ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : EP.2
ลับมาแบ้วว หลัาที่ห่าหายไป ิิ านเยอะมา ลับมาลเเล้วน้าั้บ ไปอ่านัลเย้ยยยยย ุิุิ! >///<
------------------------------ พอเบสเินออมาาหอเบส็ินู่นินี่ไปเรื่อยเปื่อย เบสพึมพำับัวเอว่า 'ทำไมเรา้อิมา้วยนะ'
เบสสลัวามิบ้าๆนี่ออไปาหัวแล้วเบส็เิน่อไป เบสเินไปไ้ัพัเบส็รู้สึหิวน้ำึ้นมาแล้วฝั่ร
้าม็เป็นร้าน้าพอี เบสเินไปฝั่ร้าม้วยวามรีบเพราะลัวรถะนแ่ะที่เบสำลั้ามไป็มีรถัน
หนึ่วิ่มา้วยวามเร็วแล้วานั้น็เิเสียั 'โรมมมม!!!' รถที่ับมานเ้าับร่าบาอย่ารุนแร นที่
อยู่ในรถับรถทันทีแล้วเา็รีบเปิประูวิ่ออมาูนที่โนนว่าเป็นอย่าไร "ุรับๆ เป็นอะไรมาไหมรับ"
เมส์ [Skizz Tv] ถามร่าบาที่นอนนิ่อยู่พร้อมับพลิร่าบาึ้นมา เมส์ัไปทันทีเพราะนที่เาน็ือเบส
เมส์รีบพาเบสึ้นรถแล้วับรถไปโรพยาบาลทันที เมส์ลุ้มใและหนัใเป็นอย่ามา
------------พอเวลาผ่านไป------------
พอเมส์ับรถถึโรพยาบาลพยาบาล็รีบมารับัวเบสไป พยาบาลรีบพาเบสไปห้อุเินทันที เมส์รออยู่้านอ
อย่าระวนระวายเาเินไปเินมาอย่าไม่หยุอยู่หลายรอบ เาิว่าะทำยัไีและทันในั้นเา็ิออ
เมส์รีบหยิบโทรศัพท์ึ้นมาแล้วโทารหาเอทันที {ฮาโหล!ว่าไเมส์ มีไร} "เอ!!เบสโนรถนว่ะอนนี่อยู่โรพยาบาล"
{ห้ะ!!!!เออๆเี๋ยวูรีบไปเี๋ยวนี้แหละ} แล้วเอ็ัสายไปทันที
[Aek Narrative]
โรพยาบาลแมวอะไร็ไม่รู้(ำ!!!ท่ๆ)
พอผมถึโรพยาบาลผม็รีบิ่รไปห้อุเินทันทีผมระวนระวายอย่าะนเป็นบ้า
ผมเป็นห่วเบสมาลัวว่าเบสะเป็นอะไรไป ผมเินมาถึผม็เห็นเมส์นั่อยู่หน้าห้อผมเลยถามเมส์
"เบสเป็นไบ้าเมส์"
"ยัไม่รู้เลยว่ะ หมอยัไม่ออมาเลย" เมส์มันอบผม้วยสีหน้าท่าทาที่ไม่ีนั อนนี้ผมรู้สึเป็นห่วเบส
มาว่าเิมอี 'ถ้าผมาเบสไป ผมะอยู่ไ้หรือเปล่า็ไม่รู้' ัพัหมอ็เินออมาาห้อุเิน ผมรีบลุึ้น
ทันทีแล้ว็ถามหมอถึอาารอเบส "เบสเป็นยัไบ้ารับหมอ" ผมถามหมออย่าร้อนใ หมอยิ้มให้ผมนินึแล้วบอว่า
"นไ้ปลอภัยแล้วรับ อีไม่นาน็ะฟื้นล่ะรับ" หมออบำถามอผมแล้ว็เินออไป
ห้อพัผู้ป่วย ^_^
พอพยาบาลย้ายเบสมาพัที่ห้อพันป่วยแล้วผม็นั่เฝ้าเบสไม่ห่าส่วนเมส์มัน็อัวลับบ้านไปะ่อน ผมนึึ้นไ้ว่า
้อโทรบอิวเพราะิวมันเป็นน้ออเบส ผมหยิบโทรศัพท์ึ้นมาพร้อมับเบอร์อิวทันที
"ฮาโหลิว"
{รับ ว่าไรับพี่เอ} ิวอบ้วยน้ำเสียร่าเริ
"เบสโนรถน" ผมบอิว้วยน้ำเสียที่ไม่่อยีนั
{ห้ะะะ!!!!!!!!แล้วพี่เบสเป็นไบ้ารับ พี่เบสเ็บมาไหม พี่เบสเป็นอะไรหรือเปล่ารับ} ิวะโนพร้อมับยิำถามรัวๆ
"อนนี้เบสปลอภัยแล้ว ไม่เป็นอะไรแล้วิว ใเย็นๆ" ผมอบพร้อมับปลอบิวมันไป้วย มันะโนนหูผมเือบเเ
{รับๆ ฝาูแลพี่เบส้วยนะรับเี๋ยวพรุ่นี้ผมไปเยี่ยม เเ่นี้นะรับ บายรับ} ิวพูแล้ว็ัสายไปในทันที
ะนี้เวลา 20:50 น.
อาบน้ำแ่ัวทำอะไรทุอย่าเสร็หมเเล้วผม็มานั่เฝ้าเบสเหมือนเิม ผมยับเ้าไปใล้มันแล้วผม็เอามือปัผมที่
ปิหน้าผาเบสึ้น "ูแบบนี้มึ็น่ารัีนะเบส" ผมยิ้มและพึมพำับัวเอเบาๆ ผมสีมพูเเสนหวานอเบส
หน้าและผิวที่าวเนียนอเบส ัวนุ่มอเบส ผมไ้สัมผัสแล้วมันทำให้ผมเิอาารหวั่นไหวแปลๆอ
ผมรีบสลัวามิบ้าๆนี่ออาหัวเพราะนที่ผมิ้วยเป็นเพื่อนรัอผม ถ้ามันรู้ว่าผมิแบบนี้มันะรู้สึยัไนะ?
ผมส่ายหัวเบาๆแล้วผม็เินไปที่โฟาเพื่อไปนอน ผมหันไปหาเบสอีรั้แล้วบอับเบสว่า "ฝันีนะรับเบส"
พอผมพูเสร็ผม็ล้มัวลนอนที่โฟา แล้วผม็................... "รอฟี้ รอฟี้ รอฟี้ รอฟี้ "
------------------------------
บไปแย้วอีหนึ่อน นี่็ EP.2 แย้ว ีไม่ียัไ็อมเม้นท์ไว้ไ้เลยน้า้า ็...พึ่หัแ่อ่ะ่ะ มันอาะไม่ีเท่าไหร่แ่็อ่านัล้วยน้ะั้บ อบุนั้บที่อ่าน ^__^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น