คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ดาวแดงผงาด
อีฝั่นึะที่สาร์ไฟเอร์และพันธมิรบุะวันออลา
ุรัสเทียนอันเหมิน ประเทศสาธารรัประานเนหยา
เสียรอเท้าอมแบทอทหารเนหยานับพันเินบวนสวนสนาม เพลาลำโพที่ิั้ไว้รอบๆุรัส็เล่นไปามที่ถูั้โปรแรมไว้…..
“ทาวาวันทยาหัถ์!” ทหารที่เินสวนสนามหันวา
“เอ้า ีมา! ้อนรับสหายนใหม่ันหน่อยเร็ว~” เสียอนายพลาที่ยืนอยู่้าบนพูใส่ไม์
“เป็นยัไบ้าหนู” นายพลาหันมาหาหินนึที่ยืนอยู่้าๆ
“สวย่ะ สวยมาๆเลย อบุท่านนายพล่ะ” นิน่าโน้มัวลเารพนายพลาอย่าส่าาม
“เอ๊อ~ มารยาทีริๆเลยเ็นนี้ ทั้สวย ทั้เ่ แถมยัริยาท่าทายัสุภาพอี ท่านเลือผู้ำเนินราารแทนมาถูนแล้วล่ะ” นายพลาหันไปพูับบอริสที่ยืนอยู่้าๆ
“ั้นหรอรับ~ อบุมารับ แหะๆ” บอริสที่อนนี้ลายเป็นหุ่นเิอนิน่าสั่นเล็น้อย
นิน่าพยัหน้าให้บอริส…
“รับ~ พวเรายินีมาๆเลยรับ ที่ท่านสวนสนามลอัยนะในยุโรปให้ับพวเรา” บอริสพู้วยน้ำเสียที่มั่นใึ้น
“นายพลรับ” มือวาอนายพลาเินเ้ามาหา
“ว่าไมือวา” นายพลาอบ
“บวน่อไปนี้แหละรับ บวนนับิน OD อเรา” มือวาพู
“บวน่อไป อบินมัรแ นำบวนโยเสืออาาศนแรอเนหยา เรืออาาศเอฮว เฟ่ย อันเลื่อื่อ!” เสียพิธีรบรรยาย
เฟ่ยเินนำบวนนับิน OD ออบินมัรแเินเท้าพร้อมเพรียันผ่านหน้า เหล่านั้นสูที่ยืนูอยู่้าบน
“เารพสหายอท่านผู้นำ!” เฟ่ยพู
นับินทุนทาวาวันทยาหัถ์ะเินผ่าน
“เฟ่ย เฟ่ย?!” นิน่าพูึ้น
“หืม มีอะไรรึป่าว” นายพลาถาม
“เธอือเพื่อนสมัยเ็ันเอ่ะ! เราเล่น้วยันั้แ่ยัเเบเบาะเลย” นิน่าพู
“อย่าั้นหรอ ฮื้มม~” นายพลาแอบยิ้ม
“ฮว เฟ่ยเาศรัทธาในัวท่านผู้นำมาๆเลยนะรับท่าน ผลานั้แ่สมัยประถมและม.้นอเธอที่เี่ยวับท่านเยอะมาเลยนะรับ อยาทลอเอาเธอมาเ้าร่วมเป็นแนนำู่ับหนูนิน่าหน่อยไหมรับท่าน” มือวาอนายพลาพู
“อืม น่าสนในะ~ แสว่าารศึษาอพวเราประสบวามสำเร็ ั้นเอาเป็นว่าลอเอาเธอมาทสอบปราศรัยูหลัสวนสนามเสร็ละันนะมือวา” นายพลายิ้ม
“ไ้รับท่าน” มือวาอบ
1 ั่วโมผ่านไป หลัาที่ทหารทุเหล่าสวนสนามเสร็และเป็นเวลาพัให้ับทหารทุนาย 30 นาที…..
“ท่านนายพละ ิันออนุาไปหาเฟ่ยหน่อยนะะ” นิน่าพูับนายพล
“ไ้สิ” นายพลาอบ
นิน่าลไปหาเฟ่ยที่ยืนพัอยู่
“เฟ่ยเฟ่ย!” นิน่าเินเ้าไปทั
“อ้าว~ สหายนิน่ามา้วยหรอเนี่ย” เฟ่ยยิ้มร่าเริและอนิน่า
“ไม่ิเหมือนัน ว่าเธอ็ะเป็นนับิน OD ้วย” นิน่าอเฟ่ยลับ
เฟ่ย้อานิน่า่อนที่ะ….
