คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Episode 2
หลายปีผ่านไปอาร์กได้อายุสิบเจ็ดปีกำลังนั่งรถไฟเพื่อเข้าไปยังตัวเมือง
ไฟฟาย:อาร์กคุงผมชี้อยู่นะ
อาร์ก:ฉันรู้ขอบคุณที่เตือน
ไฟฟาย:มาเดี๋ยวช่วย"ไฟฟายได้หยิบแปงขึ้นมาแล้วหวีผมให้อาร์ก
ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันรถไฟได้เบรคพอดีทำให้ใบหน้าของทั้งสองคนอยู่ใกล้กัน
อาร์ก:อ่ะขอโทษทีนะ
ไฟฟาย:มะ...มะ...ไม่เป็นไร"ไฟฟายหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อยเพราะความเขิน
อาร์ก:ผมบังหน้านะ"อาร์กปัดผมส่วนที่บังหน้าของไฟฟายออก
อาร์ก:เอาเป็นว่าลงก่อนเถอะรถไฟน่าจะถึงเมืองแล้ว
ไฟฟาย:อืม
อาร์ก:ถึงตรงนี้แยกกันก่อนเดี๋ยวเจอกันอีกทีตอนไปโรงเรียน
ไฟฟาย:ไว้เจอกัน
ทั้งสองคนได้แยกย้ายกันไปในเมืองอาร์กเดินเข้าไปในเมืองแล้วซื้ออาหาร
อาร์ก:(ดีนะที่ได้พวกชาโดว์การ์เด้นแบ่งตังค์ให้เลยพอมีตังค์ซื้ออาหารได้)
อาร์ก:ขอโทษนะครับพอดีว่าผมอยากทราบว่าที่นี่มีที่ซื้ออาหารไหมครับ
ชาวบ้าน:อ๋อพอดีว่าที่นี่มีห้างสรรพสินค้าอยู่นะ
อาร์ก:ขอบคุณครับ
(ชุดพระเอกเผื่อใครสงสัย)
อาร์ก:(ถ้าจำไม่ผิดห้างของโลกนี้น่าจะเป็นห้างที่ยัยลูน่าหรือแกรมม่าบริหารอยู่ถ้าไปขอของฟรีก็น่าจะน่าอนาถเกินไป)"อาร์กได้เดินไปเรื่อยๆพลอยชมบรรยากาศในเมือง
อาร์ก:(รู้สึกเหมือนว่าตั้งแต่เกิดใหม่มาในโลกนี้รู้สึกว่ามันเป็นเมืองที่สงบดีถึงจะไม่นานก็เถอะ)
ห้านาทีผ่านไปอาร์กได้มาถึงที่ห้างของเมืองอย่างมิตสึโกซิ
อาร์ก:เฮ้อมาถึงสักทีว่าแต่เนื้อเรื่องช่วงนี้ห้างเปิดหรือยังนะน่าจะไม่กลับดีกว่า
ขณะที่ฮาร์ดกำลังเดินกลับจู่ๆได้มีเสียงที่คุ้นเคยเรียกเขาอยู่พอดี
แกมม่า:อ้าวอาร์กคุงมาทำอะไรหรอยังไม่ถึงเวลาเปิดห้างเลย
อาร์ก:ไอ้เรื่องนั้นฉันรู้ฉันแค่แวะมากะว่าจะซื้อของแต่ลืมไปว่าห้างยังไม่เปิด
แกมม่า:ว่าแต่จะมาซื้ออะไรหรอ
อาร์ก:ก็กะว่าจะมาซื้ออาหาร
แกมม่า:ถ้าจำไม่ผิดห้องของอาร์กอยู่
อาร์ก:ใช่ก็ข้างๆเจ้านั่นอ่ะแหละ
แกมม่า:ยังไม่เคารพท่านชาโดว์เหมือนเคยเลยนะ
อาร์ก:เรื่องอะไรฉันต้องเคารพฉันอายุเยอะกว่าและอีกอย่างหนึ่งฉันไม่มีเหตุผลที่ต้องกลัวเจ้านั่น
