คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ล้อเล่น
กริ๊งงงงง... เสียงโทรศัพท์ปลุกไมค์ในเช้าวันต่อมา ไมค์งัวเงียตื่นขึ้นมาดูโทรศัพท์ ชื่อที่ปรากฏที่หน้าจอเป็นชื่อ "เอลี่"
"ฮัลโหลคร้าบบ"
"ฮัลโหลไมค์ อ้าว! ยังไม่ตื่นเหรอ"
"ตื่นนนน...แล้ววว" ไมค์ตอบอย่างสะลืมสลือ
"ไปนอนต่อก็ได้นะ"
"ไม่เป็นไรครับ ตื่นแล้วจริงๆ"
"วันนี้หลังเลิกเรียนไมค์มีธุระที่ไหนต่อหรือเปล่า"
"ไม่ครับ ทำไมเหรอ"
"เอลี่ว่าจะไปสยาม ว่าจะแวะไปหาไมค์ที่ร้านด้วย ไมค์จะไปร้านหรือเปล่า"
"ไปครับ ไป ไมค์ไปทุกวันแหละ"
"โอเค งั้นเดี๋ยวเย็นนี้เจอกันนะ" ตึ๊ด ตึ๊ด ตึ๊ด สัญญาณหลุดไปแล้ว ไมค์หันไปดูนาฬิกา 6โมงเช้าแล้ว !! เข้าจึงรีบอาบน้ำ แต่งตัวไปโรงเรียน
รถโรงเรียนมารับกอล์ฟ ไมค์และน้องหญิงตอน6โมงครึ่ง ทั้ง3ลงไปพร้อมหน้ากันที่ลานหน้าบ้าน วันนี้พ่อกับพี่แซนออกไปทำงานแต่เช้าเหมือนเดิม
ทั้ง3คนสวัสดีคุณพ่อและพี่แซน ก่อนที่รถยนต์คันงามจะขับออกจากประตูบ้านไป และรถโรงเรียนก็ขับมาจอดที่หน้าบ้านของพวกเขาพอดี
.....................................................................................................................................................................................
หลังเลิกเรียน ไมค์รีบนั่งรถไปสยามทันที ส่วนกอล์ฟก็มีนัดไปที่บ้านเจสซี่เพราะเธอขอให้กอล์ฟช่วยติววิชาภาษาอังกฤษให้
กอล์ฟไปถึงบ้านเจสซี่ตอน4โมง เธอเดินออกมาเปิดประตูต้อนรับ คุณแม่เจสซี่อยู่บ้านด้วย เธอพากอล์ฟแนะนำให้รู้จักกับแม่ของเธอ
แม่ของเจสซี่เป็นหญิงรูปร่างใหญ่ หน้าตาคมเข้ม แต่มีเสน่ห์ที่รอยยิ้ม เธอเป็นคนใจดีและรักเด็กมาก และเธอก็เอ็นดูกอล์ฟมากเช่นกัน
"สวัสดีจ้าลูก ไหว้พระเถอะจ้ะ เดี๋ยวติวหนังสือกันไปก่อน แม่จะไปหาขนมอร่อยๆมาให้ทานกัน"
เจสซี่พากอล์ฟไปที่ห้องนั่งเล่น กอล์ฟนั่งลงที่เก้าอี้ตัวหนึ่ง "บ้านเจสซี่สวยจังเลย ตกแต่งบ้านน่าอยู่ดีนะ"
"ทั้งหมดนี้ก็เป็นฝีมือของคุณแม่นั่นแหละ แม่รักบ้านมาก แล้วก็รักเด็กมากด้วย แม่ชอบพาเด็กแถวบ้านมาเล่นที่นี่เป็นประจำ"
"แล้วคุณแม่เจสซี่จะรักกอล์ฟบ้างมั๊ยนะ"
"บ้าน่ะกอล์ฟ พูดอะไรก็ไม่รู้" เจสซี่หน้าแดงทันที
"เจสซี่รู้มั๊ย เวลาที่เจสซี่อายเป็นอะไรที่น่ารักที่สุดเลย"
"กอล์ฟบ้า" เจสซี่ตีที่แขนกอล์ฟแรงๆ1ที "โอ๊ยเจ็บนะเจสซี่ เจ็บไปถึงใจเลย โอ๊ยๆๆ"
"คนบ้า ไม่เล่นแล้ว เจสซี่จะติวแล้วนะ"
"โอเคๆ งั้นเริ่มกันเลยนะ"
.....................................................................................................................................................................................
