ตัวร้ายในนิยายคือแฟนเก่าผมเอง #พ่อจะตบให้ควํ่า [Omegaverse] [Beta × Enigma] - นิยาย ตัวร้ายในนิยายคือแฟนเก่าผมเอง #พ่อจะตบให้ควํ่า [Omegaverse] [Beta × Enigma] : Dek-D.com - Writer
×

    ตัวร้ายในนิยายคือแฟนเก่าผมเอง #พ่อจะตบให้ควํ่า [Omegaverse] [Beta × Enigma]

    'ชุน' เป็นเพียงตัวประกอบในนิยาย เขาถูกแฟนที่คบกันมา 4 ปีอย่างตัวร้ายบอกเลิกด้วยเหตุผล "ฉันหมดรักเธอแล้ว" เนี่ยนะ! อย่าพูดมันออกมาทั้งที่สายตากับน้ำเสียงมันไม่ให้สิ! ไหนจะคุณนายเอกที่ขยันสร้างซีนนี้อีก

    ผู้เข้าชมรวม

    336

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    17

    ผู้เข้าชมรวม


    336

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    24
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ก.ค. 67 / 03:27 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    ตัวร้ายในนิยายคือแฟนเก่าผมเอง

    #พ่อจะตบให้ควํ่า

    [Omegaverse]

    [Beta × Enigma]


    ...


           'ชุน' พึ่งรู้ว่าตนเองเป็นเพียง 'ตัวประกอบ' ในนิยายBL เรื่องหนึ่ง

           ในอดีตเขาถูกแฟนที่คบหากันมา 4 ปี บอกเลิก! มิหนำซ้ำมารู้ว่าอีกฝ่ายคือ 'ตัวร้าย' มาเฟียพ่อค้าอาวุธรายใหญ่!

           ในตอนนั้นจำได้ว่าเขาทั้งโกรธทั้งเสียใจ น้อยใจและผิดหวังในตัวอีกฝ่ายที่มาหลอกให้รัก พอมาอ่านดูแล้วแถบไม่ต่างจากฉากละครนํ้าเน่าเรื่องหนึ่งที่พระเอกพยายามผลักไสนางเอกให้ออกห่างเพื่อปกป้องอีกฝ่ายแม้จะถูกเข้าใจผิดก็ตาม!

           และใช่! เพราะตัวร้ายก็ทำแบบนั้นเหมือนกัน! อีกฝ่ายคงคิดว่าหากออกไปจากชีวิตของชุนแล้วจะทำให้เขาปลอดภัย แต่นั้นกลับเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต!

           แทนที่จะปกป้องคนรักได้ ตัวประกอบอย่างชุนกลับถูกฆ่าตาย! เป็นตัวละครผู้สร้างปมความแค้นผลักดันตัวร้ายให้กลายเป็นคนโหดเหี้ยมและบ้าคลั่ง!

           นั่นคงเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวในนิยาย 'ใต้เงามังกร' 

           ยิ่งอ่านก็ยิ่งหัวเสีย! ทำไมตอนนั้นเขาถึงมองไม่ออกกันกับเหตุผลฟังไม่ขึ้นอย่าง 

           "ฉันหมดรักเธอแล้ว" เนี่ยนะ!

           อย่าพูดมันออกมาทั้งที่สายตากับน้ำเสียงมันไม่ให้สิ!

           แล้วอีกอย่างนะ! อันนี้รับไม่ได้ที่สุดเลย! คือจะมาบอกเลิกหลังจากที่เราพึ่งฟัดกันจมเตียงไม่ได้!!

           พ่อมันล่อเขาไม่ได้พักตั้ง 3 วัน 3 คืน!! เอวก็เคล็ด! ตัวก็ชํ้า! แถมต้องมารับบทคนน้อยใจหอบผ้าวิ่งร้องไห้ออกจากห้อง!!