แกมม่า:เอาเถอะฉันเริ่มชินแล้ว
อาร์ก:และอีกอย่างหนึ่งถ้าจะฟ้องยัยอัลฟ่าว่าฉันไม่เคารพก็ตามสบายเพราะฉันไม่กลัว
แกมม่า:เป็นไม่กี่คนในนัมเบอร์ต่ำที่กล้าเอ่ยปากว่าไม่กลัวท่านอัลฟ่า
อาร์ก:เอาเป็นว่าขอตัวก่อนพรุ่งนี้พอดีว่ามีโรงเรียนต้องไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผ่านมาเจ็ดเดือนอาร์กได้เข้าเรียนที่โรงเรียนนักดาบเวทย์มิดการ์
ซิด:ขอโทษที่ให้รอ
จากะ:ซิดคุงที่ว่ามาสายแล้วแต่ว่า
เฮียวโระ:เหลือจะเชื่อจริงๆว่าจะมีคนที่สายกว่านายด้วย"เฮียวโระพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงโมโหตามภาษาตัวประกอบ
และก็ใช่ตัวของอาร์กยังหลับอยู่ในห้องอย่างสบายใจจนกระทั่งเสียงนาฬิกาปลุกของเขาดังขึ้น
ตื๊ด!ตื๊ด!ตื๊ด!ตื๊ด!
อาร์ก:แย่แล้วสายแล้วนี่หว่าแบบนี้ไปไม่ทันรถไฟแน่เดี๋ยวนะ"อาร์กได้รีบใส่ชุดเครื่องแบบของเขาแล้วก็ได้ใช้พลังจากอัญมณีตรงข้อมือเสกรองเท้าออกมา
อาร์กได้เสกรองเท้าออกจากแล้วสวมไปที่เท้าของเขาก่อนจะเริ่มวิ่งมาถึงที่ห้องเรียนอย่างเร็วไว
อาร์ก:(ดีนะที่ปรับแต่งความเร็วเอาไว้จนมนุษย์ธรรมดาไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าได้และก็ปรับเป็นความเร็วสูงสุดหือ)"อาร์กที่กำลังจะเพลิดเพลินกับวิวนอกหน้าต่างสายตาของเขาก็บังเอิญไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่คุ้นเคยและไม่ใช่แคลร์
(สเตเล่)
อาร์ก:(นั่นมันถ้าจำไม่ผิดเป็นตัวละครที่ให้เลือกต้นเกมนิ)
สเตเล่:นี่คุณคนนั้นเป็นอะไรหรอจ้องกันเขม็งเชียว
อาร์ก:เปล่าฉันแค่สงสัยคนบ้าอะไรจะขาวขนาดนี้
สเตเล่:ชอบหรอ
อาร์ก:ห่ะไม่รู้
สเตเล่:หมายความว่าไงไม่รู้
อาร์ก:เอ้าก็คนมันไม่รู้มันพึ่งเจอกันคนบ้าอะไรชอบกันตั้งแต่ครั้งแรกที่สบตา
สเตเล่:มันก็ต้องมีสิ
อาร์ก:ไม่คนเรามันต้องมีการพัฒนาความรู้สึกก่อนสิถึงจะถูก
สเตเล่:งั้นหรอนี่ตอนเที่ยงเธอกินข้าวไหนหรอ
อาร์ก:ก็ปกติก็ในห้องเรียนเพราะฉันทำกับข้าวมาเอง
สเตเล่:บังเอิญจังเลยนะฉันเองก็เหมือนกัน
อาร์ก:(ถ้าจำไม่ผิดเหตุการณ์ต่อไปของเนื้อเรื่องต่อไปซิดกับเจ้าหญิงอเล็กซ์เซียสินะฉันต้องไปดูให้ได้เอาล่ะ)
