...Something Pleasant... (น้ำส้มผสมเก๊กฮวย)

...Something Pleasant...

  มนุษย์...  คือสิ่งมีชีวิตที่ถวิลหาความสุขใส่ตน

  เมื่อต้องการไขว่คว้าความสุขสบายมาครอบครอง  ต่อให้วิธีการมันจะดำมืดเลยสกปรกแค่ไหน  ผู้คนก็ยังคงไล่ตาม...  โหยหา...  แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น...  จนนับมาซึ่งโศกนาฏกรรมหลายอย่างที่น่าสะอิดสะเอียนเกินรับได้...

  แล้วเพื่อความสุขส่วนตนเหล่านั้นแล้ว  พวกเขาต่างเสียอะไรไปมากมายเท่าไหร่   เพียงเพราะความละโมบที่เข้าครอบงำ  พวกมนุษย์จึงฆ่าล้างผลาญกันเองอย่างไร้ความปราณี

  ช่างน่ารังเกียจเหลือเกินพวกมนุษย์เหล่านี้...

  น่ากลัวเสียยิ่งกว่าปิศาจ  อำมหิตยิ่งกว่าจอมมารร้าย

  เหตุของความโสมมเหล่านั้นไม่มีอะไรมากเกินไปกว่า  'ความพึงพอใจ'

 เพราะมันคือทุกสิ่งที่มนุษย์ต้องการ...   มันคือเป็นบ่อเกิดแห่งความสุข  ไม่มีใครพึงกระทำอะไรทั้งที่ขาดความพอใจหรอก  จริงไหม..? 

  และในเมื่ออยากมีความสุข  จึงจำเป็นต้องไขว่คว้ามันมาเพื่อรับรู้...   เพื่อเข้าใจและ....  สนองซึ่งกิเลส...  ไม่มีใครได้ความสุขมาโดยง่ายหากเราไม่สร้างมันขึ้นมาเอง  ความสุขที่เกิดขึ้นจากความพึงพอใจ  บางครั้งมันก็อาจแปรเปลี่ยนเป็นบาปได้  ตราบใดที่มนุษย์ทุกคนยังไม่หยุดไขว่คว้าความพอใจในตัณหา  ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็ไม่อาจจบลงได้เช่นกัน....

  

   

B
E
R
L
I
N
?