คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกิดใหม่ในโลกความรักสุดแปลก
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งในวันแดดร้อนอบอ้าวห้าสิบองศาเหล่านักเรียนกำลังยืนเรียงแถวอยู่
ผ.อ:สวัสดีนักเรียนทุกคนนะวันนี้ครูมีเรื่องจะพูดนิดหน่อยนะ
อาโอ:ร้อนโว้ยร้อนชิบหายยังจะให้มายืนฟังมันพูดอีกเวรกรรม
ผ.อ:แค่นี้เธอยังทนไม่ได้โตขึ้นเธอจะทำอะไรได้
อาโอ:เองยืนพูดในที่ร่มอาจารย์แน่จริงลงมายืนตากแดดดิว่ะ
ผ.อ:ยังพูดแล้วยังจะเถียงออกมากระโดดกบร้อยห้าสิบครั้งมา
อาโอ:อ้าวอาจารย์เวรนี่แดดร้อนไม่พอยังจะให้ไปโดดอีกเอ้า"อาโอได้ออกไปยืนอยู่หน้าแถวและทำการกระโดดกบ
ผ.อ:ดีๆทำไปนะอย่าหยุดนะถ้าหยุดครูจะเพิ่มให้เธอเป็นห้าร้อยครั้ง
อาโอ:อ้าวเฮ้ยผ.อจะเอาใช่ไหมหัวโล้นๆนั้นรู้ไหมถ้าตบมันจะดังแค่ไหนนะ"อาโอทนไม่ไหวได้ทำการท้าไฟท์ผ.อ
ผ.อ:ก็มาดิครับไอ้เด็กเวรเธอคิดว่าครูสู้ไม่เก่งหรอว่ะ
หมับ!
ผ.อได้ทำการจับขาของอาโอแล้วทุ่มลงกับพื้นด้วยความรุนแรงจนตาย
คิริว:โอ้ยเจ็บๆไอ้เจ้าผ.อบ้านั่นบังอาจทุ่มเราได้น่ะไอ้โล้นหืม"คิริวที่ตื่นมาแบบงงๆได้สำรวจร่างกายของตัวเองพบว่าร่างกายของตัวเองหดลงไปเป็นเด็ก
คิริว:เห้ยไอ้โล้นนั่นมันทุ่มเราจนตายเลยหรอไซตามะเป็นผ.อโรงเรียนเราเวรเอ้ย"หลังจากนั้นคิริวก็ได้มองไปยังกระจก
คิริว:เห้ยนี่เราหรอเนี่ยโอ้โหหล่อแต่เด็ก"คิริวได้มองและสำรวจหน้าตาของตัวเองผ่านกระจก
คิริว:เป็นการตายที่โคตรโง่เลยเราและชื่อของเราก็คือ
อีโวล:ชื่อของเธอคือคิริว มุราซากิ
คิริว:เสียงนี้มันคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน
อีโวล:ฉันคือ-
คิริว:โอ้เอโวลทำไหมคุณถึงมาสิงอยู่ในร่างของฉันได้ล่ะเนี่ย
อีโวล:แล้วแต่จะเรียกเลยล่ะกันก็ตามพวกมังงะหรืออนิเมะแนวเกิดใหม่ที่ตัวเอกจะต้องมีพลังติดตัวจากพระเจ้า
คิริว:อย่างงี้นี่เองแสดงว่าคุณเป็นพลังของผมแล้วสินะ
อีโวล:ถูกต้องตามนั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
เวลาผ่านไปเหมือนโกหกคิริวได้เติบโตเข้าสู่วัยรุ่นแล้วก็ได้รู้จักกับไอโจเรนท่าโร่และได้เข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมปลายโอฮานะโนะมิทสึและเขาได้อยู่ห้องเดียวกันกับเรนทาโร่
เรนทาโร่:ได้โปรดเถอะท่านเทพขอให้ผมได้ชีวิตมอปลายที่ดีด้วยเถอะและก็ขอแฟนสักคนด้วยเถอะ"เรนทาโร่ที่อกหักมาร้อยครั้งตอนนี้กำลังยืนขอพรที่วัดแห่งหนึ่ง
