คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Zentius Vartin
Application
Warmueller
"ช่วยด้วยครับ...หัวแตกแล้ว..ผมกำลังจะตายแล้ว..ขอผมหาสา- ภรรยาก่อนได้ไหม?"
(อันที่จริงแค่เดินชนประตู...แถมยังชนเบาๆ ด้วย...)
บทตัวละคร :: พระเอกคนที่ 3
(ที่จริงจะบอกว่าอะไรก็ได้ที่ไรท์เตอร์เห็นควรเลยค่ะ...ถ้าจะให้ย้ายกลุ่มก็บอกได้นะคะ)
ชื่อ - นามสกุล // ชื่อเล่น :: เซนติอัส วาร์ติน (Zentius Vartin) // ติอัส (Zen, Tius)
อายุ :: 19 ปี
เพศ :: ชาย
ชนิดพลังของสัตว์ที่ได้ :: งู (ตรวจจับรังสีความร้อนจากร่างกายสิ่งมีชีวิตได้, มีพิษ(?), จับแรงสั่นสะเทือนของเวลามีคนเดินผ่านได้)
ลักษณะทางกายภาพ :: เด็กหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งสมวัยตนเองแถมใบหน้าหล่อมาก ผิวขาวอมนียนเสียจนหลายคนอิจฉา รับกับเรือนผมสีบลอนด์สว่างสดใสและดวงตาเรียวประกายสีฟ้าคล้ายกับน้ำทะเล ใบหน้ามักนิ่งตลอดไม่ค่อยยิ้ม แต่ยิ้มทีทำโลกสวยเลย หุ่นจัดว่าดีมาก..มีกล้าม และซิคแพ็คพอประมาณไม่ถึงสาย K แก้มขวามีเกล็ดงูอยู่...และนัตย์ตาเขาคล้ายงูนิดๆ
น้ำหนัก/ส่วนสูง :: 184/71
ลักษณะนิสัย :: ดูจากภายนอก(ใบหน้า)นั้นติอัสควรเป็นเด็กหนุ่มผู้เพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง เงียบขรึม มีสาระ ฉลาด รอบคอบ ใจเย็น น่านับถือ เชื่อถือได้ เหมาะสมกับตำแหน่งประธานนักเรียนในอุดมการณ์ของคนส่วนมากพอสมควร
แต่ถ้ารู้ตัวจริงของหมอนี้เราทุกคนแทบอุทานว่า 'ขุ่นพระ(?) หมอนี้มันแค่คนบ้าเท่านั้นเอง!'
เพราะสิ่งที่กล่าวมาข้างต้นนั้นไม่มีแม้แต่น้อยติอัสไม่ใช่คนที่เพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง แถมยังแทบจะเรียกว่านอกจากหน้าตาแล้วแทบไม่มีอะไรน่ามองเลย เป็นคนที่กวนประสาท เกรียน พูดมากจนถึงมากที่สุด สามารถออกจากประเด็นหลักได้ตลอดเวลา...สมมติถ้าถามเรื่องการบ้านกับติอัสเขาอาจจะพาคุณจบลงเรื่องดาวอังคารได้ แถมยังพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะใช้คำผิด คำที่ออกเสียงใกล้ๆ กันจะชอบเอามาใช้ผิดเวลาแถมบางครั้งลืมสระไปเสียสนิท บางครั้งพูดแบบความหมายเปลี่ยนไปทันที พูดจาไม่ค่อยมีสาระอะไรมาก(หรือหาสาระไม่ได้) เพราะเป็นคนที่กวนประสาททำให้เวลาถามเรื่องหนึ่งสามารถตอบอีกเรื่องได้และไม่รู้ว่าสาเหตุมาจากอะไรทำให้เป็นคนที่ซุ่มซ่ามพอสมควร ชอบสะดุ้งสายรองเท้าไม่ก็ชายกางเกงของตนเองจนล้มบ่อยๆ แถมเวลาล้มมักหน้าทิ่มลงพื้นอย่างสวยงาม(ในความคิดที่พี่แกนะ..)แต่ว่าเพราะความหน้าด้านทำให้ลุกขึ้นมาเก๊กหล่อได้อีก
