ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [1-Shot] Welcome back ❤️ [Krystal X Victoria]
Title : Welcome back
Author : @icnn97
Pairing/Couple : KrysToria
Rating : 13+
BG song : Thinking Out Loud - Ed Sheeran
Author ’s note : ฟิคชั่ววูบสั้นๆไร้ใจความ ????❤️
FULL SHOT
คริสตัลมองวิคตอเรียอย่างขัดใจแต่พออีกคนหันมาหาก็หันหน้าหนีก่อนจะหยิบหูฟังมาใส่แล้วมองทางนอกหน้าต่างรถ วิคตอเรียพึ่งกลับมาจากจีนเมื่อวานนี้เพราะงั้นแน่นอนว่าเธอต้องคิดถึงแล้วก็อยากคุยด้วยแต่เมื่อคืนนี้นอกจากจะส่งข้อความไปแล้วไม่ตอบกลับโทรไปก็ไม่รับเธอก็เข้าใจว่าอีกคนคงเหนื่อย แต่ที่ไม่พอใจอยู่ตอนนี้เพราะตั้งแต่รถตู้ไปรับวิคตอเรียก่อนจะมารับพวกเธอทุกคนก็ให้ความสนใจกับวิคตอเรียมากจนเธอไม่มีโอกาสคุยด้วยเลย
"ฟังเพลงไรอ่ะ?"
"..."
เมื่อคริสตัลไม่ยอมตอบวิคตอเรียก็ถือโอกาสดึงหูฟังจากหูอีกคนมาใส่ฟังด้วย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของคริสตัลพร้อมกดรหัสปลดล็อคอย่างง่ายได้แล้วเลือกเพลงที่ตัวเองชอบ ก่อนจะออกคำสั่งและหลับตานอนพิงไหล่น้องทันที
"เหนื่อยอ่ะ... ขอนอนก่อนนะถึงแล้วปลุกด้วย"
And, darling, I will be loving you 'til we're 70
And, baby, my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Well, me—I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am
ที่รัก ฉันจะยังคงรักเธอจนแม้เราจะอายุ 70 ก็ตาม
และที่รัก หัวใจฉันก็จะยังคงตกหลุมรักเธอเหมือนตอนอายุ 23
และฉันกำลังคิดว่าผู้คนก็ตกหลุมรักกันแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเนอะ
บางทีก็อาจจะแค่ด้วยการสัมผัสมือกัน
ส่วนฉัน ก็ตกหลุมรักเธอได้ทุกๆวันเลย
และฉันก็แค่อยากจะบอกเธอว่าฉันยังตกหลุมรักเธออยู่นะ
ท่อน Maybe just the touch of a hand คริสตัลคล้องแขนแล้วจับมืออีกคนไว้ วิคตอเรียอมยิ้มเมื่อเห็นท่าทางเด็กๆของคริสตัลแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรก่อนจะเคลิ้มหลับไปจริงๆ
music bank
ตั้งแต่เข้าห้องพักมาคริสตัลก็ตัวติดกับวิคตอเรียตลอดมือก็ไม่ยอมปล่อยจนทำให้เพื่อนสนิทอย่างแอมเบอร์อดที่จะแกล้งแซวไม่ได้
"ติดหนึบขนาดนี้ไม่สิงร่างเลยล่ะ"
"ว่าจะทำอยู่ถ้าที่นี่ไม่มีแก"
"พี่แกะให้ไหม?"
วิคตอเรียเห็นลูน่ากำลังแกะถุงขนมอย่างยากลำบากเลยอาสาจะช่วยแกะให้ เมื่อคริสตัลเห็นวิคตอเรียจะปล่อยมือเธอไปช่วยลูน่าแกะขนมจึงใช้ขาเตะหน้าแข็งแอมเบอร์ที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง แอมเบอร์มองอีกคนงงๆแต่พอเห็นสายตาคริสตัลที่มองเธอสลับกับลูน่าก็ได้ใจความเองว่า
'แกไปช่วยลูน่าเดี๋ยวนี้'
"เดี๋ยวแกะให้เอง"
แอมเบอร์เดินไปหาลูน่าก่อนจะรับถุงขนมมาแกะแทนวิคตอเรีย วิคตอเรียจึงหันไปคุยกับคริสตัลแทนเรื่องที่อีกคนไม่ยอมปล่อยมือเธอสักที
"เธอจะไม่ปล่อยมือพี่หรอ"
"ไม่เอาไม่ปล่อย คิดถึงจะตายพี่ไปจีนบ่อยไม่ได้เจอกันเลย"
คริสตัลยอมรับเลยว่าเธอเสพติดวิคตอเรียมากเกินไประหว่างที่วิคตอเรียกำลังพูดถึงแม้จะอัดรายการอยู่แต่เธอก็คิดว่าภาพที่ออกไปคงได้รูปเธอยืนจ้องวิคตอเรียแน่ๆ ก็เธอคิดถึงวิคตอเรียกับเธอไม่ได้เจอกันบ่อยๆเพราะอีกคนงานเยอะต้องบินไปมาตลอด
"ไปปาร์ตี้ของค่ายด้วยกันนะ"
คริสตัลรีบเดินไปกอดแขนอ้อนอีกคนทันทีที่อัดรายการเพลงเสร็จ ใกล้จะมีปาร์ตี้ smtown_wonderland เป็นงานที่จัดขึ้นทุกปีของค่ายที่บรรดาศิลปินในค่ายจะแต่งตัวแฟนซีๆมาอวดกัน เธอหวังว่าปีนี้จะได้ไปกับแฟนแต่คงต้องผิดหวังเพราะวิคตอเรียมีงาน
"ไม่ได้หรอกพี่ต้องบินไปฮ่องกงน่ะ"
"หรอ..."
