เจ้าขุนทลุมิติ

กวี นักศึกษาจบใหม่ กำลังขับรถกลับบ้านเกิดหลังจากเมื่อวานอยู่ฉลองกับเพื่อนๆที่จบการศึกษาคณะเกษตรศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ กวีเป็นคนจังหวัดน่านอยู่ติดชายแดน ซึ่งถูกล้อมรอบด้วยภูเขาและแม่น้ำ ทำให้กวีต้องคอยระมัดระวังในการขับรถเป็นอย่างมาก อีกไม่ถึง 5 กิโลเมตรจะถึงทางเข้าหมู่บ้าน เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดชึ้น ในตอนที่ กวีวางสายจากผู้เป็นแม่ที่โทรเข้ามาหาพอดี
มีรถกะบะขนผักเสียหลักชนขอบทางทำให้รถพลิกคว่ำข้ามเลนมาทางฝั่งของกวี เป็นเหตุให้กวีหักหลบรถที่จะพุ่งชน แต่ก็สายไปเพราะรถของกวีอยู่ในระยะที่รถคันนั้นจะเข้ามาปะทะตรงๆ ทำให้หลบไม่พ้น รถของกวีถูกชนเข้าอย่างแรง เป็นเหตุให้รถของกวีถูกอัดติดต้นมะขามใหญ่ข้างถนน สติของกวีค่อยๆดับลงทีละน้อย ภายในใจกวีได้แต่ครำครวญที่กลับไปไม่ถึงบ้าน และไม่ได้อวดใบปริญญาให้พ่อกับแม่ได้ชื่นชม ที่สำคัญหากเขาไม่อยู่ใครจะอยู่ดูแลพ่อกับแม่แทนเขา กวีได้แต่ร่ำร้องใโชคชะตาของตัวเองจนสติสุดท้ายได้ดับลง.
กวียืนมองควันไฟที่ขึ้นบนท้องฟ้า เพราะวันนี้ร่างของกวี ถูกเผาที่วัดบ้านเกิด กวียืนมองพ่อกอดแม่ที่ร่ำไห้อยู่ตลอดเวลา "หมดเวลาของเจ้าแล้ว จงตามกลับไปพร้อมข้าเพื่อตรวจผลบูญ ผลกรรมของเจ้าในชาตินี้ได้แล้ว" ในระหว่างที่กวียืนมองพ่อกับแม่อยู่นั้นได้มีเสียงก้องกังวานดังขึ้นข้างๆเขา กวีหันมาก็เจอกับผู้ชายร่างใหญ่ในชุดสูทสีดำยืนขนาบข้างเขาพร้อมกับสมุดเล่มหนาสีดำปกสมุดทำจากหนังอะไรสักอย่างที่เขาไม่รู้จัก แต่ก็ทำให้เขารู้สึกกลัว จากนั้นชายดังกล่าวก็พากวีจากไป. และมาอยู่ในสถานที่เป็นห้องสี่เหลี่ยม ภายในห้องมีโต๊ะตัวใหญ่ตั้งอยู่พร้อมผู้ชายอีกคนที่ทำให้ความรู้สึกกวีกดดันและหวาดกลัว
"ใต้ท้าวข้าน้อยยมทูตดำ ได้นำวิญญานของนาย กวี บุญธรรม มารับพิจารณา ผลบูญ และผลกรรม เพื่อที่จะนำตัวไปสถานที่จะต้องไปต่อแล้วขอรับ ทันทีกวีได้ยินนามสกุลของตัวเอง ที่ไม่คุ้นหู เขาจึงขอให้ยมทูตดำเอ่ยชื่อนามสกุลเขาอีกครั้ง “ท่านยมทูตดำ ท่านช่วยขานชื่อนามสกุลของผมใหม่อีกครั้งได้ใหมครับ” ยมทูตดำได้ยินที่กวีร้องขอให้เขาเอ่ยชื่อนามสกุลอีกฝ่ายใหม่ เขาก็รู้สึกมีลางสังหรบางอย่างเข้ามาแทน. ชึ่งวิญญานที่ชื่อกวี บูญธรรม เขาได้รับการว่ายวานจากยมทูตขาวให้มารับกวีแทน เขาเลยไม่ได้ตรวจสอบข้อมูลของนายกวี บูญธรรม อีก พอยมทูต อ่านประวัติของ นายกวี บุญธรรม สายตาเขาก็มองมาทางกวีด้วยท่าทางเลิกลัก จนทำให้ผู้ที่นั้งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ต้องเอ่ยถาม