ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3
Chapter 3 พรรคพวกคนที่สอง'พลังของเจ้าที่ใช้เมื่อตอนนั้นคือพลัง Mahou Shoujo เป็นพลังที่ทำให้ทุกส่วนของร่างกายมีพลังเยอะขึ้นแต่ต้องใช้ แค...แครอ...แครอทหรอ? อ๋อแครอลี่เยอะ อ๋อมิหน้าทำไมใช้แล้วไม่ค่อยจะมีแรง=_='
ตัดมาตอนออกเดินทางไปกับโคบี้
''ง่วงจังเลยแหะ''เมล่อนบ่น(นิดหน่อย)
''.....''ยูกินั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบๆ
''คุณยูกิอ่านอะไรอยู่หรอครับ''โคบี้ถาม
''......''ยูกิไม่ตอบแต่ยกชื่อหนังสือขึ้นให้อ่าน
''อ่านไม่ออกอ่ะครับ''โคบี้ขยับแว่นเพื่อนปรับสายตาแต่ก็อ่านไม่ออกอยู่ดี
''เอ๊อันนี้มัน...''เมล่อนพูด
''อะไรหรอครับ?''
''ปะ...เปล่า''
หนังสือที่ยูกิอ่านอยู่คือหนังสือเกี่ยวกับวันพีชที่พึ่งออกใหม่ล่าสุดที่พึ่งวางขาย
สมกับเป็นยูกิเตรียมตัวมาได้ดีสุดยอดเลยต่างกับเรา
''เน่เมล่อนมีอะไรให้กินบ้างมั้ยอ่ะ''ลูฟี่ไม่รอคำตอบ เขาค้นกระเป๋าโดยไม่ได้ขออนุญาติอะไรเลย
''เดี๋ยว!!''เมล่อนพูดแต่ไม่ทันแล้วลูฟี่เจอหนังสือเล่มนึง....แล้วก็
หน้าแดงขึ้นถึงหู
''ขะ...ขอโทษนะ''ลูฟี่รีบคืนกระเป๋าให้
''ชั้นอ่านไม่ออก''
อ่านไม่ออกแต่เห็นรูปเต็มๆเลยใช่มั้ยลูฟี่จ๋า
''ยูกิทำไมเธอไม่เอาหนังสือนั้นออกน่ะ!!''เมล่อนถาม
''ก็เห็นเป็นหนังสือเลยไม่เอาออกอีกอย่างชั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะยุ่งเรื่องของคนอื่นมากจนเกินไป''ยูกิพูดก่อนจะอ่านหนังสือต่อ
''ไม่แน่อาจจะมีตัวละครที่เราไม่ต้องการมาอยู่ในเรื่องก็ได้''ยูกิพูด
''ยะ...ยูกิ//คุณยูกิ...''เมล่อนและโคยี้พูดพร้อมกัน
''มันก็แค่ทฤษฎีเท่านั้นเอง''ยูกิพูด
''แต่ที่พูดมันเหมือนจริงเลยนะ ฮือออ!!''เมล่อนร้องไห้ไปแล้ว
''แล้วไงล่ะ?''ยูกิถาม
''เธอเนี่ยแปลกดีนะ ชิชิชิ''ลูฟี่หัวเราะ
''.....''ยูกิอ่านหนังสือต่อไป....
-*-*-*-*-*--*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ตัดมาตอนขึ้นเมืองของฐานทัพเรือ(?)
''กว้างใหญ่สุดๆเลย!!''เมล่อนตาเป็นประกาย
''ที่นี้คึกคักจริงๆ หนวกหูจังแหะ''ยูกิพูด
''จริงสิ....ยูกิไม่ถูกกับคนเยอะๆหรือเสียงดังๆนี่นะ''เมล่อนพูด
''....''ยูกิเงียบ
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
''ดูนั่นสิ โรโรโนอา โซโล''ลูฟี่ปีนขึ้นไปบนกำแพง
''ทำอะไรนะครับคุณลูฟี่!!''โคบี้ตกใจ
''ถ้าแก้เชือกนั่นออกได้คงหนีได้สบายๆเลยเนอะ''ลูฟี่พูด
''อย่าพูดอะไรแบบนั้นสิคร้าบบถ้าปล่อยเข้าไปจะเกิดอะไรขึ้นรู้มั้ย!!''โคบี้พูด
''นี่พวกแก...เกะกะตาอยู่ได้ ไปให้พ้น''โรโรโนอา โซโลพูด
''เมล่อนขึ้นมาสิ''โคบี้พูด
''ชั้นปีนกำแพงไม่เป็น''เมล่อนบอก
เห็นชั้นเป็นเหมือนยูกิรึไงยะ!! ชั้นเป็นแค่คนธรรมดานะเฟ้ย!!