"ปาร์ตี้ให้สนุกนะ"
พูดก่อนจะลูบหัวอีกคนด้วยความเอ็นดูถึงจะเป็นแฟนกันแต่ยังไงคริสตัลก็ดูเป็นเด็กสำหรับเธออยู่ดี คริสตัลเดินหนีไปเก็บของของตัวเอง วิคตอเรียจึงเดินไปฝากให้แอมเบอร์ดูแลคริสตัลก่อนที่จะหยิบกระเป๋าเตรียมเดินไปหาผู้จัดการที่เข้ามาตาม
"เดินทางดีดีนะ"
"เป็นเด็กดีนะซูจอง"
"ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ"
"เป็นผู้ใหญ่หรอ... นึกว่าเป็นแฟนพี่ซะอีก"
"พี่บ้า! ไปไหนก็ไปเลย"
วิคตอเรียหัวเราะเมื่อเห็นอาการเขินของอีกคน ก่อนจะขโมยหอมแก้มและบอกลาแอมเบอร์กับลูน่าที่กำลังเก็บของกันอยู่
SMTOWN WONDERLAND
คริสตัลนั่งมองรุ่นพี่รุ่นน้องที่เดินผ่านมาผ่านไปมันก็สนุกแต่เธอเหงามากกว่าไม่ได้เจอแฟนตัวเองตั้งหลายวันแล้วได้คุยแค่วิดิโอคอลไม่หายคิดถึงเลย สายตาเหลือไปเห็นแอมเบอร์ที่พึ่งเข้ามาในงานและเดินมาหาเธอ ก็อดไม่ได้ที่จะถาม
"แกแต่งเป็นอะไรเนี่ย?"
"คนธรรมดาอ่ะ"
คริสตัลมองแอมเบอร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า อื้ม... ธรรมดาจริงๆ ก่อนจะมองดูรอบๆก็เห็นลูน่าแต่งเป็น mad max ยุนอากับยูรอแต่งเป็นมิคกี้กับมินนี่ มีทั้วชายนี่ที่แต่งเป็นลุงขาย KFC กับตัวตลก MAC แต่ที่เธอชอบที่สุดคงเป็นซูยองที่แต่งเป็น Sadness ที่ตีบทเศร้าตลอดเวลา
"เบื่อแล้วอ่ะดิ"
"อื้อ"
"เบื่อก็กลับสิ"
แอมเบอร์ไม่ได้พูดกวนประสาทแต่อย่างใดแถมยังพยักหน้ายืนยันให้อีกคนรู้ว่ากลับได้จริงๆ ก่อนจะขอร้องให้คืนนี้คริสตัลไปนอนหอพักของพวกเธอที่คริสตัลไม่ค่อยขอบไปนอนสักเท่าไหร่ โดยให้เหตุผลให้ว่ามีของขวัญเซอร์ไพรส์ให้คริสตัลจึงตกลงไปส่งๆ
"แกต้องไปจริงๆนะเว้ย"
"เออน่า"
หลังจากที่ถูกลากไปถ่ายรูปกับรุ่นพี่รุ่นน้องในงานแล้วคริสตัลก็ขอตัวกลับก่อนตอนแรกว่าจะกลับบ้านแต่พอนึกถึงแอมเบอร์เลยเลือกที่จะไปหอพักแทนแอมเบอร์ย้ำบ่อยขนาดนั้นคงจะมีอะไรให้จริงๆล่ะมั้ง
คริสตัลเดินเข้ามาในห้องพักก็พบว่าไฟเปิดอยู่เดินหารอบๆก็ไม่เจอใครก่อนจะคิดว่าโดนแอมเบอร์หลอกจึงตัดสินใจอาบน้ำนอนที่หอเพราะขี้เกียจกลับบ้านและคาดโทษแอมเบอร์ไว้เอาคืนพรุ่งนี้ คริสตัลเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่มีอยู่ในหอก่อนจะเข้าไปอาบน้ำและเลือกที่จะนอนที่ห้องของวิคตอเรีย
"ออนนี่.."
"อ่าว... ทำไมมานอนที่หอล่ะ?"
"พี่นั่นแหละ!!กลับมาแล้วทำไมไม่บอก"
"ก็แอมเบอร์บอกว่าจะบอกคริสให้เอง"
คริสตัลลืมเรื่องที่โกรธแอมเบอร์ไปชั่วขณะตอนนี้วิคตอเรียสำคัญกว่าคิดแล้วก็เดินไปกอดอ้อนแบบที่ชอบทำเป็นประจำ มือกอดคนที่ตัวเล็กกว่าหน้าซุกลงที่คออีกคน. อื้อ...หอม
"พี่ไม่อยู่เป็นเด็กดีไหมเนี่ย?"
"อื้อ คิดถึงจะแย่นอนด้วยกันนะ"
"นอนเฉยๆล่ะ"
วิคตอเรียพูดก่อนจะดึงแก้มเด็กทะเล้นที่ทำหน้าหื่นสุดๆปกติทำหน้านิ่งเวลาแบบนี้ทำหน้าหื่นเป็นเด็กหลายอารมณ์จริงๆ ไม่รู้ว่าเผลอมองหน้าอีกคนนานแค่ไหนรู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงโดยที่คริสตัลคร่อมอยู่ซะแล้ว ใครว่าคริสตัลอ่อนแอเธอขอค้านเด็กนี่อุ้มเธอได้สบายมาก
"ทำไมไม่นอนดีๆล่ะ?"
"ไม่เอาไม่นอน"
"ทำไมไม่นอนหื้อ?"
"จะกิน"
โอเคชัดเจน... ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมเด็ก สำหรับคริสตัลการไม่ตอบถือเป็นการอนุญาติจึงก้มลงจูบปากอีกคนจูบที่แสนหวานเริ่มขึ้นพร้อมมือที่หายไปใต้เสื้อของอีกคน
"อื้อ..."
