^^ กลับมาแล้วๆ มีใครคิดถึงนาตกันบ้างไหมเอ่ย
นี่ๆ มีอะไรจะบอก รู้ไหมว่าทำไมนาตถึงหายไปไม่บอกไม่กล่าว
เพราะนาตคิดจะดองนิยายตั้งนานแล้วแหละ
เนื่องจากว่าน้อยใจแฟนนิยายบางคนอ่านแล้วไม่เม้นท์
เลยนึกอยากแกล้งสนุกๆ เท่านั้น
อ้าวเฮ้ย!
ไม่ใช่แล้ว! นังบ้าที่พล่ามข้างบนเมื่อกี้เป็นใคร ไม่ใช่นาตนะ
กรั๊กๆๆๆ (มันก็แค่นาตในด้านมืดเท่านั้น ระวังไว้ดีๆ ล่ะ หากใครขี้เกียจเม้นท์ล่ะก็ นาตจะหายไปแบบไม่บอกกล่าวอีก)
อ้าวนังนี่ ยังไม่เลิก 55555
เอาล่ะๆ มาพูดถึงนาตที่แสนดีกันดีกว่า ที่หายไปไม่ใช่เพราะอะไรนะคะ ทุกอย่างมันกระทันหันมากๆ เลย เนื่องจากว่าเพื่อนแม่ชื่อว่าน้าอุ๊ เขาเพิ่งพาลูกสาวชื่อว่าน้องโบว์ มาเที่ยวประเทศเยอรมนี เลยโทรมาชวนนาตไปเที่ยวด้วยในคืนวันที่ 14 ตอนแรกนาตว่าจะปฏิเสธแล้วแหละ เพราะต้องเตรียมสอบ แต่พอเขาบอกสถานที่ปุ๊บ นาตก็ต้องเปลี่ยนใจทันทีเลยค่ะ
ไม่ ใช่อะไรหรอก เพราะที่ๆ เขาจะพาไป แท้จริงแล้วเป็นปราสาทของท่านหลุยส์ นาตเลยคิดว่าพลาดโอกาสนี้ไม่ได้แล้ว ต้องออกตามหาเจ้าตัวมาเป็นก้างขวางคอลูคัสกับอลิซาเบธเสียหน่อย จะได้มีศึกชิงนางให้เรื่องราวหวานๆ มันๆ แสบๆ ร้อนๆ ไปด้วยดาบหอกให้เกิดปรากฏการณ์นองเลือดแต่พอหอมปากหอมคอสักหน่อย คนอ่านจะได้สบายใจขึ้นกว่าเดิม ไม่ต้องสงสารนางเอกอีก 5555 (ปั้นน้ำเป็นตัวกันยกใหญ่)
เออ...ที่จริงแล้วมันชื่อว่าปราสาท Burg Hohenzollern หรือ Schwaebische Alb ค่ะ พอได้ยินแบบนี้นาตเลยตอบตกลงทันที แล้วก็ต้องอ่านหนังสือ ไม่มีเวลาเข้ามาบอกข่าวอะไร เพราะคิดว่าไม่ได้อัพนิยายวันเดียวคงไม่เป็นไรหรอก แต่ปรากฏว่าไปเที่ยวมาแล้วติดลมเจ้าค่า ดันค้างบ้านน้าอุ๊เสียเลย เพราะติดใจลูกสาว(อ้าวไม่ใช่แล้ว) เราคุยถูกคอกันดี (เพี้ยนพอกัน 5555) น้องโบว์เป็นพวกอาร์ตๆ เด็กจุฬาฯ เป็นคนที่มีความคิดดีมาก น่ารักสุดๆ ตอนนี้เราสองคนชอบพอกันไปแล้ว(จะพูดให้ส่อไปไหน) เราเข้าใจกันง่ายดีต่างหากที่จะบอก 5555
ไปเที่ยวก็สนุกดี รู้สึกว่าไม่ได้สนุกแบบนี้มาสักระยะ คิดถึงความสนุกสนานของเด็กไทยมาก น้องโบว์มาเติมเต็มให้หมดเลย 555
เออลืมบอกรายละเอียดไปค่ะ นาตเที่ยววันที่ 15 ค้างที่นั่น ลุยเมืองข้างเคียงแถวบ้านน้าอุ๊ต่อวันที่ 16 เลยหายไปสองวันเต็มค่ะ =O=
เก็บรูปมาฝากค่ะ
รูปแรกคือทางขึ้นไปยังตัวปราสาท แต่เข้าประตูใหญ่ของปราสาทมาแล้วอีกที มันมีประตูหลายชั้นค่ะ >_<
รูปนี้เป็นรูปอุโมงค์ที่ลอดมาเมื่อก่อนหน้านี้ แอบพักแอ๊บหลอนประชาชนกันไปตามประสาสองสาวโฉด เอ้ย สาวโสด ^O^
เดิน มาได้สักพัก เกิดอาการเหนื่อยหอบ เลยหยุดทำตัวโดดเด่นกันหน่อย ตอนนี้นาตแอบกลุ้มใจแล้ว เมื่อไหร่จะไปถึงตัวหลุยส์สักที รู้ไหมว่าอยากกระโดดขึ้นคร่อมจะแย่ เอ้ย ไม่ใช่ จะบอกข่าวคราวให้มาเข้าฉากสักที ลิซซี่รอนานแล้ว >_< น้องโบว์ยืนอยู่เป็นเพื่อนเพราะกลัวนังคนนี้กลุ้มใจโดดกำแพงตาย สูงจากพื้นราบแถบนั้น 700 เมตร (รึเปล่า จำไม่ค่อยได้) ไม่ตายหรอกมั้ง เตี้ยๆ เอง 5555
อันนี้นาตยืนอยู่คนเดียว น้องโบว์หายไปไหนไม่รู้ (โคตรขี้เก๊กเลย น้องๆ รู้ไหมคะว่านังบ้านั่นเป็นใครกัน =_= แอ๊บอยู่ได้ น่าหมั่นไส้จริงๆ )
อัน นี้กำลังจะกลับแล้ว เดินอ้อมส่วนรอบนอกปราสาทเสียหน่อย หาหลุยส์ไม่เจอ ก็เลยจะไปตามลูคัสต่อ ได้ข่าวแว่วๆ มาว่าเจ้าตัวหนีไปกิ๊กนางสนมนอกจอ ไม่รู้ใคร....
