สวัสดีชาวเด็กดีทุกท่าน
เมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม นั้น...เราไม่ได้มาอัพไดอารี่ TT
เนื่องจากเพลียมากๆจากการเรียน และ...
การตระเวนหาของในแหลมทอง
เมื้อยล้าเท้าไปหมดเลย
แต่...จะบอกว่าไม่ได้แตะคอมก็คงไม่ได้
เพราะเรียนวิชาคอมเพิ่มเติมด้วย
ก็แค่เปิดเน็ตดู แต่ว่า...
ครูบล๊อคทุกๆเว็บเอาไว้!!
เข้าได้แค่เว็บโรงเรียน ให้ตายสิ!!!
แต่เราก็รู้จนได้
ด้วยสมองอันชาญฉลาดของเพื่อน
ไม่ใช่ไรหรอก ก็มันมีเขียนเอาไว้ว่าอะไรไม่รู้
จำเนื้อความไม่ได้น่ะ
ประมาณว่า ให้พิมพ์คำว่า guest
เพื่อนเราก็นั่งหาวิธีไม่สนใจเรียนอะไรทั้งนั้น
ในที่สุดก็ได้มา
Username : guest
Password : guest
มันช่างง่ายดายอยู่เพียงแค่เอื้อม
แต่เราก็แขนยาวกันเกินไป เอื้อมไปไกลเกินเหตุซะนี่
ก็เลยเพิ่งมารู้วิธีก็ไอ้ตอนครึ่งคาบแรก
(ก็ยังดีล่ะนะ)
เย็นนี้เรานั่งรถสองแถวไปกับเพื่อน
วันนี้ผู้ปกครองมีนัดประชุมกัน
เราก็เลยคิดว่าเดี๋ยวขากลับก็กลับกับพ่อซะเลย
เพื่อจะตรงดิ่งไปแหลมทองระยอง
เพื่อจะไปเตรียมซื้อของฮาโลวีน
ก็ไปเจออยู่ซุ้มนึง
แค่แถวเดียวเท่านั้นมีของกระจิ๋วเดียวเท่านั้น
เห็นแล้วเสียดายของตอนอยู่เดอะ มอลล์ งามวงศ์วานนั่นจัง
แต่แล้วพวกเราก็หวังน้ำบ่อหน้า
เนื่องจากเห็นน้ำบ่อนี้มีผีมาสิ่งอยู่ก่อนหน้านั้นแล้วตัวนึง
(ใช้คำเข้าใจยากจริง)
ก็...รุ่นน้องมันมาซื้อที่เดียวกัน
พวกเราสามคนก็เดินไปหาอะไรกินก่อน
แล้วก็ไปร้านหนังสือกัน
เราก็วนเวียนอยู่แถวๆหนังสือภาษาญี่ปุ่นเช่นเคย
ซึ่งที่ซีเอ็ดแหลมทองมีหนังสือภาษาญี่ปุ่นน้อยมากๆๆๆๆๆๆๆ
สู้เดอะ มอลล์ไม่ได้เลย (เออ...เรามันนอกเมืองนี่นะ - -")
เพื่อนเราคนนึงซึ่งไปเตร็ดเตร่หาไรกินก็เข้ามา
แล้วก็มาหาเรา แล้วบอกว่า
"กะไว้แล้วว่าแกต้องอยู่มุมนี้แน่เลย ส่วนเค้ามุมนี้"
เพื่อนก็กลับหลังหันไปทางตรงข้ามกับมุมญี่ปุ่น
มุมเกาหลี
เพื่อนมันร๊ากกกกกกเกาหลีซะขนาดนั้น
ก็นะ...แล้วเราก็ถามว่าได้เล่มไหนไปแล้วบ้าง
เล่มไหนดี บลาๆๆ
แล้วเราก็เห็น "ไวยากรณ์เกาหลี"
เราก็แนะนำเพื่อนไป ของญี่ปุ่นก็มีไวยากรณ์
ของญี่ปุ่นมีไวยากรณ์อยู่ 4 ระดับ
(ซึ่งเรามีแล้วระดับ 4 และ 3)
แต่เพื่อนบอกว่า
เกาหลีมีตั้ง 6 ระดับ (โอ้...คงยากจัด)
เราก็บอกว่าไวยากรณ์น่ะดี
เพราะมันจะบอกคำช่วยต่างๆนานาที่ใช้เชื่อมคำ
พวกชนิดของคำก็มี อะไรแบบนี้
เพื่อนก็บอกว่าดีเหมือนกัน แต่ตอนนั้นเรารีบไปก่อน
ยังไม่ได้ซื้ออะไรเลย
ไปเดินดูอะไรเล่นๆก่อน
แล้วเราก็ขออยู่ร้านหนังสือนั่นแหล่ะ
ยังไม่ได้ซื้ออะไรเลย
เพื่อนมันออกไปเดินเล่น
แต่จู่ๆเพื่อนโทรมาอีกทีบอกว่าซื้อกันเรียบร้อยแล้ว
อ้าวเฮ่ย? ไหงเป็นงั้น?
