คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หวานใจ
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่กอล์ฟกับไมค์ต้องมาเรียนพิเศษที่สยามตั้งแต่เช้า และเขาสองคนก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละที่
ตกบ่าย ไมค์เดินเข้ามาที่ goofie mikie เหมือนวันที่ผ่านๆมา
"หมู่นี้ไมค์มาช่วยขายของที่ร้านบ่อยจัง แต่ก่อนเห็นไม่ค่อยอยากจะมาเลยนะ" พี่ที่ร้านแซว ไมค์ได้แต่อมยิ้มให้
"มาก็ดีแล้ว เดี๋ยวนี้จะออกไปธนาคารแป๊บนึง ฝากดูร้านด้วยนะไมค์"
"ครับ"
ตอนนั้นมีลูกค้า2-3คนเดินเข้ามาดูของในร้าน จากนั้นก็เดินออกไป หลังจากนั้นสักพักกอล์ฟก็เดินเข้ามาในร้านกับสาว2คน
"อ้าว ไมค์อยู่พอดีเลย ดูสิ มีใครมาหา"
ไมค์เงยหน้าหันมามองตามเสียงเรียกของกอล์ฟ เขาเห็นผู้หญิงสองคนยืนอยู่ขนาบข้างกอล์ฟ
คนหนึ่งเป็นคนที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน แต่อีกคนเป็นคนที่เขารู้สึกคุ้น แต่นึกไม่ออก
"ไงจ๊ะน้องไมค์"
"o.O??"
"ไม่ได้เจอกันนานถึงกับจำพี่ไม่ได้เลยเหรอ"
"พี่เรย์" แล้วไมค์ก็วิ่งเข้ามากอดเรย์ทันที "คิดถึงพี่เรย์จังเลยครับ เป็นไงบ้างเนี่ย ไม่มาเยี่ยมไมค์เลย"
"น่างอนจริงๆเลยเด็กคนนี้ ไม่ได้เจอกันแค่เนี้ย จำพี่ไม่ได้ซะแล้ว ไหนดูสิ ไมค์โตเป็นหนุ่ม หล่อขึ้นเป็นกองเลยนะ"
"เอ่อ ไมค์ นี่เพื่อนพี่นะ ชื่อเจสซี่" กอล์ฟแนะนำเจสซี่ให้รู้จักกับน้องชาย "เจสซี่ นี่น้องชายของกอล์ฟ ชื่อไมค์"
"สวัสดีครับพี่เจสซี่"
"สวัสดีค่ะน้องไมค์ ไมค์น่ารักกว่ากอล์ฟอีกนะเนี่ย" เจสซี่ชมไมค์ เรย์พยักหน้าเห็นด้วย
"โห พูดแบบนี้ กอล์ฟงอนแล้ว" กอล์ฟทำหน้างอนใส่ทันที
"งอนก็งอนไป เจสซี่ไม่ง้อ"
"เอาล่ะๆ ทั้งสองคน เลิกเถียงกันได้แล้ว...อืม ไมค์จ๊ะ พวกพี่กำลังจะออกไปหาอะไรรองท้องสักหน่อย ไมค์จะไปด้วยกันมั๊ย"
"เอิ่ม...พอดีไม่มีใครอยู่ร้านน่ะครับ แล้วไมค์ก็เพิ่งกินข้าวมาด้วย พวกพี่ไปกันเถอะ"
"จ้า ไว้พี่แวะมาหาใหม่ก็แล้วกันนะ"
"ครับ"
แล้วกอล์ฟ เจสซี่ และเรย์ก็เดินออกไปจากร้าน
ไมค์ก็ยังคงนั่งเฝ้าร้านต่อไป...ตอนนั้นมีลูกค้าต่างชาติเข้ามาเลือกเสื้อผ้า ไมค์ก็ช่วยดูแลลูกค้าอยู่ใกล้ๆ
ลูกค้าเลือกเสื้อผ้าที่ถูกใจได้แล้ว และกำลังจะจ่ายเงิน ในตอนนั้นก็มีเด็กสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน แต่ไมค์กำลังวุ่นอยู่กับการคิดเงิน
"เอ่อ ขอโทษนะคะ"
"สักครู่นะครับ" ไมค์กำลังกดแคชเชียร์ทอนเงินให้ลูกค้าต่างชาติ
"thank you very much"
O_O !! "เอลี่ !!!"
