ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : I Miss You...เพราะฉันยังรักเธอ
ภายในห้องกว้างของคิงแห่งสโนว์แลนด์ มีร่างบางของใครบางคนนั่งอยู่ เรือนผมสีน้ำตาลยาวสลวย นัยน์ตาสีน้ำตาลทอดมองไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย
เฟรินถอนหายใจน้อยๆ ก่อนคลี่ยิ้มออกมาเศร้าๆ...
คาโล...
อีกสักกี่ครั้งที่เธอต้องเจ็บปวดเพราะเขา...
แต่จะโทษใครได้....
ก็ในเมื่อเลือกที่จะรัก...
ก็ต้องเจ็บเพราะรัก...
แต่หากเลือกที่จะรักแล้ว...ก็จะขอรักต่อไป...
แม้ตัวเองจะต้องเจ็บก็ตาม....
คิดได้ดังนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาจากนัยน์ตาคู่งาม ใช่! สำหรับเธอ...ความรักไม่ใช่สิ่งสวยงาม...นิยามบางบทอาจจะบอกว่า ความรักคือความสุข...แต่แท้จริงแล้วความรักคือสิ่งที่เจ็บปวดยิ่งกว่าอะไร รักมากก็ต้องเจ็บมาก แต่หากเลือกที่จะรักแล้วก็จะขอรักต่อไป...แม้จะต้องเจ็บปวดก็ตาม
"ออกมาเถอะ...ลิเซีย" เฟรินเอ่ยเบาๆ นัยน์ตาสีน้ำตาลยังคงไม่ละออกจากท้องฟ้าเบื้องหน้า
ร่างบางของหญิงสาวผมทองค่อยๆปรากฏ นัยน์ตาสีมรกตเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา ลิเซียมองมาทางเธออย่างอาฆาต มือบางกำมีดไว้แน่น
"ข้ามาที่นี่เพื่อเอาชีวิตเจ้า!!!!!!!!!!!" ลิเซียตะโกนออกมาอย่างดังก้อง นัยน์ตาสีมรกตเต็มไปด้วยความอาฆาตอย่างรุนแรง
เฟรินยิ้มให้หญิงสาวน้อยๆ ยิ่งทำให้ความโกรธของลิเซียเพิ่มขึ้นอีกเป็นกอง...
"ตายซะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ลิเซียประกาศก้องก่อนจะแทงมีดเข้าที่ท้องของเฟริน
หลบได้...
แต่ไม่อยากหลบ...
ลิเซียเบิกตากว้าง ร่างบางของเฟรินล้มลงไปกองกับพื้น เลือดค่อยๆไหลออกมาจากเรียวปากงาม...
"มะ...ไม่...ข้าไม่ได้ฆ่า" ลิเซียเอ่ยก่อนจะวิ่งออกไปจากห้องทันที
เฟรินมองร่างบางออกไปก่อนที่นัยน์ตาคู่งามจะค่อยเปลือลงอย่างช้าๆ...ราวกับเวลาของเธอใกล้หมด...
เหนื่อย...
เหนื่อยเหลือเกิน...
อยากพัก...
คิดถึง...
คิดถึงเหลือเกิน...
เฟรินยิ้มออกมาให้กับความคิดของเธอ นัยน์ตาสีน้ำตาลค่อยมีหยาดน้ำใสๆไหลออกมา
เรย์...
"เฟลล์!!!!!!!!!!!!!!!" ร่างสูงของคิงแห่งสโนว์แลนด์ปรากฏ ใบหน้าคมตื่นอย่างเห็นได้ชัด ร่างหนาประชิดร่างบางอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรวบร่างบางเข้าสู่อ้อมกอด
"เรย์...." เสียงของหญิงสาวเบาหวิว ยิ่งทำให้หัวใจของชายผู้เป็นราชาปวดร้าวเป็นยิ่งนัก
"ไม่...เจ้า...ไม่...ต้อง...พูด....อะ...ไร...แต่เจ้า....จะต้องรอด" เรย์พูดออกมา
เฟรินมองหน้าชายหนุ่มก่อนจะยิ้มให้เขา รอยยิ้มที่ทำให้หัวใจของชายหนุ่มชา...รอยยิ้มที่เหมือนการลาจาก...
"เรย์...ฉัน..."
"ไม่....ไม่ต้องพูดอะไร...ข้า....จะช่วยเจ้า..." ชายหนุ่มเอ่ยออกมา
นัยน์ตาสีน้ำตาลของหญิงสาวค่อยๆเต็มไปด้วยหยาดน้ำใสๆ...ทั้งๆที่ความรักที่เธอต้องการมาตลอดอยู่ตรงหน้าเธอแท้ๆ
แต่เธอกลับปฏิเสท...
ทั้งๆที่เขารักเธอมากแท้ๆ...
แต่เธอกลับรักคาโล...
ทั้งๆที่คาโลไม่มอง...
คาโล....
"รัก..." นี่คือคำพูดสุดท้ายของหญิงสาว ก่อนที่ร่างบางจะจากไป...ตลอดกาล.....
......จะขอรักแม้เธอจะไม่มอง...
...จะขอรอ...
...ด้วยหัวใจที่มั่งคง...
...ตลอดกาล...
สุดท้ายนี้ฉันยังรักเธอ...คาโล...
I miss you...เพราะฉันยังรักเธอ
****************************************************************
อ่า!!!!!!!!!!! ในที่สุดก็จบแล้วววววววว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!
สุดท้ายนี้ก็ต้องขอบคุณทุกคนนะค่ะที่เข้ามาอ่าน
แม้ว่าเรื่องนี้จะห่วยไปบ้าง แต่ทุกคนก็ยังอ่าน มายด์รักทุกคนที่สุดเลย >O<
ต่อไปจะเป็นยังไงก็ไปติดตามได้ที่ หัวขโมยแห่งบารามอส : เพราะโชคชะตา นำพาให้เรารักกัน ซึ่งเป็นภาค 2 นะค่ะ
By MAI Linea-Lucifer
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น