เป็นคนที่ขี้เก๊กมาก แต่ว่าชอบเก๊กเฉพาะตอนอยู่ต่อหน้าคนไม่รู้จัก(ส่วนคนรู้จักเห็นคือบ้าบอ) จนหลายๆ คนสงสัยว่าเหมือนนี้ไม่เหมื่อยหน้าบ้างรึไงที่เก๊กขรึมอยู่ได้ทั้งที่นิสัยบ้าบอ เกรียนแตกแบบนี้ เป็นคนที่มั่นใจในหนังหน้าตนเองมากจนกับขนาดชมตัวเองได้เวลาอยู่หน้ากระจกห้องน้ำชาย แถมยังมีลีลาประหนึ่งดาราฮอลลีวู้ดต่ออีก...แน่นอนเพื่อนที่มาด้วยแทบวิ่งไปตบเกรียน ใบหน้าเขาดูเหมือนเป็นคนที่ฉลาดมาก...และแน่นอนคุณเดาถูกแล้ว เพราะติอัสโคตรฉลาดเลยต่างหาก แต่ดันแกล้งให้ตัวเองโง่แบบสุดๆ จนทำเอาหลายๆ คนแทบอยากจับฝังไปซะให้รู้แล้วรู้รอด เป็นคนที่รอบคอบพอสมควร
เห็นหน้าเหมือนใจเย็น แต่จริงๆ เป็นคนที่ใจร้อนระดับหนึ่ง แต่ไม่มากถึงขนาดวิ่งไปบู๊กับนักเลง และพี่แกทันเล่ห์เหลี่ยมคนอื่นทุกเรื่อง...แต่ดันเนียนว่าตัวเองไม่ทัน ฟันธงได้ว่าถ้าคุณหลอกอะไรหมอนี้...ติอัสไม่หลงเชื่อจริงๆ แต่แอ๊บเนียนว่าหลงเชื่อต่างหาก แต่ดันเป็นคนที่ไวเยอะเกินไปทำให้เวลารู้ว่าโดนลวนลาม(?)เขามักจะแหว่งเท้างามๆ เข้าเบ้าหน้าทันทีก่อนสวดยับแบบสามวันไม่จบ เป็นคนที่ไหลไปตามสถานการณ์ประหนึ่งปลาไหล ไหลๆ เรื่อยๆ
เวลาอยู่กับคนรู้จักมักจะแอคติ้งโอเวอร์ตลอดปี เจ็บนิดๆ ทำยังกับเป็นเรื่องคอขาดปาดตาย เช่น มือโดนหนามตำยังแอคติ้งเหมือนกำลังจะตายเพ้อหาแม่น้ำสติกซ์ กระดาษบาดมือยังทำแอคติ้งยังกับโดนตัดแขนทิ้ง เดินตกบันไดหนึ่งขั้นทำเหมือนตกมาจากตกสามชั้นทำเอาเพื่อนแทบกระทืบซ้ำเพื่อสงเคราะห์ให้ เป็นคนที่ใจกล้ามากสามารถเผชิญหน้ากับผีหรืออะไรที่คนส่วนใหญ่กลัวได้ แต่ดันกลัวไส้เดือน(?)เจอที่หลุดสาวแตก(กรี๊ด!)พร้อมกระโดดกอดคนข้างๆ ทันที...เป็นคนที่ขี้งกระดับหนึ่ง อย่าพูดเรื่องเงินๆ ทองๆ ต่อหน้าหมอนี้เด็ดขาดไม่งั้นมีแววว่าจะได้ฟังเรื่องหลุดโลกจากพี่แกได้ เป็นคนที่ชอบปล่อยมุกสิบแปดออกมาบ่อยๆ แถมยังเป็นมุกที่ชวนให้ขนลุกบ่อยๆ