''หืม?''ยูกิหันไปมองบรรไดที่มาเกยขึ้นมา
''ชู่วว!!''เด็กหญิงส่งเสียงเบาๆราวกับบอกว่าให้เงียบๆหน่อย
เด็กหญิงข้ามฝั่งไปหาโซโล
''ช่วยห้ามทีที่ครับลูฟี่เดี๋ยวเด็กคนนั้นก็โดนฆ่าหรอก!!''โคบี้พูด
''มีอะไรหรอ?''โซโลถาม (เฮียแกใจดีจุง//โดนดาบของโซโลฟัน)
''คงหิวแล้วสินะคะ หนูทำข้าวปั้นมาให้อ่ะ''เด็กหญิงยื่นข้าวปั้นที่ทำมาให้โซโล
''ถึงหนูจะทำเป็นครั้งแรกแต่หนูก็ตั้งใจทำนะคะ''เด็กหญิงบอก
''ใจดีจังเลยแหะ''เมล่อนพูดเธอปีนบรรไดขึ้นมา
''แต่ชั้นไม่ได้หิวซะหน่อย เกะกะ ไปซะ''โซโลบอก
''มันหน้าฆ่าให้ตายนักนะ!! เด็กอุตส่าทำมาให้แท้ๆ''เมล่อนพูด
''ใจเย็นๆคุณเมล่อน''โคบี้พูด ยูกิดึงฮูตขึ้นมาสวมใส่
''แต่ว่า...''
''บอกว่าไม่เอาไงล่ะ!! เดี๋ยวก็เหยียบให้แบนเลยนิ''โซโลพูด
ผู้ชายที่ดูเหมือนลูกคุณหนู(?) ทรงผมสีทอง(?) หน้ากวนบาทา(?)
เดินเข้ามา
''ข้าวปั้นหน้ากินจังเลยนะจ้ะ''เขาพูด
''ขนลุกเฟ้ย!!''เมล่อนพูด
''อ๊ะ อย่านะ''เด็กหญิงพูด
''แหวะ!! หวานเจี๊ยบเลย''ผู้ชายที่เหมือนลูกคุณหนูพูด
''ข้าวปั้นก็ต้องใส่เกลือสิ เกลือ''ผู้ชายที่เหมือนลูกคนหนูพูด
''ก็หนูคิดว่าหวานๆมันจะอร่อยกว่านี้นะอ๊ะ!!''เขาปัดข้าวปั้นที่ยังเหลือลงกับพื้นและก็เหยียบย่ำมัน
''ทำไมใจร้ายจัง''โคบี้พูด
''ชั้นจะทนไม่ไหวแล้วนะ!! ชั้นอยากจะไปอัดมันให้ตายไปเลย!!''
เมล่อนพูด
''เม่ล่อนใช้สติ''ยูกิพูด
''อ่ะ...อือ''
จากนั้นผู้ชายคนนั้นก็สั่งให้ทหารเรือที่เดินมาด้วยโยนเด็กออกไปแต่ลูฟี่รับไว้ได้
''ไม่เป็นไรใช่มั้ย?''ลูฟี่ถาม
''ค่ะ...ขอบคุณนะคะ''
จากนั้นก็ตามด้วยบทสนทนาบลาๆๆๆ(กำ)
''พี่ชายคนนั้นยอมรับโทษแทนพวกเราน่ะค่ะ''ริกะหรือเด็กหญิงพูดขึ้น
(ตามเนื้อเรื่องทุกอย่างค่ะ)
ตัดมาตอนลูฟี่เข้าไปช่วยโซโล
''เมล่อนอ่านนี่ซะ...''ยูกิพูด
''เอ่อ''เมล่อนรับกระดาษที่ยูกิยื่นให้
'พลังของเจ้าที่ใช้เมื่อตอนนั้นคือพลัง Mahou Shoujo เป็นพลังที่ทำให้ทุกส่วนของร่างกายมีพลังเยอะขึ้นแต่ต้องใช้ แค...แครอ...แครอทหรอ? อ๋อแครอลี่เยอะ อ๋อมิหน้าทำไมใช้แล้วไม่ค่อยจะมีแรง=_='
เมล่อนอ่านไปคิ้วกระตุกไป
'ปล.ถ้าใช้มากหรือไม่ได้เติมพลังเจ้าอาจจะตายได้กล้ามเนื้อจะฉีกขาดรุนแรง'
กรี๊ดดด!!ปล.หน้ากลัวมากชั้นจะฆ่าลุงแน่!!
