ตอนที่ 6 : หมวยกับเซเลอร์มูน
หลายวันแล้วหลังจากที่ตุลย์กลับไปเชียงใหม่กะทันหันเพราะคนที่เช่าอยู่ห้องข้างๆ ในหอมันดันทำท่อประปาแตก ตุลย์เลยต้องรีบกลับไปเช็คดูว่ามีอะไรเสียหายมากหรือเปล่า
แล้วก็เป็นหลายวันแล้วเหมือนกันที่หมวยมันดูร่าเริงน้อยลง
หมวยออกจากบ้านน้อยลง ถ้าอยากจะกินน้ำเต้าหู้ก็ฝากผมซื้อแล้วให้แขวนไว้หน้าบ้านโดยอ้างว่ามันง่วง
ง่วงอะไรล่ะ ก็เห็นนอนไถโทรศัพท์อยู่ทั้งวัน
หมวยมันลืมหรือไงว่ากระจกในห้องมันเป็นกระจกใส
“หมวย” ผมตะโกนเรียก
ไอ้เด็กขี้จุ๊เปิดหน้าต่างมายักคิ้วใส่ผม เชิงว่าถ้ามีธุระก็ให้รีบพูดมาซะ
“ไปกินขนมไหม”
“ขนมอะไร”
“ไข่เหี้ย”
“ขนมบ้าอะไรวะ ชื่อตลก” หมวยหัวเราะ “ฝรั่งไปเหอะ เจมส์อยากนอน”
“งั้นเดี๋ยวเอามาแขวนไว้หน้าบ้านแล้วกัน”
ผมพูดออกไปอย่างนั้นแล้วเดินออกไปซื้อขนมเค้กที่มันชอบมาสองชิ้น
ขนมไข่เหี้ยไม่ได้มีขายแถวบ้านผมสักหน่อย ที่พูดไปก็แค่อยากเห็นหมวยมันยิ้มเท่านั้นเอง
ผมแขวนถุงเค้กช็อกโกแลตกับเค้กมะพร้าวอย่างละชิ้นไว้ที่รั้วบ้านหมวย โดยคำนวณไว้แล้วว่ามันคงจะสูงพอที่จะไม่มีหมาตัวไหนคาบไปกิน แล้วตะโกนเรียกไอ้หมวยให้ออกมารับ
“พี่แขวนไว้ตรงนี้ ลงมาเอาด้วยล่ะ”
จากนั้นก็เดินกลับบ้านมาอ่านหนังสือ
คิดไว้ว่าคงจะอ่านสักสองเล่มแล้วก็นอน แต่ดูท่าว่าจะล่มเสียแล้ว
ผมเปิดหนังสือค้างอยู่หน้าเดิมมาสิบนาที อ่านวนประโยคเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ไม่เข้าใจ ไม่ใช่เพราะหนังสือไม่ดี แต่เพราะสมาธิผมมันไม่อยู่ตรงนี้แล้วต่างหาก
หมวยนะหมวย
ผมเปิดโทรศัพท์ดูความเคลื่อนไหวของชาวโลกในอินสตาแกรมด้วยหวังว่าจะช่วยให้ผมไม่ต้องคิดเรื่องไอ้หมวยอีกต่อไป
จริงๆ แล้วมันก็ช่วยไม่ค่อยได้หรอก เพราะจะเลื่อนไปกี่สตอรีผมก็ยังนึกถึงแต่หมวยอยู่ดี
ผมไม่รู้ว่าหลังจากวันที่แยมบอกผมเรื่องที่แฟนเก่าหมวยทักมา หมวยรู้สึกอะไรบ้าง
แน่ละ ว่าตอนนี้รู้แล้วว่ามันไม่โอเค
สตอรีไอจีหมวยช่วงนี้มีแต่เพลงจนเหมือนเป็นดีเจประจำอินสตาแกรมไปแล้ว
