ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : พลิกคดีซิเรียส แบล็ค
Chapter 15 : พลิกคดีซีเรียส แบล็ค
\"พ่อ!\" รอนร้องอย่างดีใจและวิ่งไปหานายวีสลีย์
\"ไง รอน\" นายวีสลีย์อ้าแขนรับลูกชายอย่างดีใจ
\"ทำไม พ่อ … \" รอนรำพันพร้อมมองไปยังศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ที่นั่งอมยิ้มอยู่
\"เอาล่ะ เด็ก ๆ นั่งลงเถอะ\" ดัมเบิลดอร์ดีดนิ้วหนึ่งที เก้าอี้ตัวเล็กสามตัวก็ปรากฏขึ้นข้างโต๊ะทำงาน แฮร์รี่ รอนและเฮอร์ไมโอนี่รีบเดินไปนั่งอย่างรู้งาน
\"มีเรื่องอะไรกันหรือครับ\" แฮร์รี่ถามตรง ๆ
\"มีแน่ล่ะ แฮร์รี่ อืม… เลดี้ ช่วยเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้เด็ก ๆ ฟังก่อนเถอะ พวกเขางงใหญ่แล้ว\" ดัมเบิลดอร์พูดใจดี เลโดรอาหันไปทางเด็ก ๆ และยิ้ม
\"ช่วงที่ฉันไม่อยู่ ฉันกลับไปที่กระทรวงเพื่อให้การเกี่ยวกับพวกเลสแตรงเจสและจัดการตั้งมาตรการใหม่ที่คุกอัซคาบัน เธอรู้แล้วนี่ว่าผู้คุมวิญญาณกลับเข้าพวกกับจ้าวแห่งความมืดแล้ว\" เลโดรอาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แฮร์รี่พยักหน้ารับ \"การที่ฉันจับผู้เสพความตายเลสแตรงเจสได้อีกครั้ง มัน … เป็นผลงานที่น่าทึ่ง และก็เป็นโอกาสที่ทำให้ฉันสามารถเสนอให้กระทรวง … ทบทวนคดีของซีเรียสใหม่\"
แฮร์รี่หัวใจแทบหยุดเต้น เขาหันไปมองซีเรียสที่มองตอบเขาอยู่เช่นกัน แฮร์รี่เพิ่งสังเกตว่าซีเรียสแต่งตัวใหม่ด้วยเสื้อคลุมที่ดูเป็นทางการมากขึ้น ผมยาวรุงรังก็รวบไว้เรียบร้อย ลูปินเองก็อยู่ในเสื้อคลุมตัวใหม่เช่นกัน
\"ใช่แล้ว แฮร์รี่ … แต่ก็อย่าเพิ่งหวังอะไรมากนักนะ เพราะเราไม่มีหลักฐานเป็นชิ้นเป็นอันนอกจากคำพูดของฉัน … และก็ … ที่ฉันต้องขอให้พวกเธอช่วยฉันในวันนี้\" เลโดรอากล่าวต่อและสายตาเหลือบไปมองซีเรียสที่ยิ้มน้อย ๆ ตอบหญิงสาวที่อยู่ในใจเสมอมา
\"วันนี้ จะมีการทบทวนคดีของซีเรียส ดังนั้นเลดี้และฉันต้องการพยานที่สามารถยืนยันในเรื่องหลาย ๆ เรื่องได้ คำให้การของเธออาจจะช่วยพลิกคดีให้ซีเรียสพ้นผิดได้เช่นกัน\" ดัมเบิลดอร์พูดช้า ๆ แต่หนักแน่น เด็ก ๆ พยักหน้ารับ \"งั้นเรารีบไปก่อนเถอะ รถม้าคงมารอที่หน้าปราสาทแล้ว เราจะไปที่ฮอกส์มี้ดก่อนที่จะผงฟลูไปที่ศาล\"
การเดินทางราบรื่นดี แฮร์รี่รู้สึกตื่นเต้นมาก ๆ เขาไม่เคยไปสถานที่สำคัญของโลกพ่อมดแม่มดเช่นนี้มาก่อนในชีวิต มันทำให้ท้องไส้ปั่นป่วนได้น่าดูทีเดียว เฮอร์ไมโอนี่ดูตื่น ๆ แต่รอนกลับดูเฉย ๆ คงเพราะพ่อและพี่ชายเขาทำงานที่กระทรวงอยู่แล้ว ทำให้รอนเคยชิน
\"เอม๊อส\" นายวีสลีย์ร้องทักชายคุ้นหน้าคุ้นตาแฮร์รี่คนหนึ่ง
