คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 :+:วาจาที่ซื่อตรง ใจที่สัตย์จริง และเชื่อในจิตของหัวใจ:+:
~5 นาทีผ่านไป~
~15 นาทีผ่านไป~
~25 นาทีผ่านไป~
หลังจากการพูดประโยคแนะนำตัวล่าสุด
"…."
"…."
บรรยากาศยังคงเงียบเชียบ ไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมาจากปากผู้ชายที่ชื่อ ซามะ
เหมือนเดิม จะว่าไปท้องฟ้าที่สีแดงๆอมม่วงของยามเย็นแห่งฤดูหนาว
ได้แปรเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท เริ่มเห็นดาวแต่ละดวงปรากฏออกมา สวยมากเลยหล่ะ
แต่คืนนี้เป็นคืนเดือนมืดหรือไงนะ ไม่เห็นดวงจันทร์บนฟ้าเลย จะว่าไปฉันและเขา
ก็ต่างเงียบกันอยู่เช่นเคย
อยากถามพระเจ้าจัง ว่าท่านได้ประทานปากให้ผู้ชายคนนี้ไว้ทำไม (-_-^) แต่เวลาเศร้าๆ
แล้วมีคนมานั่งข้างๆเนี่ย มันก็ทำให้รู้สึกไม่โดดเดี่ยวเหมือนกันนะ
ฉันจึงหันไปทางเขา ดูซิว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ --0-- ซึ่งดูเหมือนเขาไม่ได้หันมาทาง
ฉันอีกเลย ตั้งแต่บอกชื่อเค้ากับฉัน.....
โอ่.....กำลังมองท้องฟ้าอยู่นินา ฉันจึงเงยหน้ามองท้องฟ้าตามสายตาของเขาบ้าง
ขาของฉันก็เริ่มอยู่ไม่สุข ขณะที่มองท้องฟ้า ฉันก็เริ่มถีบขาจากพื้น
ดันให้เปลที่นั่งอยู่ไกวไปมา สัญชาตญาณลิงเริ่มปรากฏหน่ะ +O+
เอ่อ......เห็นผอมๆอย่างนั้น หนักไม่เบาเลยแฮะ ยิ่งบวกกับน้ำหนักของฉัน
เปลยิ่งไม่ค่อยขะยับขะเยื่อน ซักเท่าไหร่ =..=
~เอี๊ยด อ๊าด เอี๊ยด อ๊าด ~
เอ่...รู้สึกว่าเปลเริ่มไกวแรงขึ้น ฉันจึงหันหน้าไปทางเค้าอีกที
รู้สึกเค้าจะเอาขาช่วยไกวเปลด้วยอีกแรง... ตานี่ก็มีส่วนน่ารักเหมือนกันแฮะ
ต้นไม้ในระแวกสนามเด็กเล่นเริ่มลู่กิ่งตามแรงลม อากาศยิ่งหนาวขึ้นเรื่อยๆ
ฉันมีเสื้อของเค้าใส่อยู่ แต่เค้านี่สิ ใส่แค่เสื้อคอกลมสีฟ้าบางๆกับกางเกงขาสั้นสีขาว
ไม่หนาวบ้างหรือไงนะ? แล้วบ้านเค้าอยู่แถวไหน? มาสนามเด็กเล่นทำไม ?
ความสงสัยนู่นสงสัยนี่ เริ่มคลืบคลานเข้ามาเรื่อยๆ หรือนี่คือกรรมพันธุ์ ?
โทดม๊าหน่อย ที่คลอดลูกช่างสงสัยคนนี้ออกมา >O< จะว่าฉันเจือก >_< ก็ขอเจือกที
เถอะนะ นานๆที (หรือบ่อย ?_?!!)
"เอ่อ.....นาย เอ้ย ซามะคุง ไม่หนาวหรอ"
"เรียก ซามะ เถอะ"
=.,= เค้าเรียกว่าตอบไม่ตรงคำถาม แต่ก็ถือว่าเป็นพระคุณมากแล้วหล่ะที่แง้มพระโอษฐ์
คุยกับฉันอ่ะ - - เขาพูดกับฉันทั้งๆที่แหงนหน้าดูดาว... รู้หน่ะ ว่าฉันมานไม่น่ารัก
แต่ช่วยหันพระเศียรมาทางฉันขณะฉันถามหน่อยสิ - -^ ให้ตายเถอะโรบิ้น~*
"แล้ว ไม่หนาวหรอ" ฉันถามย้ำอีกครั้ง
หวังว่าจะได้รับคำตอบที่ตรงประเด็นนะฮะ - -
"ดาวสวยเนอะ"
เห๊อะๆๆ ให้มานได้อย่างงี้สิ -*- เอาเข้าปายยยย ถามอีกอย่างตอบอีกอย่าง
หรือหมอนี่เริ่มกวนฉัน !#!
"…."
"…."
ฉันจึงหุบปากตัวเองไม่ถามอะไรต่อ -*- แล้วเงยหน้ามองท้องฟ้าอีกตามเดิม
"เธอ เชื่อเรื่อง พระจันทร์เป็นผู้หญิง และดวงดาวเป็นผู้ชายมั้ย"
อยู่ๆเขาก็หยุดมองท้องฟ้า แล้วหันพระเศียร มาถามฉัน (-..-^)
"หืม ???"
ฉันมองเขา ทำหน้า งง งง เพราะไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้
พระจันทร์กับดวงดาว มีเพศด้วย !!!???
