ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic One piece]สองสาวทะลุมิติ!!!

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3

    • อัปเดตล่าสุด 5 พ.ค. 59


    Chapter 3 พรรคพวกคนที่สอง
    ตัดมาตอนออกเดินทางไปกับโคบี้
    ''ง่วงจังเลยแหะ''เมล่อนบ่น(นิดหน่อย)
    ''.....''ยูกินั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบๆ
    ''คุณยูกิอ่านอะไรอยู่หรอครับ''โคบี้ถาม
    ''......''ยูกิไม่ตอบแต่ยกชื่อหนังสือขึ้นให้อ่าน
    ''อ่านไม่ออกอ่ะครับ''โคบี้ขยับแว่นเพื่อนปรับสายตาแต่ก็อ่านไม่ออกอยู่ดี
    ''เอ๊อันนี้มัน...''เมล่อนพูด
    ''อะไรหรอครับ?''
    ''ปะ...เปล่า''
              หนังสือที่ยูกิอ่านอยู่คือหนังสือเกี่ยวกับวันพีชที่พึ่งออกใหม่ล่าสุดที่พึ่งวางขาย
    สมกับเป็นยูกิเตรียมตัวมาได้ดีสุดยอดเลยต่างกับเรา
    ''เน่เมล่อนมีอะไรให้กินบ้างมั้ยอ่ะ''ลูฟี่ไม่รอคำตอบ เขาค้นกระเป๋าโดยไม่ได้ขออนุญาติอะไรเลย
    ''เดี๋ยว!!''เมล่อนพูดแต่ไม่ทันแล้วลูฟี่เจอหนังสือเล่มนึง....แล้วก็
    หน้าแดงขึ้นถึงหู
    ''ขะ...ขอโทษนะ''ลูฟี่รีบคืนกระเป๋าให้
    ''ชั้นอ่านไม่ออก''
    อ่านไม่ออกแต่เห็นรูปเต็มๆเลยใช่มั้ยลูฟี่จ๋า
    ''ยูกิทำไมเธอไม่เอาหนังสือนั้นออกน่ะ!!''เมล่อนถาม
    ''ก็เห็นเป็นหนังสือเลยไม่เอาออกอีกอย่างชั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะยุ่งเรื่องของคนอื่นมากจนเกินไป''ยูกิพูดก่อนจะอ่านหนังสือต่อ
    ''ไม่แน่อาจจะมีตัวละครที่เราไม่ต้องการมาอยู่ในเรื่องก็ได้''ยูกิพูด
    ''ยะ...ยูกิ//คุณยูกิ...''เมล่อนและโคยี้พูดพร้อมกัน
    ''มันก็แค่ทฤษฎีเท่านั้นเอง''ยูกิพูด
    ''แต่ที่พูดมันเหมือนจริงเลยนะ ฮือออ!!''เมล่อนร้องไห้ไปแล้ว
    ''แล้วไงล่ะ?''ยูกิถาม
    ''เธอเนี่ยแปลกดีนะ ชิชิชิ''ลูฟี่หัวเราะ
    ''.....''ยูกิอ่านหนังสือต่อไป....
    -*-*-*-*-*--*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
    ตัดมาตอนขึ้นเมืองของฐานทัพเรือ(?)
    ''กว้างใหญ่สุดๆเลย!!''เมล่อนตาเป็นประกาย
    ''ที่นี้คึกคักจริงๆ หนวกหูจังแหะ''ยูกิพูด
    ''จริงสิ....ยูกิไม่ถูกกับคนเยอะๆหรือเสียงดังๆนี่นะ''เมล่อนพูด
    ''....''ยูกิเงียบ
    -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
    ''ดูนั่นสิ โรโรโนอา โซโล''ลูฟี่ปีนขึ้นไปบนกำแพง
    ''ทำอะไรนะครับคุณลูฟี่!!''โคบี้ตกใจ
