NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Emince in shadow x ชายผู้แปลงร่างเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์

    ลำดับตอนที่ #4 : Episode 4

    • อัปเดตล่าสุด 30 พ.ค. 67


    ช่วงค่ำที่หอพักตอนนี้อาร์กกำลังนอนพักผ่อนอย่างสบายใจโดยไม่มีใครมากวน

    อาร์ก:(ถ้าให้เดาตอนนี้เจ้าซิดคงจะกำลังโดนซ้อมอยู่แต่ก็เอาเถอะเจ้านั้นเป็นถึงขั้นพระเอกยังไงก็ไม่ตายอยู่แล้ว)

    ขณะที่กำลังนอนคิดอยู่ในใจท้องของอาร์กได้ร้องขึ้นมาเพราะตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้เขายังไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากดื่มกาแฟ

    อาร์ก:เสียดายจังที่ที่นี่ไม่มีร้านสะดวกซื้อใช่ซี้เนื่องจากเป็นต่างโลกที่เป็นยุคกลางนี่นะมันจะไปมีได้ยังไงห่ะ"อาร์กยกข้อมือขึ้นมาเพื่อดูเมนูที่แสดงอยู่จนไปเจอหน้าหนึ่งที่น่าสนใจ

    อาร์ก:มินิมาร์ทสำเร็จรูปสำหรับพวกขี้เกียจท่านแค่ต้องเสียแรงหาวัตถุดิบแล้วก็วัตถุดิบมีเหล็กหนึ่งร้อย,อ็อบชี้เดียนร้อย,คริสตัลร้อยปัดโธ่แล้วจะหาจากไหนล่ะเนี่ยเหล็กยังพอเข้าใจแล้วอีกสองอย่างจะหาจากไหนเนี่ย

    อาร์ก:ห่ะใช้ตังค์"อาร์กพยายามค้นหาเงินทั้งจากกระเป๋ากางเกงทั้งตัวเก่าและใหม่รวมทั้งทุกซอกทุกมุมใต้ตู้ใต้เตียงและสรุปคือ

    อาร์ก:นี่เราจนขนาดนี้เลยหรอเนี่ย!!!เราเอาตังค์ไปใช้กับอะไรหมดเนี่ย!!!"อาร์กพยายามจะนึกให้ออกแต่ก็ลืมอยู่ดี

    อาร์ก:ถึงจะน่าสมเพชแต่ว่า"อาร์กกระโดดลงจากหน้าต่างและวิ่งไปที่มิตสึโกชิ

    อาร์ก:ฮัลโหลมีใครอยู่ไหมมมมช่วยต้อนรับหน่อย

    แกมม่าได้เดินออกมาต้อนรับอาร์กแล้วพาไปที่หลังห้างก่อนจะเริ่มคุย

    แกมม่า:ต้องการอะไรหรอ

    อาร์ก:คือว่าขอยืมตังค์หน่อยได้ไหม

    แกมม่า:จะเอาไปทำอะไรหรอ

    อาร์ก:พอดีว่าจะเอาไปลงทุนกับอะไรบางอย่างน่ะ

    แกมม่า:ได้สิ

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    ผ่านไปห้านาทีที่ใจกลางทุ่งล้างอาร์กได้ยืนดูมินิมาร์ทที่เขาลงทุนสร้างอย่างภูมิใจ

    อาร์ก:ดูเหมือนมินิมาร์ทจากโลกเดิมทุกประการแต่ก็เอาเถอะเดี๋ยวก็ลบทิ้งถ้าสมมุติลองแล้วคุณภาพของอาหารมันดีจะได้เอาไปเสนอกับพวกอัลฟ่าต่อเอาล่ะ"อาร์กได้เดินเข้าไปที่มินิมาร์ท

    อาร์ก:แอร์เย็นเฉียบเลยแหะสงสัยต้องปรับให้มันพอดีที่สำคัญตอนนี้ก็คุณภาพของสินค้า"อาร์กได้เดินไปไปตรวจที่ขายอาหารแซ่แข็งแล้วหยิบข้าวปั้นออกมา