ไมค์แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือเอลี่
"ไมค์เห็นพี่สาวเอลี่บ้างมั๊ย"
"ห๊ะ ? พี่สาวเหรอ"
"คือ เค้าบอกให้เอลี่มารอเค้าที่ร้านนี้ แต่พอมาถึง ไม่รู้เค้าหายไปไหน"
"ไมค์ยังไม่เห็นใครมายืนรอใครที่นี่เลยนะ"
"อ่าว เหรอ" เอลี่มีสีหน้ากังวลใจ
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้นพอดี "ฮัลโหล อยู่ไหนนะ อ๋อโอเค เดี๋ยวไปหา"
"พี่สาวเอลี่โทรมาแล้วล่ะ บอกให้ไปหาที่รถ จอดรออยู่ตรงซอย2"
"อ่อ ครับ" ไมค์ยิ้ม หน้าของเขาแดงขึ้นมาอีกครั้ง
"เอลี่มาที่ร้านหลายครั้งแล้ว ไม่เห็นเจอไมค์เลย"
"ไมค์ก็มาที่ร้านตั้งหลายวัน ก็ไม่เห็นเจอเอลี่เลย เมื่อวานไมค์ก็มา"
"เหรอ งั้นเราคงจะสวนกันน่ะสิ"
"งั้นมั๊งครับ ไมค์ตอบ"
"เอางี้ ถ้าวันไหนไมค์จะมาที่ร้าน ไมค์โทรมาบอกเอลี่ด้วยนะ จะได้เจอกัน" เอลี่หยิบนามบัตรจากกระเป๋าเธอส่งให้ไมค์
"เอลี่ต้องไปแล้วล่ะ เดี๋ยวพี่สาวเอลี่จะรอนาน ไปล่ะนะ"
"ครับ บ๊ายบายครับ"
พอเธอก้าวออกไปจากร้านปุ๊บ ไมค์กระโดดดีใจทันที เขาไม่คิดว่าจะได้พบเอลี่จริงๆ ไม่คิดว่าจะได้เบอร์ของเธอมาง่ายขนาดนี้
ไมค์ดีใจที่รู้ว่าเอลี่ก็พยายามจะตามหาเขาอยู่เหมือนที่เขาก็ตามหาเธอ
คืนวันนั้นไมค์รีบอาบน้ำ เข้าห้องนอน หยิบโทรศัพท์มาเพื่อจะโทรหาเอลี่ แต่เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆเขาก็ไม่กล้ากดเบอร์ของเธอ
"โทรไปสิไมค์ โทรไปสิ" เขาบอกตัวเอง
แล้วไมค์ก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดโทรไปหาเอลี่
กริ๊งงงง... เสียงนี้แทบจะทำให้ไมค์หยุดหายใจได้เลยทีเดียว
"ฮัลโหลค่ะ"
"เอ่อ ครับ"
"ใครคะ"
"ไมค์ครับ"
"อ้าว ไมค์เหรอ โหย คิดว่าจะไม่โทรมาซะแล้ว"
"เอ่อ ก็...ก็โทรมาแล้วนี่ไง แล้วเอลี่นอนยังอ่ะครับ"
"ก็กำลังจะนอน ดีนะที่ไมค์โทรมาก่อน"
ไมค์รู้สึกผิดที่ตัวเองปล่อยเวลาให้มันผ่านไปจนดึกจนดื่นกว่าเขาจะกล้าโทรไปหาเธอ
"เอ่อ งั้นไมค์ไม่กวนแล้วนะ เอลี่ไปนอนเถอะ"
"อืม เอางั้นก็ได้ นี่เบอร์ไมค์ใช่เปล่า"
"ใช่ครับ"
"งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เอลี่โทรกลับนะ"
"ครับ เอ่อ...ฝันดีนะครับ"
"จ้า ไมค์ก็เข้านอนเร็วๆล่ะ นอนดึกไม่ดีต่อสุขภาพนะ"
"ครับ"
ตึ๊ด ตึ๊ด ตึ๊ด เอลี่วางสายไปแล้ว แต่ไมค์ก็ยังถือสายเอาไว้อยู่
"นอนหลับฝันดีนะครับ หวานใจของผม"
ความคิดเห็น