ไปเที่ยวห้างหลังเลิกเรียน

วันนี้หลังจากเรียนเสร็จ

เราก็เดินไปยังเดอะ มอลล์ เช่นเคย

มีเรื่องให้เราเสียใจอีกแล้ว TT

ก็ตอนนั้นเราเดินไป ไปเจอเพื่อนที่เรียนที่เดียวกัน

ก็ตะโกนเรียก "มินนี่!"

เพื่อนชื่อมินนี่

มินนี่หันมา ยิ้มให้หน่อยๆ

เอ๊ะ รู้สึกแปลกๆ ทำไมไม่ทัก

จำกันได้รึเปล่า??

เดินไปซักพัก มินนี่เริ่มหันมา

"จะเดินไปเดอะ มอลล์ อีกเหรอ"

"อื้ม.."

"เอ่อ...ชื่ออะไรนะ?"

กร๊ากกกกก มินนี่ลืมชื่อช้านนนนนนนนน

เสียใจนะเนี่ย เรายังจำชื่อมินนี่ได้เลย TT

เดินมาถึงเดอะ มอลล์

ก็ต้องทำการเดินขึ้นบันไดเลื่อน

กำลังเดินขึ้นไป

กำลังรีบอยู่ก็กะว่าถ้าบันไดเลื่อนว่าง

ก็จะเดินขึ้นไปเลย

แต่ทีนี่มีสามพ่อแม่ลูกยืนขวางอยู่ข้างหน้า

เห็แล้วนึกถึงตอนอยู่ญี่ปุ่น

คนญี่ปุ่นเวลาขึ้นบันไดเลื่อนจะชิดซ้าย

แล้วเหลือที่ด้านขวาเอาไว้ให้คนรีบๆเดิน

เป็นระเบียบมากๆเลย

แต่ทีนี้ที่เมืองไทยมันไม่เหมือนกัน

ยืนเต็มบันไดไม่เหลือที่ให้ใครเดิน

เอาน่า นั่นล่ะคือคนไทยเราล่ะ

พอบันไดเลื่อนเลื่อนไปถึงอีกชั้นแล้ว เราก็ก้าวเดิน

ข้างหน้าเป็นร้านอาหารฟูจิ

ส่วนสามพ่อแม่ลูกที่ยืนอยู่ก่อนห้าเรา

ก็เดินเข้าไปร้านฟูจิแล้วก็ส่งภาษา

เราแทบจะอ้าปากค้าง O0O

นั่นมัน ภาษาญี่ปุ่น คนญี่ปุ่นนี่นา!!!

แล้วทำไม...

เวลาขึ้นบันไดเลื่อนถึงได้ยืนขวางโลกแบบนี้อ่ะ?

คนญี่ปุ่นแน่เหรอ?

ชักงงแล้ว ก็นะ

คนญี่ปุ่นมันจะจำเป็นต้องทำแบบคนญี่ปุ่นเสมอไปด้วยรึ(?)

(กรุณาใช้คำให้คนอื่นเค้าเข้าใจง่ายหน่อยซิ)

เออ ช่างมันเหอะ

ก็ทีเราไปญี่ปุ่น เห็นคนญี่ปุ่นชิดซ้ายกัน

เราก็เดินชิดซ้ายบ้าง

ถ้าคนญี่ปุ่นมาไทย

เห็นเรายืนสะเปะสะปะได้

เค้าก็ยืนตามดิ

เค้าเรียกว่า "เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม"

(เห็นด้วยๆ)

ต่อไป เมื่อมาห้าง

เราก็จะไม่มีวันลืมที่จะเข้าร้านหนังสือ

และบล๊อคที่เราเข้าก็วนเวียนอยู่แถวเดิมๆ

ภาษาญี่ปุ่น

ไม่มีหนังสือใหม่เลย ให้ตายสิ

แต่พอไปร้านดอกหญ้า

มีิมินนะ โนะ นิฮงโกะเล่มสามเล่มใหม่ด้วย

เป็นแบบใหม่ สีเขียวอื๋อเลย ^^

เล่มแรกสีชมพูหวานแหวว

เล่มสองสีฟ้าได้ใจมากเลย

เล่มสามเพิ่งมานี่เป็นเขียวเข้ม อื๋อเลย

แต่แล้วก็ไม่ได้ซื้อ ^^"

เดินออกจากร้านดอกหญ้า

จะกลับบ้านแล้วล่ะ

แต่เราบังเอิญเดินไปเจอ...

