คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
รุโรม ประเทศอิาลี
“นายรับ เรื่อพร้อมึ้นแล้วรับ” มือวาอเทรวิสมารายาน เพราะวันนี้เา้อเินทาไปประเทศไทย เพื่อุยธุริไวน์ ับุิเร
“เทรวิสไปไหนะ ให้วิเวียนไป้วยสิะ” วิเวียนวิ่มาอแนเทรวิสทำท่าอออ้อน
“ไม่ใ่เรื่ออุ!!” เทรวิสหันมาพูับวิเวียน แล้วหันมาพูับลูน้อ
“โอเ ไปัน” เทรวิสสะบัมืออวิเวียนออ เินไปึ้นรถเพื่อไปสนามบิน และมุ่หน้าเินทาไปประเทศไทย
*าร่า*
รุเทพมหานร ประเทศไทย
เวลา 8.30 น.
“ุหนูะป้าเรียมอาหารเ้าเสร็แล้ว รับประทานอาหารเ้า่อนไปทำานนะะ” แม่บ้านเินมาบอาร่า เพราะเธอำลัะวิ่ออาบ้าน
“ไม่ทันแล้ว่ะป้า เ้านี้หนูมีประุม้อรีบไป่ะ” าร่าบอในะที่ำลัใส่ร้อเท้าอย่ารีบร้อน
“ั้นุหนูรับแนวิไปรับประทานไหมะ” แม่บ้านถามาร่า เพราะเธอไม่่อยะรับประทานอาหารเ้า
“ไ้่ะป้า อเร็วๆหน่อยนะ่ะ าร่า้อรีบแล้วนะะ”
“ไ้่ะ แุ่หนูรอ 5 นาทีนะะ เี๋ยวป้าไปทำให้”
หลัาแม่บ้านเ้ารัวไปทำแนวิให้าร่า แล้ว็วิ่เอามาให้าร่า าร่า็รีบับรถออาบ้านอย่ารวเร็ว
*เทรวิส*
รุเทพมหานร ประเทศไทย
“นัุยับุิเรี่โม” เทรวิสถามหลัาเรื่อลที่ประเทศไทยไ้ไม่ี่ม.
“บ่ายโมสามสิบนาทีรับ” มือ้ายอเทรวิสอบ
“โอเ” เทรวิสอบลับ
“นายอยาินอาหารเ้าหรือเปล่ารับ เพราะอนึ้นเรื่อนายยัไม่รับประทานอะไรเลยนะรับ” มือวาอเทรวิสถาม เพราะเาลัวเ้านายะเป็นโรระเพาะ
“ั้นนายไปเรียรถเรามา แล้วไปโรแรมMM เพราะเราะพัันที่นั้น”
“ไ้รับนาย” มือวาบอ และรีบวิ่ไปเรียรถมารับเ้านาย
โรแรมMM
เวลา 9.00 น.
“ทุนมาที่ประุมรบันยัะ” าร่าถามเลาส่วนัว เพราะเธอลัวะทำให้หุ้นส่วนอยนาน
“รบแล้วะ ุาร่าเิเ้าห้อประุมไ้เลย่ะ” าร่าเินเ้าห้อประุมและเริ่มารประุมไปอย่าราบรื่น
“่วบ่ายนี้าร่ามีนัอะไรหรือเปล่าะ ถ้าไม่มีนัอะไราร่าะออไปทำธุระ้านอหน่อยนะะ” าร่าถามเลาส่วนัว เพราะวันนี้เธอมีนัับพี่วินู่หมั้นอเธอไปรับประทาน้าวเที่ยัน
เลา้มลูาราานอาร่าในสมุ “ไม่มีะุาร่า”
“ั้นถ้ามีปัหาอะไรโทรมาหาาร่านะะ” าร่าสั่เลา และรีบเ็บอ
“ไ้ะุาร่า”
*เทรวิส*
โรแรมMM
“นายไปิ่อเรื่อห้อพั เี๋ยวันะไปห้ออาหาร” เทรวิสสั่มือ้ายอเา
“ไ้รับนาย” เทรวิสหันไปหาลูน้ออีน
“นายมาับัน” เทรวิส็เินรไปยัห้ออาหาร ะเินนั้น็ไม่บ้าอย่านับเา
“เินยัไไมู่ทาห๊ะ!!!” เทรวิสหัวเสียึ้นมาทันที
“อุ๊ย!!! อโทษะ พอีันรีบไปหน่อย” เธอ้มลเ็บออย่ารวเร็ว
“อโทษ้วยนะะ” เธอ้มลอโทษ และทันในั้นเทรวิส็ไ้สบาับาร่า เธอเป็นผู้หิที่น่ารั ัวาว าลม ผมยาวสีน้ำาล เป็นผู้หิที่เามอแล้วอยาไ้มารอบรอ
“ั้นันอัว่อนนะะ” าร่ารีบวิ่ออไป เพราะเธอะสายแล้ว ในะที่เทรวิอยู่ในนสวยอาร่านลืมถามื่อเธอ
“นี่!!ุ” แ่็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะเธอไ้ับรถออแล้ว
“นายเป็นอะไรไหมรับ” มือวาถามนาย
“ันไม่เป็นอะไร ไปัน” ในหัวอเทรวิสอนนี้มีแ่หน้าอเธอเท่านั้น เทรวิสหันไปมอลูน้ออีนที่ำลัเินมา
“ไ้ห้อแล้วรับนาย”
“นายสอนไปามสืบมาหน่อย ว่าผู้หินนั้นือใร” เทรวิสสั่มือวาและมือ้ายอเา“ไ้รับนาย”
ัน้อรู้ให้ไ้ว่าเธอือใร????
ถ้าไม่ถูใยัไ ไรท์็อโทษ้วยน๊าๆ นี้เป็นเรื่อแรนะ ฝาไว้ในวใ้วยนะ้า
ความคิดเห็น