คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทที่ 1
บทนำ
"เห็นดาวเดือนเคลื่อนคล้อยลอยล่องฟ้า
เห็นดาราส่องแสงให้ใจเศร้าหมอง
ต้องจากหญิงที่ใจรักเฝ้าหมายปอง
ทว่าน้องต้องจากไกลไม่กลับมา"
เฮ้อ !! ชายผู้หนึ่งถอนหายใจ
"วันเวลาผ่านผ่านผันปีแล้วปีเล่า
วันเก่าเก่าก็ผ่านพ้นไป
เจ้าจงคิดถึงวันใหม่
อย่างจงได้อาลัยถึงมันเลย"
ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งเดินพูดขึ้นทั้งเดินมานั่งข้าง ๆ
"ศิษย์พี่" ชายหนุ่มพูดขึ้น
"มีไรรึ" เขาตอบกลับทันควัน
" ท่านว่าข้าควรที่จะ ออกตามหา ..... อายานะ ดีไหม " เขาถาม
" หึ !! ก็แล้วแต่เจ้า นะ ของใครของมัน ข้าห้ามเจ้าไว้ก็คงไม่ดีซักเท่าไหร่ " เขาหันมายิ้ม
" แต่ว่าเจ้า จะไปหานางที่ไหนหละ " เข้าถามต่อ
.
.
.
.
.
.
" 11 หัวเมือง 136 แคว้น ดินแดนกว้างใหญ่ แต่หาสิ้นสุดไม่ " ชายหนุ่มตอบด้วยความมุ่งมั่น
...........
........
....
..
.
" ดี !!!~ ข้าจะขออาจารย์ ให้ " ชายวัยกลางคน ตะโกน บอก
" แต่เจ้าต้องเปลี่ยนชื่อ ของเจ้าด้วย เพื่อ เกิดเรื่องอะไร เจ้าจะได้กลับมาพึ่งพิงที่นี้ได้"
.................... .....................
............................................
......................................
...............................
..........................
.....................
...........
....
.
~ ๐ รุ่งเช้า ๐ ~
" หลงซาน !!!~~ ยุทธภพ ไม่ไช่เรื่องเล่น ๆ หรือสนุก เจ้าจงระวัง และรักษาตัวให้ดีด้วย "
ชายแก่อายุ ราว ๆ 70 ปี พูดเตือนแก่ชายหนุ่ม
" ครับ !!~ อาจารย์ ข้าจะจำไว้ "
" ถ้าเจ้าไม่รีบ - จงตามข้ามาซักเดี๋ยว "
ชายแก่ผู้เป็นอาจารย์ของหลงซาน พูด
" นี้ !!~ คือ ดาบมังกรคลื่น เป็นของศักดิ์สิทธ์ ของหมู่บ้านเรา 1 ใน 7 ชิ้น "
" ครับ "
" เจ้าจงรักษามันเอาไว้ให้ดี "
" ห๊า !!~ จะให้ข้าเก็บไว้เหรอจารย์ ไม่ไหวหรอกมั้ง ข้าออกไปนอกหมู่บ้านนะ "
" เจ้าจำเป็นที่จะต้องมีอาวุธ คู่ กาย เช่นเดียวกับ อายานะ ที่นำ พลองแก้ว 3 ภิภพ ไป "
" เจ้าเป็น ศิษย์ เอกของข้า ข้าเชื่อใจเจ้ามากกว่าอายานะ ข้าเลยมอบ สุดยอดอาวุธ วิเศษของข้าให้"
..
.
.
.
" จงรับ !!!~~~ "
ชายแก่ ตะคอดใส่
.
.
" ครับ ... อาจารย์ "
" วิหคผินบินร่อนออกจากรัง
เป็นเช่นดังคนออกบ้านสู่แดนไกล
ไปครานี้ไม่รู้ว่านานเท่าใด
จึงจะได้ กลับมา ที่แห่งนี้
ขอลาก่อนแหล่งกำเนิดบ้านเกิดข้า
ใต้พื้นฟ้า บนพื้นหญ้าเคยอาศัย
ณ วันนี้ข้าต้องพรากจากเจ้าไป
จะจำไว้เป็นมิ่งขวัญ นิรันดร....
ถ้าได้เจอสิ่งประสบพบที่หวัง
จะหวนหลังกลับคืนสู่หมุ่ พฤกษา
จะมุ่งหน้าเดินทางกลับมา
สู่บ้านข้า ถิ่นนี้ เคยอยู่มา "
..
.
.
.
ลาก่อน อาจารย์ ศิษย์พี่ ศิษย์น้องทั้งหลาย
เพื่อนพ้องของข้า
ข้าจะกลับมา
" พี่ หลงซานนนนน " หญิงผู้หนึ่งตะโกนหาเขา
" เห้ย ~!!!!~ -*- ไอ้ เง้กกกกกก ตามมาไม " หลงซานตะโกน
" ก็ จะออกเดินทางพร้อมกะพี่อะ จะไปหา อายานะ เหมือนกัน งิ "
หญิง คนนั้นพูด
ชื่อของนาง คือ ซูเง้ก
" เห้ย !!~ แล้วออกมาได้ไง ฟะ บอกอาจารย์ยัง " หลงซาน พูดด้วยน้ำเสียงเริ่มเครียด
" ก็ นี้ไง กระบี่ไท่จิ่ว " ซุเง้กพูด พร้อมเอากระบี่ มาให้หลงซานดู
" เอาก็เอาวะ เพื่อน หาเพื่อน ห้ามกันไม่ได้นี้หว่า ข้าน้อยก็ ตามหา ... ด้วย "
เขาพูดน้ำเสียง เครียด ๆ เล็กน้อย
" อิอิ หาไครเหรอ " ซุเง้กเริ่มจะกวน หลงซานแล้ว
" เหอะ ไป ได้แล้ว ก็เข้าหมู่บ้านจะดึกเสียก่อน " หลงซันตัดบท
จบ .... บท ที่ 1 บท นำ
ความคิดเห็น