คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #54 : Q special #11 "HBD Hiroto Ayaka"
Q special #11 "HBD Hiroto Ayaka"
[ note by มาวว ♡ , 13 june 2020 ]
ฮอกวอตส์ยังไม่จบ ไว้มีโอกาสจะมาต่อนะคะ สำหรับคนที่ตาม The way i am และ mercy อยู่ มาววตอนนี้อยู่ในช่วงปวดตานะคะ ยังเขียนฟิคไม่ได้เลย TT
และสุดท้ายนี้ มานับถอยหลังเจ็ดวัน เข้าสู่วันเกิดของ ฮิโรโตะ อายากะ นะคะ
เจอกันวันที่
20 / 06 / 2020
กันค่า รักทุกคนนะคะ
ถือว่าเป็นของขวัญเล็กๆให้ทุกคนที่ติดตามน้องมาตลอดนะคะ
มารอเค้าท์ดาวน์รอรับของขวัญชิ้นนี้กันนะคะ อาจไม่ยิ่งใหญ่มาก แต่ทำด้วยใจจริงๆเลยค่ะ TT
[ note by มาวว ♡ , 20 june 2020 ]
HBD ฮิโรโตะ อายากะ ขอให้เธอเป็นที่รักของนักอ่าน ตลอดไป
วันนี้มาวมีของขวัญมาให้เป็นฟิคและคลิปสั้นๆที่ตัดสำหรับเรื่องbest part ค่ะ จิ้มลิ้งค์ด้านล่างได้เลย ถ้ากดคลิปยูทูปที่มาวแทรกไว้แล้วมันเล่นไม่ได้ ทุกคนกดที่ลิ้งค์ยูทูปเลยนะคะ!
"เท็ตสึยะ ดูนี่สิ เป็นโปรเจคของพวกแฟนคลับคิเสะคุงแหละ เจ๋งเนอะ!"
ตาสีทับทิมสวยเป็นประกายดูสดใสเหมือนทุกวัน แต่ยิ่งเป็นประกายมากขึ้นเมื่อเธอพูดถึงสิ่งที่ชอบ หน้าของเธอระบายรอยยิ้มกว้าง หันโทรศัพท์ของตัวเองให้เขาดู #KiseRyoutaHBD เนื่องในโอกาสอายุ 18 ปีของอดีตเพื่อนร่วมทีมสมัยม.ต้น ตัวเขาไม่ได่ตื่นเต้นอะไรมากมายหรอก แต่เธอตรงหน้าสิที่ดูตื่นเต้นเอามากๆ เผลอๆคงตื่นเต้นกว่าเจ้าของวันเกิดอีกล่ะมั้ง
"นี่ ฉันขอเห็นรีแอคชั่นอะไรจากนายหน่อยสิ พ่อเงาลวงตา"
"อายะจังแสดงออกแทนผมไปหมดแล้วนี่ครับ…"
เขาเถียงไม่ได้จริงจังอะไร สาวผมสีดำสนิทหันไปมุ่ยหน้า รู้สึกเอ็นดูจนต้องขยับมือขึ้นไปบีบแก้มของแฟนสาว ตอนนี้ทั้งเขา คุโรโกะ เท็ตสึยะ กำลังนั่งอยู่บนโซฟาข้างเธอ ฟังดูเหมือนอยู่สองต่อสอง แต่ความจริง แม่ของอีกฝ่ายกำลังทำข้าวเย็นอยู่ในครัวต่างหาก ท่องไว้ อย่าเผลอคิดทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายกับเธอเด็ดขาด
จะว่าไป…
"อายะจังครับ"
"หือ?"
เขาล้มตัวลงไปนอนบนตักของสาวเจ้า ถือวิสาสะวางหัวตัวเองหนุนลงกับตักของเธอ ดวงตาสีทับทิมเบิกกว้างตกใจ เขายิ้มเอ็นดูเธอดหมือนทุกครั้ง เมื่อเห็นภาพของตาสีฟ้าตัวเองสะท้อนอยู่ในแววตาคู่นั้น ให้ตายสิ ฮิโรโตะ อายากะ จะทำให้เขาตกหลุมรักเธอซ้ำๆไปถึงไหนกันนะ
"ไปเที่ยวด้วยกันนะครับ วันอาทิตย์นี้"
"ชวนเดทรึไง?"