"ตัวพี่หวานจัง"
พูดให้อีกคนเขินก่อนจะเลื่อนหน้าลงมาจูบไล่ตามคอพร้อมถอดเสื้ออีกคนออกก่อนจะประทับรอยไว้ตรงหัวใจของอีกคนที่นอนปิดหน้าด้วยความเขิน
"พี่เป็นของฉันนะ
ไอวี่ หยางมี่ ซูฉีหรือใครก็ตาม
ไม่มีสิทธิ์
พี่เป็นของฉันคนเดียว"
ใครว่าคริสตัลเด็ก? เด็กบ้าอะไรทำไมน่ารักขนาดนี้
--- ขอจบฟิคชั่ววูบ ---
คริสตัลมองวิคตอเรียอย่างขัดใจแต่พออีกคนหันมาหาก็หันหน้าหนีก่อนจะหยิบหูฟังมาใส่แล้วมองทางนอกหน้าต่างรถ วิคตอเรียพึ่งกลับมาจากจีนเมื่อวานนี้เพราะงั้นแน่นอนว่าเธอต้องคิดถึงแล้วก็อยากคุยด้วยแต่เมื่อคืนนี้นอกจากจะส่งข้อความไปแล้วไม่ตอบกลับโทรไปก็ไม่รับเธอก็เข้าใจว่าอีกคนคงเหนื่อย แต่ที่ไม่พอใจอยู่ตอนนี้เพราะตั้งแต่รถตู้ไปรับวิคตอเรียก่อนจะมารับพวกเธอทุกคนก็ให้ความสนใจกับวิคตอเรียมากจนเธอไม่มีโอกาสคุยด้วยเลย
"ฟังเพลงไรอ่ะ?"
"..."
เมื่อคริสตัลไม่ยอมตอบวิคตอเรียก็ถือโอกาสดึงหูฟังจากหูอีกคนมาใส่ฟังด้วย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของคริสตัลพร้อมกดรหัสปลดล็อคอย่างง่ายได้แล้วเลือกเพลงที่ตัวเองชอบ ก่อนจะออกคำสั่งและหลับตานอนพิงไหล่น้องทันที
"เหนื่อยอ่ะ... ขอนอนก่อนนะถึงแล้วปลุกด้วย"
And, darling, I will be loving you 'til we're 70
And, baby, my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Well, me—I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am
ที่รัก ฉันจะยังคงรักเธอจนแม้เราจะอายุ 70 ก็ตาม
และที่รัก หัวใจฉันก็จะยังคงตกหลุมรักเธอเหมือนตอนอายุ 23
และฉันกำลังคิดว่าผู้คนก็ตกหลุมรักกันแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเนอะ
บางทีก็อาจจะแค่ด้วยการสัมผัสมือกัน
ส่วนฉัน ก็ตกหลุมรักเธอได้ทุกๆวันเลย
และฉันก็แค่อยากจะบอกเธอว่าฉันยังตกหลุมรักเธออยู่นะ
ท่อน Maybe just the touch of a hand คริสตัลคล้องแขนแล้วจับมืออีกคนไว้ วิคตอเรียอมยิ้มเมื่อเห็นท่าทางเด็กๆของคริสตัลแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรก่อนจะเคลิ้มหลับไปจริงๆ
music bank
ตั้งแต่เข้าห้องพักมาคริสตัลก็ตัวติดกับวิคตอเรียตลอดมือก็ไม่ยอมปล่อยจนทำให้เพื่อนสนิทอย่างแอมเบอร์อดที่จะแกล้งแซวไม่ได้
"ติดหนึบขนาดนี้ไม่สิงร่างเลยล่ะ"
"ว่าจะทำอยู่ถ้าที่นี่ไม่มีแก"
"พี่แกะให้ไหม?"
วิคตอเรียเห็นลูน่ากำลังแกะถุงขนมอย่างยากลำบากเลยอาสาจะช่วยแกะให้ เมื่อคริสตัลเห็นวิคตอเรียจะปล่อยมือเธอไปช่วยลูน่าแกะขนมจึงใช้ขาเตะหน้าแข็งแอมเบอร์ที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง แอมเบอร์มองอีกคนงงๆแต่พอเห็นสายตาคริสตัลที่มองเธอสลับกับลูน่าก็ได้ใจความเองว่า
'แกไปช่วยลูน่าเดี๋ยวนี้'
"เดี๋ยวแกะให้เอง"
แอมเบอร์เดินไปหาลูน่าก่อนจะรับถุงขนมมาแกะแทนวิคตอเรีย วิคตอเรียจึงหันไปคุยกับคริสตัลแทนเรื่องที่อีกคนไม่ยอมปล่อยมือเธอสักที
"เธอจะไม่ปล่อยมือพี่หรอ"
"ไม่เอาไม่ปล่อย คิดถึงจะตายพี่ไปจีนบ่อยไม่ได้เจอกันเลย"
คริสตัลยอมรับเลยว่าเธอเสพติดวิคตอเรียมากเกินไประหว่างที่วิคตอเรียกำลังพูดถึงแม้จะอัดรายการอยู่แต่เธอก็คิดว่าภาพที่ออกไปคงได้รูปเธอยืนจ้องวิคตอเรียแน่ๆ ก็เธอคิดถึงวิคตอเรียกับเธอไม่ได้เจอกันบ่อยๆเพราะอีกคนงานเยอะต้องบินไปมาตลอด
"ไปปาร์ตี้ของค่ายด้วยกันนะ"
คริสตัลรีบเดินไปกอดแขนอ้อนอีกคนทันทีที่อัดรายการเพลงเสร็จ ใกล้จะมีปาร์ตี้ smtown_wonderland เป็นงานที่จัดขึ้นทุกปีของค่ายที่บรรดาศิลปินในค่ายจะแต่งตัวแฟนซีๆมาอวดกัน เธอหวังว่าปีนี้จะได้ไปกับแฟนแต่คงต้องผิดหวังเพราะวิคตอเรียมีงาน
"ไม่ได้หรอกพี่ต้องบินไปฮ่องกงน่ะ"
"หรอ..."