           ชุนถอนหายใจ ในเมื่อเขาย้อนเวลากลับมาหลังถูกบอกเลิกเพียงสองวัน ถ้างั้นก็เล่นบททวงคืนแม่ง! เอาให้ตัวร้ายยอมหลุดมาดเย็นชากลับมาเป็นหมาแสนเชื่องให้ได้!

           ดูซิจะปากแข็งได้นานแค่ไหน 


    ...

    "เธอไม่ควรมาที่นี่"

    "หืม? นี่กาสิโนนะครับ ทำไมผมจะเข้ามาไม่ได้ อีกอย่าง...คุณมีสิทธิ์อะไรมาห้ามผม"

    "กึก..."

           อ้าว ๆ หลุดแล้วนะคุณอดีตแฟน เก็บอาการหน่อยสิ เดี๋ยวผมก็รู้หรอกว่าคุณยังรักและเป็นห่วงอยู่น่ะ

           แต่ว่า...ได้แกล้งอีกฝ่ายแบบนี้ก็สนุกเหมือนกันแหะ ดูหน้าหล่อ ๆ ที่ทำท่าไปไม่เป็นพูดไม่ออกนี่สิ มีกัดปากขมวดคิ้วด้วย น่ารักอ่ะ!


           ภารกิจที่หนึ่ง! 'สารภาพและสำนักผิด'

           --> ทำให้อดีตแฟนตัวร้ายคนนี้หลุดมาดสารภาพรักออกมาอย่างหมดเปลือก! เอาให้สำนักผิดว่าไม่ควรปกป้องเขาด้วยการบอกเลิก!

           แต่จะว่าไป...


    ...

    "อ่ะ! ขะ-ขอโทษนะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ ฮึก..."

    "ผมแค่เห็นว่าคุณชุนยืนอยู่คนเดียวเลยจะเอาน้ำมาให้..."

           คุณนายเอกคนนี้...ขยันสร้างซีนจริง ๆ โดยเฉพาะในที่ที่มีเหล่าพระเอก ตัวร้าย และพระรองอยู่ ยิ่งคนเยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งเป็นจุดสนใจได้ง่าย

           ในอดีตชุนตายไปก่อนจึงไม่รู้จักตัวละครนายเอกคนนี้ พอย้อนกลับมาอีกครั้งเรื่องราวก็เปลี่ยนไปนิดหน่อย

           แถม...คุณนายเอกก็ดูจะพยายามทำให้เขากลายเป็นตัวร้ายเสียเหลือเกิน...

           อยากรับบทผู้ถูกกระทำว่างั้น? แต่โทษทีนะ พอดีบทนี้เขาจองอ่ะ 

    "อึก..."

           ชุนยกมือกุมขมับ ก่อนแสร้งเดินโซเซถอยหลัง เขาใช้มืออีกข้างคํ้าโต๊ะไว้ ท่าทางจะเป็นลมล้มพับของเขาทำให้คุณนายเอกตกใจไม่น้อย

           และเป็นอย่างที่คิด ตัวร้ายรีบเข้ามาประคองไว้อย่างตื่นตระหนก ชุนดันอีกฝ่ายออก ทำราวกับไม่อยากให้อดีตคนรักแตะต้องตัว ก่อนเดินช้า ๆ ไปหาคุณนายเอกที่ยังนั่งร้องไห้อยู่บนพื้น ข้างกันมีแก้วน้ำส้มที่ตกแตกซึ่งบางส่วนบาดมือเล็กจนเลือดซิบ

           เขานั่งลง ประคองมืออีกฝ่ายขึ้น 

    "ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ผมเผลอปัดแก้ว พอดีผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย เลยตกใจที่จู่ ๆ คุณก็พุ่งเข้ามา" 

           ชุนมองตาคนตัวเล็ก เขาทำหน้าราวรู้สึกผิดก่อนขยับเข้าไปกระซิบข้างหูให้ได้ยินกันแค่สองคน 

    "เล่นแบบนี้...ไม่ฉลาดเลยนะ"

    ...

    #พ่อจะตบให้ควํ่า


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น