"เรียกแบบนั้นก็ไม่ผิดนะครับ"
"ขอแม่ก่อน"
พอได้ยินแบบนั้น คุโรโกะก็รู้ว่ามันคือคำตกลงจากปากของแฟนสาวแล้ว
วันอาทิตย์อีกสองวัน...เป็นวันเกิดของเธอ
วันนี้วันเกิดของเธอ
แบกสังขารพาร่างตัวเองมาจนถึงที่นัดหมาย เดินเข้าไปกอดเธอแล้ววางหน้าลงกับไหล่เล็กของแฟนสาวทำตัวตามปกติ คนในอ้อมกอดโวยวายเหมือนทุกครา "เท็ตสึยะ! บอกกี่ครั้งแล้วไงว่าอย่ามาพุ่งกอดจากด้านหลัง ฉันไม่เห็นนะ!"
ถึงอายะจังเห็น อายะจังก็ไม่ห้ามอยู่ดีนี่นา…
เขารู้หรอกว่าชอบ
เปลี่ยนจากกอดเป็นการจับมือของเธอเอาไว้หลวมๆ "ไปกันครับ"
"ไปไหน?"
"วันนี้หนังของคิเสะคุงฉายเข้าโรงวันแรกไงครับ ถ้าไม่รีบเดี๋ยวก็อดดูหรอก ผมได้ตั๋วมาสองใบจากคิเสะคุงพอดีน่ะครับ"
ดวงตาของแฟนสาวสดใส เธอยิ้มกว้างมีความสุข
"เห จะมาติ่งคิเสะคุงเหมือนกันแล้วใช่ไหม!?"
"ไม่เอาหรอกครับ…"
ปฏิเสธแบบไร้เยื่อใยออกไป เธอมุ่ยหน้ากระนั้นก็จับมือกอดแขนของเขา เท็ตสึยะยอมรับเลยว่าชอบท่าทางมีความสุขแบบนี้ เขาไม่ได้คิดมากเรื่องที่เธอชอบหวีดเมนของตัวเองแต่อย่างไรเลยสักนิด
กลับกัน...เขามองว่าทุกครั้งที่เธอหวีด เธอมีความสุข เป็นตัวของตัวเอง เป็นคนน่ารักที่มีความสุขแบบนี้
แค่เธอมีความสุขกับสิ่งที่ชอบและเติบโตมาอย่างน่ารัก สดใส
ใช่ เขาคลั่งรักเธอชะมัด ไม่อยากหาทางออกจากอาการพวกนี้ด้วย
"คิเสะคุง ฉากนั้นหล่อมาก หล่อที่สุดเลยแหละ นายเห็นสายตาเขาไหม เท็ตสึยะ คือจังหวะตกหลุมรักเลยนะ จังหวะนั้นน่ะ!"
เขาดูดวานิลล่าเชคขณะที่เธอเดินและทำท่าทำทางประกอบเล่าเรื่อง ยอมรับตามตรงว่าคุโรโกะไม่ได้ตั้งใจดูเท่ากับท่าทางของเธอตอนดูหนังเลยสักนิด เรียกได้ว่าไม่ได้ดูหนัง แต่ดูแฟนจนหนังจบก็คงจะไม่แปลกเท่าไรนัก
"แต่ว่านะ…" เธอเว้นเสียง "ทำไมวันนี้ดูเอาใจเป็นพิเศษด้วยล่ะ? หกล้มตกบันไดมารึเปล่า?"
คนที่อายุสิบแปดวันนี้ยังไม่รู้ตัวอีก
เขาส่งเสียงหัวเราะจากในลำคอออกไป
"ก็เป็นวันพิเศษนี่ครับ"
"ฮะ?"
"เพราะมันเป็นวันพิเศษของคนพิเศษ ผมก็เลยอยากให้เธอรู้สึกว่าวันนี้ เธอเป็นคนที่โชคดีและพิเศษที่สุดในโลก"
เจ้าของเรือนผมสีดำที่วันนี้ถักเปียออกจากบ้านมากระพริบตาถี่คล้ายงุนงง เธอค่อยๆยกมือขึ้นชี้หน้าของตัวเองดูมึนๆ
"วันนี้วันเกิดฉันเหรอ?"
"ครับ"
เธอเงียบลงไปชั่วครู่ ก่อนจะส่งเสียงโวยวายออกมา
"เอาจริงดิ!! ลืมวันเกิดตัวเอง อย่าหัวเราะนะ โอ๊ย นี่ฉันลืมจริงๆนะ เท็ตสึยะ!!"
