คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 8
Chapter 8 เจอกันอีกแล้วหรอ?
ตัดมาตอนเอสไปเกาะอื่นแล้ว(ไม่ต้องถามนะที่ทำไมตัดมาไกลขนาดนี้เพราะมันจะได้จบเร็วๆนะคะTwT)
และพวกลูฟี่ก็ไปเกาะลอยฟ้ามาแล้วและจี-เอท
และเดวีแบค ไฟท์ ตอนนี้กำลังมุ่งหน้าสู่วอเตอร์เซเว่น
“เมล่อน...พอถึงวอเตอร์เซเว่นแล้ว...เราแยกกันตรงนั้นนะ”ยูกิพูด
“เอ๊!!”เมล่อนตกใจ
“แต่ก่อนจะไปเราไปหาลุงนั่นก่อน”ยูกิลากเมล่อนเข้าห้องส่วนตัว
ณ โลกหลังความตาย
“มากันแล้วหรอ”โรเจอร์พูด
“ชั้นมีเรื่องอยากจะถามก่อนที่พวกเราจะแยกกัน”ยูกิไม่พูดนอกเรื่องเธอเข้าประเด็นเลย
“อะไรล่ะแม่หนู”โรเจอร์ถาม
“ระหว่างชั้นกับเมล่อนใครเป็นตัวหลักกันแน่”ยูกิพูด
“เอ๊? ตัวหลักเธอพูดอะไรน่ะ”เมล่อนถาม
“ตัวหลักก็คือคนที่ได้รับบทเด่นๆ
ชั้นเลยอยากถามว่าใครเป็นตัวหลักกันแน่?”ยูกิถาม
“ตัวหลักน่ะพวกเจ้าต้องเลือกกันเองเพราะว่าระบบเกมจะดำเนินต่อเมื่อพวกเจ้าเลือกว่าใครเป็นตัวหลักและมันจะบอกให้ว่าเจ้าต้องทำอะไร”โรเจอร์พูด จากนั้นทั้งสองก็นั่งตกลงกันว่าใครจะเป็นตัวหลัก
“ชั้นว่ายูกิน่ะเป็นตัวหลักจะดีกว่านะ”เมล่อนพูด
“เพราะเธอทั้งเยือกเย็น สุขุม
และมีการตัดสินใจที่เด็ดขาดส่วนชั้นวันๆเอาแต่จะเล่นเท่านั้นเอง”เมล่อนพูด
“ชั้นว่าเธอน่ะเหมาะกว่าชั้นอีก
เธอน่ะทั้งร่าเริง มีความสุขในแต่ละวัน ส่วนชั้นน่ะเงียบเกินไปจนไม่ค่อยมีเพื่อน”ยูกิพูด
“พูดอะไรน่ะ!!
เธอน่ะเหมาะสมที่จะเป็นตัวหลักต่างหาก!!”
เมล่อนพูด
“เธอต่างหากที่เหมาะจะเป็นตัวหลักเรื่องจะได้ดำเนินไปอย่างสนุกไม่ต้องมืดมน
ถ้าชั้นเป็นตัวหลักล่ะก็โลกนี้คงมีแต่ความมืดมนไร้ซึ่งความสุขแล้ว!!”ยูกิพูด
“ยังไงชั้นก็คิดว่าเธอน่ะเหมาะจะเป็นตัวหลัก!!”เมล่อนพูด
“เธอต่างหากล่ะ!!”ยูกิไม่ยอมที่จะเป็นตัวหลัก
“ไม่!!! เธอต่างหาก”เมล่อนพูด
“ที่เธอไม่ยอมเป็นตัวหลักเพราะเธอไม่อยากทำเรื่องอะไรที่มันดูยุ่งยากใช่มั้ยล่ะ!!”ยูกิถาม
“ไม่ใช่นะ!!
ชั้นน่ะทั้งไม่เก่งแถมยังทำแต่เรื่องวุ่นๆชั้นน่ะไม่เหมาะจะเป็นตัวหลักแม้แต่น้อยเลย”เมล่อนพูด
“ถึงจะสร้างปัญหาแต่เธอก็มีความเป็นผู้นำนี่!”ยูกิพูด
“ของแบบนั้นชั้นไม่มีหรอก!!”เมล่อนพูด
“ถึงเธอจะไม่มีความเป็นผู้นำแต่เธอก็เป็นคนที่รักเพื่อนนี่”ยูกิพูด
“ดังนั้น...”
