นแผงกั้นขนาดใหญ่  สามารถกำบังน้ำไว้ได้ส่วนหนึ่ง  แต่อีกส่วนกลับทะลักเข้ามาโจมตีตามคำสั่งของนายมัน  แรงกระแทกทำให้ซีโอลทรุดลงกลับพื้น  ต่อจากนั้นจึงโดนสายน้ำอีกสายพุ่งกระแทกจนตกขอบแท่นประลองออกไป
          “ อาวุธที่  2    โกนาสเป็นฝ่ายชนะ ”  กรรมการกล่าวออกมา
          เสียงคนทั้งสนามปรบมือกันดังเกรียวกราวมากกว่าตอนที่ซีโอลชนะเสียอีก  แต่เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร  เพราะคนที่มาดูมากมายขนาดนี้ก็มักจะเป็นลูกน้องของเทพเซสซอที่ตามเจ้านายมานั่นเอง
          “ ชนะให้ได้นะ . . . ซีโอล ”  เกอเลตพึมพำออกมา
          “ ข้าว่ามันต้องแพ้แน่  แกว่าไง  ลุนโคส ”
          “ ไม่แน่นะ  โจนาส  อาวุธแรกมันก็จัดการได้อย่างชาญฉลาด ”
          “ งั้นมาดูแล้วกัน  ถ้ามันแพ้  พวกมันก็จะต้องออกไปจากที่นี่เสียที  พวกเด็กอ่อนแอทั้งหลาย  อยู่กับพวกมัน  มีหวังพวกเราไม่จบการศึกษาเป็นแน่ ”  โจนาสระบายออกมา
          “ เทพลาลอส  ท่านคอยดูนะว่าเด็กคนนี้จะใช้อาวุธของเราอย่างไรกัน ”  เทพีกล่าว
          “ เริ่มการประลองอาวุธที่สาม  ประลองได้ ”  กรรมการกล่าวด้วยน้ำเสียงอันตื่นเต้น
          นักเรียนและผู้ปกครองต่างหลังไหลเข้ามาชมกันเป็นจำนวนมาก  ต่างพากันปรบมือต้อนรับกรรมการผู้ตัดสิน
          “ ยินดีต้อนรับทุกท่าน  เข้าสู่การประลองของห้องวารีโกรธา ”
          เสียงปรบมือดังกึกก้องทั้งหินผา  จนกรรมการต้องยกมือขึ้น
          “ ขอให้ทุกท่านเงียบก่อน  ผมจะขอแนะนำท่านผู้ทรงคุณวุฒิ  ประธานในพิธี  เทพโปรดารอน  และผู้ทรงคุณวุฒิอีก  3  ท่าน  เทพลาลอส  เทพีนีออนนาส  และ  เทพเซสซอ  ทั้ง  3  จะเป็นผู้คอยตรวจสอบความถูกต้องของการประลอง  และต่อไปนี้ขอเชิญทุกท่านพบกับคู่ประลอง  โกนาสและซีโอล ”
          เสียงคนปรบมืออึกทึกครึกโครมอีกครั้ง 
          โกนาสมาในชุดสีดำเข้ม  เข็มกลัดสีน้ำตาล  ที่ข้อมือมีสร้อยคล้องสีเงินแกะสลักเป็นรูปเสือ  ที่หน้าอกด้านขวาติดเข็มกลัดรูปพญาสิงห์  ที่คอพันด้วยสร้อยสีเงินดูแล้วคล้ายกับมีงูพันอยู่โดยรอบ  แหวนสลักอักษรตัว  D  สวมอยู่ที่นิ้วชี้ด้านขวา  พร้อมด้วยกระบี่ในฝักซึ่งเหน็บเอาไว้บริเวณเอวด้านซ้าย
          ซีโอลออกมาในรูปของเด็กธรรมดา  ชุดของเขาไม่แตกต่างไปจากที่เทพีนีออนนาสเนรมิตให้มากนัก  เพียงแต่วันนี้  สร้อยที่คล้องคอดูมีสง่ามากยิ่งขึ้น  ส่องแสงสีฟ้าอ่อน ๆ ออกมายามต้องกับแสงอรุณยามเช้า  มีสายรัดอยู่ที่ต้นแขนด้านซ้ายเป็นรูปเกลียวคลื่น  ด้านขวามีสนับมือสีน้ำทะเล  และสร้อยคล้องพาดบ่ามาถึงเอวเป็นสีส้มเงางาม
          “ ท่านให้เขาหรือ  เทพีนีออนนาส ”  เทพลาลอสถาม
          “ เราคิดว่า  มันจะเป็นประโยชน์แก่เขา ”  เทพีตอบ
          “ จะทำให้เขาตายอย่างทรมานมากขึ้นหรือเปล่าก็ไม่รู้ ”  เทพเซสซอกล่าวออกมา
          “ คอยดูการต่อสู้ครั้งนี้ก็แล้วกัน  เด็กคนนี้ไม่ธรรมดาอย่างที่ท่านคิดแน่  เทพเซสซอ ”  เทพีนีออนนาสตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงโมโหจากการถูกสบประมาท
          “ เอาล่ะ  ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน  กติกาในการประลองครั้งนี้คือ ”  กรรมการพูดจบ  แสงสีขาวก็ฉายออกมาอยู่บนท้องฟ้าสีคราม  ตัวอักษรสีดำดูโดดเด่นอยู่ด้านบน  คำที่ปรากฏมีดังนี้
          ถ้าฝ่ายใดตกออกไปนอกสนามก่อน  จะเป็นฝ่ายแพ้ในอาวุธนั้น ๆ
          อาวุธที่ใช้ในการต่อสู้มีเพียง  3  ชิ้นเท่านั้น  ผู้ชนะต้องชนะ  2  ใน  3
          ผู้ประลองสามารถเรียกใช้อาวุธที่เป็นส่วนเกื้อหนุนพลังแห่งตนได้
          การต่อสู้  เมื่อกรรมการเห็นว่าสู้ไม่ไหวมีสิทธิให้เลิกต่อสู้ได้  เว้นแต่ผู้ประลองเต็มใจที่จะต่อสู้และผู้ทรงคุณวุฒิ  2  ใน  3  เห็นสมควรให้สู้
          “ ทั้งสองเข้าใจกันดีแล้วใช่ไหม  งั้นเดินเข้าไปพูดคุยและจับมือกันก่อน ”
          ทั้งสองเดินเข้าไปหากัน  โกนาสเริ่มเยาะเย้ยก่อน
          “ อาวุธของเจ้าทั้งสาม  ไม่มีทางเอาชนะอาวุธของข้าได้หรอก ”
          “ มันก็ไม่แน่เสมอไปนะ  การประลองไม่ใช่ดูที่อาวุธอย่างเดียว  แต่ดูที่ปัญญาด้วย ”
          “ ปากเก่งดี  ข้าไม่ขอสนุกกับเจ้านานเกินไปแล้วกัน ”
          “ ถ้าเจ้ามีปัญญา  ก็เชิญแสดงให้เห็นด้วยแล้วกัน ”  ซีโอลเยาะเย้ยกลับไป
          “ หมดเวลาทักทายกันแล้ว  เจ้าทั้งสองกลับไปในเขตของพวกเจ้าได้แล้ว ”  กรรมการบอก  “ ถึงเวลาที่ทุกคนรอยคอยแล้วครับ  การประลองวิชากำลังจะเริ่มขึ้น  ณ  บัดนี้  ขอเชิญท่านประธาน  ท่านเทพโปรดารอนกล่าวอะไรแก่คู่ประลองและผู้ร่วมชมด้วยครับ”
          “ ขอให้ทั้งสองคนแสดงฝีมือให้เต็มที่  เริ่มการประลองได้ ”  เทพโปรดารอนกล่าว
          โกนาสหยิบกระบี่ออกมาจากฝัก  กระบี่เป็นสีเงินวาววับเมื่อต้องกับแสงแดด  ทำจากเหล็กกล้าชั้นดี  เวลาที่กวัดแกว่งกระบี่  อนุภาคของเนื้อเหล็กภายในวิ่งวนไปโดยรอบแสดงให้เห็นถึงอานุภาพในการฟาดฟันและทำลายคู่ต่อสู้  ฐานแกะสลักเป็นรูปเสือขาวกำลังคำรามต่อสู้กับนกอินทรีที่สลักอยู่บนปลายสุดของกระบี่
          ทุกคนในสนามต่างแปลกใจที่ซีโอลไม่หยิบอะไรออกมาเลย
          “ ข้าจะบุกแล้วนะ ”  โกนาสตะโกนออกไป
          พอสิ้นเสียง  โกนาสก็บุกตรงเข้ามา  กระบี่พุ่งตรงไปหาซีโอล  ซีโอลกระโดดหลบออกมาด้านข้าง  เอามือขวาไปแตะที่ต้นแขนดึงดาบออกมา  ดาบของซีโอลเป็นดาบเดียวกันกับที่ซีโอลเคยเห็นมาแล้วตอนอยู่ในบ่อหลังบ้าน  แต่คราวนี้ต่างกันตรงที่น้ำภายในดาบกลับนิ่งสงบและเยือกเย็นราวกับว่ากำลังครุ่นคิดแผนการในการจัดการกับดาบเหล็กกล้าอยู่
          เปรี้ยง . . . เปรี้ยง . . .  เสียงดาบทั้งสองปะทะกัน
          ซีโอลมีความสามารถเป็นเลิศในการหลบเพลงดาบของโกนาส  ส่วนโกนาสเองก็มีความเป็นเลิศในการบุกทำลายคู่ต่อสู้  ทั้งสองต่างปะทะดาบต่อกันไปเรื่อย ๆ  บุกขึ้นไปทางทิศเหนือบ้าง  หลบมาทางด้านใต้บ้าง  ยิ่งซีโอลหลบเพลงดาบของโกนาสได้มากเท่าไร  โกนาสก็ยิ่งแค้นใจมากขึ้น  จนทำให้เสียสติไปในการต่อสู้  คิดแต่เพียงว่าจะต้องฟาดดาบลงไปบนตัวของซีโอลให้ได้  โกนาสไล่ฟันดาบไปเรื่อย ๆ  ‘ ติดกับแล้ว ’  ซีโอลคิด  พลันพุ่งตัวออกทางด้านขวาในขณะที่โกนาสกำลังพุ่งกระบี่เข้าไป  ซีโอลเปลี่ยนกระบี่ให้กลายเป็นสายน้ำฟาดใส่โกนาสอย่างแรง  แรงกระแทกทำให้กระเด็นออกนอกแท่นประลอง