คิริว:นี่นายระวังจะได้สมพรปากนะ"คิริวได้พูดขึ้นพร้อมกับเอาลูกอมเข้าในปากแล้วหมุน
พระเจ้า:สบายมากอย่าห่วง
เรนทาโร่:นี่มุราซากิคุง!ดูนี่สิโจรงัดตู้บริจาค
คิริว:โอ้จริงด้วยแหะนายอยู่นี่ฉันจะไปหาไม้
พระเจ้า:เดี๋ยวๆเธอนะใจเย็นๆข้าคือเทพเจ้าที่สถิตอยู่ในศาลเจ้าแห่งนี้ต่างหากจะบอกว่าเทพสถิต้เขาเปิดตัวกันแบบนี้ใช่ไหมา
คิริว:ก็หน้าตาคุณไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่
เรนทาโร่:ดูนั่นสิมุราซากิคุงเขาออกมาจากตู้ได้ด้วยเอาจริงๆฉันก็ยังไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าจะเป็นเทพอาจจะเป็นสัมภเวสีก็ได้นิ
เทพเจ้า:อย่าเรียกเทพว่าสัมภเวสีสิว่ะ
คิริว:โอ้โหหน้าตาดูไม่น่าเชื่อถือแบบสุดๆ
เทพเจ้า:ไม่ต้องห่วงหรอกเรนทาโร่ไม่ว่าจะสวดมนต์หรือขอพรเจ้าก็จะได้พบกับเนื้อคู่ตอนม.ปลายอยู่ดี
เรนทาโร่:หา?เนื้อคู่หรอผมเนี่ยนะบ้าไปแล้ว
พระเจ้า:ยังไงก็เถอะเนื้อคู่ที่พูดถึงในที่นี้คือ
เรนทาโร่:เข้าใจล่ะเนื้อที่ปู่พูดถึงคือเนื้อของปู่ใช่ไหมอยากได้เนื้อปู่เป็นของเซนสินะ
คิริว:โอ้โหหนักทั้งคู่
อีโวล:นี่มุราซากิคุงฉันอยากรู้ว่าเธอจะมีเนื้อคู่กับเขาด้วยไหม
คิริว:เอ๋อผมก็อยากรู้เหมือนกัน
เทพเจ้า:เธอเองก็อยากรู้เหมือนกันใช่ไหมล่ะ"เทพเจ้าได้หันหน้ามาหาคิริว
คิริว:ครับเอาก็เอา
เทพเจ้า:ถ้าอย่างงั้นฉันขอพูดในส่วนของเรนทาโร่ก่อนนะเดี๋ยวค่อยมาพูดในส่วนของเธอ
คิริว:ครับว่าแต่เอาของไหว้เป็นซอยจุไหม
เทพเจ้า:คืออะไร?
คิริว:ช่างมันเถอะ
เทพเจ้า:เอาเป็นว่าข้าจะเริ่มอธิบายเลยก็แล้วกัน
เรนทาโร่:ครับ
เทพเจ้า:เนื้อคู่ที่จะพูดถึงในที่นี้ก็คือบุคคลที่ถูกกำหนดให้เป็นคู่ครองของเจ้าโดยแท้จริงของแต่ละคนที่เกิดมาทันที
เรนทาโร่:คู่ครองที่แท้จริง
เทพเจ้า:ใช่แล้วเมื่อได้เจอเนื้อคู่แล้วจะรู้สึกได้ถึงกระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านร่างกายแล้วทั้งคู่จะตกหลุมรักกันแบบหัวปักหัวปำ
เรนทาโร่:ตกหลุมรักกันหัวปักหัวปำ
คิริว:เฮ้อ~~~~ถึงของผมเมื่อไหร่แล้วบอกด้วย"คิริวได้ทำการเดินไปนั่งตรงบันไดศาลเจ้าแล้วเอาลูกอมเข้าปากแล้วหมุนอีกครั้ง
หลังจากนั้นพระเจ้าก็ทำการอธิบายเรื่องต่างให้เรนทาโร่ฟังจนกระทั่งมาถึงของคิริว
เทพเจ้า:ส่วนของเธอน่าจะรู้อยู่แล้วว่าเนื้อคู่หมายถึงอะไร
คิริว:คนที่จะมาเป็นแฟน?