\"มาได้เวลาพอดีเลย เด็ก ๆ มาทางนี้มา\" เอม๊อส ดิกกอรี่ พ่อของเซดริกร้องเรียกเด็ก ๆ ที่เดินไปหาเขาอย่างงงงัน
\"ไปก่อนเถอะ แฮร์รี่ พวกเราจะตามเข้าไปทีหลัง\" เลโดรอายิ้มใจดี ก่อนหันไปพูดคุยกับดัมเบิลดอร์และซีเรียสต่อ
เอม๊อสเดินพาเด็กทั้งสาม นายวีสลีย์ ศาสตราจารย์ลูปิน ศาสตราจารย์มักกอนนากัลและศาสตราจารย์สเนปผ่านประตูไปยังอีกห้องหนึ่ง เป็นห้องกว้างประดับไปด้วยรูปภาพเก่า ๆ แขวนอยู่โดยรอบ ม้านั่งหลายตัวลดหลั่นกันออกไปแต่ที่กลางห้องมีโต๊ะยาวที่มีเก้าอี้โดยรอบ ที่ม้านั่งแถวหน้าสุดยังว่างอยู่ เอม๊อสบุ้ยใบ้ให้นายวีสลีย์พาพวกเด็ก ๆ และคนอื่นไปนั่ง ระหว่างทางเดิน แฮร์รี่ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบจากพ่อมดแม่มดรอบด้านที่กำลังจ้องเขาอยู่ บางคนชี้นิ้วไปที่เขาด้วย แต่แฮร์รี่ไม่สนใจ เขาชินเสียแล้วกับอากัปกิริยาเช่นนี้
เฮอร์ไมโอนี่เหลือบสังเกตเห็นริต้า สกีตเตอร์ที่ม้านั่งอีกฝั่ง เธอยังดูมั่นใจเหมือนเดิม แต่พอได้เห็นเฮอร์ไมโอนี่ เธอพยายามหลบสายตาโดยการหันไปพูดคุยกับแม่มดข้าง ๆ
ไม่นานนัก ก็มีพ่อมดแก่ ๆ หลายคนเดินมานั่งที่โต๊ะยาวกลางห้อง หนึ่งในนั้นคือศาสตราจารย์มูดดี้ที่แอบหลิ่วตาอมยิ้มแหยแกให้เด็ก ๆ แฮร์รี่และรอนสะดุ้งโหยง ส่วนเฮอร์ไมโอนี่ยิ้มตอบมูดดี้อย่างหวาด ๆ แล้วศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์และศาสตราจารย์เลโดรอาก็เดินขนาบซีเรียส แบล็คมาที่โต๊ะเป็นกลุ่มสุดท้าย เสียงกระซิบกระซาบเงียบลงในทันใด เลโดรอายื่นน้ำยาสีเหลืองใสให้ซีเรียสดื่ม แฮร์รี่เดาว่าคงเป็นสัจจะเซรุ่ม เพื่อป้องกันการให้ความเท็จ
\"เอาล่ะ เลโดรอา … จากการสอบสวนครั้งก่อนที่เจ้ายกเรื่องความบริสุทธิ์ของซีเรียส แบล็คขึ้นมา เจ้ามีข้อยืนยันเพิ่มเติมหรือไม่\" พ่อมดแก่เครายาวไม่แพ้ดัมเบิลดอร์เอ่ยด้วยเสียงอันดังฟังชัด
\"ค่ะ ท่าน ดิฉันต้องการให้แบล็คเล่าเรื่องราวทั้งหมดด้วยตัวของเขาเองค่ะ\" เลโดรอากล่าวและหันไปมองซีเรียสที่พยักหน้ารับ
จากนั้นซีเรียสก็เริ่มเล่า เรื่องราวเดียวกันกับที่แฮร์รี่ รอนและเฮอร์ไมโอนี่ได้ยินได้ฟังในเพิงโหยหวนเมื่อตอนปีสาม ราวกับว่าความทรงจำนี้ฉายกลับมาให้แฮร์รี่ได้เห็นภาพอีกครั้ง เรื่องราวอันน่าเศร้าของพ่อและแม่ที่ถูกเพื่อนรักทรยศและถูกสังหารอย่างเลือดเย็น
\"ปีเตอร์ หนีกลับไปหาลอร์ดโวลเดอมอร์ เขากลับมาแล้ว ฟื้นคืนชีพในภารกิจที่สามของการแข่งขันไตรภาคี เขาสังหารเด็กหนุ่มที่ไร้ความผิดและเกือบจะสังหารแฮร์รี่ พอตเตอร์ได้อีกครั้ง\" ซีเรียสหยุดพูดเพียงเท่านี้ เสียงของเขาแหบพร่า ความเงียบปกคลุมห้องกว้างนั้น สายตาทุกคู่มองสลับไปที่ซีเรียสและแฮร์รี่
