ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : สารภาพ
"เรย์..."
"เรย์...!!!?"
เฟรินมองหน้าชายหนุ่มที่มัวแต่เงียบไม่ยอมพูดอะไรสักทีอย่างเซงๆ หลังจากที่เรย์อุ้มเธอมา เขาก็นำเธอมาไว้ในห้อง ไม่พูดไม่จา เป็นใบ้
เซง!
เฟรินสรุปได้เพียงคำเดียวว่าเซง! ตอนนี้เธอกำลังเซงสุดๆเลยต่างหาก
"เฟลล์..." เรย์เอ่ยออกมาเบาๆ
กว่าจะยอมพูดออกมา...เฮ้อ...
เฟรินมองหน้าชายหนุ่มที่กำลังเงียบ ชนิดว่าน้ำแข็งยังต้องชิดซ้าย เรย์มองหน้าหญิงสาวก่อนจะถอนหายใจแรงๆ
"เธอเคยรักใครไหม..." เรย์เอ่ยถามหญิงสาวผมสีน้ำตาล ที่นั่งข้างๆเขา เฟรินมองหน้าชายหนุ่มก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา
"เคยสิ..." ใช่เธอเคยรักเขา...คาโล...
คำพูดของหญิงสาวเรียกเสียงถอนหายใจจากชายหนุ่มอีกเฮือก ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเศร้าๆ
"เหรอ..."
"เรย์นายเป็นอะไรไป" เฟรินเอ่ยออกมาอย่างแปลกใจที่ชายหนุ่มเป็นแบบนี้
"อกหัก" เรย์ตอบ
"อกหัก?" เฟรินทวนอย่างงงๆ พลางจ้องหน้าชายหนุ่ม นัยน์ตาสีเงินมีประกายเศร้าๆ จนเธอรู้สึกแปลกๆ
"อือ...อกหัก"
"แล้วนายชอบใครล่ะ ถึงได้อกหัก" เฟรินเอ่ยถามชายหนุ่มพยายามปรับเสียงให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้
"เธอ...อยากรู้เหรอ" เรย์เอ่ยถามหญิงสาว ที่พยักหน้าหงิกๆ เป็นเชิงว่าอยากรู้ ไม่สิ อยากรู้สุดๆ เลยต่างหาก
"อยากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เฟรินเอ่ยออกมา เรย์มองหญิงสาวก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาบางๆ เล็กน้อย นัยน์ตาสีเงินยังคงความเศร้าอยู่
"...เธอยังไงล่ะ เฟลล์...ไม่สิ! เฟลิโอน่า เกรเดเวล" สิ้นคำพูดของเรย์นัยน์ตาสีน้ำตาลก็เบิกตากว้าง
"อย่า...โก...หก...กัน...สิ" เฟรินเอ่ยเสียงสั่น หากแต่นัยน์ตาสีเงินของชายหนุ่มกับเป็นประกายจริงจัง จนยากที่จะเชื่อว่าเขาโกหก
"ฉันพูดจริง" เรย์ยืนยันคำเดิม นัยน์ตาสีเงินเป็นประกายจริงจัง จนทำให้หญิงสาวต้องเสหน้าหันไปมองทางอื่น
เรย์จับใบหน้างามให้หันมาสบตากับเขา นัยน์ตาสองคู่ประสานกัน คู่หนึ่งจริงจัง ส่วนอีกคู่สั่นไหว
"ฉันรักเธอเฟลิโอน่า เกรเดเวล" เรย์เอ่ยก่อนที่ใบหน้าคมจะโน้มเข้ามาใกล้อีกฝ่ายจนลมหายใจของชายหนุ่มปะทะเข้ากับใบหน้างาม
เปลือกตาบางค่อยๆปิดลงเพื่อรอรับสัมผัสจากชายหนุ่ม...
พลั้น...คำพูดของใครบางคนลอยขึ้นมาในหัวของหญิงสาว
"รัก..."
"รักมาก..."
"รักมากที่สุด..."
คาโล!!!!!!
นัยน์ตาคู่งามเบิกกว้างก่อนจะผลักชายหนุ่มและวิ่งหนีไป...
"โธ่เว้ย!!!!" ชายหนุ่มสบถอย่างหงุดหงิด นี่เขาทำอะไรลงไป...ทั้งๆที่เธอไม่ได้รักเขา...แต่เขากลับรักเธอมากเหลือเกิน...
**************************
เฟรินวิ่งออกมาจากห้องของชายหนุ่มด้วยคราบน้ำตา...เธอยังรักเขาอยู่...แต่เขาไม่ได้รักเธอ แต่เธอก็ยังรักเขา...
อีกสักกี่ครั้งที่เธอต้องเจ็บปวดเพราะเขา...
แต่จะโทษใครได้....
ก็ในเมื่อเลือกที่จะรัก...
ก็ต้องเจ็บเพราะรัก...
แต่หากเลือกที่จะรักแล้ว...ก็จะขอรักต่อไป...
แม้ตัวเองจะต้องเจ็บก็ตาม....
************************************************
จบแล้วววววววววววววววววววววว
เหลืออีกตอนเดียวเท่านั้น>O<
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ
Linea-Lucifer
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น