"ปาร์ตี้ให้สนุกนะ"
พูดก่อนจะลูบหัวอีกคนด้วยความเอ็นดูถึงจะเป็นแฟนกันแต่ยังไงคริสตัลก็ดูเป็นเด็กสำหรับเธออยู่ดี คริสตัลเดินหนีไปเก็บของของตัวเอง วิคตอเรียจึงเดินไปฝากให้แอมเบอร์ดูแลคริสตัลก่อนที่จะหยิบกระเป๋าเตรียมเดินไปหาผู้จัดการที่เข้ามาตาม
"เดินทางดีดีนะ"
"เป็นเด็กดีนะซูจอง"
"ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ"
"เป็นผู้ใหญ่หรอ... นึกว่าเป็นแฟนพี่ซะอีก"
"พี่บ้า! ไปไหนก็ไปเลย"
วิคตอเรียหัวเราะเมื่อเห็นอาการเขินของอีกคน ก่อนจะขโมยหอมแก้มและบอกลาแอมเบอร์กับลูน่าที่กำลังเก็บของกันอยู่
SMTOWN WONDERLAND
คริสตัลนั่งมองรุ่นพี่รุ่นน้องที่เดินผ่านมาผ่านไปมันก็สนุกแต่เธอเหงามากกว่าไม่ได้เจอแฟนตัวเองตั้งหลายวันแล้วได้คุยแค่วิดิโอคอลไม่หายคิดถึงเลย สายตาเหลือไปเห็นแอมเบอร์ที่พึ่งเข้ามาในงานและเดินมาหาเธอ ก็อดไม่ได้ที่จะถาม
"แกแต่งเป็นอะไรเนี่ย?"
"คนธรรมดาอ่ะ"
คริสตัลมองแอมเบอร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า อื้ม... ธรรมดาจริงๆ ก่อนจะมองดูรอบๆก็เห็นลูน่าแต่งเป็น mad max ยุนอากับยูรอแต่งเป็นมิคกี้กับมินนี่ มีทั้วชายนี่ที่แต่งเป็นลุงขาย KFC กับตัวตลก MAC แต่ที่เธอชอบที่สุดคงเป็นซูยองที่แต่งเป็น Sadness ที่ตีบทเศร้าตลอดเวลา
"เบื่อแล้วอ่ะดิ"
"อื้อ"
"เบื่อก็กลับสิ"
แอมเบอร์ไม่ได้พูดกวนประสาทแต่อย่างใดแถมยังพยักหน้ายืนยันให้อีกคนรู้ว่ากลับได้จริงๆ ก่อนจะขอร้องให้คืนนี้คริสตัลไปนอนหอพักของพวกเธอที่คริสตัลไม่ค่อยขอบไปนอนสักเท่าไหร่ โดยให้เหตุผลให้ว่ามีของขวัญเซอร์ไพรส์ให้คริสตัลจึงตกลงไปส่งๆ
"แกต้องไปจริงๆนะเว้ย"
"เออน่า"
หลังจากที่ถูกลากไปถ่ายรูปกับรุ่นพี่รุ่นน้องในงานแล้วคริสตัลก็ขอตัวกลับก่อนตอนแรกว่าจะกลับบ้านแต่พอนึกถึงแอมเบอร์เลยเลือกที่จะไปหอพักแทนแอมเบอร์ย้ำบ่อยขนาดนั้นคงจะมีอะไรให้จริงๆล่ะมั้ง
คริสตัลเดินเข้ามาในห้องพักก็พบว่าไฟเปิดอยู่เดินหารอบๆก็ไม่เจอใครก่อนจะคิดว่าโดนแอมเบอร์หลอกจึงตัดสินใจอาบน้ำนอนที่หอเพราะขี้เกียจกลับบ้านและคาดโทษแอมเบอร์ไว้เอาคืนพรุ่งนี้ คริสตัลเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่มีอยู่ในหอก่อนจะเข้าไปอาบน้ำและเลือกที่จะนอนที่ห้องของวิคตอเรีย
"ออนนี่.."
"อ่าว... ทำไมมานอนที่หอล่ะ?"
"พี่นั่นแหละ!!กลับมาแล้วทำไมไม่บอก"
"ก็แอมเบอร์บอกว่าจะบอกคริสให้เอง"
คริสตัลลืมเรื่องที่โกรธแอมเบอร์ไปชั่วขณะตอนนี้วิคตอเรียสำคัญกว่าคิดแล้วก็เดินไปกอดอ้อนแบบที่ชอบทำเป็นประจำ มือกอดคนที่ตัวเล็กกว่าหน้าซุกลงที่คออีกคน. อื้อ...หอม
"พี่ไม่อยู่เป็นเด็กดีไหมเนี่ย?"
"อื้อ คิดถึงจะแย่นอนด้วยกันนะ"
"นอนเฉยๆล่ะ"
วิคตอเรียพูดก่อนจะดึงแก้มเด็กทะเล้นที่ทำหน้าหื่นสุดๆปกติทำหน้านิ่งเวลาแบบนี้ทำหน้าหื่นเป็นเด็กหลายอารมณ์จริงๆ ไม่รู้ว่าเผลอมองหน้าอีกคนนานแค่ไหนรู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงโดยที่คริสตัลคร่อมอยู่ซะแล้ว ใครว่าคริสตัลอ่อนแอเธอขอค้านเด็กนี่อุ้มเธอได้สบายมาก
"ทำไมไม่นอนดีๆล่ะ?"
"ไม่เอาไม่นอน"
"ทำไมไม่นอนหื้อ?"
"จะกิน"
โอเคชัดเจน... ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมเด็ก สำหรับคริสตัลการไม่ตอบถือเป็นการอนุญาติจึงก้มลงจูบปากอีกคนจูบที่แสนหวานเริ่มขึ้นพร้อมมือที่หายไปใต้เสื้อของอีกคน
"อื้อ..."