    ''ถ้าแก้เชือกนั่นออกได้คงหนีได้สบายๆเลยเนอะ''ลูฟี่พูด
    ''อย่าพูดอะไรแบบนั้นสิคร้าบบถ้าปล่อยเข้าไปจะเกิดอะไรขึ้นรู้มั้ย!!''โคบี้พูด
    ''นี่พวกแก...เกะกะตาอยู่ได้ ไปให้พ้น''โรโรโนอา โซโลพูด
    ''เมล่อนขึ้นมาสิ''โคบี้พูด
    ''ชั้นปีนกำแพงไม่เป็น''เมล่อนบอก
    เห็นชั้นเป็นเหมือนยูกิรึไงยะ!! ชั้นเป็นแค่คนธรรมดานะเฟ้ย!!
    ''หืม?''ยูกิหันไปมองบรรไดที่มาเกยขึ้นมา
    ''ชู่วว!!''เด็กหญิงส่งเสียงเบาๆราวกับบอกว่าให้เงียบๆหน่อย
              เด็กหญิงข้ามฝั่งไปหาโซโล
    ''ช่วยห้ามทีที่ครับลูฟี่เดี๋ยวเด็กคนนั้นก็โดนฆ่าหรอก!!''โคบี้พูด
    ''มีอะไรหรอ?''โซโลถาม (เฮียแกใจดีจุง//โดนดาบของโซโลฟัน)
    ''คงหิวแล้วสินะคะ หนูทำข้าวปั้นมาให้อ่ะ''เด็กหญิงยื่นข้าวปั้นที่ทำมาให้โซโล
    ''ถึงหนูจะทำเป็นครั้งแรกแต่หนูก็ตั้งใจทำนะคะ''เด็กหญิงบอก
    ''ใจดีจังเลยแหะ''เมล่อนพูดเธอปีนบรรไดขึ้นมา
    ''แต่ชั้นไม่ได้หิวซะหน่อย เกะกะ ไปซะ''โซโลบอก
    ''มันหน้าฆ่าให้ตายนักนะ!! เด็กอุตส่าทำมาให้แท้ๆ''เมล่อนพูด
    ''ใจเย็นๆคุณเมล่อน''โคบี้พูด  ยูกิดึงฮูตขึ้นมาสวมใส่
    ''แต่ว่า...'' 
    ''บอกว่าไม่เอาไงล่ะ!! เดี๋ยวก็เหยียบให้แบนเลยนิ''โซโลพูด
              ผู้ชายที่ดูเหมือนลูกคุณหนู(?) ทรงผมสีทอง(?) หน้ากวนบาทา(?)
    เดินเข้ามา
    ''ข้าวปั้นหน้ากินจังเลยนะจ้ะ''เขาพูด
    ''ขนลุกเฟ้ย!!''เมล่อนพูด
    ''อ๊ะ อย่านะ''เด็กหญิงพูด
    ''แหวะ!! หวานเจี๊ยบเลย''ผู้ชายที่เหมือนลูกคุณหนูพูด
    ''ข้าวปั้นก็ต้องใส่เกลือสิ เกลือ''ผู้ชายที่เหมือนลูกคนหนูพูด
    ''ก็หนูคิดว่าหวานๆมันจะอร่อยกว่านี้นะอ๊ะ!!''เขาปัดข้าวปั้นที่ยังเหลือลงกับพื้นและก็เหยียบย่ำมัน
    ''ทำไมใจร้ายจัง''โคบี้พูด
    ''ชั้นจะทนไม่ไหวแล้วนะ!! ชั้นอยากจะไปอัดมันให้ตายไปเลย!!''
    เมล่อนพูด
    ''เม่ล่อนใช้สติ''ยูกิพูด
    ''อ่ะ...อือ''
              จากนั้นผู้ชายคนนั้นก็สั่งให้ทหารเรือที่เดินมาด้วยโยนเด็กออกไปแต่ลูฟี่รับไว้ได้
    ''ไม่เป็นไรใช่มั้ย?''ลูฟี่ถาม
    ''ค่ะ...ขอบคุณนะคะ''
              จากนั้นก็ตามด้วยบทสนทนาบลาๆๆๆ(กำ)
    ''พี่ชายคนนั้นยอมรับโทษแทนพวกเราน่ะค่ะ''ริกะหรือเด็กหญิงพูดขึ้น
    (ตามเนื้อเรื่องทุกอย่างค่ะ)
    ตัดมาตอนลูฟี่เข้าไปช่วยโซโล
    ''เมล่อนอ่านนี่ซะ...''ยูกิพูด
    ''เอ่อ''เมล่อนรับกระดาษที่ยูกิยื่นให้