ยิ่งเธอโวยวาย
เขาก็ยิ่งหัวเราะท่าทางงอแงเพราะลืมวันเกิดตัวเองของเธอ
"ไม่งอแงสิครับ"
เนียนกอดโอ๋ๆลูบหัวไป
"เท็ตสึยะ ไม่เนียน"
"เหรอครับ?"
ถามกลับไปแต่ก็ไม่ปล่อยเธอออกจากกอดหรอก
"อายเขา"
"ช่างเขาสิครับ"
"เท็ตสึยะ!"
เธอแยกเขี้ยว เขาหัวเราะ
"โอเคครับๆ ไม่แกล้งแล้วๆ"
"นิสัยไม่ดี"
โดนจนได้
"วันนี้เดี๋ยวตอนเย็นพวกรุ่นพี่จะกลับมารวมกันนะครับ"
"หา? เอาจริงดิ พวกโค้ชน่ะเหรอ?"
อายากะพูด ถึงตอนนี้รุ่นพี่ริโกะจะไม่ใช่โค้ชของทีมแล้ว แต่สาวผมสีดำก็ยังนับถืออีกฝ่ายเป็นโค้ชของทีมตัวเองอยู่ดี เท็ตสึยะยิ้มบางกลับให้เธอและพยักหน้ารับให้เด็กสาวปีสามรุ่นเดียวกัน
เราเดินเที่ยวกันสองคน ก่อนจะนั่งพักเมื่อเวลาเริ่มผ่านไป จากบ่ายก็เป็นเวลาเย็น คู่รักสองคนนั่งบนม้านั่ง
"จะว่าไปก็ผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกันเนอะ"
ก็จริง
ผ่านอะไรมาเยอะมากจนแทบไม่น่าเชื่อเลยว่าจะผ่านมาได้
โทรศัพท์ของเขาสั่น หนุ่มเรือนผมสีฟ้าระบายยิ้มออกมาจากริมฝีปาก ยกแขนโอบแฟนสาวให้เข้ามาใกล้ๆ เพียงแค่เธอเห็นชื่อบนหน้าจอที่วิดีโอคอลมาหา อายากะก็ยิ้มร่า นิ้วของเงาลวงตากดปุ่มรับสาย เผยให้เห็นอดีตเอสของเซย์รินที่ตอนนี้อยู่ที่อเมริกา
"โย่ว"
"ไฮ คางามิ!"
"สวัสดีครับ คางามิคุง"
"วันเกิดเธอใช่ไหม ฮิโรโตะ สุขสันต์วันเกิดนะ คบกันกับไอ้หมอนี้นานๆ"
"ขอบคุณครับ คางามิคุง"
เขาถือวิสาสะตอบรับคำอวยพรแทนแฟนสาวของตัวเอง คนในหน้าเจอเบะปากอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะหยิบเค้กวันเกิดขึ้นมา "อันนี้ฉันทำ แต่ฉันไม่ส่งไปให้หรอก เอาไว้รอบไหนกลับญี่ปุ่นค่อยไปทำให้ใหม่แล้วกัน อันนี้ฉันทำเองกินเอง"
"โห นิสัยอ่ะ คางามิ"อายากะแซวไป "แต่ขอบคุณนะ นายเองก็สู้ๆเหมือนกัน"
"อื้อ แน่นอน ฉันสัญญากับยัยนั้นไว้แล้วนี่"
เท็ตสึยะยิ้มลอบมองสาวผมสีดำในอ้อมแขนที่ยิ้มตอบโต้พูดคุยกับอดีตเอสเซย์รินเหมือนกัน ก่อนที่ตัวเองจะหันกลับมาพูดคุยกับทางปลายสายเช่นเดียวกัน แฟนสาวไม่ได้พูดอะไรต่อ เธอเปลี่ยนไปเป็นผู้ฟังที่ให้เขาพูดคุยกับอดีตคู่หู
จนกระทั่งถึงจุดสุดท้ายของการสนทนา
"แล้วเจอกันนะครับ คางามิคุง"
"เจอกันนะ คางามิ บะบาย"
อายากะบอกไปหลังจากที่เขาตอบ