ุ๊บแ้ม้ายอนิน่า~
“อะ~ เอ๋~ ฟะ..เฟ่ย” นิน่าหน้าแเิน
เฟ่ยเปลี่ยนมาูบแ้มวาอนิน่า่อ <3
“ว๋า~ ทำอะไรอเธอ” นิน่าเินว่าเิม
“ูบแบบพี่น้อสัมนิยมไ สหาย~” เฟ่ยพูพร้อม้อหน้านิน่า
“ะ...ั้นหรอ แ่ันอายนะเฟ่ย~ นเยอะ” นิน่าพูพร้อมหน้าแ
“อย่าไปิว่าเป็นารูบอพวทุนนิยมสิ สหายนิน่า~” เฟ่ยยิ้มและเอาหน้าเ้าใล้
“เห~” นิน่าพู
“อุ~ อื้อออ~”
“อุม~”
ทั้สอูบปาัน…
“ท่านนายพลรับ ูนั้นสิ พวเธอำลัูบันแบบสัมนิยม้วย” มือวาอนายพลาพู
“โฮ่ๆ~ ะสนิทันน่าูเลยสินะ~” นายพลามอาม
“ันว่าันิอะไรออแล้วล่ะ” นายพลาหันไประิบหูอมือวา
“อึ้มม~ สหายนิน่าฝีมือารบุพวะวันอเธอนี่มันสุยอไปเลย!” เฟ่ยเอาปาออและพู
“ันเห็นเรื่อบินยาอฟสอยพวทุนนิยมร่วเป็นยุ แบบ ปิ้วๆๆ! สุยอไปเล๊ยย สหาย!” เฟ่ยพูพร้อมาลุวาว
“ฮะ ฮาาๆ หรออออ~~~~” นิน่ายิ้ม
“ใ่ๆ! รู้ไหมนายพลาท่านมเธอ้วยล่ะ โหยย อทัพอาาศยาอฟอันยิ่ให่! อให้เธอบุยาวไปถึสาไฟเอั๋วเหลินไปเล๊ยย!” เฟ่ยพูพร้อมาลุวาว
“เเ่ยุโรป็พอแล้วล่ะมั้~ แหะๆ” นิน่าพู
“ไม่ไ้นะๆ รู้ไหมท่านนายพลาสอนเอาไว้! ว่า ทุนนิยม น่ะือภัยอันรายที่น่าลัว เรา้อเผยแพร่วามเป็นอมมิวนิส์ให้แพร่ไปทั่วโลสิ สหาย~" เฟ่ยพูพร้อมำมือ้านึ
“ห๊ะ ทุนนิยมเนี่ยนะภัยอันราย (โนารศึษาที่นี่ล้าสมอไปแล้วสินะเฟ่ย…)” นิน่ามอเฟ่ยและิในใ
เฟ่ยหยิบสมุเล่มเล็สีแเล่มนึออมาให้นิน่า
“นี่~ สมุำสอนอท่านนายพลา เอาเ็บไว้อ่านอนที่รู้สึท้อแท้” เฟ่ยพู
“เห้ออ~” นิน่ารับสมุมา
“ท่านนายพลาสอนไว้ว่า อมมิวนิส์ะทำให้โลอยู่อย่าสบสุ! อย่าเป็นพวทรยศแบบั๋มิน๊! และแสวามรั่อเพื่อนอมมิวนิส์้วยันยัไล่าา!” เฟ่ยพู
“๊าๆ~ -_-” นิน่าเ็บสมุ
“ใล้ะหมเวลาพัแล้ว ันไ้ยินนายพลาบอว่าอยาให้เธอลอึ้นพูำปลุใูน่ะ เพราะเห็นว่าเธอมีผลานเะาน่ะ” นิน่าพู
“ริหรอๆ! ว้าวันทำให้ท่านนายพลีใ้วย!” เฟ่่ยีใมา
“รอฟัำเรียเอาละัน” นิน่าพู
หมเวลาพัและไ้เวลาที่้อล่าวปราศรัย…
“ไหนๆมือวา นายลอไปเอาเ็นนั้นมาล่าวำปลุใหน่อยสิ” นายพลาพูับผู้่วย
“ไ้รับท่าน”
มือวาเินลไปบอฮว เฟ่ย
เฟ่ยรีบวิ่ึ้นมาหานายพลา
“ท่านนายพละ! ิันเรืออาาศฮว เฟ่ยแห่อบินมัรแ่ะ! เป็นเียริอย่ามาที่ไ้รับำเิาท่าน” เฟ่ยยืนร
นิน่าเินามหลัเฟ่ยมาและมายืนฝั่นายพลา่อ