ชอบเก๊กหล่อบ่อยๆ เช่นเดินไปไหนมาไหนมักเก๊กประหนึ่งอยู่บนเวทีปารีสแฟชั่นวีค แต่ว่าพอเดินได้ไม่ถึงห้าเมตรกลับเหยียบสายรองเท้าตัวเองหน้าทิ่มพื้น และผลจากความหน้าด้านทำให้สามารถลุกขึ้นมาเก๊กต่อประหนึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นคนที่มีจิตนาการสูงมาก(มโนเก่ง ฟฟ) ทุกครั้งที่พี่แกสะดุดสายรองเท้านั้นมักจะมโนว่ามีหนุ่มหล่อ(?)ดั่งเจ้าชายในนิทานมารับเอาไว้ แน่นอนว่ามันชีวิตจริงไม่ใช่ละครอย่างที่ว่าทำให้ทุกครั้งที่ล้มมักจะหน้าทิ่มพื้นตลอด หลงตัวเองมากๆ จนบางครั้งเวลาคนมาจีบทำให้ติอัสสะบัดบ๊อบใส่ คนหน้าตาประหนึ่งเทพบุตรอย่างเขาต้องได้กับหนุ่มหล่อเท่านั้น(?) แต่เวลาหนุ่มหล่อเข้าหาไม่จำเป็นต้องจีบเพราะติอัสพร้อมให้ท่า เอ้ย! พร้อมที่จะคุยด้วย
และด้วยนิสัยที่บ้าบอทำให้บางครั้งมักใส่เสื้อผิดด้าน และด้วยความด้านมาทำให้พี่แกถอดกลางห้องเพื่อเปลี่ยนเลยก็มี เลยเอาคนจ้องอย่างพิศวารเพราะรูปร่างดี แน่นอนแค่จ้องแค่นั้นไม่ทำให้ติอัสรู้สึกอะไรหรอก บางครั้งพี่แกแถมท้ายด้วยยิ้มให้ ห่วงผิวตัวเองแต่ดันไม่รักสะอาด ภายในห้องของเขาเต็มไปด้วยหนังสือ(การ์ตูน)จำนวนมากมีตั้งแต่เด็กอ่านยัดสิบแปดบวก แถมว่างแบบไม่สงสารตัวเองที่ต้องจูบพื้นเพราะมันทุกวันแม้แต่น้อย เป็นคนที่ชื่นชอบการ์ตูนและนิยายเข้าเส้นเลือดบางครั้งพี่แกมโนว่าตัวเองไปสิง(?)ร่างนางเอกบ่อยๆ (เอ็งน่ะ พระเอก)
คำนิยามสั้นๆ :: แอคติ้งหลุดโลกเรทสิบแปด
ลักษณะการพูดจา :: น้ำเสียงของติอัสจะฟังดูเรียบๆ นุ่มๆ น่าฟังมากพอสมควร แต่ว่าคำพูดมักจะพูดแบบผิดๆ ถูกๆ แถมบางครั้งไปคนละเรื่องกับคนอื่นๆ เลย เวลาพูดกับเพื่อนๆ จะแทนตัวเองว่า ผม แทนคนๆ นั้นด้วยชื่อ เวลาพูดกับคนเพิ่งรู้จักหรือไม่สนิทจะแทนตัวเองว่า ผม เช่นกันแต่แทนคนๆ นั้นว่า คุณ ส่วนเวลาที่เข้าโหมดบ้าบอ(แอคติ้งโอเวอร์)พี่แกจะแทนตัวเองว่า เค้า/ติอัส ทันที (แทนคนอื่นด้วยชื่อเหมือนเดิม) และมีคำลงท้ายตลอด
โหมดปกติ(สุด) :: จำลองสถานการณ์
"เฮ้ย ติอัสการบ้านเสร็จยัง"
"การบ้านวันนี้ยังไม่เสร็จ....ผมว่าผมไปจะที่ห้องพักอาจารย์....(และอีกยาวแถมออกนอกเรื่องด้วย)--"
"หุบปากไปเลยฉันถามเรื่องการบ้านอย่าพาฉันไปถึงเรื่องใต้สะดือสิฟระ!!"
"อย่ามองผมแบบนั้นสิเดี๋ยวผมก็ท้องหรอก"
"แกเป็นปลากัดรึไง"
"ถ้าจะมองขนาดนี้เข้ามากดผมเลยดีกว่าครับ..."
"เดี๋ยว!!"
โหมดใช้คำผิด :: จำลองสถานการณ์
"ถ้าฉันจูบนายจะว่าอะไรไหม?"
"อยากครับ"
"หา!?"
"หืม?"
อันที่จริงจะพูดว่า อย่าครับ แต่ดันพูดผิด ความหมายเลยเปลี่ยน
โหมดใช้คำผิด 2 :: จำลองสถานการณ์
"นายเห็นของที่ฉันวางไว้นี้รึเปล่า?"