เพียงแค่วางสายกันไป ใบหน้าของผู้เล่นมายาก็ดูซึมขึ้นมาถนัดตา แม้จะมีรอยยิ้มแต่มันก็เป็นรอยยิ้มบางๆ เป็นรอยยิ้มแห่งความคิดถึงที่ดูแสนเศร้า
ในฐานะผู้จัดการอายากะจะต้องทำให้อีกคนรู้สึกดีขึ้น
แต่ในฐานะแฟน ไม่ใช่จะต้องทำ แต่ต้องทำให้เขามีความสุข
"ไม่ได้เรื่องเลย วันเกิดแฟน ห้ามเศร้าสิ เท็ตสึยะ"
เธอฉีกยิ้มจนตาปิด
จริงสิ
เขาไม่ควรเศร้า
เพราะวันนี้คือวันสำคัญของคนสำคัญ
ห้องนี้คางามิให้คีย์การ์ด ให้เท็ตสึยะเก็บเอาไว้ พวกรุ่นน้องกับพวกฟุริฮาตะก็เลยยืมคียการ์ดมาจัดสถานที่ไว้ให้ก่อน อ้อ พวกรุ่นพี่ที่เข้ามหาลัยไปแล้วก็มาร่วมด้วยเหมือนกัน
จะว่าไป
มันก็ชวนนึกถึงบรรยากาศในวันเกิดของเขาหลังวินเทอร์คัพ แตกต่างคงแค่ไม่มีทีมปาฏิหาริย์มาป่วน
แต่ถ้ามีคิเสะคุงจะดีมากเลยค่ะ
รักนะคะ รักตลอดไป
ไฟห้องถูกปิดลง
อายากะกระพริบตาถี่ ก่อนจะอมยิ้มเมื่อเห็นแฟนหนุ่มที่มีใบหน้าเรียบนิ่งถือเค้กตรงเข้ามาตรงหน้า บนหน้าเค้กมีคำว่าสุขสันต์วันเกิด เสียงร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ดังพร้อมเสียงปรบมือเป็นจังหวะ
เธอมองคนผมสีฟ้า มองสบตาเขา ผ่านแสงเปลวเทียน
"ผมอาจบอกบ่อยมากว่าอายะจังเป็นคนสำคัญสำหรับผมมากๆเลยครับ"เขาสูดลมหายใจ "และผมก็อยากให้วันนี้อายะจังรู้สึกว่าตัวเองพิเศษขึ้นกว่าวันธรรมดา ขอบคุณที่เกิดมา และ มาเจอกันแบบนี้ สุขสันต์วันเกิดนะครับ"
อายากะยิ้ม
กุมมืออธิษฐาน
ก่อนจะเป่าลมให้เปลวเทียนนั้นดับลง
งานปาร์ตี้วันเกิดเล็กๆผ่านไปเรื่อยๆ จนกระทั่งใกล้จะถึงเวลาเลิกงาน
"ไหนๆวันเกิดรุ่นพี่ฮิโรโตะและสมาชิกเก่าใหม่รวมกันแบบนี้มาถ่ายรูปกันเถอะครับ!"เสียงเด็กปีหนึ่งเสนอ ก่อนที่จะเดินไปตั้งกล้อง ทุกคนเริ่มเข้ามาในเฟรม พวกแก๊งสามช่าตัวดีจับเธอกับเท็ตสึยะให้ยืนอยู่ข้างกัน
และในจังหวะที่ชัตเตอร์ดัง
แฟนหนุ่มของเธอก็โอบเอวของเธอ แล้วก้มหน้าลงมา เท็ตสึยะฝังจมูกลงกับแก้มของอายากะ หน้าของสาวผมสีดำขึ้นสีแดง เสียงหัวเราะ โห่ร้องแซวออกมาทั้งจากปากของพวกรุ่นพี่
"แกนี่มันชอบทำอะไรล้ำหน้าตลอดเลย คุโรโกะ"
นำโดยอดีตกัปตัน
"ฉันล่ะ เบื่อคู่นี้"
อดีตโค้ชสาวเสริม
"โห พวกรุ่นพี่ไม่รู้อะไร ในชมรมยิ่งกว่านี้อีกครับ!"
"คาวาฮาระคุง…"
"ไม่ต้องมาเถียงเลย คุโรโกะ นายเป็นแบบนั้นน่ะแหละ"
"ว่าแต่นายไม่มีของขวัญเหรอ?"