เมล่อนขยำกระดาษ ตัวเธอลุกเป็นไฟแล้วว!!! ยูเห็นก็คิดว่ากำลังโกรธแต่ก็ไม่ได้อะไรมากนัก
''ตามแผนนะ โคบี้กับชั้นจะไปแก้มัดให้โซโล ส่วนเธอไปตามหาลูฟี่ซะ''ยูกิพูดแล้วไม่รออะไรเธอรีบปีนกำแพงด้วยความรวดเร็วจนโคบี้ต้องรีบตามทันทีที่เธอปีนเสร็จ
ส่วนเมล่อนก็ขึ้นบรรไดเอา(เนื่องจากปีนกำแพงไม่เป็น555//โดนตบ)
''รีบหนีไปซะ อีกไม่กี่วันชั้นก็ถูกปล่อยแล้ว''โซโลพูด
''ฮิวเบปโป้ไม่ได้จะทำตามตั้งแต่แรกแล้วล่ะ คุณลูฟี่โมโหก็เลยไปต่อยเขานะครับ''โคบี้พูดพร้อมกับแก้เชือก
''มัดมั่วนี่นา...''ยูกิพูด
''เพราะมัดมั่วมันเลยเป็นปมที่แก้ยากพอสมควร''ยูกิพูด
ทางด้านเมล่อน
ลูฟี่อยู่ไหนกันนะ!! อ๊ะเสียงทหาร!! ข้างบนสินะ!!
เมล่อนรีบขึ้นบรรไดไปข้างบน
''เหนื่อยจัง!''เมล่อนพูด
''ไงเมล่อน!!''ลูฟี่ทักทาย
''ไม่ต้องมางงมาไงเลยแฮ่กๆ!!''เมล่อนที่พึ่งขึ้นบรรไดมาหอบแหกๆ
''ดาบเล่มไหนของโซโลกันนะ''ลูฟี่พูด
''จับมันไว้!!''ทหารเรือแห่กันมาเรื่อยๆ
''เอาไปทั้ง3เล่มนั้นแหละ!!แล้วรีบหนีกันเถอะ!!''เมล่อนพูด
''ไปกันเถอะ''ลูฟี่ขว้าตัวเมล่อน
''เอ๊ะเดี๋ยว!!!''เมล่อนร้องลั่น
ลูฟี่กระโดดผ่านหน้าต่าง
''กรี๊ดด!!''เมล่อนร้องลั่น
''...''ยูกิมองเมล่อนที่ออกมาทางหน้าต่าง
''โอ๊ย...!!''เมล่อนกระแทกกับพื้น
เจ็บโว้ย!!
ไม่ให้เจ็บได้ไงล่ะคะเมล่อนเล่นออกมาจากหน้าต่างแล้วกระจกแตกเงี้ยไม่ให้เจ็บก็แปลกๆอยู่นะคะ!!
''ชั้นเอามาให้แล้วนะ....แต่ไม่รู้อันไหนดาบนาย''ลูฟี่พูด
''ก็ดาบชั้นหมดน่ะแหละ ทั้งสามเล่มเลย''โซโลพูด
''จริงหรอ''ลูฟี่พูด
เหมือนเห็นคู่จิ้นใหม่แล้วแหะ
เมล่อนมองทั้งคู่อย่างฟินๆ
''ลูฟี่เอาดาบมา!!''ยูกิพูด
''ยัยเตี้ยนั่นมองทำไม?''โซโลพูด
''ว่าใครยัยเตี้ยหาาาา!!!''เมล่อนพุ่งเข้าไปหาแล้วต่อยโซโลจนไม้ที่ตึงไว้อยู่หักเลย
''โว้วว!! หักเลย''ลูฟี่ประหลาดใจนิดๆ(?)
''เมล่อน...''ยูกิพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบ
''อ๊าโทษที!! อึก...รู้สึกไม่มีแรงเลยแหะ''เมล่อนลงไปกองอยู่กับพื้นแล้ว
''แย่แล้ว!! พวกทหารเรือมาแล้ว!!''โคบี้พูด
''ลูฟี่พร้อมมั้ย''ยูกิถาม
''พร้อมเสมอ!!''
''โคบี้ใช้ดาบนี่ตัดเชือกของโซโลซะ!!''ยูกิให้ดาบก่อนจะหยิบเคียวออกมาหมุนๆก่อนจะตั้งท่า
''เธอจัดการลูกน้องนะส่วนชั้นจะอัดเจ้านั่นเอง!!''ลูฟี่พูด
''ได้เลย....''ยูกิพูดเสียงเรียบก่อนวิ่งพุ่งเข้าลูกน้อง
เธอตวัดเคียวไปมาอย่างกับเต้นรำ พวกลูกน้องที่มีปืนยิงแทบไม่โดนเพราะเธอใช้เคียวปัดลูกกระสุนไปมา
''สุดยอดเลย!!!''ลูฟี่ตาเป็นประกาย
ส่วนโซโลที่นอนอยู่นับทรายเล่น(?)ได้ถูกปลดเชือกแล้วเขาลุกขึ้นมาก่อนที่จะบ่นแต่ก็บ่นไม่ได้เพราะเมล่อนสลบอยู่
''ชิยัยเตี้ยเนี่ย!!''แต่ก็บ่นไม่ออกอยู่ดี555
''โห ยัยผมหงอกใช้ได้เลยนี่หว่า''โซโลพูด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น