เทพเจ้า:ถูกต้องตามนั้นส่วนของเธอก็มีหนึ่งร้อยเช่นกัน
คิริว:แบบนี้ไม่แห้งตายเลยหรอครับ
เรนทาโร่:มุราซากิคุงอย่าพึ่งคิดถึงเรื่องแบบนั้นสิ
คิริว:เอ้าฉันผิดตรงไหนแฟนร้อยคนแบบนี้ถ้าถึงตอนนั้นไม่แห้งตายหรอ
เรนทาโร่:เอาเป็นว่ารีบไปโรงเรียนดีกว่าก่อนที่พวกเราจะสายเอา
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ไปโรงเรียนโดยคิริวตอนนี้กำลังแวะซื้อของทอดหน้าโรงเรียนก่อนเดินวิ่งไปกับเรนทาโร่
เรนทาโร่:จะให้คนอ่านรอไม่ได้รีบเดินเรื่องดีกว่า
เรนทาโร่ได้วิ่งไปบนทางเดินโรงเรียนจนมาชนกับผู้หญิงสองคน
เรนทาโร่:อ๊ะขอโทษครับ
ฮาคาริ:ไม่เป็นไรหรอกค่ะฉันต่างหากที่ต้องขอโทษด้วย
คาราเนะ:มันเจ็บนะย่ะ!หัดดูตาม้าตาเรือบ้างสิย่ะ
คิริว:ถ้าจำไม่ผิดฉากหลังจากนี้มันช่างมันเถอะไม่ใช่เนื้อเรื่องของฉันอ่ะ-"คิริวที่ไม่สนใจก็ได้หันหน้าหนีแล้วชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง
โฮริคิตะ:นี่นายน่ะหัดมองทางให้มันดีๆหน่อยสิ"โฮริคิตะได้พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
คิริว:นั่นมันคำพูดของฉันห่ะนี่เธอฉันเคยเห็นเธอที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า
โฮริคิตะ:พูดเรื่องอะไรของนายฉันไม่เคยเห็นนายมาก่อนอย่าพูดมั่วๆ
คิริว:คร้าบๆจะยังไงก็ได้ว่าแต่เธออยู่ห้องไหน
โฮริคิตะ:ห้อง1-4
คิริว:เฮ้อดันอยู่ห้องเดียวกันอีก
อีโวล:ไม่ใช่ว่าเธอคนนั้นเป็นเนื้อคู่ของนายหรือเปล่ามุราซากิคุง
คิริว:อาจจะใช่แต่ยังไงได้ก็ซึนเดเระบวกคลูอ่ะให้ผมชนะใจเธอยังไง
อีโวล:ถ้างั้นเธอก็ต้องพยายามสิ
คิริว:คร้าบๆจะพยายาม
เรนทาโร่:อะไรกันเมื่อกี้นี้เหมือนกับไฟช็อตเลยหรือว่า
คิริว:ฉันขอตัวไปก่อนนะฉันจะไปเข้าห้องเรียน"คิริวพูดพร้อมกับเดินไป
โฮริคิตะ:ฉันเองก็จะไปเข้าห้องเรียนเหมือนกัน
คิริว:ถ้างั้นอยากเดินไปกับฉันไหมล่ะ
โฮริคิตะ:ได้แต่ไม่ใช่เพราะว่าฉันอยากเดินหรอกนะ
คิริว:คร้าบๆ
ทั้งคู่ได้เดินไปที่ห้องเรียนและก็ได้พูดคุยกันเล็กน้อยเพื่อทำความรู้จักกัน
คิริว:ยังไงก็เถอะฉันชื่อมุราซากิ คิริวอายุสิบเจ็ด"คิริวได้ทำการแนะนำตัวเอง
โฮริคิตะ:ฉันโฮริคิตะ สึซูเนะดูเหมือนว่าอายุของพวกเราจะห่างกันแค่หนึ่งปี
คิริว:เป็นชื่อที่ดีนะ
โฮริคิตะ:ขอบคุณถือว่าเป็นคำชมจากนายก็แล้วกัน
.
.
.