“เราทั้งคู่เป็นตัวหลักด้วยกันเถอะนะ!!”ยูกิพูดพร้อมกับกุมมือเมล่อน
“ก็ดีเหมือนกันนะ!”เมล่อนพูด
“แต่ว่าตัวหลักน่ะเป็นได้แค่ตัวเดียวนี่นา”เมล่อนพูด
“งั้นก็ได้...ชั้นเป็นตัวหลักก็ได้...แต่ว่า! ถึงชั้นจะเป็นตัวหลักชั้นยังสามารถเป็นเพื่อนเธอได้ใช่มั้ย?”ยูกิพูด
“อืมได้สิ!”
.
.
.
ณ เกาะแห่งหนึ่ง
“เราจะหยุดหาเสบียงที่นี้นะ”นามิพูด
“คนที่ได้ไม้ยาวจะต้องเฝ้าเรือ
ส่วนคนที่ได้ไม้สั้นไปหาเสบียงนะ”นามิพูด
“ส่วนชั้นจะไปสำรวจเกาะ”นามิพูด
“ชั้นด้วยนะแต่ชั้นไปเดินเล่นนะ”ยูกิพูด
“กลับมาให้ได้ก่อนค่ำละกันนะ”นามิพูด
“อาจจะเดินถึงค่ำเลย”ยูกิพูดเสียงเรียบก่อนจะเข้าเดินไปในป่า
“งั้นระวังตัวด้วยนะ”
.
.
.
“ป่าพวกนี้ให้ความสงบจริงๆแหะ”ยูกิยิ้มบางๆ
“ต้นไม้พวกนี้...”ยูกิมีความสุขที่ได้อยู่กับธรรมชาติ
เธอเดินไปจนถึงกลางป่าเธอทำสัญลักษณ์บอกทางเอาไว้จะได้ไม่หลง
ก่อนจะเดินต่อไป
และก็ต้องเจอบุคคลที่ไม่หน้าจะเจออีกครั้งนึง
“นายอีกแล้วหรอ”ยูกิพึมพำ
“....”
ไม่มีบทสนทนาใดๆเกิดขึ้นทำให้เกิดความเงียบขึ้นมาอีกครั้ง
“กัปตันคร้าบ!!”
เห๊ะ? กัปตัน? ทราฟาลก้า ลอว์เป็นกัปตันนี่นาลืมได้ไงเนี่ย
ยูกิเอียงคอนิดๆอีกมือนึงก็เตรียมที่จะหยิบอาวุธขึ้นมา
“กัปตันนั่นใครครับ”
“....”ลอว์เงียบ
“......”ยูกิ(ก็)เงียบด้วย
“ประชันความเงียบงั้นหรอ?”
กะ...ใกล้จะเย็นแล้วด้วยรีบหนีก่อนดีกว่า
ยูกิค่อยๆถอยห่าง
(ยูกิกำลังกลัวหรอเนี่ย)
“Room!”
“อ๊ะ...”
“แชมเบิ้ลส์(เขียนENGไม่เป็นนT
T)
“มะ...มีอะไรงั้นหรอ”ยูกิถาม
“…..”เงียบ
“กัปตันตอบเขาหน่อยสิคร้าบบ!!”หมีสีขาว(?)พูด
“.....”ก็ยังคงเงียบ
“เน่ใช้ท่าเมื่อกี้แล้วมีอะไรจะพูดก็พูดมาสิ”ยูกิพูด
“......”เขามองหน้าเธอ
“เห้อ”ยูกิถอนหายใจ
“ถ้านายไม่พูดชั้นจะไปแล้วนะ”
“ชั้นจะพูดต่อเมื่อมีแค่เราสองคน”
“......”ยูกิเงียบ
แล้วจะให้ทำไงคะ???????
พวกนี้ลูกน้องคุณนี่คะชั้นไม่มีสิทธิสั่งอะไรพวกเขาเลย แหมได้ยินฟงแฟนมาแต่ไกล
อย่าพึ่งเข้าใจผิดจะได้มั้ยยะ!!