“อึ้ม~ ันไ้ยินมาว่าเธอมีผลานีๆเยอะและศรัทธาในัวันน่ะ แถมยัสนิทับัวแทนผู้นำยาอฟนใหม่(นิน่า)อี เธออยาลอล่าวำปลุใเปิานวันนีู้ไหม” นายพลาพู
“ไ้่ะ! ้วยวามยินีเลย่ะท่านนายพล!” เฟ่ยวันทยาหัถ์
“ั้นับมือัน่อนเป็นไ~” นายพลายื่นมือไปหาเฟ่ยและอออาารนิหน่อย
“่ะ!” เฟ่ยับมือับนายพลา
“(มือนุ่มริๆเลย~ โีริๆที่บอับมือวาเอาไว้ อิๆ)” นายพลาพูในใ
“(ูว่าใ่แน่ๆ….)” นิน่าแอบมอนายพลา้าหลั
“เอาล่ะๆ ทุนประำที่ไ้ วันนี้เธอนับิน OD มัรแะล่าวเอ!” นายพลาให้สัาทุน
ทหารทุเหล่าัแถวและหันหน้าไปหาเหล่าบุลารยศสูที่ยืนอยู่้าบน…
“ามสบายเลย ไม์เป็นอหนูแล้ว” นายพลาบอเฟ่ย
“อบุ่ะ!” เฟ่ยเินไปที่ไม์รลา
เธอมอไปที่ทหารทุเหล่าที่ยืนอยู่้าล่าทั้้ายและวา่อนะพูล่าว
“พวเรา! ทหารเนหยาที่มารวมัวันในวันนี้…. ไ้แสให้เห็นแล้วว่าสหายายาอฟที่ยืนอยู่ สามารถำราบพวทุนนิยมไ้!”
เสียเฮภูมิใาทหารและประานทีู่อยู่ห่าๆำลัโบธ
“และมา่วยเหลือปัหาที่เนหยาำลัเผิอยู่”
“ำสอนอนายพลาที่่ท่านไ้ล่าวไว้ว่า อมมิวนิส์ือแส่สว่านำไปสู่วามเริรุ่เรือ ใล้เป็นริเ้ามาทุที!”
เสียเฮปลุใาทหารและประาน
“ยึมั่นและเผยแพร่อมมิวนิส์หรือสัมนิยมเป็นหลั”
“เผยแพร่หลัอมมิวนิส์ไปยัั๋มิน๊ ีโร่ และทุๆแห่”
“ระหนัถึภัยุามาโละวันอย่าสาร์ไฟเอร์…..”
“ไม่ว่าอย่าไร็ามปัหาเหล่านี้ ไม่ไ้ทำให้พวเราสะเทือนเลยเเม้แ่น้อย!”
เสียปรบมือาประานที่ยืนูทั่วุรัส
“เราะเินามทาอพวเรา่อไป! ้วยหลัวามเป็นสัมนิยมในรูปแบบอเนหยา!”
เสียเฮีใที่ัึ้น
“พรรอมมิวนิส์ทั่วโละ้าว่อไป้วยวามมั่นใ! ส่วนเราะเินไป… ในเส้นทาที่นายพลาี้นำ!”
“และเื่อมั่นว่า ะาอเนหยาะ้าวหน้าและพันา่อไป้วยมืออพวเรา!”
เพลาิเนหยา็ไ้เริ่มเล่นึ้นหลัาที่เธอพูบ
ทหารทุนร้อเพลาิไปามที่เพลบรรเลไปเรื่อยๆ
เฟ่ยยืนรวันทยาหัถ์และร้อเพล้วยวามรัาิ
“เออ~ เ็นนี้ีเว้ย มือวา ันิถูแล้วล่ะ” นายพลาแอบระิบผู้่วย
เพลาิเนหยาบรรเลนบ เฟ่ยึเริ่มพู่อ
“พวเราาวเนหยา ะไม่ยอม…. ให้พวะวัน่าาิ…”
“ศัรูอย่าีโร่ หรือพวทรยศาิแบบั๋มิน๊….”
“มารัแ ี่ ่มเหพี่น้ออมมิวนิส์้วยัน….”
“ผู้ใ็ามที่ระทำแบบนั้น…..”
“ะ้อสมอแหลาำแพเหล็ยัษ์…..”
"ที่ทำาเลืออพี่น้ออมมิวนิส์ทั่วโลหลายล้านีพ!”