ไมค์มารอเอลี่ที่ร้านgoofie mikie ไม่นานนักเอลี่ก็เดินมาถึง ไมค์ยิ้มอย่างดีใจเมื่อได้พบเอลี่
"ขอโทษนะจ๊ะ เอลี่มาสายไปหน่อย"
"ไม่เป็นไรครับ"
"ไมค์ทานข้าวมายัง ไปทานข้าวกันมั๊ย"
"อ่อ ยังเลย หิวอยู่เหมือนกัน แหม นี่ถ้าเอลี่ไม่ชวน ไมค์ก็ว่าจะชวนไปอยู่เหมือนกัน"
"แล้วไมค์อยากทานที่ไหนล่ะ"
"ตามใจเอลี่ครับ ไมค์ยังไงก็ได้ กินง่ายอยู่ง่ายอยู่แล้วครับ"
"แล้วรักคนง่ายด้วยหรือเปล่าจ๊ะ อิอิ" คำพูดของเอลี่ทำไมค์อึ้งไปนิดนึง ก่อนที่ไมค์จะตอบว่า
"ไม่ครับ แต่ถ้ารักใครแล้วก็รักจริงครับ" เอลี่ยิ้มให้กับคำพูดของไมค์ แล้วเธอก็จูงมือไมค์ตามเธอไป ไมค์ยิ้มอย่างเป็นสุข
.....................................................................................................................................................................................
กอล์ฟกับเจสซี่นิ่งติวหนังสือกันมาสักพักแล้ว เจสซี่เริ่มรู้สึกเหนื่อย
"พักก่อนก็ได้นะเจสซี่" กอล์ฟบอกอย่างห่วงใย
"กินขนมก่อนดีกว่า แม่อุตส่าห์เอามาให้" เจสซี่หยิบคุกกี้ชิ้นนึงส่งให้กอล์ฟ กอล์ฟอ้าปากรับ "อ้าา ป้อนหน่อยสิเจสซี่ อ้าาา"
เจสซี่ยิ้มในความทะเล้นของกอล์ฟ แต่ก็ยอมเอาคุกกี้ใส่ปากกอล์ฟแต่โดยดี "อ้ำ อร่อยจังเลย อร่อยที่ซู๊ดดดเลย"
"เวอร์ไปแล้วกอล์ฟ"
กอล์ฟหันไปมองรูปที่วางตั้งโชว์อยู่รอบๆบ้าน "เด็กผู้หญิงที่ถ่ายกะเจสซี่นี่ใครน่ะ" กอล์ฟชี้ที่รูปหนึ่ง
"น้องสาวเจสซี่เอง น่ารักใช่มั๊ยล่ะ"
"ก็น่ารักนะ แต่เจสซี่น่ารักกว่า" เจสซี่ยิ้มหน้าแดงอีกรอบ กอล์ฟชอบหยอดคำหวานให้เธอเป็นประจำ
"แล้วผู้ชายคนนั้นคือใครเหรอ กอดเจสซี่ด้วยอ่ะ" กอล์ฟชี้ที่รูปข้างๆ พลางมองอย่างสงสัย ผู้ชายคนนี้ดูสนิทกะเจสซี่มาก
"อ๋อออ แฟนเจสซี่เอง "
O_O !!
"เจสซี่มีแฟนแล้วเหรอ"
"ใช่ แล้วเราก็รักกันมากด้วยนะ"
"อย่างนั้นเหรอ?" กอล์ฟบ่นพึมพำกับตัวเอง
"ติวหนังสือต่อเถอะกอล์ฟ"
"อืม..."
"กอล์ฟเป็นอะไรไป"
"เปล่า ไม่มีอะไร"
"อะไรกัน เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย"
".............."
"หรือว่าเสียใจที่รู้ว่าเจสซี่มีแฟนแล้ว"
กอล์ฟยังคงเงียบไม่ตอบคำถามเธอ
"นี่ๆ จะบอกให้ว่า เจสซี่ล้อเล่น !! ฮ่าๆๆๆ เนี่ย ลูกพี่ลูกน้องของเจสซี่เอง อายุเท่ากันก็เลยสนิทกันมาก แค่นั้นเอง"
"โหยยย เจสซี่ กอล์ฟตกใจหมดเลย ต่อไปถ้าเล่นแบบนี้อีกนะ จะจับตีก้นซะให้เข็ด"
"กล้าเหรอ เดี๋ยวโดนเลย" เจสซี่กำหมัดเตรียมท้าชก
"ไม่กล้าหรอกครับ ยอมแล้ว"
"แต่เมื่อกี้กอล์ฟหน้าถอดสีไปเลย ฮ่าๆๆ ตลกดีอ่ะ"
"เออๆ ขำเข้าไป มันคงตลกมากเลยสินะ"
"เจสซี่ นี่ก็เย็นมากแล้วทำไมน้องยังไม่กลับมาอีกล่ะลูก" แม่เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นด้วยอาการเป็นห่วงลูกสาวคนเล็ก
"งั้นเดี๋ยวเจสซี่โทรตามให้นะคะแม่"
"เดี๋ยวไปทานข้าวเย็นกันนะจ๊ะ แล้วเดี๋ยวแม่ให้คนขับรถไปส่งกอล์ฟที่บ้าน"
"เอ่อ...ขอบคุณครับ คุณแม่"
.....................................................................................................................................................................................