เด๊ธโน๊ต กรี๊ดๆๆ

("อดีต" การ์ตูนสุดโปรด)

วนเวียนในร้านนั้นนานมากๆๆๆๆๆ

เลือกมาก ไปเจอขนนกเข้า

อยากได้ขนนก (มันเป็นปากกา)

แต่มัน...ติดอยู่กับสมุดเด๊ธโน๊ต

ซึ่งเรามีแล้ว สวยกว่าด้วย

(อันที่จริงต้องบอกว่าเหมือนกว่าด้วย)

มีกระเป๋าตังค์นานะด้วยล่ะ

อยากได้มากเลย

นาฬิกาแอล ใช่ๆ นาฬิกาแอล

สวยมากๆ แต่ก่อนตัดสินใจ

เราหันมาดูนาฬิกาตัวเองก่อน

"ไม่เอาดีกว่า นาฬิกาเก่าสวยกว่า"

ประหยัดหน่อยๆ

เดินเข้าไปอีกเจอปากกา หัวปากกาเขียนว่า

月 อ่านว่า ไลท์ เป็นชื่อของไลท์

ปากกาเป็นสีดำ เจล สวยมากๆเลย

แล้วก้มลงมองเบื้องต่ำ(?)

(ใช้คำแปลกๆอีกและ)

เจอ...เจอ เจอ...

นั่นมัน...แค่ที่รองเม้าส์ 555+

ไม่สิ มันคือที่รองเม้าส์รูป

Prince of tennis!!!

ฮะ...เข่าอ่อนทรุดฮวบ

นั่นมันริคไคนี่นา!!!

อีกด้านนึง นั่นมัน เฮียวเท!!!

ชอบทั้งสองโรงเรียนเลย อยากได้ อยากได้

(ถึงแม้จะมีไม่ครบทุกตัวก็เถอะ

เอาคนถนัดซ้ายของเฮียวเทไปไว้ไหน?

แต่คนถนัดซ้ายของริคไคยังอยู่ ดีใจ)

อยากได้ แต่...

ตรงกลางนั่นมัน เซย์งาคุ...- -"

ฉันเกลียดแก ไอ้เซย์งาคุ!!!

(อ้าว? เกลียดตัวเอกซะงั้น)

รีบวางโดยเร็วไว

ไม่น่ามาเป็นอุปสรรคขวางทางริคไคกับเฮียวเทของฉันเลย

(อ้าว? ก็เซย์งาคุเป็นตัวเอก ไม่มีเรื่องก็จบดิ)

ยังไงก็ตาม ฉันไม่ชอบมัน

(ครับๆ ตามใจครับ)

สรุป สุดท้าย ซื้อปากกาไลท์มา

มีการแถมสมุดโน๊ตให้ด้วยนะดีจังเลย

เขียนว่า Heven or Hell? Angel or Devil?

เท่ห์ดี

จากนั้นก็กลับบ้าน

วันนี้เปิดดูวีดีโอ Peten shi daa

ที่มาสะซังกับบาบาซังร้องอีกแล้ว

เพลงนี้แหล่ะ แต่รู้สึกว่าหลายๆคนคงปิดไปหมด

เนื่องจากมันส่งเสียงหนวกหู

แต่มันก็เพราะในความคิดเรา

เสียงคนที่ร้องคนที่สอง(มาสะ)อ่ะ เพราะ

แต่คนแรก(บาบา) งั้นๆแหล่ะ

แต่มาสะซังเนี่ย

ออกเสียงตอนร้องว่า "Artist" ชัดจังเลย

ปกติ คนญี่ปุ่นชอบออกเสียงว่า

"อาจิสต์"

แต่เราได้ยินเป็น

"อาทิสต์"

เลย เก่งจริงๆ คนญี่ปุ่นอะไร

แต่ว่าที่เราดูเป็นวีดีโอ มีภาพด้วยนะ

เราไปเห็นอยู่ตอนนึง

บาบาซังถอดแว่นดำออกมา

ที่แรกเราก็คิดว่าจะเก็บไว้ในกระเป๋าหรือยังไงนะ

แต่พอดูดีๆแล้วนะ

"เฮ่ย? โยนเลยรึ?"

นั่นคิดคำพูดที่เราเผลอพูดออกมา

เพราะพอถอดแว่นดำออกแล้ว

บาบาซังโยนไปข้างเวทีเลย

โยนไปหาพวกคนดูเลยอ่านะ

ให้ตายสิ อยากได้บ้าง 555+

ไปล่ะนะ ใช้เวลาไปเกือบชั่วโมงอีกแล้ว

ในการเขียนไดอารี่นี่น่ะ

ก็รวมกับการที่เอาแต่ยุ่งกับอย่างอื่นด้วย

ประมาณว่าขณะอัพไดอารี่นั้น

ไม่ได้ตั้งใจเขียนอย่างเดียว

แต่บางครั้งก็พักการเขียนเอาไว้ แล้วไปเปิดฟังนู่นฟังนี่

อะไรประมาณเนี้ย

ก็เลยเป็นการถ่วงเวลาสุดๆ

งั้นไปละ บ๊าย บาย

เพลงนี้เป็ยังไงบ้างก็เม้นท์บอกกันบ้างนะ

อ้อ...คนที่ร้องเดี่ยวคนแรกน่ะ

บาบาซัง เป็นผู้ถนัดซ้ายด้วย

(ก็ที่บอกไปเมื่อวันพฤหัสอ่านะ)

ไปละ ไปของจริง

บ๊าย บายค่า ราตรีสวัสดิ์