          “ อาวุธที่  1    ซีโอลเป็นฝ่ายชนะ ”  กรรมการกล่าวออกมา
          “ เก่งมากซีโอล  นี่แม่ฮะ  เพื่อนผมเอง ”  ลอสกันดาบอกกับแม่ของเขา
          “ มันเก่งจริงเนอะ . . . เอส ”  โซลหันไปบอก
          “ อืม ”  เอสพยักหน้า
          “ ทั้งสองเตรียมตัวบนเวทีเรียบร้อยแล้วใช่ไหม  เริ่มการต่อสู้อาวุธที่สองได้ ”
          ‘ คราวนี้ฉันไม่แพ้แกแน่ ’  โกนาสนึกในใจ
          โกนาสชูมือขึ้น  สายฝนก็เริ่มตกลงมา  “ แหวนแห่งฝนจงกลายเป็นหอกน้ำแข็งทำลายซีโอลซะ ”
          สายฝนเริ่มเปลี่ยนรูปร่างกลายเป็นหอกน้ำแข็งพุ่งเข้าใส่ซีโอลอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว  ซีโอลหลบหลีกได้แต่ก็มีบางส่วนที่เฉียดผิวไปทำให้เสื้อขาดเป็นรอยวิ่น  หลังจากที่วิ่งหลบฝนน้ำแข็งได้สักพัก  ซีโอลก็ชูมือขึ้น  “ สายฟ้าแห่งเทพ  จงทำลายฝนน้ำแข็ง ”  เมฆเริ่มก่อตัวรวมกันเป็นก้อนใหญ่  เริ่มผลิตสายฟ้าแรงสูงที่มีค่าความต่างศักย์ประมาณ  100000  โวลต์
          “ เปรี้ยง ”  สายฟ้าพุ่งลงมาที่ฝนน้ำแข็ง
          “ ไม่มีทาง ”  โกนาสเปลี่ยนฝนน้ำแข็งให้กลายเป็นแพน้ำขนาดยักษ์  ถักทอเป็นรูปลายสานขนาดใหญ่  ที่มุมทั้งสี่มีก้อนอากาศสีดำทำเป็นแท่นพยุงแพน้ำไว้ให้ลอยอยู่ด้านบนของศีรษะ 
          “ กระแสน้ำไฟฟ้าจงพุ่งทำลายศัตรูของข้า ”  โกนาสคำรามออกมา
          น้ำที่มีไฟฟ้ามหาศาลแตกออกจากแพพุ่งเข้าทำลายซีโอล 
          “ ม่านน้ำกำบัง ”  สายน้ำที่เหลืออยู่ในอากาศมาถักทอกลายเป็นแผงกั้นขนาดใหญ่  สามารถกำบังน้ำไว้ได้ส่วนหนึ่ง  แต่อีกส่วนกลับทะลักเข้ามาโจมตีตามคำสั่งของนายมัน  แรงกระแทกทำให้ซีโอลทรุดลงกลับพื้น  ต่อจากนั้นจึงโดนสายน้ำอีกสายพุ่งกระแทกจนตกขอบแท่นประลองออกไป
          “ อาวุธที่  2    โกนาสเป็นฝ่ายชนะ ”  กรรมการกล่าวออกมา
          เสียงคนทั้งสนามปรบมือกันดังเกรียวกราวมากกว่าตอนที่ซีโอลชนะเสียอีก  แต่เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร  เพราะคนที่มาดูมากมายขนาดนี้ก็มักจะเป็นลูกน้องของเทพเซสซอที่ตามเจ้านายมานั่นเอง
          “ ชนะให้ได้นะ . . . ซีโอล ”  เกอเลตพึมพำออกมา
          “ ข้าว่ามันต้องแพ้แน่  แกว่าไง  ลุนโคส ”
          “ ไม่แน่นะ  โจนาส  อาวุธแรกมันก็จัดการได้อย่างชาญฉลาด ”
          “ งั้นมาดูแล้วกัน  ถ้ามันแพ้  พวกมันก็จะต้องออกไปจากที่นี่เสียที  พวกเด็กอ่อนแอทั้งหลาย  อยู่กับพวกมัน  มีหวังพวกเราไม่จบการศึกษาเป็นแน่ ”  โจนาสระบายออกมา
          “ เทพลาลอส  ท่านคอยดูนะว่าเด็กคนนี้จะใช้อาวุธของเราอย่างไรกัน ”  เทพีกล่าว
          “ เริ่มการประลองอาวุธที่สาม  ประลองได้ ”  กรรมการกล่าวด้วยน้ำเสียงอันตื่นเต้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น