แล้วก็โทรมาบอกอีกทีว่า...
พวกเพื่อนๆนั้นน่ะ ไปรอที่ผู้ปกครองประชุมกันแล้ว
(ที่ฮอนด้า ปิยะ ตรงข้ามแหลมทอง)
ทิ้งเราไปเฉยเลย TT
แต่เราก็ยังเหลือเพื่อนอีกคน ก็ให้เพื่อนช่วยพาไปหน่อย
ก็...ไปเป็นเพื่อนหน่อยนั่นแหล่ะ
แต่เดินๆไปไปเจอเข้ากับร้านนายอินทร์เปิดใหม่
เราไม่เคยเห็นเลย ไม่เคยรู้ว่าเปิดตั้งแต่เมื่อไหร่
ก็เลยเข้าไปดู
ซักพักเพื่อนๆที่ทิ้งเราไปก็กลับมา
แล้วก็บ่นพึมพำๆ "ไม่น่าทิ้งแกไปเลย" (^^)
(หวังอะไรปะเนี่ย? - -")
เพื่อนคนที่พูดคือคนที่ชอบเกาหลี
"เค้าซื้ออุปกรณ์ไปใช้ในงานฮาโลวีนมาเผื่อแกแล้ว"
ซื้อเผื่อด้วย อุ้ยขอบจาย...^^
"ทำไมแกไม่ซื้อไวยากรณ์เกาหลีล่ะ"
"เงินไม่พอ"
"เค้าออกให้ก่อนก็ได้ เอาป้ะ?"
อุ้ย...แม่คนใจดี หุหุหุ
แล้วในที่สุดก็ต้องเดินกลับไปยังร้านซีเอ็ดที่เดิม
แล้วก็คว้าหนังสือไวยากรณ์เกาหลีมาให้
ราคา 350 บาท (มีบัตรลด 555+)
"แกก็ซื้ออะไรบ้างดิ ไม่ซื้อเลยมันดูแปลกๆ"
เราก็ไปหยิบหนังสือมาอีกเล่มนึง
ซึ่งเห็นบ่อยแล้ว แต่ไม่อยากได้
พอมาวันนี้ดันอยากได้
เอามาดูว่าภาษาไทยกับภาษาญี่ปุ่นมันเป็นยังไงบ้าง(?)
แบบว่า...คนญี่ปุ่นเค้าเรียนกันยังไง
แล้วก็เอามาลองอ่านแปลๆดูเอง
เอามาฝึกแปลเองเป็นภาษาไทยเอง
แล้วก็...อ่านโดยไม่มีคำกำกับบนคันจิ - -"
หนังสือที่ว่าคือเล่มนี้ ราคา 300 บาท
...กะประมาณเอาว่า
หนังสือเล่มนี้หนาประมาณ | |
ราคาสามร้อยบาท ส่วนของเพื่อนที่สามร้อยห้าสิบบาท
เล่มประมาณ | |
ได้มั้ง หรือไม่ก็หนากว่านี้
แต่ก็นะ...ของเรามันภาษาญี่ปุ่นล้วนๆเลย ไม่มีคำแปล
จะมีก็แค่ญี่ปุ่นเป็นไทย หรือไทยเป็นญี่ปุ่น
ก็มันเป็นหนังสือ...