.
.
.
.
.
และเวลาก็มาถึงตอนพกค่ำโฮริคิตะกำลังเดินกลับบ้านอยู่นั้นเธอก็ได้ยินเสียงแปลกจากตอกแห่งหนึ่ง
เสียงปริศนา:เหมียว~~~
โฮริคิตะ:แมวงั้นหรอลองเข้าไปตรวจสอบดูสักหน่อยก็แล้วกัน
เสียงปริศนา:เหมียว~~~"เสียงนั้นเริ่มเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
โฮริคิตะ:ดูเหมือนจะใกล้เข้ามาแล้วสินะห่ะ-"โฮริคิตะได้มาถึงที่ที่เสียงนั้นอยู่แล้วก็ได้เงยหน้าขึ้น
สไปเดอร์บอล:เหมียว~~~
โฮริคิตะ:เจ้านั้นมันตัวอะไรนะ"โอริคิตะที่เห็นแบบนั้นก็ผละจะถอยและวิ่งหนีแต่ก็โดนมันพ่นใยพันขาเอาไว้
สไปเดอร์บอล:เหมียว!"สัตว์ประหลาดได้เดินเข้ามาใกล้ตัวเธอเรื่อยๆ
คิริว:แสงแดดสาดส่องยามเช้าทุกคนต่างตื่นขึ้นมาเพื่อพบเพื่อนๆ!"คิริวได้วิ่งเข้าไปต่อยสัตว์ประหลาดจนกระเด็น
โฮริคิตะ:นี่นายมุราซากิคุง"โฮริคิตะได้เบิกตากว้างหลังจากที่เห็นคิริวเข้าไปต่อยสัตว์ประหลาดแบบไร้ความกลัว
คิริว:ไม่เป็นไรนะโฮริคิตะ"คิริวได้หันไปหาโฮริคิตะพร้อมยื่นมือไปหานาง
โฮริคิตะ:นี่มันหมายความว่ายังไงสัตว์ประหลาดพวกนี้คืออะไร"โฮริคิตะได้จับมือของคิริวลุกขึ้นแล้วนางก็รู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าที่แล่นเข้ามาในร่างกายของเธอ
คิริว:ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสัตว์ประหลาดพวกนี้คืออะไรแต่ที่เหลือฉันจะจัดการเอง"คิริวได้หันมาพูดกับโฮริคิตะด้วยสีหน้ามั่นใจ
โฮริคิตะ:นี่นายจะบ้าหรือไงนั่นมันสัตว์ประหลาดเลยนะ
คิริว:ไม่เป็นไรหรอกน่าฉันนะแกร่งจะตายสัตว์ประหลาดต้องเจอกับสัตว์ประหลาด
คิริวได้ทำการเปิดขวดบางอย่างแล้วเสียบลงไปที่เข็มขัด
"Cobra! Rider System!"
"Evolution"
หลังจากนั้นคิริวก็ได้ทำการหมุนเข็มขัดก่อนที่เอฟเฟกต์แปลงร่างลักษณะคล้ายกับแผงต่อกันดั้มจะปรากฏขึ้น
"Are you ready?"
โฮริคิตะ:มุราซากิคุงนี่มัน"โฮริคิตะได้เบิกตากว้างอีกครั้งเมื่อเห็นสิ่งที่คิริวทำ
"แปลงร่าง!"
"Cobra! Cobra! Evol Cobra! Fuhahahahahahahaha!"
โฮริคิตะ:มุราซากิคุง
คิริว:มาสไรเดอร์ อีโวลเฟส1มาแล้ว"คิริวได้เอามือมาปัดเขาของเขาบริเวณดวงตาพร้อมกับประกาศสมญานาม
[To be continued]
จบกันไปสำหรับตอนแรกสำหรับเรื่องนี้จะไม่ได้ใช้ฮาเร็มเป็นแฟนของเรนทาโร่แต่ไรตจะใช้ฮาเร็มเป็นตัวละครโปรดของไรตจากเรื่องอื่นหรือเกมแทนนะ
ฝากนิยายเพื่อน
ดิสคอร์ดสำหรับพูดคุยหรือทำอย่างอื่น
ความคิดเห็น