เธอถามระหว่างทางกลับบ้าน สถานการณ์ตอนนี้มันเหมือนกับเมื่อประมาณปีสองปีไม่มีผิด แตกต่างกันแค่เป็นวันนี้เป็นวันเกิดของเธอไม่ใช่วันเกิดของเขา
และเอาตรงๆ อายากะเองก็ไม่ได้ซีเรียส...ก็วันเกิดนี้ของเธอแค่เขาพาเธอไปดูหนังของคิเสะคุง ทั้งๆที่เขาไม่สนใจ เธอคิดว่านั่นก็เป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่เขาให้แล้ว
"ก็ให้ไปแล้วนะครับ"
เธอหัวเราะ
จริงอย่างที่คิดเป๊ะ
ปาร์ตี้เลิกดึกกว่าที่คิด และเราสองคนก็เกินกันช้ามาก รู้อีกทีก็ใกล้เวลาเที่ยงคืนเข้าไปแล้วทุกที
อีกนิดก็จะผ่านพ้นเวลาแสนสุขพวกนี้ไปแล้ว
"หวา ก็นึกว่าจะมีเซอร์ไพรส์อะไรเพิ่มอีก"เธอแหย่เขาเล่น "ก็ผู้เล่นมายาของเซย์รินชอบมีเซอร์ไพรส์อะไรตลอดๆนี่นา"
และเธอพลาดแล้ว
ที่ไม่ได้สังเกตรอยยิ้มมุมปาก
"จริงๆผมก็มีอีกอย่างที่อยากให้อายะจังนะครับ"
"หือ?"
"แต่มันต้องให้ตอนใกล้เที่ยงคืน แล้วตอนนี้ก็เริ่มให้ได้แล้วครับ"
เขาดันเธอให้หลังขยับไปพิงกับกำแพง มือยกขึ้นปิดตาของเธอ
"สิ่งที่ผมอยากให้ที่สุดก็คืออยากให้อายะจังได้รับความพิเศษ และมีความสุขที่สุดในวันเกิดครับ"
"อื้อ รู้แล้วน่า"
ยอมรับ
ว่าเขาทำให้เธอรู้สึกว่าเธอเป็นเด็กสาวที่โชคดีที่สุดในโลกเลยแหละ
"อายะจังหลับตาได้ไหมครับ?"
เขาบอกให้เธอหลับตา อายากะแซวไป "จะจูบฉันรึไง?"
"ครับ"
หน้าของเธอร้อนผ่าวหลังได้ฟังคำตอบของอดีตเพื่อนสนิทที่ตอนนี้กลายเป็นแฟนหนุ่มของเธอมาสองสามปี
"หลับตานะครับ…"
เอาเถอะ
เธอยอมที่จะหลับตา
ปล่อยให้เขาละเลียดริมฝีปากของเธอไปเบาๆ
มือของเธอกำเสื้อของเขาเริ่มทุบเมื่ออีกคนรุกเข้ามาในริมฝีปากมากขึ้นจนเริ่มหายใจไม่ทัน
เมื่อถอนริมฝีปากออกไป
อายากะค่อยๆลืมตาขึ้น
เขายื่นกล่องของขวัญส่งมาให้เธอ
ตาสีแดงทับทิมเบิกกว้าง มือของเธอรับมันมา ก่อนจะยิ้มให้แฟนหนุ่มของตัวเอง
"ตอนนี้เลยเที่ยงคืนแล้วครับ"
เจ้าของเรือนผมสีฟ้าแจงเวลา ก่อนที่จะสบตากับเธอตรงๆ
"ที่ผมอยากจะบอกก็คือ…"เขาเว้นเสียง "ผมไม่ได้อยากให้อายะจังเป็นคนพิเศษในวันเดียว แต่ผมอยากให้อายะจังรู้สึกว่าอายะจังเป็นคนพิเศษในทุกวันครับ"
ดวงตาของเธอไหววูบกับคำพูดของเขา หัวใจในอกเต้นรัว
เขาเป็นคนที่เซอร์ไพรส์เธอได้จริงๆ
"และเพราะแบบนั้น ผมให้ตัวผมเองเป็นของขวัญครับ"
"หมายความว่าไงคะ คุณอดีตซิกซ์แมน?"
เธอขัดไป เห ถ้าเขาบอกจะให้ตัวเองในความหมายแบบนั้นนะ เธอจะฟาดให้เขาเจ็บเลยจริงด้วยๆ!
"ทะลึ่งครับ อายะจัง ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นซะหน่อย"
"แล้วแบบไหนล่ะ?"