    'พลังของเจ้าที่ใช้เมื่อตอนนั้นคือพลัง Mahou Shoujo เป็นพลังที่ทำให้ทุกส่วนของร่างกายมีพลังเยอะขึ้นแต่ต้องใช้ แค...แครอ...แครอทหรอ? อ๋อแครอลี่เยอะ อ๋อมิหน้าทำไมใช้แล้วไม่ค่อยจะมีแรง=_='
    เมล่อนอ่านไปคิ้วกระตุกไป
    'ปล.ถ้าใช้มากหรือไม่ได้เติมพลังเจ้าอาจจะตายได้กล้ามเนื้อจะฉีกขาดรุนแรง'
    กรี๊ดดด!!ปล.หน้ากลัวมากชั้นจะฆ่าลุงแน่!!
    เมล่อนขยำกระดาษ ตัวเธอลุกเป็นไฟแล้วว!!! ยูเห็นก็คิดว่ากำลังโกรธแต่ก็ไม่ได้อะไรมากนัก
    ''ตามแผนนะ โคบี้กับชั้นจะไปแก้มัดให้โซโล ส่วนเธอไปตามหาลูฟี่ซะ''ยูกิพูดแล้วไม่รออะไรเธอรีบปีนกำแพงด้วยความรวดเร็วจนโคบี้ต้องรีบตามทันทีที่เธอปีนเสร็จ
    ส่วนเมล่อนก็ขึ้นบรรไดเอา(เนื่องจากปีนกำแพงไม่เป็น555//โดนตบ)
    ''รีบหนีไปซะ อีกไม่กี่วันชั้นก็ถูกปล่อยแล้ว''โซโลพูด
    ''ฮิวเบปโป้ไม่ได้จะทำตามตั้งแต่แรกแล้วล่ะ คุณลูฟี่โมโหก็เลยไปต่อยเขานะครับ''โคบี้พูดพร้อมกับแก้เชือก
    ''มัดมั่วนี่นา...''ยูกิพูด
    ''เพราะมัดมั่วมันเลยเป็นปมที่แก้ยากพอสมควร''ยูกิพูด
    ทางด้านเมล่อน
    ลูฟี่อยู่ไหนกันนะ!! อ๊ะเสียงทหาร!! ข้างบนสินะ!!
              เมล่อนรีบขึ้นบรรไดไปข้างบน
    ''เหนื่อยจัง!''เมล่อนพูด
    ''ไงเมล่อน!!''ลูฟี่ทักทาย
    ''ไม่ต้องมางงมาไงเลยแฮ่กๆ!!''เมล่อนที่พึ่งขึ้นบรรไดมาหอบแหกๆ
    ''ดาบเล่มไหนของโซโลกันนะ''ลูฟี่พูด
    ''จับมันไว้!!''ทหารเรือแห่กันมาเรื่อยๆ
    ''เอาไปทั้ง3เล่มนั้นแหละ!!แล้วรีบหนีกันเถอะ!!''เมล่อนพูด
    ''ไปกันเถอะ''ลูฟี่ขว้าตัวเมล่อน
    ''เอ๊ะเดี๋ยว!!!''เมล่อนร้องลั่น
              ลูฟี่กระโดดผ่านหน้าต่าง
    ''กรี๊ดด!!''เมล่อนร้องลั่น
    ''...''ยูกิมองเมล่อนที่ออกมาทางหน้าต่าง
    ''โอ๊ย...!!''เมล่อนกระแทกกับพื้น
    เจ็บโว้ย!!
         ไม่ให้เจ็บได้ไงล่ะคะเมล่อนเล่นออกมาจากหน้าต่างแล้วกระจกแตกเงี้ยไม่ให้เจ็บก็แปลกๆอยู่นะคะ!!
    ''ชั้นเอามาให้แล้วนะ....แต่ไม่รู้อันไหนดาบนาย''ลูฟี่พูด
    ''ก็ดาบชั้นหมดน่ะแหละ ทั้งสามเล่มเลย''โซโลพูด
    ''จริงหรอ''ลูฟี่พูด
    เหมือนเห็นคู่จิ้นใหม่แล้วแหะ
    เมล่อนมองทั้งคู่อย่างฟินๆ
    ''ลูฟี่เอาดาบมา!!''ยูกิพูด
    ''ยัยเตี้ยนั่นมองทำไม?''โซโลพูด
    ''ว่าใครยัยเตี้ยหาาาา!!!''เมล่อนพุ่งเข้าไปหาแล้วต่อยโซโลจนไม้ที่ตึงไว้อยู่หักเลย
    ''โว้วว!! หักเลย''ลูฟี่ประหลาดใจนิดๆ(?)
    ''เมล่อน...''ยูกิพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบ
    ''อ๊าโทษที!! อึก...รู้สึกไม่มีแรงเลยแหะ''เมล่อนลงไปกองอยู่กับพื้นแล้ว
    ''แย่แล้ว!! พวกทหารเรือมาแล้ว!!''โคบี้พูด
    ''ลูฟี่พร้อมมั้ย''ยูกิถาม
    ''พร้อมเสมอ!!''
    ''โคบี้ใช้ดาบนี่ตัดเชือกของโซโลซะ!!''ยูกิให้ดาบก่อนจะหยิบเคียวออกมาหมุนๆก่อนจะตั้งท่า
    ''เธอจัดการลูกน้องนะส่วนชั้นจะอัดเจ้านั่นเอง!!''ลูฟี่พูด
    ''ได้เลย....''ยูกิพูดเสียงเรียบก่อนวิ่งพุ่งเข้าลูกน้อง
              เธอตวัดเคียวไปมาอย่างกับเต้นรำ  พวกลูกน้องที่มีปืนยิงแทบไม่โดนเพราะเธอใช้เคียวปัดลูกกระสุนไปมา
    ''สุดยอดเลย!!!''ลูฟี่ตาเป็นประกาย
    ส่วนโซโลที่นอนอยู่นับทรายเล่น(?)ได้ถูกปลดเชือกแล้วเขาลุกขึ้นมาก่อนที่จะบ่นแต่ก็บ่นไม่ได้เพราะเมล่อนสลบอยู่
    ''ชิยัยเตี้ยเนี่ย!!''แต่ก็บ่นไม่ออกอยู่ดี555
    ''โห ยัยผมหงอกใช้ได้เลยนี่หว่า''โซโลพูด




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×