ข้าไม่ใช่เทพแมรี่ซูข้าเป็นแมว!! - นิยาย ข้าไม่ใช่เทพแมรี่ซูข้าเป็นแมว!! : Dek-D.com - Writer
×

    ข้าไม่ใช่เทพแมรี่ซูข้าเป็นแมว!!

    ข้าเป็นเทพแมวนะ! ข้าไม่ควรจะทะลุมิติมาอยู่ในร่างคนได้ข้าเป็นแมวพวกเจ้าเข้าใจหรือไม่

    ผู้เข้าชมรวม

    105

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    105

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 มิ.ย. 64 / 23:35 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    สวัสดีชาวโลกข้าชื่อลี่ลี่จากมิติเสี่ยวเมา ข้าเป็นแมวสาวเจ้าเสน่ห์ควบตำแหน่งเจ้าหญิงองค์สุดท้องแห่งสวรรค์เก้าชั้นฟ้า 


    พวกเจ้าอ่านไม่ผิดหรอกเข้าเป็นแมวจริงๆทั้งพระราชบิดาของข้าที่เป็นองค์เง็กเหมียวฮองเต้และพระราชมารดาของข้าที่เป็นเทพีแมวหง่าวก็เป็นแมวเช่นเดียวกันกับข้า


    ข้ามีพี่ชายทั้งหมดสองคนถ้วนพี่ชายคนโตของข้าชื่อหรงหรงเป็นองค์รัชแมวทาสมีหน้าที่คอยทำงานแทนท่านพ่อของข้าในตอนที่ท่านพ่อทำงานรับใช้ท่านแม่ ดังนั้นชื่อตำแหน่งที่ข้าคิดว่าแปลกประหลาดนักจึงสัมพันธ์กับหน้าที่อย่างน่าแปลกใจ 


    วันๆของพี่ใหญ่ผ่านไปอย่างไม่ค่อยจะเรียบง่ายเช้านั่งฟังขุนนางแมวพูดอวดโอ้ว่าตัวเองทำงานดีเพียงไหนสายๆหน่อยหลังจากพี่ใหญ่ไล่พวกขุนนางออกจากท้องพระโรงเสร็จพี่ใหญ่ก็ต้องวิ่งโร่ไปยังชายแดนเขตมารเพื่อไปพูดคุยทำสนธิสัญญากับพญาสุนัข


    หลังจากที่ทานข้าวกับพญาสุนัขเสร็จพี่ใหญ่ของข้าก็ใช้เวลาที่เหลือทั้งหมดในการตรวจดูโลกมนุษย์และช่วยเหลือพวกมนุษย์บ้างเป็นบางครั้งบางคราวหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจของท่านพ่อแล้ว พี่ใหญ่กว่าจะได้กลับไปนอนก็เกือบตีสามดังนั้นหากจะกล่าวว่าพี่ใหญ่ของข้าเป็นผู้ที่ขยันที่สุดในแผ่นดินนี้ก็คงไม่ผิดนัก 


    ส่วนพี่รองของข้าเขาชื่อจินจิน เขามีหน้าที่ช่วยพี่ใหญ่ทำงานเป็นส่วนน้อยแต่ส่วนมากเขามักจะบอกท่านแม่ว่ามาเลี้ยงดูข้าแต่ความจริงแล้วเขาหิ้วข้ามาเที่ยวเล่นไปทั่วทั้งสวรรค์เก้าชั้นฟ้า 


    น่าเสียดายที่วันนี้เขาไม่ได้มาท่องเที่ยวกับข้าเนื่องจากโดนองค์รัชแมวทาสลากไปทำงานด้วยกัน 


    ข้าก็ได้แต่อวยพรให้เขาโชคดีแล้วเดินออกมาอย่างเศร้าใจด้านหลังมีเสียงพี่รองตะโกนร้องโหยหวนของความช่วยเหลือดังลั่นท้องพระโรง 

    ข้าขอภัยท่านพี่ด้วยข้าคงจะช่วยท่านไม่ได้ถ้าข้าไปช่วยท่านมิวายโดนพี่ใหญ่ลากไปช่วยงานด้วยเป็นแน่ 




    หลังจากข้าเดินออกมาแล้วข้าเดินเล่นเพลินจนเดินไปถึงสุดขอบแดนสวรรค์ข้าตกลงมายังช่องว่างที่เชื่อมระหว่างมิติของข้ากับพวกเจ้าข้าเท้งเต้งอยู่สักพักก่อนจะตกแหมะลงมาขาหน้าชี้ฟ้าอยู่บนหลังคาบ้านของเสี่ยวติงพอดี ​


    ช่างโชคดีนักที่ข้าเป็นแมวที่น่ารักจึงได้รับการเลี้ยงดูที่ดีจากเสี่ยวติง 

    เสี่ยวติงดูแลข้าดีมากๆจนน้องสาวบุญธรรมของเขาอิจฉาจับข้าไปใส่กรงแห่รอบหมู่บ้านขอฝน 

    ข้าผู้โชคร้ายเสียหลักหัวทุยๆโหม่งกรงดับอนาถคากรงนั้นแล 


    ข้าลืมตามาอีกทีข้าก็มาอยู่ในร่างมนุษย์พร้อมด้วยชุดจีนโบราณเสียแล้ว ท่านพ่อท่านแม่ช่วยลูกแมวด้วยยย

    ข้าเป็นแมวนะ!   เอามนุษย์ไปแทนข้าเถอะ




    ปล.นิยายเรื่องนี้ไม่มีสาระใดๆทั้งสิ้นและความสมเหตุสมผลก็ไม่สามารถหาได้จากตัวละครในเรื่องนี้เช่นกัน



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น