อดีตซิกซ์แมนจับมือของเธอ ยกขึ้นก่อนจะจรดริมฝีปากลงบนมือเบาๆ เป็นสัมผัสที่แผ่วเบาแต่สวนทางกับความรู้สึกร้อนในอกของเธอไม่น้อย
"ผมหมายถึงผมจะให้ตัวเองเป็นของขวัญที่จะอยู่กับคุณไปทุกๆวันต่างหากครับ"
เขาขี้โกงเธอเสมอ
"เพราะผมอยากจะทำให้ทุกวันของอายะจังเป็นวันพิเศษครับ ไม่ใช่แค่ในวันเกิด..."เขาเว้นเสียง "ผมอยากให้อายะจังเป็นคนพิเศษ เป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกไปทุกวันครับ"
เธอเขิน
"นี่คือของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ผมให้ครับ"
"งั้นห้ามเอาคืนนะ ฉันไม่คืนให้นะ เท็ตสึยะ"
เขายิ้มมุมปาก
"ผมก็ไม่รับคืนเหมือนกันครับ"
อายากะยกมือเกาแก้มแก้เขิน มือที่ถือกล่องของขวัญที่เขาให้ชูขึ้นมา "แล้วในนี้มีอะไร?"
"ปากกาครับ"
เขาตอบ "อันนั้นผมให้ในฐานะผู้เล่นในทีมที่อยากให้ผู้จัดการทีมมีปากกาของตัวเอง"
และเพราะแบบนั้น เธอก็เลยเริ่มแกะของขวัญออกมาดู
ปากกาสีเงินเรียบๆ ปลายด้ามมีตัวอักษรสลัก มันไม่ได้สลักชื่อของเธอ แต่มันก็ทำให้อายากะยิ้มออกมา
You are a colorful flower
"ชอบทำอะไรให้มันยุ่งยากดีนะ"
"แล้วไม่ชอบเหรอครับ?"
"แล้วหน้าฉันดูไม่ชอบเหรอ?"
"ชอบครับ"
เขาพูดส่งยิ้มอบอุ่นออกมาให้ อายากะหัวเราะเสียงเบาก่อนจะยิ้มตอบ
"ชอบเหมือนกัน"
"ว่าแต่ตอนเป่าเทียน อายะจังขออะไรไปเหรอครับ?"
"ไม่บอกหรอก"
"ใจร้าย"
ที่ขอไปน่ะเหรอ…
ก็ขอไปหลายๆเรื่องเลยแหละ
ซึ่งมันก็ดูเหมือนจะสมหวัง
แต่ว่านะ….เธอน่ะ...
จะไม่บอกหรอกว่าอายุสิบแปดปีนี้ เธอขอให้ตัวเองเป็นดอกไม้ที่มีสันในชีวิตของเงาอย่าง คุโรโกะ เท็ตสึยะ ตลอดไป
|||||
ใครที่เจอเด้งอัพไปตอนแรก เด็กดีแกล้งมาวนะคะ
อย่าลืมดูคลิปนะคะ มาวตั้งใจตัดจริงๆนะคะ แง 5555
วันนี้วันเกิดน้องอายะ มาวเลือกเล่าในตอนน้องอายุ 18 ค่ะ
อายากะ แปลว่า ดอกไม้ที่มีสีสัน ค่ะ เผื่องง แง
จริงๆช่วงนี้มาวค่อนข้างเมากับภาษาการบรรยายตัวเอง
แอบคิดว่ามันจะวกวนไหมด้วยค่ะ ระหว่างที่เขียน
ช่วงนี้มีอะไรหลายอย่างเข้ามากระทบจิตใจมาวได้สักพักแล้วค่ะ
ใครที่ตามฟิคหนุ่มบาสคนอื่นแล้วเห็นมาวไม่ยอมอัพ มาวต้องขออภัยไว้ก่อน ณ ตรงนี้เลยนะคะ ว่าอาจไม่ได้อัพตามแผนเดิม ส่วนนึงคือไฟมอดเพราะอะไรกระทบจิตใจหลายอย่างเยอะพอสมควร แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องส่วนตัว 5555
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาวมาตลอดนะคะ
บางวันมาวอาจแวะมาอัพเรื่องนี้อีกครั้งก็ได้ อาทิ วันเกิดมาว //แค่ก อะไรนะ ทุกคนมะรู้วันเกิดเหรอ หึ่ย ไม่บอกหรอก--
ยังไงก็ตาม
รักทุกคนค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาเป็น best part ของมาวอีกครั้งค่ะ ❤
ความคิดเห็น