คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 แรกเริ่มความวุ่นวาย
ห้าปีผ่านไป ตระกูลเกรย์เซีย ดีชาร์เวิร์ดได้มีผู้ปกครองคนใหม่นามว่า เลดี้ มายา คุณหนูแสนเย็นชาอันเป็นทื่ลือชื่อในกรุงปารีส ลอนดอล และตามข่าวหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ทั่วไป
“งี่เง่าชัดมัด” เสียงหวานใสดังขึ้นหลังจากอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับยามเช้าจบลงและขว้างทิ้งปลิวติดกำแพงบ้านจนกรอบรูปของโมนาลิซ่าจนลงมา
“กิริยามารยาทไม่งามนะขอรับคุณหนู” เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นจากด้านหลังดวงตาสีนิลส่งสายตาดุๆถลึงมองคุณหนูเย็นชา
“ช่างมันสิจะงามหรือไม่งามก็ไม่เกี่ยวกับนาย พ่อบ้าน วูฟ เอลริค” เสียงหวานจงใจกระแทกน้ำเสียงอย่างหงุดหงิด
“งั้นริมฝีปากสวยๆของคุณหนูอยากถูกลงโทษสินะขอรับ”
“บ้า” เด็กสาวที่เป็นคุณหนูของบ้านหันมาแหวใส่ก่อนจะลุกจากชุดน้ำชาในห้องนอนอันสวยหรูไปยืนที่ม่านกันฉากให้เหล่าเมดเปลี่ยนชุดเสื้อผ้าให้
เด็กสาวใส่ชุดนักเรียนพร้อมกับหยิบดาบคาตานาอาวุธคู่กายเดินออกจากม่านกันฉาก เรือนผมสีน้ำเงินมัดรวบเป็นหางม้ายาวผูกโบสีขาว ทำให้ได้อารมณ์ความเป็นซามูราสาวของคุณหนูเย็นชา
“จะไปเรียนแล้วสินะขอรับ หลังจากคุณหนูได้ก่อเรื่องวุ่นวาย”
“.............................” คุณหนูเย็นชานิ่งเงียบสายตาอันคมกริบจ้องมองพ่อบ้านคู่กายก่อนที่จะต่อยเข้าที่ท้องพ่อบ้านอย่างแรงจนพ่อบ้านวูฟลงไปทรุดกับพื้น
“คุณหนู........” พ่อบ้านวูฟจุกจนพูดไม่ออกได้แต่นั่งกุมท้องปล่อยให้คุณหนูที่อยู่ภายใต้การดูแลเดินออกไปโดยที่มีพ่อบ้านไนท์ยิ้มส่งกำลังใจมาให้
“อาทิตย์นี้ครั้งที่เท่าไรที่นายเจอคุณหนูต่อย” พ่อบ้านไนท์ถามก่อนจะปิดประตูห้องและเดินส่งคุณหนูไปขึ้นรถ โดยมีคนขับรถรออยู่นานแล้ว
“นั้นสินะ อาทิตย์ครั้งที่เท่าไรแล้วที่คุณหนูถูก....หึๆๆๆ” พ่อบ้านวูฟยิ้มให้กับความคิดของตัวเอง และเดินออกจากห้องเพื่อเตรียมไปเรียนนระดับชั้นมหาลัยของตนเองเช่นกัน
ณ . โรงเรียนเซนต์มิราเคล
เมื่อรถหยุดจอดที่หน้าประตูโรงเรียน มายาเปิดประตูรถก้าวเท้าเดินออกไปเองโดยไม่ต้องรอให้คนขับรถมาเปิดประตูให้ เด็กสาวไม่ยิ้ม ไม่พูดอะไรกับคนขับรถเดินเข้าโรงเรียนไปยังโต๊ะเหล่าพริ้นเซส ที่นั่งรวมกันที่โต๊ะน้ำชาข้างตึกเรียนที่มี ชาชา แคล์ร ไอริส เรน่า เรย์ฟราย และสุดท้าย นาซิสเทีย ที่รออยู่นานพอสมควรกำลังจิบชาพูดคุยกันอย่างสนุก
“อรุณสวัสมายา” ชาชาเด็กสาวผมสีเงิน ดวงตาสีเทารูปร่างบอบบางน่าทะนุถนอม หันมาทักมายาที่นั่งลงข้างๆแคล์ร
“อรุณสวัสทุกคน” มายาทักทายกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งสายตาจ้องมองชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังเดินผ่านด้วยสายตาเย็นชา คนที่เดินผ่านเธอไปนั้นมันพ่อบ้านของเธอ วูฟ เอลริคที่กำลังเดินอยู่กับ แอนนา เอนเทีย สาวสวยประจำมหาลัยเซนต์มิราเคล
“ยัยนั้นมาทำอะไรที่นี้” เรน่าซึ่งเป็นฝาแฝดคนพี่ของเรย์ฟรายที่เป็นฝาแฝดคนน้องพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้แอนนา
“เรน่าอย่าไปสนใจสิ ขนาดคุณหนูเห็นพ่อบ้านคนเก่งของตัวเองยังไม่พูดอะไรเลย” เรย์ฟรายกระเซ้าแหย่มายาเล่นหากแต่สีหน้าของมายาเรียบเฉยราวกับสิ่งที่ได้ยินแค่ลมผ่าน
“นี่ๆอย่าพูดอย่างนั้สิเดี๋ยวมายเอาคาตานะไล่ฟันพวกเราทำไง” ไอรีสปรามสองแฝดพลางจิบชา
“ค่าไม่แกล้งแล้วก็ได้”สองแฝดทำเสียงสำนึกผิดหากแต่ใบหน้ายิ้มยั่วคนเย็นชาเพียงหนึ่งเดียวในกลุ่ม
“ทุกคนมีภารกิจใหม่เข้ามา” แคลร์พูดขึ้นหลังจากนั่งเงียบเล่นน็ตบุ๊คอยู่นานพอสมควร ทำให้ทุกคนเริ่มตั้งใจฟังภารกิจใหม่
“พวกเราต้องปลอมตัวไปสืบหาข้อมูลคดีฆาตกรรมแถวโรงพยาบาลK” แคลร์พูดพร้อมแจกเอกสารงานของแต่ละคนให้อย่างใจเย็น
“ก็ดีฉันขอตัวก่อนมีธุระ” มายาลุกขึ้นจากโต๊ะโดยไม่สนใจใครอีกมุ่งไปยังสวนหลังโรงเรียนสถานที่พิเศษสำหรับเธอ
ความคิดเห็น