ยูกิก่นด่าในใน แต่ก็ยังแสดงสีหน้าที่เรียบเฉย
“งั้นพวกเราไปก่อนนะครับกัปตัน”
“......”
“…..”
เหลือแค่สองคนแล้ว แล้วไงต่อล่ะ
ต้องการอะไรกันแน่
“มีอะไร”ยูกิถามไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“เธอรู้ชื่อชั้นได้ยังไง?”ลอว์ถาม
“ไม่จำเป็นต้องรู้”
“นั่นเป็นชื่อลับที่ชั้นไม่เคยบอกใครนอกจากผู้มีพระคุณ”ลอว์พูด
“โคราซอนที่ถูกโดฟลามิงโก้ฆ่าน่ะหรอ”
“ตอบให้ตรงคำถาม!!”เขาโมโหแล้ว
“.....”ยูกิเงียบ
“บอกมาว่ารู้ได้ยังไง”เขาถามอีกรอบ
“…...”ยูกิยังคงเงียบ
“ได้ถ้าเธอไม่ตอบ...”ลอว์เดินเข้าใกล้ยูกิ
สัญชาติญาณของเธอได้เริ่มต้นแล้วเธอหยิบอาวุธขึ้นมาทันที
แต่ก็โดนลอว์ปัดออกไปได้ก่อน
เขาจับข้อมือของเธอและเชิดคางเธอ
“อย่าทำอะไรบ้าๆ”ยูกิพูด
“....”เขาไม่พูดอะไรแต่เอาหน้าเข้าไปใกล้เธอมากกว่าเดิม
“ถ้าเข้ามาใกล้กว่านี้ชั้นจะฆ่านาย”ยูกิพูด
“หึ!”เขายังคงไม่หยุด เธอหลับตาลงพร้อมกับถอนหายใจไออุ่นๆจากปลายจมูกของเธอทำให้เขารู้สึกหวั่นเล็กน้อย
“ชั้นเตือนนายแล้วนะ”จู่ๆก็มีปีกดำมืดจากข้างหลังยูกิ
“เห้ย!”ได้ผล! เขาถอยออกมาแล้ว
“ชั้นจะบอกเหตุผลให้ว่าทำไมถึงรู้ชื่อนายได้”
“เพราะว่าชั้นมาจากต่างมิติชั้นพูดได้แค่นี้”ยูกิพูดก่อนจะหายตัวไปพร้อมกับสายลมที่พัดผ่านมาอย่างแรง
ก่อนหน้านี้ที่พบลุงโรเจอร์
“นี่ดูนี่สิ”โรเจอร์หยิบผลปีศาจให้ยูกิและเมล่อนดู
“เอ๊!! นี่มัน...”เมล่อนอ้าปากค้าง
“ผลปีศาจ...”ยูกิตกใจนิดหน่อย
“ผลซ้ายมือของลุงคือผล ทูตะ ทูตะ สายโซออนผสมพารามีเซีย
เป็นผลเรียกปีศาจเงามาโจมตีและตัวเจ้าของจะสามารถแปลงร่างเป็นปีศาจมารหรือมีปีกขนนกสีดำที่ข้างหลังนั่นแหละ”
“ผลขวามือของลุงคือผล เทวะ เทวะ สายโซออนผสม
พารามีเซียเหมือนกัน เป็นผลที่ช่วยรักษาคนอื่น
และแปลงร่างเป็นเทวดาหรือมีปีกขนนกสีขาวที่ข้างหลัง”
“ก็คล้ายๆกัน2ผลเลยนี่
เพียงแค่รักษากับเรียกผู้รับใช้เท่านั้นเอง”เมล่อนพูด
“แล้วเมล่อนจะเลือกกินผลไหน?”ยูกิถาม
“ไม่รู้สิ”เมล่อนพูด
“ชั้นน่ะชอบความมืดงั้นกินผลนี้ได้มะ”ยูกิชี้ที่ผล ทูตะ ทูตะ
“ได้สิเหมาะกับยูกิดี”เมล่อนพูด
“สองผลนี้น่ะมีความลับซ่อนอยู่ด้วยนะ”โรเจอร์บอก
“เอ๊!!//ว่าไงนะ!”
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ทิ้งไว้แค่นี้ก่อน=_=
ความคิดเห็น