แผนรักแผนร้ายฉบับสายลมแห่งวังหลวง

เห็นใบหน้าที่แดงก่ำก็เข้าใจแล้วว่าอีกฝ่ายนั้นได้เมามายไปเสียแล้ว

"เช่นนั้น เราจักเขียนสมุดรายงานส่งท่านอีกแล้วกัน"

นางกล่าวเพียงเช่นนั้นอีกฝ่ายก็หลับตาลง ดวงตานิ่งลอบจ้องมองอีกฝ่ายเงียบๆครู่หนึ่งก่อนจะทอดสายตาออกไปภายนอกหน้าต่างรถม้า

จันทราเข้ามาแทนที่ดวงตะวัน ปรากฎแสงดาวส่องระยิบระยับอยู่เต็มน่านฟ้า

พระเนตรเหม่อลอยจ้องมองผืนผ้าใบสีดำนั้น แลดวงตาฉายแววโศกเศร้า พลันสุรเสียงหวานช้าเอ่ยทำนองออกมาเบาๆ

"ดวงตะวันลับจากฟ้าหายไป

จันทราทอแสงไกลคู่ดารา

มิถุนาคนคู่อยู่ในนิทรา

อยากพรากลาหากแต่มิอาจทำ..."

"ดวงตะวันลับจากฟ้าหายไป

จันทราสว่างไสวคู่ฟ้า

วิหกผกผินบินสู่รังนิทรา

มิอยากพรากลาเพียงแค่วางใจ"

กวีเอ๋ยเอื้อนจากผู้ที่ดวงตาหลับนิ่ง 

ใบหน้ามนหันมามองด้วยความประหลาดใจ 

"มิอยากพรากลาเพียงแค่วางใจ..."

เสียงพึมพำเอ่ยเบาๆ