คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ไปโรงเรียนเเละเจอจิ้งเหลนสวรรค์
ิ๊บๆ~~ิ๊บบ
“นี้เ้าเเล้วหรอ ะว่าะนอนนิหน่อยเอ ว่าเเ่พี่ะมผมหนูอีนานไหม” ลอเรียื่นมาพร้อมพี่สาวหมีที่มผมเธอั้เเ่ 5 นาทีที่เเล้ว
“อึ...”
“-ื่นเเล้วหรอ๊ะ...” เราฟอลพูเหมือนัวเอไม่ไ้ทำอะไร
“เเล้วเมื่อืนหลับสบายไหม”เราฟอลยัพูปิในนาที่ำลัมลอเรียทั้ัว
“เี๋ยว!!!! ะมอีนานไหม” พอเราฟอลไ้ยิน็สะุ้ึ้น
“เออออ...พี่ไปสมัรเรียนให้น้อ่อนนะ๊ะ” ่อนะรีบลุวิ่ออไป
“เฮอ..พี่สาวอะไรทำให้หมีพี่ื่นไ้เนี่ย” ลอเรียพูพร้อมลุไป
อาบนำ้เเ่ัว
็เหมือนับรูปเเหละ...ิิ
“เอาล่ะไปโรเรียนันเถอะ!!” น้อลอเรียพูพร้อมมีปีเล็ๆอออมา เเล้วน้อ็บินไปยัถนนหน้าบ้านอิเย
“้อไม่โว์พลั ให้นธรรมาเห็น” พอเห็นอย่านั้น็เินไปโรเรียนุโอ ลอเรียไ้เอเ็สาวนหนึ่ำลัเินอย่า้าหน้า
“อโทษนะะ ันอเินไปโรเรียนับเธอไ้ไหม”ลอเรียถามเ็สาวนนั้น
“็ไ้อยู่หรอะ” เ็สาวอบมาสั่นๆ
“อ่อ...ันลืมเเนะนำัวไปเลย”
“ันื่อ ลอเรีย เลเวียธาน ยินีที่ไ้รู้ันะ” ลอพูไปพราับมือเ็สาวไว้
“เลเวียธาน!!!” เ็สาว่อน้าใับื่อ เลเวียธาน
“อ่อลืมบอไป ันเป็นน้อสาวบุธรรมอพี่เราฟอละ”ลอเรียพูพร้อมยิ้ม
“น้อสาวบุธรรม”เ็สาวนนั้นหันมาเเละ็เเนะนำัว
“ันื่อ โทวโ โเนโะ ฝาัว้วยนะ”
“อืมฝาั้วยนะ เ้าเเมวน้อย”ลอเรียพูพร้อมเน้นไปที่ำสุท้าย
ทำให้โเนโะใ นอระเเวไม่ไ้
“ลอเรีย เลเวียธานเธอเป็นใรันเเน่” โเนโะิ่อนะเินไปโรเรียน
นร.1 “เธอเห็นเ็นนั้นไหม”
นร.2”ใ่ๆ นผมฟ้าที่เินมาับโเนโะัป่ะ
นร.1 “เ็นนั้นน่ารัมาเลยย (อยาเอาลับบ้าน)
ลอเรียพอไ้ยิน็ ยิ้มเเบบเห่ยๆ”นพวนี้เป็นพวโริหรือไ”
(ไรท์ ือ ลอเรียอ่านในไ้นะรับเเ่อ่านใพวปีศาไม่ไ้เพราะเธอโนำศาปอ่านใไ้เเ่มนุษย์นะ ....ิิ)
พอลอเรียเินเ้าไปในโรเรียน “หลทาะเเล้วเรา..”
พอเินไปัพัลอเรีย็หนุอยู่หน้าประูหนึ่
พอเปิเาไป็เอประธานนัเรียน โนะ เลเวียธาน” ำลัะให้าิมาเป็นหมาให้
“ึ!”
“ใรเ้ามานะ!!”
(ไรท์ อน้อโว์เทพเเปปนะ)
“ทำไมปีศาอย่าพวเเถึมาอยู่โลมนุษย์”ลอเรียพู้วยนำ้เสียทุ้มำ่
“เเล้วเเเป็นใร” ทุนหันมาเเล้วถามลอเรีย
“็ไ้้าะบอให้ ้าลอเรีย เลเวียธาน เทพมัรผู้ปรอผืนนำ้”
ลอเรียพูพร้อมปล่อยออร่าออมา
“บ้าน่า พลัเเบบนี้ระับเหนือว่าอมมารอี”โนะเเละทุนไุ้เ่าลไป ลอเรียมอไปรอบๆเเล้ว....
“ว้าว..พวพี่ๆมีไฟุุรสลิมิเ้วยหรอ”พอเห็นั่นั้น็ปิออร่าทำให้ทุนเป็นปิ
“นี่เธอ..”
“หนูยัไม่ิะทำอะไรพี่ที่เเอบอ้าหนูว่าเป็นอมมารหรอนะ”
ลอเรียพูพร้อมินไฟุุไป
“เเล้วอีพี่ เราฟอลอยู่ไหนน่าาา”ลอเรียพูพร้อมมอไปที่โนะ
“นี่ เธอเป็นอะไรับพี่สาวัน”โนะพู้วยนำ้เสียที่โรธ
ทันในั้นนทีุ่็รู้็เปิประูมา
“โนะ๋า” เราฟอลพุ้ไปอน้อสาวัวเอ
“ใ่เเล้วอนน้อไม่อยู่บ้าน พี่มีน้อสาวอีน้วยละ”เราฟอลพูพร้อมพุ่เ้าไปอลอเรีย เเล้ว็เอาหน้าถูๆไถ
“น-น้อสาวว!!” ทุนพูพร้อมมอมาที่ลอเรีย
“พี่ รู้ไหมลอเรียเป็นเทพมัรนะ” โนะพู
“็ไม่เห็นเป็นไรนิ พี่รู้ั้นานเเล้ว “เราฟอลพูพร้อมยิ้มพร้อมยืนึ้น
“เออ...”
“วันนี้น้อลอเรียมาสมัรเรียนนะ ้อนรับีๆ้วยล่ะ “ทุนอิ่ำร้อมพาลอเรียไปสมัรเรียน
“ุลอเรียะ ยัไม่ไุ้นัเรียนหรอะ”ุรูถามพร้อมพาไปที่ห้อเรียน
ห้อเรียน ปี2 ห้อ1
“เอาล่ะนัเรียนวันนี้รูมีนัเรียใหม่มาเเนะนำ”เเล้วลอเรีย็เินเ้ามา
“ไหนอะ อยู่ไหนอะ” ทุนมอหาลอเรีย
“อ-อยู่นี้ะ” ลอเรียพูพร้อมหน้าเินอาย
“น-น่ารัมา!!”ทุนในห้อะโนีใมา
“เออ...หนูื่อ ลอเรีย เลเวียธานะ”
“ลอเรียะนั่รไหนะ”ุรูถาม
ลอเรียหันไปมัอิเยเเล้วิว่า “ฮึิ้เหลนสวรร์”
“หนูอยานั่รนั้นะ”เเล้วลอเรีย็ี้ไปทาอิเย
“ไม่นะ!!!” ทุนหันมามอที่อิเย พร้อม้อะินเลือินเนื้อ
“ริหรอรับ”อิเยร้อไห้ออมา
ลอเลียพูพร้อมยิ้มเเบบน่าลัว
ความคิดเห็น