สวัสดีชาวเด็กดี >w<
ภาพนี้เป็นภาพที่ปลื้มมากมาย
เพราะเป็นหลักฐานอย่างดีว่าทาคุมิมาไทย คริคริ
(ทาคุมิ คนที่อดีตแสดงเป็นโอชิทาริ ยูชิ)
วันนี้สอบเลข อีกแล้ว...T^T
ครูก็แสนจะออกข้อสอบโหดเลย
จะโหดไปถึงหนายยยยยย???
เป็นห่วงเด็กที่เอาแต่ตกๆๆอย่างนี้บ้างดิ
คิดดูสองชั่วโมงเราทำได้แค่สี่ข้อ
(จากเจ็ดข้อ - -")
เอาเป็นว่าถึงถูกหมดก็ยังตกว่างั้น
เพราะมันดันไปลืมเข้าอย่างร้ายแรงก็ตรงที่...
เลข 1 ยกกำลัง - -"
ปกติแล้วถ้า 1 ยกกำลัง 2 ก็เท่ากับ 1 ใช่มะ?
แต่เราดันตื่นเต้นเกินเหตุกลายเป็น
1 ยกกำลัง 2 เท่ากับ 2 - -"
เราก็เลยต้องมานั่งเสียเวลาทำใหม่นี่แหล่ะ
อยากจะบ้าตาย ครูโหด TT^TT
วันนี้เราเอากระจกกบฟ้าไปส่งแล้ว >w<
น่ารักมากมายตายชัก เพื่อนเอาแต่บอกว่าชอบ
แถมบางครั้งก็หยิบกระจกกบฟ้าเราไปส่องเฉยเลย
555+ มือไวเชียวนะแก ^^
ตอนเอาไปส่งครู ครูถามด้วยว่า
"แล้วเอากลับไปบ้านจะใช้มั้ยเนี่ย?"
"ใช่ค่ะ" เราตอบ
"แน่นะ? ไม่ใช่ว่าไปโยนทิ้งนะ"
"ใช้แน่นอนค่ะ" เรายืนยัน
วิกี้ก็เลยช่วยเสริม "คนนี้เค้าชอบกบฟ้ามากค่ะครู
เชื่อได้เค้าไม่ทิ้งหรอก" ก็จริง - -"
วันนี้การแสดงละครบทโสฬสไตรยางค์ก็...
ดำเนินไปถึงกลุ่มเกือบสุดท้ายแล้ว ซึ่ง...
ออดโรงเรียนเป็นเสียงแห่งสวรรค์ช่วยชีวิต
เพราะเรานี่แหล่ะคือกลุ่มสุดท้าย - -"
เรายังซ้อมได้ไม่มากเลยทำให้ยังไม่ได้บทดีนัก
ออดโรงเรียนจึงกลายเป็นเสียงสวรรค์ไง
แต่พรุ่งนี้...คาบแรกเลย ต้องแสดงแล้ววววว
ทำใจ เตรียมใจไว้ให้ดี ไม่มีอะไรมาก - -"
เย็นนี้พวกเราไปซ้อมกันได้หน่อย
แล้วแบมเพื่อนเราก็เปิดสี่แพร่ง เฮือก !!!!
ดูตั้งแต่แพร่งแรก(?)เลย
หลอนโคดๆ โค-ตะ-หลอน
ไอ้เราที่นั่งอยู่ข้างหน้าดีๆรีบวิ่งไปนั่งหลังเลย
แอบอยู่หลังเพื่อนขอความอบอุ่น
เพราะตัวมันเย็นเฉียบไปหมดแล้ว - -"
ตอนนี้ยังหลอนไม่หายเลย
ขนาดดูได้แค่สองแพร่งนะเนี่ย
เรากลัว...แต่ก็ยังดู มันมีแรงดึงดูดจริงๆ - -"
แต่ก็เล่นทำเอาเราขวัญกระเจิง
พรุ่งนี้คงโดนเปิดให้ดูอีกสองแพร่งแหงๆ
แล้วยิ่งเป็นเพราะซ้อมเต้น+ดูหนัง
จึงทำให้เรากลับบ้านช้า
เราจะไปนั่งรออยู่ที่ที่รอประจำซึ่งปกติคนเยอะ
แต่เพราะเราออกช้า...ตอนเราไปเลยเหลือคนแค่สี่ - -"
ขนลุก ตัวสั่น ขวัญหาย ตัวเย็น...ฯลฯ
แล้วโทรศัพท์ไปหาลุงให้มารับ
ลุงก็ไม่รับสาย เฮือก....- -"
จนเราก็ต้องโทรหาคนอื่น ป้า...บอกว่าเดี๋ยวมารับ
เรารอจนห้าโมงครึ่ง ที่ที่รอคนเดียว
(เพราะคนอื่นๆกลับกันหมดแล้ว
แม่ค้าพ่อค้าขายของอะไรเงี้ย กลับหมด)
อันที่จริงเราเดินกลับเองได้ แต่เพราะอะไรละ?