"ตัวพี่หวานจัง"
พูดให้อีกคนเขินก่อนจะเลื่อนหน้าลงมาจูบไล่ตามคอพร้อมถอดเสื้ออีกคนออกก่อนจะประทับรอยไว้ตรงหัวใจของอีกคนที่นอนปิดหน้าด้วยความเขิน
"พี่เป็นของฉันนะ
ไอวี่ หยางมี่ ซูฉีหรือใครก็ตาม
ไม่มีสิทธิ์
พี่เป็นของฉันคนเดียว"
ใครว่าคริสตัลเด็ก? เด็กบ้าอะไรทำไมน่ารักขนาดนี้
--- END ---
Author : @icnn97
Pairing/Couple : KrysToria
Rating : 13+
BG song : Thinking Out Loud - Ed Sheeran
Author ’s note : ฟิคชั่ววูบสั้นๆไร้ใจความ ????❤️
Re-posted : ปีศาจแตงกวา
Source : http://www.fxthailand.com/forums/index.php?/topic/3417-welcome-back-❤️-krystal-x-victoria/
FULL SHOT
คริสตัลมองวิคตอเรียอย่างขัดใจแต่พออีกคนหันมาหาก็หันหน้าหนีก่อนจะหยิบหูฟังมาใส่แล้วมองทางนอกหน้าต่างรถ วิคตอเรียพึ่งกลับมาจากจีนเมื่อวานนี้เพราะงั้นแน่นอนว่าเธอต้องคิดถึงแล้วก็อยากคุยด้วยแต่เมื่อคืนนี้นอกจากจะส่งข้อความไปแล้วไม่ตอบกลับโทรไปก็ไม่รับเธอก็เข้าใจว่าอีกคนคงเหนื่อย แต่ที่ไม่พอใจอยู่ตอนนี้เพราะตั้งแต่รถตู้ไปรับวิคตอเรียก่อนจะมารับพวกเธอทุกคนก็ให้ความสนใจกับวิคตอเรียมากจนเธอไม่มีโอกาสคุยด้วยเลย
"ฟังเพลงไรอ่ะ?"
"..."
เมื่อคริสตัลไม่ยอมตอบวิคตอเรียก็ถือโอกาสดึงหูฟังจากหูอีกคนมาใส่ฟังด้วย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของคริสตัลพร้อมกดรหัสปลดล็อคอย่างง่ายได้แล้วเลือกเพลงที่ตัวเองชอบ ก่อนจะออกคำสั่งและหลับตานอนพิงไหล่น้องทันที
"เหนื่อยอ่ะ... ขอนอนก่อนนะถึงแล้วปลุกด้วย"
And, darling, I will be loving you 'til we're 70
And, baby, my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Well, me—I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am
ที่รัก ฉันจะยังคงรักเธอจนแม้เราจะอายุ 70 ก็ตาม
และที่รัก หัวใจฉันก็จะยังคงตกหลุมรักเธอเหมือนตอนอายุ 23
และฉันกำลังคิดว่าผู้คนก็ตกหลุมรักกันแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเนอะ
บางทีก็อาจจะแค่ด้วยการสัมผัสมือกัน
ส่วนฉัน ก็ตกหลุมรักเธอได้ทุกๆวันเลย
และฉันก็แค่อยากจะบอกเธอว่าฉันยังตกหลุมรักเธออยู่นะ
ท่อน Maybe just the touch of a hand คริสตัลคล้องแขนแล้วจับมืออีกคนไว้ วิคตอเรียอมยิ้มเมื่อเห็นท่าทางเด็กๆของคริสตัลแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรก่อนจะเคลิ้มหลับไปจริงๆ
music bank
ตั้งแต่เข้าห้องพักมาคริสตัลก็ตัวติดกับวิคตอเรียตลอดมือก็ไม่ยอมปล่อยจนทำให้เพื่อนสนิทอย่างแอมเบอร์อดที่จะแกล้งแซวไม่ได้
"ติดหนึบขนาดนี้ไม่สิงร่างเลยล่ะ"
"ว่าจะทำอยู่ถ้าที่นี่ไม่มีแก"
"พี่แกะให้ไหม?"
วิคตอเรียเห็นลูน่ากำลังแกะถุงขนมอย่างยากลำบากเลยอาสาจะช่วยแกะให้ เมื่อคริสตัลเห็นวิคตอเรียจะปล่อยมือเธอไปช่วยลูน่าแกะขนมจึงใช้ขาเตะหน้าแข็งแอมเบอร์ที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง แอมเบอร์มองอีกคนงงๆแต่พอเห็นสายตาคริสตัลที่มองเธอสลับกับลูน่าก็ได้ใจความเองว่า
'แกไปช่วยลูน่าเดี๋ยวนี้'
"เดี๋ยวแกะให้เอง"
แอมเบอร์เดินไปหาลูน่าก่อนจะรับถุงขนมมาแกะแทนวิคตอเรีย วิคตอเรียจึงหันไปคุยกับคริสตัลแทนเรื่องที่อีกคนไม่ยอมปล่อยมือเธอสักที
"เธอจะไม่ปล่อยมือพี่หรอ"
"ไม่เอาไม่ปล่อย คิดถึงจะตายพี่ไปจีนบ่อยไม่ได้เจอกันเลย"
คริสตัลยอมรับเลยว่าเธอเสพติดวิคตอเรียมากเกินไประหว่างที่วิคตอเรียกำลังพูดถึงแม้จะอัดรายการอยู่แต่เธอก็คิดว่าภาพที่ออกไปคงได้รูปเธอยืนจ้องวิคตอเรียแน่ๆ ก็เธอคิดถึงวิคตอเรียกับเธอไม่ได้เจอกันบ่อยๆเพราะอีกคนงานเยอะต้องบินไปมาตลอด
"ไปปาร์ตี้ของค่ายด้วยกันนะ"
คริสตัลรีบเดินไปกอดแขนอ้อนอีกคนทันทีที่อัดรายการเพลงเสร็จ ใกล้จะมีปาร์ตี้ smtown_wonderland เป็นงานที่จัดขึ้นทุกปีของค่ายที่บรรดาศิลปินในค่ายจะแต่งตัวแฟนซีๆมาอวดกัน เธอหวังว่าปีนี้จะได้ไปกับแฟนแต่คงต้องผิดหวังเพราะวิคตอเรียมีงาน
"ไม่ได้หรอกพี่ต้องบินไปฮ่องกงน่ะ"
"หรอ..."