    อาร์ก:แล้วก็พวกน้ำพวกนมสินะเอาเป็นน้ำอัดลมกระป๋องก็แล้วกัน

    หลังจากมาจากร้านอาร์กก็นั่งกินข้าวอย่างสบายใจโดยไม่มีอะไรมากวนใจจนกระทั่งกินเสร็จแล้วก็เก็บร้านเข้าที่ข้อมือ

    อาร์ก:ดีนะที่แค่ไม่กี่นาทีถ้าขีนนานกว่านี้มีหวังไม่ได้เก็บแน่ๆแวะไปหาซิดหน่อยล่ะกัน

    อีกห้านาทีต่อมาอาร์กกำลังยืนอยู่หน้าที่สอบสวนของพวกอัศวินก่อนจะถีบประตูเข้าไป

    อาร์ก:ขออนุญาตครับบบบบ

    อัศวิน1:มีอะไรเรากำลังสอบปากคำคนร้ายอยู่ไม่เห็นหรือไง

    อาร์ก:ผมแค่แวะมาเอาอาหารส่งซิดคุงครับเผื่อเขาหิวหรืออะไรจะได้หาอะไรกินรองท้องก่อนไง

    อัศวิน2:คนที่จะเป็นตัวร้ายได้มีแค่แกเท่านั้นแหละ

    อาร์ก:โง่หรือแกล้งโง่เนี่ย

    อัศวิน1:หมายความว่าไง

    อาร์ก:พวกคุณโง่หรือเปล่าเนี่ยเจ้านั่นมันกระจอกจะตาย

    อัศวิน1:แต่ว่า

    อาร์ก:จะบอกว่ามันอาจจะลอบโจมตีเจ้าหญิงแล้วมันมีเหตุผลอะไรที่ต้องทำ

    อัศวิน2:ที่เจ้านี่พูดมาก็มีเหตุผล

    อัศวิน3:นี่พวกพอดีว่ามีคำสั่งจากพวกเบื้องบนมาว่าให้ปล่อยตัวเขาไปได้แล้วในวันพรุ่งนี้

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    วันรุ่งขึ้นในช่วงเย็นซิดถูกโยนออกมาจากกองอัศวินพร้อมกับอาร์กที่เดินมาหาเขา

    อาร์ก:ต่อไปจะเอาไง

    ซิด:ก็คงต้องลุยในฐานะเทพในเงาต่อและนะแล้วรุ่นพี่ล่ะ

    อาร์ก:ของมันแน่อยู่แล้วก็ต้องลุยในฐานะ009ไม่สิ The Death อยู่แล้ว

    ไม่กี่นาทีต่อมาทั้งสองคนได้นั่งรถไฟกลับหอพักของตัวเองระหว่างทางก็มีคุยกันเล็กน้อย

    อาร์ก:นายคิดยังไงถ้าจะเอามินิมาร์ทมาเปิดในโลกนี้

    ซิด:น่าสนใจดีนิครับแล้วลองเอาปรึกษาพวกอัลฟ่าหรือยัง

    อาร์ก:ยังเลยกะว่าจะเอามาปรึกษากับหัวหน้าอย่างนายก่อนถึงจะไม่เคารพก็เถอะ

    ซิด:นั่นสินะตั้งแต่รุ่นพี่เข้ามาทั้งที่ไม่เคารพผมแท้ๆแต่กลับไม่โดนพวกเจ็ดเงาเก็บเนี่ยถือว่าโชคดีนะเนี่ย

    อาร์ก:ทำอย่างกับว่าฉันกลัวพวกเจ็ดเงายัยพวกนั้นมีอะไรให้กลัวก็แค่พวกผู้หญิงคลั่งรักผู้ชายเกินขนาดนอกนั้นก็พลังอ่อนด๋อยเมื่อเทียบกับฉัน

    ซิด:แล้วสเตเล่กับคุณหนูไฟฟายที่รุ่นพี่เจอล่ะ

    อาร์ก:ขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรทำให้ฉันกลัวได้

    ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกับในรถไฟคนขับรถไฟก็ได้ยินสิ่งที่ทั้งสองพูดทุกอย่างพร้อมด้วยสีหน้าเรียบนิ่งตามปกติของชายผู้ขับรถไฟคนนี้