จะเพราะอะไรซะอีก ทำให้เราเดินกลับมาลง - -"
ดูแค่สองแพร่งก็ไม่กล้าเดินกลับบ้านแล้ว
เราก็นั่งรอ รอ รอ รอ
จนอยากจะบ้าตายอยู่แล้ว
หลอน...แพร่งแรกที่ส่งข้อความคุยกันทางโทรศัพท์
เล่นเอาโทรศัพท์ใส่ไว้ในโรงด้วยแบบนั้นนี่นา
"ที่ที่ผมอยู่แคบมาก,
ผมอยู่คนเดียวมาครบร้อยวันแล้ว,
ไปงานสวดร้อยวันมา,
ผมอยู่ในห้องคุณแล้ว ฯลฯ"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!
ขนลุกจริงนะเนี่ย...อยู่คนเดียวด้วยตอนนี้ >[]<
(อันที่จริงอยู่กับยายสองคน
แต่ยายเพิ่งออกไปเข้าห้องน้ำเมื่อกี้)
มองโทรศัพท์ตัวเอง มีคนส่งข้อความมา เฮือก...
"ยอดวันของคุณใกล้หมด กรุณาเติมเงินด้วย"
- -"...เออ นั่นคือข้อความนั้น
วันเรามักจะหมดก่อนเงิน เพราะไม่ค่อยได้ใช้โทรศัพท์
และแล้ว ลุงก็มารับซักที
ก็โทรหาป้า ไม่ต้องมารับแล้วล่ะ
กลับไปถึงบ้านลุงก็ออกไปอยู่แถวๆหน้าบ้านเลี้ยงไก่
เราก็นั่งคนเดียวในบ้าน...
หลอน...เรื่องยันณ์สั่งตาย...
จากคนที่โดนคนอื่นรังแก...คนที่โดนไฟลวกตา (ซี๊ดดดดด)
"ใครที่สบตาคนตาย ชะตาจะขาดทันที"
(เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงรึเปล่า? ใครช่วยบอกที)
ยันณ์สั่งตาย...ใครมองแล้วเป็นอันต้องตาย
สุดท้ายที่สายป่านควักลูกตาตัวเองออกมา
เพื่อไม่ให้เห็นยันณ์นั้น...เลือด เลือด...- -"
(ไม่ได้กลัวเลือดหรอก แต่หนังผีแบบนี้ก็หลอนใช่เล่น)
ตอนจบก็มียันณ์ลอยมาแปะหน้ากล้อง ก็...
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!
อีกเช่นเคย...เหวอออออออ
มีเศษกระดาษปลิวตกลงมาที่พื้น O[]O !!
...เศษกระดาษร่างแบบกระจกกบฟ้า - -" เราเขียนเอง
สะดุ้งใจหายเลย...บรื๋อออออ หลอน
ไม่พูดแล้ว ยิ่งนึกยิ่งหลอน ไม่เอาๆ
ไปดีกว่า คืนนี้กลัวฝันร้ายชะมัด
กลัวเก็ยไปฝัน เครียด...เพราะฉะนั้นต้องใช้จินตนาการ
เพื่อนผ่อนคลายความเครียด
จินตนาการ...ว่ากบฟ้ามาเมืองไทย อิอิ
เอาล่ะ...งั้นขอตัวก่อน
ยูคิมูระ กบฟ้า กาคุโตะ ยูตะ ฯลฯ
ช่วยทำให้เราอย่าฝันถึงเรื่องพวกนี้ทีเถอะ ><
งั้น..ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะทุกคน
.
.
.
.
.
รูป
"Search for my roots in Bangkok, Thailand"
ทาคุมิมาที่กรุงเทพฯ ใครรู้บ้างว่าในรูปนี่ที่ไหน ลืมแล้ว - -"
ความคิดเห็น
นิ้วเรายังเจ็บอยู่ แต่เอาที่ปิดแผลออกแล้วล่ะ
เพราะเดี๋ยวแผลไม่แห้งอ่ะ (มันจะหลุดแล้วด้วย)
ตอนนี้นิ้วกำลังด้วนอย่างแรง
จับดินสอหรือปากกาไม่ถนัดเลย - -"
เวลาจับต้องยกนิ้วชี้ขึ้น เหมือนคนบ้ามั้ยล่ะ?