\"หากท่านต้องการคำให้การของแฮร์รี่ พอตเตอร์เกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในภารกิจที่สาม ท่านสามารถสอบถามเขาได้โดยตรง แฮร์รี่ พอตเตอร์นั่งอยู่ตรงหน้าท่านแล้ว\" เลโดรอากล่าวทำลายความเงียบนั้นขึ้นมา ในตอนนี้เธอยืนเคียงข้างซีเรียส
\"แฮร์รี่ พอตเตอร์ … เจ้าเห็นจอมมารฟื้นคืนชีพกับตาเลยหรือ\" พ่อมดแก่ถามขึ้น
\"ครับ ผมเห็นกับตา\" แฮร์รี่ตอบ
\"ข้าอยากให้เจ้าเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น\"
แล้วแฮร์รี่ก็เล่าเรื่องตั้งแต่เมื่อเขาและเซดริกแตะถ้วยไตรภาคี การคืนชีพของโวลเดอมอร์ ผู้เสพความตายที่ปรากฎตัวข้างกายโวลเดอมอร์ การต่อสู้ตัวต่อสู้ การเชื่อมต่อของไม้กายสิทธิ์ทั้งสอง รวมทั้งกลุ่มควันขาวของผู้ที่ถูกโวลเดอมอร์สังหาร เมื่อถึงตอนนี้เอม๊อส ดิกกอรี่ที่นั่งถัดออกไปก็ก้มหน้าอย่างเศร้าเสียใจที่สุด แฮร์รี่เล่าต่อจนถึงที่เขาแตะถ้วยไตรภาคีนำร่างของเซดริกกลับมาที่โรงเรียนได้ในท้ายที่สุด
\"จากนั้น ก็เป็นเรื่องที่ฉันเล่าให้พวกท่านฟังไปแล้ว เกี่ยวกับบาร์ตี้ เคร้าช์\" ดัมเบิลดอร์พูดออกมา
\"อืม เข้าใจแล้ว แฮร์รี่ พอตเตอร์ เจ้าเห็นปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์ด้วยใช่ไหม\" พ่อมดแก่กล่าว
\"ครับ เขาเป็นคนแทงผม นำเลือดของผมไปผสมน้ำยาเพื่อให้โวลเดอมอร์คืนชีพ\"
\"รีมัส ลูปิน โรนัลด์ วีสลีย์ เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ เจ้าทั้งสามเคยเห็นปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์ในร่างแอนนิเมจัสด้วยใช่ไหม\"
\"ครับ / ค่ะ\" ลูปิน รอนและเฮอร์ไมโอนี่ตอบ
\"เซเวอร์รัส สเนป … เจ้ายืนยันได้ไหมว่าซีเรียส แบล็คเคยเป็นผู้เสพความตายหรือไม่\"
แฮร์รี่ตกใจ เขารู้ดีว่าสเนปไม่ชอบซีเรียส หากสเนปให้การในแง่ร้าย มันก็จะทำให้ซีเรียสมีความผิดต่อ แฮร์รี่มองสเนปด้วยความหวาดหวั่น สีหน้าของสเนปเรียบเฉยจนน่ากลัว ซีเรียสและเลโดรอาต่างก็มองไปยังสเนปด้วยเช่นกัน
\"ซีเรียส แบล็คไม่เคยเป็นผู้เสพความตาย ข้ายืนยันได้\" สเนปตอบช้า ๆ เลโดรอาส่งยิ้มให้สเนป แต่สายตาของสเนปกลับจ้องเลยไปยังซีเรียส สีหน้าของสเนปอ่านยาก แฮร์รี่ไม่แน่ใจว่าเป็นสายตาชิงชังหรือจริงใจกันแน่
พ่อมดแก่คนนั้นพยักหน้าแล้วหันไปปรึกษากับพ่อมดสามสี่คนข้าง ๆ ก่อนจะหันไปหาซีเรียสและกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง
\"ซีเรียส แบล็ค … แม้คำให้การของทุกคนจะตรงกันแต่อย่างไรก็ตาม เรายังขาดหลักฐานสำคัญนั่นก็คือปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์ หากได้ตัวปีเตอร์มา เจ้าก็จะพ้นผิดทันที … ดังนั้นตอนนี้ เรายังให้เจ้าพ้นผิดไม่ได้\" พ่อมดแก่กล่าว แฮร์รี่ทำตาโต
