กลอนตามอารมณ์

ลำดับตอนที่ #6 : ปล่อยวาง

จบ      สิ้นความดีที่เคยมีให้

แล้ว    จากไปอย่างไม่คิดจะแลหลัง

รัก      ที่มีมันหมดหวานและจืดจาง

ที่       ทำไปทุกอย่างอยากให้ลืม



ให้      เธอจำแต่ว่าเธอยังมีเขา

เธอ     ไม่ควรจำเรื่องเราไม่น่าปลื้ม

เหนื่อย เปล่าเปล่ายากให้เธอนั้นจงลืม

ล้า      ลงดื่มให้เธอเขานั้นจงดี



มา      ทำไมเมื่อวันนี้มากับเขา

มาก    ไปเปล่าทำหน้าเศร้าใจเริงรี่

พอ     เถอะพอไม่ได้ขอให้เธอมี

จน     จากใจความหวังดีมีให้กัน



ยอม   ให้เธอไปกับเขาอย่างมีสุข

ต้อง   ไม่ทุกข์เธอต้องสุขหฤหรรษ์

ปล่อย ฉันเถอะทิ้งฉันไว้แล้วลืมมัน

ไป     กับเขาคนนั้นที่เธอรอ



ถึง   ฉันเจ็บก็อย่าได้ไปสนใจ

เธอ   จงไปเสียเถิดแม่ยาหยี

ดี      ที่สุดสุดที่รักเธอจักมี

เพียง   ฉันนี้ไม่มีเธอไม่เป็นไร



ใด   อื่นอื่นใดไม่เท่ารัก

ฉัน   ประจักษ์ได้ว่ารักเป็นไฉน

คง   จะมีตัวเราคู่กันไป

ไม่   ทันไรเธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม



เข้า   ไปเถิดฉันให้เธอไปกับเขา

ไป   จากเราไปหาสุขที่เพิ่งเริ่ม

สน   สัญญาที่เธอให้ไม่ต่อเติม

ใจ   ดวงเดิมก็อย่าลืมเอาไป







(มีต่อๆ แต่เอาไปขัดเกาแป๊ป จะมาลงอีกฮะ)