ในร้านอาหาร ไมค์ยังคงนั่งรับประทานอาหารอยู่กับเอลี่ เอลี่เล่าเรื่องชีวิตของเธอให้ไมค์ฟังอย่างสนุกสนาน
สักครู่นึง เสียงโทรศัพท์ของเอลี่ดังขึ้น "ฮัลโหล อืมว่าไง อ่อๆโอเค แค่นี้นะ"
"นี่ก็เย็นมากแล้ว เอลี่ยังไม่กลับเหรอ เดี๋ยวที่บ้านเป็นห่วงนะ"
"โหยไมค์ จะไล่เอลี่ซะแล้ว"
"ไมได้ไล่นะ ไมค์...เอ่อ...ไมค์เป็นห่วงต่างหาก"
"ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวก็มีสุภาพบุรุษคนนึงมารับเอลี่แล้วล่ะ" ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด "นี่ไง ว่าแล้วเขาก็โทรมาพอดีเลย ฮัลโหลค่า..."
ไมค์รู้สึกใจหายแว้บขึ้นมาทันที ผู้ชายคนนั้นจะเป็นใครกันนะ ไมค์คิดไม่ตก...
"นี่ๆ เดี๋ยวเอลี่มีคนจะแนะนำให้ไมค์รู้จักด้วยแหละ"
"ใครเหรอ"
"เดี๋ยวก็รู้" เอลี่ทำหน้าทะเล้นใส่
สักครู่นึงก็มีผู้ชายคนนึงเปิดประตูเดินเข้ามาในร้าน "ทางนี้ค่าพี่จิม" เอลี่ตะโกนเสียงดังจนคนหันมามองทั้งร้าน
"เฮ้!เอลี่ คิดถึงยูจังเลย" ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามากอดเอลี่ทันที ไมค์มองจนตาค้าง เอลี่กอดเขาแน่นเหลือเกิน
"พี่จิมนี่ไมค์ เพื่อนใหม่เอลี่ค่ะ" เอลี่แนะนำ จิมมองไมค์ด้วยท่าทีเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน ไมค์รู้สึกประหม่าทันที
"เอ่อ สวัสดีครับ" ไมค์ทัก
"สวัสดีครับ ผมจิมมี่ครับคุณไมค์ ยินดีที่ได้รู้จักคุณครับ" จิมมี่พูดด้วยสำเนียงไทยที่ไม่ค่อยชัด และเขาก็ยื่นมามาให้ไมค์ ไมค์ก็จับมือเขา เขาบีบมือไมค์แน่น
"ครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ" เสียงไมค์แผ่วเบาลงทันที
"ไมค์ พี่จิมเป็นแฟนของเอลี่เองแหละ" เอลี่บอก ไมค์ถึงกลับอึ้งไปทันที
ทำไม มีแฟนแล้วทำไมต้องมาแกล้งทำดีให้รู้สึกไหวหวั่นด้วย ทำไมถึงไม่บอกกันตั้งแต่แรก
ทำไมต้องทำให้ไมค์รู้สึกรัก... ทำไม ไม่เข้าใจ !!!