    (อายาโนะโคจิ คิโยทากะ)

    คิโนทากะ:ทำการบันทึกเสียงเรียบร้อยอาร์ก ดราก้อนนายไม่รอดแน่"อายาโนะโคจิได้ออกไปขณะรกไฟหยุดลง

    คิโยทากะ:ขอเก็บตั๋วด้วยครับทั้งสองคน

    อาร์ก&ซิด:ครับ

    ทั้งสองคนได้ยื่นตั๋วรถไฟให้อายาโนะโคจิก่อนจะลงจากรถไฟ

    อาร์ก:เดี๋ยวนะคนขับรถไฟเมื่อกี้นี่มัน"อาร์กหันไปมองดูรถไฟที่วิ่งไปแล้ว

    ซิด:มีอะไรหรอรุ่นพี่

    อาร์ก:ไม่มีอะไรหรอกแค่รู้สึกว่าไอ้คนขับรถไฟเมื่อกี้มันมีอะไรแปลกๆอยู่

    ซิด:ไม่น่าจะมีอะไรหรอกมั้งรุ่นพี่คิดไปเองเขาแค่คนขับรถไฟธรรมดา

    ทั้งสองคนแยกกันตรงทางเดินแล้วเข้าไปในห้องของตัวเองแล้วก็ได้พบกับผู้หญิงผมสีดำดวงตาสีแดงข้างหนึ่งสีเหลืองคล้ายลักษณะของนาฬิกา

    (โทคิซากิ คุรุมิ)

    คุรุมิ:ยินดีที่ได้พบค่ะคุณอาร์ก

    อาร์ก:(ถ้าจำไม่ผิดเนื้อเรื่องตอนนี้คืออัลฟ่าอยู่ในห้องของซิดแต่ว่ายัยนี่มาไงเนี่ย)

    คุรุมิ:ช่วงนี้ประตูมิติเกิดขึ้นบ่อยน่ะค่ะและฉันก็มาที่โลกนี้ตั้งแต่เด็กแล้ว

    อาร์ก:ประตูมิติหรอ

    คุรุมิ:ค่ะแล้วก็ประตูมิตินั่นมันไม่ได้พาฉันมาแค่คนเดียวค่ะ

    อาร์ก:นี่ขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าถ้าพวกภูติในโลกของเธอมาที่โลกนี้ฉันรับมือไม่ไหวหรอกนะบอกไว้ก่อนและที่โลกนี้ก็ม่มีใครสามารถชนะได้

    คุรุมิ:ค่ะเรื่องฉันดิฉันทราบดีแต่ว่าคนที่มาจากโลกของภูติมีแค่สองคนก็คือฉันแล้วก็โค-

    อาร์ก:อย่าบอกนะว่า!โคโทริ!

    คุรุมิ:แหม่ๆตายจริงพอได้ยินชื่อคุณโคโทริถึงขั้นต้องลุกขึ้นนั่งเลยหรอคะแสดงว่าชอบจริงๆสินะ

    อาร์ก:ก็ช่วยไม่ได้แล้วตอนนี้ตัวของเธอไปไหน

    คุรุมิ:อ๋อใช่ฉันกำลังจะพูดพอดีคือว่าตอนนี้ตัวของฉันร่างจริงกับคุณโคโทริกำลังถูกขังอยู่ในที่เดียวกันกับเจ้าหญิงอเล็กซ์เซียค่ะ

    อาร์ก:ถ้างั้นก็ช่วยไม่ได้ฉันจะเป็นคนช่วยพวกเธอสองคนเองไม่ต้องห่วง"อาร์กพูดขึ้นพร้อมทำหน้าจริงจังแล้วกำหมัดแน่น

    [To be continued]

    จบไปแล้วครับสำหรับอีกตอนก็สำหรับตอนนี้จะไม่มีฉากสู้นะครับขออภัยด้วยเดี๋ยวตอนต่อไปได้สู้แน่นอนไม่ต้องห่วงสำหรับตอนนี้ไปล่ะครับผมเจอกันในตอนต่อไปและสำหรับเนื้อเรื่องอันนี้เกือบทั้งหมดไรท์เพิ่มฉากมาเองนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    ×