สเตเล่:(เหมือนจะเจออะไรสนุกๆเข้าแล้วสิ)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ณ ช่วงเย็นอาร์ก,จากะและเฮียวโระได้พากันแอบอยู่ด้านหลังต้นไม้เพื่อแอบดูซิดสารภาพรักกับเจ้าหญิงอเล็กซ์เซีย
เฮียวโระ:ไม่คิดเลยนะว่ารุ่นพี่จะสนใจเรื่องรักๆใคร่ๆแบบนี้ด้วย
อาร์ก:อย่าพูดอย่างงั้นซิ้ฉันเองก็เป็นผู้ชาย"อาร์กได้หันหน้าไปมองซิดที่กำลังยืนตัวสั่นอยู่ต่อหน้าอเล็กซ์เซีย
ซิด:จะ...เจ้าหญิงอเล็กซ์...เซียครับชะ...ชะ...ชอบคุณครับคบกับผมด้วยเถอะครับ"ซิดก้มลงพร้อมกับเสียงที่สั่นแต่สีหน้าของเขากับดีใจ
ซิด:(สมบูรณ์แบบเลยแบบนี้แหละคือท่าทางของตัวประกอบที่ผมอยากจะเป็นที่เหลือแค่รอถูกมือแล้วเดินหนีไปอย่างสิ้นหวัง)
อเล็กซ์เซีย:เข้าใจแล้วล่ะค่ะ
ซิด:เอ๊ะ
อเล็กซ์เซีย:ฉันกำลังรอคนแบบนายอยู่เลยล่ะฝากตัวด้วยนะ
อาร์ก:โว้วเจ๋งดีนิอย่างน้อยคนที่อยู่ตรงนั้นก็ไม่ใช่ฉัน
ขณะที่อาร์กกำลังรอดูความบันเทิงและความสิ้นหวังของซิดจู่ๆก็ได้มีเสียงที่คุ้นเคยอีกแล้วเรียกเขา
สเตเล่:คือว่า!
จากะ:นี่มัน!
เฮียวโระ:คนที่กำลังฮ๊อตอีกคนที่ความนิยมเท่ากับเจ้าหญิงอเล็กซ์เซียมาเรียกผมหรือเปล่า!ครับ
สเตเล่:คือว่าถึงเราจะอยู่ห้องเดียวกันแต่เรายังไม่รู้ชื่อกันเลยนะคะ"สเตเล่ได้เดินเข้ามาใกล้อาร์กขณะที่เขาถอยหลังจนชนกับต้นไม้
อาร์ก:ถ้าเรื่องนั้นคือแบบว่าฉันชื่อว่าอาร์ก ดราก้อนน่ะมีอะไรงั้นหรอทำไมถึงอยากรู้
สเตเล่:ฉันมีของจะให้นะคะเป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆสำหรับการเป็นเพื่อนกันค่ะ"สเตเล่ได้หยิบกล่องช็อคโกแลตออกมาจากข้างหลังของเธอแล้วยื่นให้อาร์ก
อาร์ก:ขอบคุณล่ะกันนะสำหรับของขวัญฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าแค่คุยกันเล็กๆน้อยจะทำให้เป็นเพื่อนกับดาวโรงเรียนได้"อาร์กรับช็อกโกแลตมาแล้วกล่าวขอบคุณ
สเตเล่:เอาเป็นว่าไว้เจอกันวันพรุ่งนี้ค่ะ
อาร์ก:โอ้เอาไว้เจอกัน
[To be continued]
จบกันไปแล้วสำหรับอีกตอนสำหรับตอนนี้จะไม่มีการต่อสู้เพราะไรท์เอามาขั้นระหว่างคิดร่างต่อไปให้พระเอกใช้อ่ะนะสำหรับตอนนี้ไปล่ะ
ความคิดเห็น