"ปาร์ตี้ให้สนุกนะ"
พูดก่อนจะลูบหัวอีกคนด้วยความเอ็นดูถึงจะเป็นแฟนกันแต่ยังไงคริสตัลก็ดูเป็นเด็กสำหรับเธออยู่ดี คริสตัลเดินหนีไปเก็บของของตัวเอง วิคตอเรียจึงเดินไปฝากให้แอมเบอร์ดูแลคริสตัลก่อนที่จะหยิบกระเป๋าเตรียมเดินไปหาผู้จัดการที่เข้ามาตาม
"เดินทางดีดีนะ"
"เป็นเด็กดีนะซูจอง"
"ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ"
"เป็นผู้ใหญ่หรอ... นึกว่าเป็นแฟนพี่ซะอีก"
"พี่บ้า! ไปไหนก็ไปเลย"
วิคตอเรียหัวเราะเมื่อเห็นอาการเขินของอีกคน ก่อนจะขโมยหอมแก้มและบอกลาแอมเบอร์กับลูน่าที่กำลังเก็บของกันอยู่
SMTOWN WONDERLAND
คริสตัลนั่งมองรุ่นพี่รุ่นน้องที่เดินผ่านมาผ่านไปมันก็สนุกแต่เธอเหงามากกว่าไม่ได้เจอแฟนตัวเองตั้งหลายวันแล้วได้คุยแค่วิดิโอคอลไม่หายคิดถึงเลย สายตาเหลือไปเห็นแอมเบอร์ที่พึ่งเข้ามาในงานและเดินมาหาเธอ ก็อดไม่ได้ที่จะถาม
"แกแต่งเป็นอะไรเนี่ย?"
"คนธรรมดาอ่ะ"
คริสตัลมองแอมเบอร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า อื้ม... ธรรมดาจริงๆ ก่อนจะมองดูรอบๆก็เห็นลูน่าแต่งเป็น mad max ยุนอากับยูรอแต่งเป็นมิคกี้กับมินนี่ มีทั้วชายนี่ที่แต่งเป็นลุงขาย KFC กับตัวตลก MAC แต่ที่เธอชอบที่สุดคงเป็นซูยองที่แต่งเป็น Sadness ที่ตีบทเศร้าตลอดเวลา
"เบื่อแล้วอ่ะดิ"
"อื้อ"
"เบื่อก็กลับสิ"
แอมเบอร์ไม่ได้พูดกวนประสาทแต่อย่างใดแถมยังพยักหน้ายืนยันให้อีกคนรู้ว่ากลับได้จริงๆ ก่อนจะขอร้องให้คืนนี้คริสตัลไปนอนหอพักของพวกเธอที่คริสตัลไม่ค่อยขอบไปนอนสักเท่าไหร่ โดยให้เหตุผลให้ว่ามีของขวัญเซอร์ไพรส์ให้คริสตัลจึงตกลงไปส่งๆ
"แกต้องไปจริงๆนะเว้ย"
"เออน่า"
หลังจากที่ถูกลากไปถ่ายรูปกับรุ่นพี่รุ่นน้องในงานแล้วคริสตัลก็ขอตัวกลับก่อนตอนแรกว่าจะกลับบ้านแต่พอนึกถึงแอมเบอร์เลยเลือกที่จะไปหอพักแทนแอมเบอร์ย้ำบ่อยขนาดนั้นคงจะมีอะไรให้จริงๆล่ะมั้ง
คริสตัลเดินเข้ามาในห้องพักก็พบว่าไฟเปิดอยู่เดินหารอบๆก็ไม่เจอใครก่อนจะคิดว่าโดนแอมเบอร์หลอกจึงตัดสินใจอาบน้ำนอนที่หอเพราะขี้เกียจกลับบ้านและคาดโทษแอมเบอร์ไว้เอาคืนพรุ่งนี้ คริสตัลเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่มีอยู่ในหอก่อนจะเข้าไปอาบน้ำและเลือกที่จะนอนที่ห้องของวิคตอเรีย
"ออนนี่.."
"อ่าว... ทำไมมานอนที่หอล่ะ?"
"พี่นั่นแหละ!!กลับมาแล้วทำไมไม่บอก"
"ก็แอมเบอร์บอกว่าจะบอกคริสให้เอง"
คริสตัลลืมเรื่องที่โกรธแอมเบอร์ไปชั่วขณะตอนนี้วิคตอเรียสำคัญกว่าคิดแล้วก็เดินไปกอดอ้อนแบบที่ชอบทำเป็นประจำ มือกอดคนที่ตัวเล็กกว่าหน้าซุกลงที่คออีกคน. อื้อ...หอม
"พี่ไม่อยู่เป็นเด็กดีไหมเนี่ย?"
"อื้อ คิดถึงจะแย่นอนด้วยกันนะ"
"นอนเฉยๆล่ะ"
วิคตอเรียพูดก่อนจะดึงแก้มเด็กทะเล้นที่ทำหน้าหื่นสุดๆปกติทำหน้านิ่งเวลาแบบนี้ทำหน้าหื่นเป็นเด็กหลายอารมณ์จริงๆ ไม่รู้ว่าเผลอมองหน้าอีกคนนานแค่ไหนรู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงโดยที่คริสตัลคร่อมอยู่ซะแล้ว ใครว่าคริสตัลอ่อนแอเธอขอค้านเด็กนี่อุ้มเธอได้สบายมาก
"ทำไมไม่นอนดีๆล่ะ?"
"ไม่เอาไม่นอน"
"ทำไมไม่นอนหื้อ?"
"จะกิน"
โอเคชัดเจน... ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมเด็ก สำหรับคริสตัลการไม่ตอบถือเป็นการอนุญาติจึงก้มลงจูบปากอีกคนจูบที่แสนหวานเริ่มขึ้นพร้อมมือที่หายไปใต้เสื้อของอีกคน
"อื้อ..."