"คนคนนึงเคยเล่าให้ฉันฟังว่า แต่ก่อน โลกมีดวงจันทร์ 2 ดวง ดวงนึงเป็นผู้ชาย
และอีกดวงเป็นผู้หญิง"
เขาเล่า พร้อมเงยหน้ามองท้องฟ้าต่อไปเรื่อยๆ
"แล้ว .........?"
ฉันเริ่มสนใจเรื่องที่เค้าพูด เพราะนี่คือประโยคที่ยาวที่สุดเท่าที่คุยกับฉัน -..-
นึกว่าปากอมดอกซากุระไว้ซะอีก
"ดวงจันทร์ทั้งสองดวงรักกันมาก แต่เมื่อดวงจันทร์ผู้หญิงพบพระอาทิตย์
ทำให้ทิ้งดวงจันทร์ผู้ชาย ไปอยู่กับพระอาทิตย์ยามเช้าแทน ปล่อยให้ดวงจันทร์ผู้ชาย
ทำหน้าที่ส่องแสงยามค่ำคืนเพียงผู้เดียว"
"งี้พระอาทิตย์ก็เป็นมือที่สามมม"
ฉันพูดแทรกระหว่างที่เค้าเล่า ชักเริ่มอินกับเรื่องนี้แล้วสิ...TOT
"ดวงจันทร์ผู้ชายได้แต่โศกเศร้าเสียใจทำร้ายตัวเอง โดยทำให้ตนสลายเป็นเสี่ยงๆ กลาย
เป็นดาวนับล้านดวงบนท้องฟ้าแทน"
เขาเล่าต่อ โดยไม่ฟังคำวิจารณ์ของฉัน (+=+)
"โอ๊ะโอ.....ดวงจันทร์ผู้หญิงใจร้ายจัง" ฉันก็คงพูดแทรกตามเดิม...หยุดปากไม่อยู่หน่ะ - -
"ดวงจันทร์ผู้หญิงอยู่กับพระอาทิตย์ได้ไม่นาน ก็รู้สึกว่า ผู้ที่เหมาะกับตนคือดวงจันทร์ผู้ชาย
ไม่ใช่พระอาทิตย์ จึงขอจากพระอาทิตย์ กลับมาอยู่ยามกลางคืนตามเดิม"
".....แบบนี้ก็มีด้วย"
ฉันเริ่มเคืองดวงจันทร์ผู้หญิง *0* หลายใจๆๆ
"แต่ดวงจันทร์ผู้หญิงก็ไม่พบดวงจันทร์ผู้ชาย ด้วยความละอายใจ จากที่เคยส่องแสงสว่างไสว
กลับกลายเป็นส่องแสง อ่อนลง อ่อนลง เมื่อดวงดาวผู้ชายรู้ว่าดวงจันทร์ผู้หญิงกลับมาแล้ว
ด้วยความรักที่ผู้ชายมีต่อผู้หญิงคนนึง จึงคอยส่องแสงของดวงดาวเคียงข้างดวงจันทร์
ผู้หญิงตลอดไป โดยไม่โทษดวงจันทร์ผู้หญิงแม้แต่นิดเดียว.........เอ๋ ?! อ้าว ?! เธอ...
...เธอร้องไห้ทำไม"
"~ฮือ...ฮือ อึก อึก -----~"
ฉันค่อยๆหยุดร้อง และเช็ดน้ำตาออกอีกครั้ง ด้วยผ้าเช็ดหน้าลายกระต่ายของเขา
"มันเป็นแค่เรื่องเล่าหน่ะ เธออย่าใส่ใจเลย" เขาบอกฉัน
ส่วนสายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่ดวงดาวอีกเช่นเคย
"ก็ ก็....เรื่องที่นายเล่า มัน มัน เศร้านี่นา"
ในที่สุดหน้าฉันก็แห้ง แต่ผ้าเช็ดหน้าเขากลับเปียกไปด้วยน้ำตาของฉันแทน
"สำหรับฉันนะ ถ้า..." เขาทำหน้าครุ่นคิด
และหันมาทางฉัน แทนที่จะมองหมู่ดวงดาวบนท้องฟ้าต่อ
"ถ้า..อะไรหรอ" ฉันถามพร้อมกับสบตาเขา
"ถ้าดวงจันทร์ผู้หญิง ยึดคำสามคำ เรื่องน่าเศร้าก็จะไม่เกิดหล่ะ"
เขาละสายตาไปจากฉันอีกครั้ง และมองไปรอบๆสนามเด็กเล่นยามดึก
ที่ขณะนี้ มีเพียงเสียงของฉันและเขา สองคนเท่านั้น (ไม่ขอนับเสียงของลมนะ ^^)
"คำว่า ไม่-นอก-ใจ หรอ"
ฉันเดาๆออกไป - -a ก็นะ ฉันสามารถคิดได้แค่นี้อ่ะ -..-
ใครใช้ให้ฉันมีสมองอันน้อยนิดแบบนี้หล่ะ
"คำสามคำที่ว่าก็คือ....วาจาที่ซื่อตรง -ใจที่สัตย์จริง - และเชื่อในจิตของหัวใจ"
เขาพูด พร้อมหันหน้ามาทางฉันอีกครั้ง.....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
*หมายเหตุ เรื่องของดวงจันทร์อ้างอิงมาจากบทความ บทความหนึ่ง
จึงเรียนมาเพื่อทราบนะคะ ^O^*
..............................................Me-MeaningfuL
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น