และผมก็ฟังไปแล้วทุกเพลง
เพลงช่วงนี้ของหมวยเต็มไปด้วยกลิ่นเศร้าๆ ผมคิดว่าหมวยมันก็คงอยากให้แฟนเก่าของมันรู้
วันนี้หมวยแชร์เพลง ‘อีกหน่อยคงเข้าใจ’ พร้อมกับแคปชั่นว่า ‘จริงๆ เวอร์ชั่นแบล็คเฮดก็เพราะแต่แล้วยังไงเวอร์ชั่นลุงธเนศก็สุดยอดเหมือนกันแหละ’
ผมเอื้อมไปเปิดลำโพงบลูทูธที่หัวเตียงเพื่อจะฟังเพลงที่หมวยแชร์ไว้ และคงจะดีกว่าถ้าผมไม่ตาดีไปเห็นไอ้หมวยกำลังนั่งสะอื้นอยู่ในห้อง
พร้อมกับสตอรีไอจีอีกอันที่เด้งขึ้นมา เป็นเพลงของพี่แอม เสาวลักษณ์ ‘เพราะไม่เข้าใจ’
เอาวะ ฟังให้หูชากันไปข้าง
ผมเคยเห็นหมวยกับแฟนเก่าอยู่ช่วงหนึ่ง ในตอนนั้นสตอรีไอจีของหมวยก็เต็มไปด้วยเพลงรัก โชคดีที่ช่วงนั้นผมมีงานหลายอย่างให้ต้องสะสางจนไม่ค่อยมีเวลาให้สนใจอะไรพวกนี้และหมวยก็ไม่ใช่พวกนิยมถ่ายรูปแฟนอวดทุกโซเชียลมีเดียด้วย
แต่หลังจากนั้นไม่นาน ประมาณสองเดือนกว่า แยมก็ทักมาบอกว่าหมวยเลิกกับแฟนแล้ว
หมวยดูปกติเสียจนผมไม่รู้ว่าไอ้เด็กคนนั้นมันเศร้า เหงา หรือหงอยลงไปบ้างหรือเปล่า จนกระทั่งวันนี้ที่ได้รู้ว่าไอ้หมวยที่ดูปกติคนนั้นก็คงไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากมายนัก
‘หมวย มองมาห้องพี่ดิ มีอะไรจะให้ดู’ ผมไลน์ไปบอกหมวยหลังจากฟังเพลงจบ รอจนหมวยหันมามองก็กดคอลไปหามัน
‘อะไรของฝรั่งเนี่ย ทุเรศอะ’ หมวยทำเสียงแปลกๆ แต่ก็ยิ้ม
“ตัวแทนแห่งดวงจันทร์จะลงทัณฑ์แกเอง” ผมวาดคทาไปมาแล้วทำท่าตลกๆ ให้เหมือนรำไทเก๊ก ชี้ไปที่หมวย
ผมเอาผ้าขนหนูมาพันหัวให้เป็นผม มีสไบดัดแปลงจากผ้าห่มผืนบางๆ ในห้อง แล้วก็ไม้คทาเซเลอร์มูนที่หลานน่าจะเอามาทิ้งไว้ เพื่อปลอมตัวเป็นเซเลอร์มูนไปจัดการผู้ร้าย
ซึ่งก็คือความเศร้าของหมวยนั่นแหละ
“แกออกไปจากร่างของหมวยเดี๋ยวนี้เลยนะ ไอ้ความเศร้า” ผมดัดเสียงให้แหลมแล้วทำเสียงชิ่วๆ ไล่มันออกไป
หมวยหัวเราะ แล้วปาดน้ำตาลวกๆ
‘รู้ได้ไงว่าเศร้าอะ’ หมวยถามทั้งที่ยังจ้องเซเลอร์มูนปลอมๆ อย่างผมอยู่
“แชร์เพลงเศร้าลงสตอรีขนาดนั้น”
‘บ้าเหอะ แค่แชร์เพลงเศร้าเนี่ยนะ’