เหนื่อยแล้ว เข้าเรื่องกันดีกว่า
เมื่อตอนก่อนๆ นั้นนาตเคยเอารูป Narcissus มาลง จำไม่ได้ว่าตอนไหน(นานเน๊อะ จำไม่ได้เลย ^=_= เองแก่น่ะสิไม่ว่า) ตอนนี้จะเฉลยแล้วนะคะว่านาร์ซีซัสมีความหมายยังไง
ปล. การอัพครั้งนี้หากไม่ได้คอมเม้นท์ครบ 100 จะดองจนกว่าจะครบนะคะ 555555 (อ้าว...ทำไมเที่ยวนี้มาโหด) เมื่อกี้นี้พูดเล่นจ้ะ แต่ถ้าได้ก็ดี ถ้าได้ก็อัพไวหน่อย แต่ขอเฉลยก็ได้ค่ะว่าทำไมขออะไรที่มันดูยิ่งใหญ่ขนาด นี้(ติดมาจากน้องโบว์) เพราะว่าช่วงหลังนาตจะหายหัวไปสอบสักพัก หากหายไปนานๆ ขอโทษด้วยแล้วกันนะ แต่ถ้าหากว่าได้คอมเม้นท์เยอะหน่อย (แน่นอนว่าแบบสมเหตุสมผลหน่อย) นาตอาจจะยอมสละเวลาสัก 5-10 นาทีมาโยนเรื่องไว้ให้อ่าน เพราะตอนที่แต่งตุนไว้เหลือไม่เยอะค่ะ จะว่าไปแล้วเหลือแค่ตอนที่ 20 กับ 21 สำหรับอัพค่ะ
นา ตอาจจะไม่มีเวลามาประกาศอะไรมากเหมือนเมื่อก่อน เพราะช่วงนี้ชีพจรลงเท้า แต่น้องกี๋รู้ใช่ไหมคะว่า หากพี่นาตไม่ป่วยปางตาย หรือว่างานยุ่งจนตัวเป็นเกลียวหรือไม่ก็ชีพจรลงเท้ากระทันจริงๆ พี่เคยบอกกับหนูว่าพี่จะไม่ดองนิยาย เพราะพี่เห็นใจนักอ่านที่ติดตามผลงานมาตลอด พี่คิดว่าหนูกี๋คงเข้าใจนะคะ (พูดกับกี๋เพราะเคยบอกกี๋ไว้คนเดียว แต่คนอื่นๆ ที่ไม่ได้กล่าวถึงอย่าน้อยใจนะคะ นาตรู้ว่าแฟนนิยายหลายๆ ท่านที่อยู่เคียงข้างนาตตอนนี้จะเข้าใจนาตดีเช่นกัน)
น้องหลายๆ คนที่เคยหายไปก็กลับกันมาเยอะเลย ยินดีต้อนรับนะคะ เอาไว้ว่างจัดๆ เราค่อยมาเม้าท์กัน
หากนาตหายไป ขอความกรุณาอย่าตกใจนะคะ เพราะนาตจะกลับมาอัพเรื่องนี้ให้จบอย่างแน่นอนค่ะ(หากแต่งจบนะ 555) เพื่อมิตรภาพที่ดีระหว่างเรา ที่ได้เริ่มด้วยกัน ก็ต้องจบด้วยกัน(อ้าว อันหลังไม่เอาได้ไหม) หมายความว่าสนุกในตอนจบด้วยกันไง (ในตอนจบของนิยายนะ) แต่พวกเราจะไม่มีวันจบกันอย่างแน่นอน(พูดอย่างกับแฟน5555) ไปแล้วค่ะ ต้องอ่านหนังสือก่อน รักทุกท่านมาก
::ขนขึ้นเป็นกระจุก กร๊ากก >_<::
ความคิดเห็น
อ้าว ไปเที่ยวที่เดียวกันเลย เจ้ไม่เจอมิ้นหรอ อุตส่าห์รอให้ส้วม ฮ่าๆๆ
ว้อเว่นๆๆ
ภาพปราสาทตัดกับท้องฟ้าให้ความรู้สึกสงบดีง่ะแต่ดูอีกทีก็เหงาๆเนอะ (เพราะมีไปเที่ยวแค่เจ้ก่ะพี่โบ>//<)