"ตัวพี่หวานจัง"
พูดให้อีกคนเขินก่อนจะเลื่อนหน้าลงมาจูบไล่ตามคอพร้อมถอดเสื้ออีกคนออกก่อนจะประทับรอยไว้ตรงหัวใจของอีกคนที่นอนปิดหน้าด้วยความเขิน
"พี่เป็นของฉันนะ
ไอวี่ หยางมี่ ซูฉีหรือใครก็ตาม
ไม่มีสิทธิ์
พี่เป็นของฉันคนเดียว"
ใครว่าคริสตัลเด็ก? เด็กบ้าอะไรทำไมน่ารักขนาดนี้
--- ขอจบฟิคชั่ววูบ ---
คริสตัลมองวิคตอเรียอย่างขัดใจแต่พออีกคนหันมาหาก็หันหน้าหนีก่อนจะหยิบหูฟังมาใส่แล้วมองทางนอกหน้าต่างรถ วิคตอเรียพึ่งกลับมาจากจีนเมื่อวานนี้เพราะงั้นแน่นอนว่าเธอต้องคิดถึงแล้วก็อยากคุยด้วยแต่เมื่อคืนนี้นอกจากจะส่งข้อความไปแล้วไม่ตอบกลับโทรไปก็ไม่รับเธอก็เข้าใจว่าอีกคนคงเหนื่อย แต่ที่ไม่พอใจอยู่ตอนนี้เพราะตั้งแต่รถตู้ไปรับวิคตอเรียก่อนจะมารับพวกเธอทุกคนก็ให้ความสนใจกับวิคตอเรียมากจนเธอไม่มีโอกาสคุยด้วยเลย
"ฟังเพลงไรอ่ะ?"
"..."
เมื่อคริสตัลไม่ยอมตอบวิคตอเรียก็ถือโอกาสดึงหูฟังจากหูอีกคนมาใส่ฟังด้วย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของคริสตัลพร้อมกดรหัสปลดล็อคอย่างง่ายได้แล้วเลือกเพลงที่ตัวเองชอบ ก่อนจะออกคำสั่งและหลับตานอนพิงไหล่น้องทันที
"เหนื่อยอ่ะ... ขอนอนก่อนนะถึงแล้วปลุกด้วย"
And, darling, I will be loving you 'til we're 70
And, baby, my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Well, me—I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am
ที่รัก ฉันจะยังคงรักเธอจนแม้เราจะอายุ 70 ก็ตาม
และที่รัก หัวใจฉันก็จะยังคงตกหลุมรักเธอเหมือนตอนอายุ 23
และฉันกำลังคิดว่าผู้คนก็ตกหลุมรักกันแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเนอะ
บางทีก็อาจจะแค่ด้วยการสัมผัสมือกัน
ส่วนฉัน ก็ตกหลุมรักเธอได้ทุกๆวันเลย
และฉันก็แค่อยากจะบอกเธอว่าฉันยังตกหลุมรักเธออยู่นะ
ท่อน Maybe just the touch of a hand คริสตัลคล้องแขนแล้วจับมืออีกคนไว้ วิคตอเรียอมยิ้มเมื่อเห็นท่าทางเด็กๆของคริสตัลแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรก่อนจะเคลิ้มหลับไปจริงๆ
music bank
ตั้งแต่เข้าห้องพักมาคริสตัลก็ตัวติดกับวิคตอเรียตลอดมือก็ไม่ยอมปล่อยจนทำให้เพื่อนสนิทอย่างแอมเบอร์อดที่จะแกล้งแซวไม่ได้
"ติดหนึบขนาดนี้ไม่สิงร่างเลยล่ะ"
"ว่าจะทำอยู่ถ้าที่นี่ไม่มีแก"
"พี่แกะให้ไหม?"
วิคตอเรียเห็นลูน่ากำลังแกะถุงขนมอย่างยากลำบากเลยอาสาจะช่วยแกะให้ เมื่อคริสตัลเห็นวิคตอเรียจะปล่อยมือเธอไปช่วยลูน่าแกะขนมจึงใช้ขาเตะหน้าแข็งแอมเบอร์ที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง แอมเบอร์มองอีกคนงงๆแต่พอเห็นสายตาคริสตัลที่มองเธอสลับกับลูน่าก็ได้ใจความเองว่า
'แกไปช่วยลูน่าเดี๋ยวนี้'
"เดี๋ยวแกะให้เอง"
แอมเบอร์เดินไปหาลูน่าก่อนจะรับถุงขนมมาแกะแทนวิคตอเรีย วิคตอเรียจึงหันไปคุยกับคริสตัลแทนเรื่องที่อีกคนไม่ยอมปล่อยมือเธอสักที
"เธอจะไม่ปล่อยมือพี่หรอ"
"ไม่เอาไม่ปล่อย คิดถึงจะตายพี่ไปจีนบ่อยไม่ได้เจอกันเลย"
คริสตัลยอมรับเลยว่าเธอเสพติดวิคตอเรียมากเกินไประหว่างที่วิคตอเรียกำลังพูดถึงแม้จะอัดรายการอยู่แต่เธอก็คิดว่าภาพที่ออกไปคงได้รูปเธอยืนจ้องวิคตอเรียแน่ๆ ก็เธอคิดถึงวิคตอเรียกับเธอไม่ได้เจอกันบ่อยๆเพราะอีกคนงานเยอะต้องบินไปมาตลอด
"ไปปาร์ตี้ของค่ายด้วยกันนะ"
คริสตัลรีบเดินไปกอดแขนอ้อนอีกคนทันทีที่อัดรายการเพลงเสร็จ ใกล้จะมีปาร์ตี้ smtown_wonderland เป็นงานที่จัดขึ้นทุกปีของค่ายที่บรรดาศิลปินในค่ายจะแต่งตัวแฟนซีๆมาอวดกัน เธอหวังว่าปีนี้จะได้ไปกับแฟนแต่คงต้องผิดหวังเพราะวิคตอเรียมีงาน
"ไม่ได้หรอกพี่ต้องบินไปฮ่องกงน่ะ"
"หรอ..."