“ก็นี่ใครละครับ ผมอยู่กับคุณมาตั้งแต่ตัวยังเท่าหัวคทาอันนี้นะ”
ผมดีใจที่อย่างน้อยตอนนี้ก็เป็นเหตุผลที่ทำให้หมวยยอมยิ้มออกมา ถึงแม้ว่าจะต้องทำตัวบ้าๆ บอๆ ขนาดไหนก็ตาม
“เลิกเศร้าได้แล้ว”
‘ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นสักหน่อยนี่’
“แฟนเก่าก็แค่แฟนเก่า เศร้าได้แต่อย่านาน ไม่ชิน”
‘จะพยายาม’ หมวยตอบเสียงอ่อย ‘ขอบคุณนะฝรั่ง’
“ครับ” ผมยิ้มให้ไอ้เด็กบ้านตรงข้ามที่เกือบจะหายซึมแล้ว
หมวยบอกก่อนจะวางสายไปว่า ‘เดี๋ยวจะหายเศร้าแล้ว’ เหมือนเป็นคำสัญญากับผมแล้วก็ตัวมันเองที่จะก้าวข้ามไอ้ก้อนความเศร้านั้นออกมา
‘ไม่เห็นต้องเป็นเซเลอร์มูนเลยเหอะ แค่เป็นฝรั่ง เจมส์ก็โอเคแล้ว’ หมวยส่งข้อความมาหลังจากวางสายไปสักพัก
‘เพลงที่ให้มาฟังอะ เจมส์ฟังแล้วนะ’
‘เพราะมั้ย’ ผมถาม
‘เพราะ’
‘พี่เคยคิดจะส่งเพลงนี้ให้คนที่ชอบด้วย’
‘จริงดิ โรแมนติกจังเลยนะเราอะ’ หมวยตอบพร้อมกับสติ๊กเกอร์แซวกิ๊วๆ อะไรของมัน
‘แล้วได้ส่งให้ยัง’
‘ส่งแล้วดิ’ ผมสูดหายใจก่อนจะกดส่งข้อความอีกหนึ่งบับเบิ้ลไปให้หมวย
‘บอกให้เขาไปฟังเมื่อกี้นี้เอง’
เหตุผลง่ายๆ - Big Ass
#ก็เรื่องของหมวย
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ประโยคสุดท้าย ทำเอามีน้ำตา เอาจริงๆคิดว่าหมวยคงรู้ว่าฝรั่งชอบ แต่ก็ไม่กล้าฟันธง
ตอนนี้ฝรั่งบอกออกไปแล้ว ความสัมพันธ์มันจะเป็นยังไงต่อน้า
ฝรั่งนะ รักหมวยมากๆเลยน้า รักแบบขอให้เขามีความสุขก็พอแล้วว พ่อพระเอกของชั้นน
ขอให้น้องเปิดใจ เอาใจช่วยนะนายฝรั่ง ฮึบๆ
นายฝรั่งไม่ป๊อดละจ้า 555555 ส่งเพลงให้พร้อมบอกเป็นนัยๆด้วย น้องหมวยจะเข้าใจที่ฝรั่งจะสื่อใช่มะ ????
อยากเห็นหมวยยิ้ม หัวเราะ มีความสุข น้ำตามันไม่เหมาะกับเด็กอย่างหมวยหรอกนะ กลับมาสดใสเร็วๆนะคะ ❤
อุแง้ นายฝรั่ง ใจนายมันได้ๆๆๆๆ
หวังว่าจะไม่พูดแก้ตัวเด๋อๆ แบบปัดตกว่าเล่นมุกไรงี้นะ เพราะนี่นอนใจเต้นแล้ว ;-; อยากให้หมวยใจเต้นเหมือนกัน จะได้เลิกเศร้าแร้วเริ่มต้นใหม่ เห้อมม