เวลาลบดินสอ ยางลบ...เราใช้มือซ้ายลบอยู่แล้ว
(จริงๆ มันถนัดตั้งนานแล้ว เมื่อไหร่ไม่รู้)
--- คนรักกบฟ้า ---
PS. สถานะตอนนี้ : อยากดู Prince of tennis OVA 25 !! จะดูยูคิมูระแข่ง เมื่อไหร่จะเอามาลงซักที !!
มันเป็นแค่การคาดเดาเฉยๆน่ะ
เพาะคนแต่งเองก็ไม่ได้บอกว่าใช่หรือไม่ใช่ มันเป็นคู่ที่อยู่นอกสายตา 55 (แต่ไม่ไกล)
พื้นฐานมาจากประโยคไม่กี่ประโยค ยังให้คนคิดกันไปได้
แต่พี่ว่าให้เดรโกชอบแฮร์รี่น่ะดีแล้ว จะได้มีฟิคให้อ่านกันอีก 555
PS. ___________,, I'm POTTERMANIA, that's enough! ,,____________
รูปด้านบนใชช่ที่ที่เดียวกับที่พี่ทองคำถ่ายรูปมารึเปล่าหว่า ???
สีแพร่ง TT^TT
อย่าพูดเรื่องนี้เลย
ตอนแรกก็ยืมเพื่อนมาดูผ่านไปแค้ประมาณ 5 นาทีก็ลุกขึ้นไปปิดเลย
พี่เป็นพวกขวัญอ่อน ชอบคิดนู่นคิดนี่ไปเรื่อย
แต่...ถ้าดูกับเพื่อนหลายๆคนมันก็คงจะสนุก (ผวา) T^T
ไม่พูดเรื่องนี้ดีกว่าน่ากลัววว TOT
ฝันดีจ๊ะโมเม อ๊บอ๊บๆ
PS. ถ้าทำได้ เราอยากมีความสุขตลอดเวลา ตลอดกาลและตลอดไป...
รุปน่ารักดีค่ะ ส่วนเรื่องสอบก็สู้ๆน้า
PS. ตราบใด ความหวัง ยังมี ... ราตรี ไม่เคย ไร้ดาว [ลาเซนตรา]
PS. สถานะ:อยู่ในช่วงเบื่ออย่างแรง-*-
จร้า...พี่เจอกะพี่นัฐ ^^
แต่เจอใน msn นะ แฮ่ๆ
แล้วพี่ก็ขอร้อง อ้อนวอน แกมบังคับ
ให้พี่นัฐช่วยหาข้อมูลทำรายงานให้น่ะจ้ะ
พี่นัฐก็แสนดีนะ
หาให้โดยไม่บ่นเลยอ่ะ
พี่นัฐน่ารักมั้ยล่ะ อิอิ ^^
นอนหลับฝันถึงกบฟ้าทุกคืนนะจ้ะนู๋เม
ช่วงนี้พี่งานยุ่งมาก อาจไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยนะจ้ะ
แต่อยากให้รู้ไว้ว่าพี่คิดถึงกบฟ้าเสมอ ^^ (( อ่าว..ซะงั้น - - " ))
ลักกี้ ลักกี้
PS. อดทนอย่างเดียวไม่พอ...ต้องอดกลั้นและเข้มแข็งด้วย (เข้าใจมั้ย) ลักกี้ ลักกี้
แวะมาทักทายนู๋เมจ้า ^^
ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเท่าไหร่นิ เอิ๊ก ~
งานทับหัว หุหุ
PS. เอิ๊กกกกกกกกกกก ก๊าก ก๊าก ก๊าก !!!
หนีเจ้าหนี้ได้แล้วฮะ แต่ลี้ภัยการเมือง 555
วันนี้ส่องกระจกกบฟ้าป่ะฮะ 555
PS. คนขายตูด...ตูดไก่ 5555 555
PS. ห า ก เ ดิ น ต า ม ร อ ย เ ท้ า ผู้ อื่ น. . . . ก้ อ ไ ม่ มี วั น. . . ที่ จ ะ มี ร อ ย เ ท้ า เ ป็ น ข อ ง ตั ว เ อ ง
PS. ความรักไม่ได้ไม่เฉพาะแต่ผู้ทรงอำนาจเท่านั้น แต่มันสำหรับทุกคน....แม้สิ่งที่ต้องแลกคือความตาย....!
PS. อย่ามองตัวเองไม่มีค่าสายตาคนอื่นอาจเห็นค่าของเรา
PS. Anta, mae ni itta na, daiji na mono wa tebanasuna to.