"ยินดีกับคุณสองคนด้วยนะครับ ดูเหมือนคุณจะรักกันมาก" ไมค์กัดฟันพูดต่อ
"ครับ เรารักกันมากครับ" จิมมี่พูดซ้ำ
"เอ่อ ครับ อืม...ผมต้องขอตัวกลับก่อนล่ะ พอดีมีธุระต่อ ขอตัวก่อนนะครับ"
ไมค์ลุกออกมาจากร้านทันที ตอนนั้นเค้าแทบจะร้องไห้ออกมาเลยทีเดียว ความรู้สึกเหมือนโดนใครชกหน้ามาโดยที่ตัวเองไม่มีทางสู้
ไมค์เดินไปถึงถนนใหญ่ เรียกรถแท็กซี่กลับบ้านทันที ระหว่างนั้นเอลี่โทรเข้ามาหาเขา เขาไม่ยอมรับสาย จนสุดท้าย เอลี่ต้องส่งข้อความเข้ามาหา
"คนอะไรขี้น้อยใจจัง เอลี่กับพี่จิมเป็นญาติกันค่ะ ไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อย อำเล่นแค่เนี้ยถึงกลับไม่รับโทรศัพท์เลยเหรอ"
ไมค์อ่านข้อความจบปุ๊บ ก็แทบจะกระโดดขึ้นสูงๆ แต่เขานั่งอยู่ในรถแท็กซี่ - -' เขาจึงรีบโทรกลับไปหาเอลี่ทันที
"ยอมคุยกันได้แล้วเหรอจ๊ะ" เอลี่พูดเป็นประโยคแรก
"เอลี่พูดจริงใช่มั๊ย เอลี่ยังไม่มีแฟนใช่มั๊ย"
"มีแล้ว"
"อ้าว ยังไงกันแน่ เอลี่บอกความจริงมาดีกว่า อย่ามาโกหกไมค์อีกเลย"
"ก็เอลี่มีแฟนแล้ว แต่ไม่ใช่พี่จิมไง"
"แต่ถึงยังไงเอลี่ก็มีแฟนอยู่แล้ว เอลี่อย่ามาทำดีกับไมค์อีกเลยดีกว่า"
"ก็แฟนเอลี่คือไมค์ แล้วทำไมเอลี่ต้องไม่ทำดีกับแฟนเอลี่ด้วยล่ะ !!!" เอลี่พูดจบปุ๊บเธอก็วางสายเลยทันที
นี่เขาไม่ได้หูฝาดไปใช่มั๊ย !! ไม่ได้ฝันไปใช่มั๊ย สิ่งเขาได้ยิน ไม่ผิดใช่มั๊ย
ไมค์รีบโทรกลับไปหาเอลี่อีกครั้ง เธอรับสายด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
"ฮัลโหล"
"เอลี่ ไมค์ขอโทษ คือ...เอลี่พูดจริงใช่มั๊ย"
"พูดจริงเรื่องอะไรอีกล่ะ"
"ก็ที่บอกว่าไมค์เป็นแฟนเอลี่ไง"
"ไม่รู้ แล้วแต่จะคิด"
"เอลี่ให้เป็นจริงๆนะ"
"อยากเป็นเปล่าล่ะ ถ้าอยากเป็นก็เป็นสิ"
"โห อยากมากๆเลยครับ เอลี่รู้มั๊ยว่าไมค์นะ ชอบเอลี่ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลย"
"จริงเหรอ" เอลี่อมยิ้ม "ชอบแล้วทำไมไม่เคยบอก พูดแบบนี้ใครก็เชื่อ"
"ก็...ก็ไมค์ ไมค์ เอ่อ ไมค์จีบสาวไม่เป็น"
"ฮ่าๆๆๆ เอลี่หัวเราะลั่น ตลกจังเลยนะนายเนี่ย"
"ก็...นะ ไมค์เป็นคนแบบนี้ ถึงไม่มีใครรักไมค์ไง"
"ก็เอลี่ไงล่ะ"
"จริงๆนะ อย่าโกหกไมค์นะ เอลี่รู้เปล่าว่าไมค์ปวดใจจะตายอยู่แล้วเนี่ย"
"พี่จิมขำไมค์จะตาย ตอนที่ไมค์เดินออกจากร้านไป พี่จิมยังถามเอลี่เลยว่าคนเนี้ยเหรอแฟน you"
"แล้วเอลี่ว่าไง"
"ก็บอกว่าใช่ ทำไมเหรอ"
"เอลี่น่ารักจังเลย"
"น่ารักก็รักสิ"
"ก็รักอยู่นี่ไงคร้าบบบ"
"อืม...แบตจะหมดแล้ว แค่นี้ก่อนแล้วกัน ไว้คุยกันใหม่นะจ๊ะ"
"โอเคคร้าบบ บ๊ายบายนะครับสุดที่รักของไมค์"
"เช่นกันค่ะ"
ไมค์ยิ้มอย่างมีความสุข เขาเอาเสื้อคลุมของเขามากอด นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างช้าๆ....ไม่น่าเชื่อว่ามันเป็นความจริง
นี่เขาไม่ได้ฝันไปใช่ไหม ???
ความคิดเห็น