"พูด(ภาษา)ไทยชัดด้วยเคล็ดลับ 9 ประการ"
"日本語から学ぶ９つのポイント"
แล้วพวกเราก็กลับไปยังฮอนด้า ปิยะ ที่ที่ผู้ปกครองประชุม
แล้วก็นั่งช่วยกันทำของตกแต่งวันฮาโลวีน
และแล้วก็ถึงเวลากลับ
แต่...กลับเฉพาะพ่อเราเท่านั้นแหล่ะ
คนอื่นยังไม่กลับ คนอื่นก็อยู่ทำต่อ
เราก็จะไปซื้อหมวกแม่มดที่ขายในแหลมทอง
เพื่อนอีกคนก็ฝากซื้อเช่นกัน
แต่ว่าพอเราไปถึงแล้วคิดในใจ...ไม่น่าเล้ย...
เราแทบน้ำตาเล็ด
ไม่เหลือหมวกซักกะใบเดียว
เรามันหวังน้ำบ่อหน้าจริงๆ
แล้วมันหายไปอยู่ที่ใครหมดน่ะเหรอ
เพื่อนเราเกือบทั้งห้องอีผี
และรุ่นพี่อีพีม.สามกับรุ่นน้องม.หนึ่ง
ซื้อกันไปเพียบเลย ตกไปอยู่ในมือพวกนี้หมด
เจ้าไนซ์ก็มี อยากจับเจ้าไนซ์ฆ่ายัดส้วมจริงๆ
แล้วเราก็ตระเวนหาทั้งโลตัส สตาร์ และแถวๆข้างถนน
รู้สึกว่าฮาโลวีนจะไม่ดังสำหรับคนไทยจริงๆ
แล้วเราก็กลับบ้าน
เมื้อยปวดเท้าแทบแย่ ก็เลยกลับมาถึงอาบน้ำ
แล้วก็ถึงเตียงก็อ่านไอ้เล่มที่เพิ่งซื้อมานิดหน่อย
เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยดูซีดี ฟังซีดีนี่ดูก็แล้วกัน
แล้วเราก็...นอนทันที
วันนี้ก็ย้าว ยาวกว่าเดิมหลายเท่า
แต่ถึงจะเมื่อย มันก็สนุกนะ ^^
เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะมาอัพเรื่องราววันฮาโลวีนก็แล้วกัน
แต่ที่เราสนุกกว่านั้นไม่ใช่ฮาโลวีน
แต่เป็นคาบที่เรียนวิชาดนตรีไทย ^^
เป็นวิชาที่สนุกมากๆ
เพื่อนก็มีให้เล่นกันได้ไม่อั้น แถมมีเรื่องหน้าแตกอีกต่างหาก - -"
พรุ่งนี้เจอกันค่ะ อย่าเพิ่งเบื่อนะ
ขอบคุณทุกๆคนที่อุตส่าห์อ่านจบได้ถึงตรงนี้
ขอนับถือในสายตาอันเฉียบคม
อ่านได้นานและยาว ขอบคุณอย่างยิ่ง
วันนี้ราตรีสวัสดิ์ค่ะ หลับฝันดีนะคะ
.
.
.
.
.
รูปถ่าย
"ขนมญี่ปุ่น"
ห่อข้างซ้ายคือถุงใส่ขนมชิ้นเมื่อวาน
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมขนมมันหายไป ^^"
ความคิดเห็น
หวัดดีจ๊ะ ไม่ได้เข้ามานาน
เปิดเทอมกันหมดแล้วเนอะ ส่วนพี่ยังไม่เปิดเลย ฮาๆ
อืม...หนังสือภาษาญี่ปุ่นบ้านพี่ก็มีแต่อ่านไม่ออกเพราะมันเกินกำลังหัวสมอง 555+
ภาษานี้พี่ยังไปไม่ถึงไหนเลย เพราะต้องพักสมองแล้วอ่ะ รอวันเปิดเทอมกับการสอบมหาโหดอีกหลายรอบเลยยังไม่ได้อ่านอะไรต่อเลย YoY
PS. Tonight ,my heart starts to melt with loneliness
มาเม้นเจ้าค่ะพี่
แวะมาเม้นไดเราด้วยนะคะ
อ้อ...เราเปลี่ยนแบนเนอร์ไอดีแล้วนะ อันเก่าที่ลงนั้นดีลีทไปได้เลยนะ
(ขอร้องล่ะดีลีทแบนเนอร์ไอดีดันเก่าเหอะ เหราะมันเละ.....)
อ้อเม้นไอดีด้วยนะ
เราทำสุดฝีมือเลยนะ
PS. "It's not being in love that makes me happy. It's being in love with YOU that makes me happy."