"หดไปแล้วครับ" (ที่จริงจะพูดว่าหายไปแล้วครับ)
"เดี๋ยว..อะไรหด"
"อะไรครับ" ถามพร้อมกดลงมอง....ตนเองก่อนทำหน้างงต่อ...ยังไม่รู้ว่าตัวเองพูดผิด
โหมดแอคติ่งโวเวอร์ :: จำลองสถานการณ์
"โอ้ย!!"
"เป็นอะไรน่ะ!"
"ช่วยด้วยครับ ติอัสบาดเจ็บ! แง รู้สึกหนาวๆ เค้าใกล้ตายแล้วใช่ไหม ช่วยด้วย ตอนนี้เห็นแม่น้ำสติกซ์แล้ว ติอัสยังไม่อยากตาย ยังหาสามี โอ๊ะ ภรรยาไม่ได้เลย แง!" บอกพร้อมกอดตัวเองสั่นๆ แล้วนอนดิ้นกับพื้นทำให้เพื่อนทำหน้าเอือมๆ ก่อนโวยวายต่อ
"โอ้ย! แค่กระดาษบาดอย่างโอเวอร์สิว่ะ!!"
หอพักที่อาศัย :: หอชาโดว์
ค่าความปกติของตัวละคร :: 'ความปกติอยู่ไหน...' เขาคนนี้แทบหาความปกติมิได้ ดูบ้าบอคอแตกจนเกิดคิดว่าหมอนี้มันมีชีวิตรอดมาทุกวันนี้โดยไม่โดนกระทืบได้ยังไง
รู้สึกยังไงกับฝ่ายฝ่ายบิชาร์ท ? "อ่า..พวกเขาเหรอครับ ไม่รู้สิ แต่ผมว่ามันน่าสนุกดีนะครับ...ว่าแต่มีคนเป็นดิลโด้ไหมครับ เนี่ย" (แผ่นกระดาษ :: ใจเย็นลูกแม่(?)อย่าเพิ่งสิบแปดตอนนี้)
รู้สึกยังไงกับนายเอกของเรา ? :: "เอ๊ะ ยังไงเหรอ ถามว่าผมมีอารมณ์ด้วยรึเปล่างั้นเหรอ ว่าแต่เขาคือใคร" //ความบ้าระดับเกินเยียวยา
อยากคู่กับคนแบบไหน :: "หล่อ รวยประหนึ่งเจ้าชายใจฝัน มีเงินให้ผมใช้...และไม่เล่น SM นะครับ ผมกลัวเจ็บ แล้วก็เวลา...เบาๆ ด้วยผมไม่เคยครับ" //เดี๋ยวๆ นี้พูดเรื่องอะไรทำไมรู้สึกว่ามันสิบแปดบวก
เพิ่มเติม ::
-ติอัสไม่เคยมีอะไรกันใครนะคะ พี่แกไม่ได้คิดอะไรค่ะ ยอมให้กอดอย่างเดียวนอกนั้นถ้าทำอย่างอื่นจะโดนแข่งงามๆ ฟาดหน้าเขาให้เพราะพี่แกไม่คิดจะให้ตัวเองโดนกดอยู่แล้ว แถมที่เห็นพูดแบบนั้นเพราะเป็นคนติดมุกสิบแปดบวก (ที่พูดออกมาเป็นมุกทั้งหมดค่ะ)
-เป็นเมะจริงๆ นะคะ ถึงดูแต๋วก็เถอะ
-ติอัสเป็นไบนะคะ ไม่ใช่เกย์ (แน่ใจ?) แค่เล่นมุกบ่อยๆ แถมบ้าบอไปนิดเท่านั้นเอง เลยออกมาเหมือนพี่แกกำลังหาสามีมากกว่าภรรยา
-จากแผ่นกระดาษ..ตอนแรกว่าจะปั่นเคะ(คนที่สาม)ค่ะ ไม่รู้ทำไมจู่ๆ นิสัยมันถึงไปคล้ายกับพระเอกคนที่สามได้เลยเปลี่ยน...แล้วก็ถ้าจะให้เปลี่ยนบทบอกได้เลยค่ะ
ความคิดเห็น