เสียเฮภูมิใปรบมือาประานและทหาร
“เนหยา เนหยา เนหยา!” เสียเียร์ัไปทั่วทุที่
“ยาอฟเลฟ ยาอฟเลฟ ยาอฟเลฟ!” เสียเียร์อีเสีย็ัึ้น
นิน่าเินมาแทนที่อเฟ่ยและพู
“้าพเ้าัวแทนอยาอฟเลฟ อมพลหินิน่า มาารอฟ อสัา….”
“ว่าเร็วๆนี้ปัหาวามัแย้ระหว่าเนหยาับั๋มิน๊ะหายไป”
“ยาอฟเลฟ เนหยา าาน่าน าบิวและสหายทั่วโล…..”
“เราะ่วยัน!”
เสียปรบมือ
หลัาที่เสร็พิธีและทหารทุนลับันเือบหม บอริสเินเ้ามาระิบหูนิน่า
“นี่ๆ ุบิบๆๆๆๆ”
“หะ หาาา?!” นิน่าหน้าแเป็นมะเือเทศ
“ริๆ นายพลาพูมาแบบนี้” บอริสทำหน้า -_-
“ะ..ันับเฟ่ยเนี่ยนะ!? ทำไมันน” นิน่าหน้าแมา
“็่วยไม่ไ้ล่ะนะ เธออยามาทำหน้าที่แทนันเอหนิ…. ั้นเอาเป็นว่าเธอ็ลอใ้โอาสนี้่อลอับนายพลาเรื่อสนธิสัาลับนั้นสิ -_-” บอริสแนะนำนิน่า
“อืมม ันะลอู (โธ่เอ้ยลาสัหร์อันใ่ริๆ้วย…)” นิน่าพู
ห้อพัอนายพลา
“บรรยาาศแบบนื้มัน้อลายเรีย เ้าใไหมมือวา~” นายพลานั่ระเหล้าอยู่ที่โ๊ะ
“ระผมว่าทานเริ่มเมาหนัแล้วนะรับ” มือวาที่ียืนูอยู่พู
“เห้ยย~ ไม่มาววว!~ ฮะ! ฮาาาๆๆ” นายพลหัวเราะแบบเเห้ๆ
มือวาหันหลัไปเปิประูให้ับหิสอนที่เินมา
“อโทษแทนพวเธอ้วยนะ นายพลาเห็นสาวๆสวยๆหน่อย็แบบนี้แหละ” มือวาหลีทาให้ทั้สอเินเ้ามา
“สะ…สาวระ่ายนับิน OD ระ….รายานัว่ะ~”
“โว้โห้ว~ พวเธอมาริๆั้นหรอเนี่ย มามะๆ~~” นายพลาาลุวาว
“่า~" ทั้สอเินเ้าไป
“โว้โหว~ มือวาูนี่! ันมีสอนับิน ับเบิ้ลนับิน!” นายพลาอวบทั้สอ
“รับท่าน แหะๆ” มือวาำเล็น้อย
“ินอะไรหน่อยไหม มือวาไปเอาอาหารหรูๆมาัสอเมนูหน่อยเร็ว”
“รับท่าน” มือวาเินไปถืออาหารมาวา
“ท่าน่ะ พวเราทั้สออุส่าห์มาหาท่านแบบนี้ เรา็อยาไ้อะไรเล็น้อยอบแทนเหมือนันนะะ~” นิน่าหันไปหานายพล
“อยาไ้อะไรบอเฮียานนี้มาไ้เลย่ะ~”
“ิันอยาให้ท่านพิาราเรื่อ สนธิสัาลับ นั้นใหม่น่ะ่ะ พวเราาวยาอฟเือร้อนและเสียหาย่อน้าหนัเินไปเพราะสนธิสัานั้น” นิน่าพู
“ทำไไ้~ ยาอฟเป็นฝ่ายแพ้เอนี่นา” นายพลอบ
“แ่ว่าอนนี้พวเราาวยาอฟสำนึผิแล้วล่ะ่ะ…. ไ้โปรพิารายเลิหรือแ้ไสนธิสัานั้นใหม่้วยเถอะ่ะ” นิน่าอ้อน
“อืมมม ันะลอลับไปิูนะ เอาเป็นว่าเธอ็แ้ปัหาพวั๋มิน๊่อนให้ไ้่อนสิ ันอาะใอ่อนให้็ไ้ ฮ่าๆๆๆ” นายพลหัวเราะ
“โธ่~ ็ไ้่ะ”
< --------------------- โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น