"ปาร์ตี้ให้สนุกนะ"
พูดก่อนจะลูบหัวอีกคนด้วยความเอ็นดูถึงจะเป็นแฟนกันแต่ยังไงคริสตัลก็ดูเป็นเด็กสำหรับเธออยู่ดี คริสตัลเดินหนีไปเก็บของของตัวเอง วิคตอเรียจึงเดินไปฝากให้แอมเบอร์ดูแลคริสตัลก่อนที่จะหยิบกระเป๋าเตรียมเดินไปหาผู้จัดการที่เข้ามาตาม
"เดินทางดีดีนะ"
"เป็นเด็กดีนะซูจอง"
"ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ"
"เป็นผู้ใหญ่หรอ... นึกว่าเป็นแฟนพี่ซะอีก"
"พี่บ้า! ไปไหนก็ไปเลย"
วิคตอเรียหัวเราะเมื่อเห็นอาการเขินของอีกคน ก่อนจะขโมยหอมแก้มและบอกลาแอมเบอร์กับลูน่าที่กำลังเก็บของกันอยู่
SMTOWN WONDERLAND
คริสตัลนั่งมองรุ่นพี่รุ่นน้องที่เดินผ่านมาผ่านไปมันก็สนุกแต่เธอเหงามากกว่าไม่ได้เจอแฟนตัวเองตั้งหลายวันแล้วได้คุยแค่วิดิโอคอลไม่หายคิดถึงเลย สายตาเหลือไปเห็นแอมเบอร์ที่พึ่งเข้ามาในงานและเดินมาหาเธอ ก็อดไม่ได้ที่จะถาม
"แกแต่งเป็นอะไรเนี่ย?"
"คนธรรมดาอ่ะ"
คริสตัลมองแอมเบอร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า อื้ม... ธรรมดาจริงๆ ก่อนจะมองดูรอบๆก็เห็นลูน่าแต่งเป็น mad max ยุนอากับยูรอแต่งเป็นมิคกี้กับมินนี่ มีทั้วชายนี่ที่แต่งเป็นลุงขาย KFC กับตัวตลก MAC แต่ที่เธอชอบที่สุดคงเป็นซูยองที่แต่งเป็น Sadness ที่ตีบทเศร้าตลอดเวลา
"เบื่อแล้วอ่ะดิ"
"อื้อ"
"เบื่อก็กลับสิ"
แอมเบอร์ไม่ได้พูดกวนประสาทแต่อย่างใดแถมยังพยักหน้ายืนยันให้อีกคนรู้ว่ากลับได้จริงๆ ก่อนจะขอร้องให้คืนนี้คริสตัลไปนอนหอพักของพวกเธอที่คริสตัลไม่ค่อยขอบไปนอนสักเท่าไหร่ โดยให้เหตุผลให้ว่ามีของขวัญเซอร์ไพรส์ให้คริสตัลจึงตกลงไปส่งๆ
"แกต้องไปจริงๆนะเว้ย"
"เออน่า"
หลังจากที่ถูกลากไปถ่ายรูปกับรุ่นพี่รุ่นน้องในงานแล้วคริสตัลก็ขอตัวกลับก่อนตอนแรกว่าจะกลับบ้านแต่พอนึกถึงแอมเบอร์เลยเลือกที่จะไปหอพักแทนแอมเบอร์ย้ำบ่อยขนาดนั้นคงจะมีอะไรให้จริงๆล่ะมั้ง
คริสตัลเดินเข้ามาในห้องพักก็พบว่าไฟเปิดอยู่เดินหารอบๆก็ไม่เจอใครก่อนจะคิดว่าโดนแอมเบอร์หลอกจึงตัดสินใจอาบน้ำนอนที่หอเพราะขี้เกียจกลับบ้านและคาดโทษแอมเบอร์ไว้เอาคืนพรุ่งนี้ คริสตัลเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่มีอยู่ในหอก่อนจะเข้าไปอาบน้ำและเลือกที่จะนอนที่ห้องของวิคตอเรีย
"ออนนี่.."
"อ่าว... ทำไมมานอนที่หอล่ะ?"
"พี่นั่นแหละ!!กลับมาแล้วทำไมไม่บอก"
"ก็แอมเบอร์บอกว่าจะบอกคริสให้เอง"
คริสตัลลืมเรื่องที่โกรธแอมเบอร์ไปชั่วขณะตอนนี้วิคตอเรียสำคัญกว่าคิดแล้วก็เดินไปกอดอ้อนแบบที่ชอบทำเป็นประจำ มือกอดคนที่ตัวเล็กกว่าหน้าซุกลงที่คออีกคน. อื้อ...หอม
"พี่ไม่อยู่เป็นเด็กดีไหมเนี่ย?"
"อื้อ คิดถึงจะแย่นอนด้วยกันนะ"
"นอนเฉยๆล่ะ"
วิคตอเรียพูดก่อนจะดึงแก้มเด็กทะเล้นที่ทำหน้าหื่นสุดๆปกติทำหน้านิ่งเวลาแบบนี้ทำหน้าหื่นเป็นเด็กหลายอารมณ์จริงๆ ไม่รู้ว่าเผลอมองหน้าอีกคนนานแค่ไหนรู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงโดยที่คริสตัลคร่อมอยู่ซะแล้ว ใครว่าคริสตัลอ่อนแอเธอขอค้านเด็กนี่อุ้มเธอได้สบายมาก
"ทำไมไม่นอนดีๆล่ะ?"
"ไม่เอาไม่นอน"
"ทำไมไม่นอนหื้อ?"
"จะกิน"
โอเคชัดเจน... ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมเด็ก สำหรับคริสตัลการไม่ตอบถือเป็นการอนุญาติจึงก้มลงจูบปากอีกคนจูบที่แสนหวานเริ่มขึ้นพร้อมมือที่หายไปใต้เสื้อของอีกคน
"อื้อ..."
"ตัวพี่หวานจัง"
พูดให้อีกคนเขินก่อนจะเลื่อนหน้าลงมาจูบไล่ตามคอพร้อมถอดเสื้ออีกคนออกก่อนจะประทับรอยไว้ตรงหัวใจของอีกคนที่นอนปิดหน้าด้วยความเขิน
"พี่เป็นของฉันนะ
ไอวี่ หยางมี่ ซูฉีหรือใครก็ตาม
ไม่มีสิทธิ์
พี่เป็นของฉันคนเดียว"
ใครว่าคริสตัลเด็ก? เด็กบ้าอะไรทำไมน่ารักขนาดนี้
--- END ---
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น