\"ไม่ได้นะ\" แฮร์รี่พึมพำ
\"แต่ยังไงซะ … ทางกระทรวงจะยกเลิกการจองจำเจ้า ซีเรียส แบล็ค … เจ้าไม่ต้องกลับไปที่อัซคาบันอีก แต่เจ้าต้องทำงานให้กับกระทรวงเป็นนักปราบมารเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ มารายงานตัวที่กระทรวงทุกเดือน … อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ทางกระทรวงขอแต่งตั้งให้ท่านเป็นผู้ดูแลรับผิดชอบความประพฤติของซีเรียส แบล็คจนกว่า … จะได้หลักฐานที่แน่ชัด เมื่อนั้นซีเรียส แบล็คจะพ้นผิดได้อย่างแท้จริง\"
\"ยินดี\" ดัมเบิลดอร์พยักหน้ารับ มีรอยยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปาก
\"ตกลงตามนี้ เลิกได้\"
พ่อมดแก่ ๆ อมยิ้มน้อย ๆ ให้เลโดรอา ก่อนที่จะลุกเดินออกไป พ่อมดแม่มดคนอื่น ๆ ต่างลุกเดินตามกันออกไปพลางพูดคุยวิจารณ์กันเสียงดัง แฮร์รี่ไม่สนใจใครทั้งนั้น เขาวิ่งตรงไปยังซีเรียสและโผเข้ากอดเขาอย่างดีใจเป็นที่สุด
\"ยินดีด้วยฮะ ซีเรียส\" แฮร์รี่พูด
\"ขอบใจ แฮร์รี่\" ซีเรียสกอดตอบแฮร์รี่ก่อนส่งยิ้มไปยังรอนและเฮอร์ไมโอนี่ที่วิ่งตามแฮร์รี่ไปหาเขา \"พวกเธอด้วย\"
\"ซีเรียส\" ลูปินเดินเข้ามาสวมกอดซีเรียส เพื่อนรักด้วยอีกคน สีหน้าบ่งบอกถึงความปิติ
\"รีมัส\" ซีเรียสกอดตอบเขา
\"เอาล่ะ ต่อไปเธอต้องอยู่ในความดูแลของฉันแล้วสินะ\" ดัมเบิลดอร์เดินอมยิ้มตามเด็ก ๆ มาและยื่นมือให้ซีเรียสแสดงความยินดี
\"ขอบคุณมากครับ ท่านศาสตราจารย์\" ซีเรียสจับมือดัมเบิลดอร์เขย่า สีหน้ายิ้มแย้มบ่งบอกความสุขที่สุด
ซีเรียสมองเลยไปยังหญิงสาวที่คอยช่วยเหลือให้เขามีวันนี้ เลโดรอา เธอผู้นี้อยู่ในใจเขามาโดยตลอดและยังช่วยเหลือให้เขาได้รับอิสรภาพ ซีเรียสส่งยิ้มให้เลโดรอาที่ยิ้มตอบเขาอย่างยินดีเช่นกัน แล้วสายตาของซีเรียสก็เลยไปยังสเนปที่ยืนเคียงข้างเลโดรอาอยู่ มีความชิงชังเจือในสายตาที่สเนปส่งให้ซีเรียสเล็กน้อย แต่ซีเรียสเข้าใจดี แม้สเนปจะเกลียดชังตัวเขาเพียงใด แต่สเนปคงไม่อาจขัดคำพูดของคนที่ตนรักได้ เลโดรอาคงขอร้องให้สเนปพูดให้การเช่นนี้เพื่อช่วยเหลือตัวเขาเป็นแน่และอาจรวมไปถึงการทดแทนบุญคุณที่ตัวเขาเคยช่วยชีวิตสเนปไว้ ซีเรียสก้มหน้าขอบคุณสเนป สเนปพยักหน้าตอบ ไม่มีคำพูดใดสักคำหลุดปากออกมา
โปรดติดตามตอนต่อไปได้ใน \"กลับสู่บ้านสีขาว(จบ)\"
\"พ่อ!\" รอนร้องอย่างดีใจและวิ่งไปหานายวีสลีย์
\"ไง รอน\" นายวีสลีย์อ้าแขนรับลูกชายอย่างดีใจ
\"ทำไม พ่อ … \" รอนรำพันพร้อมมองไปยังศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ที่นั่งอมยิ้มอยู่
\"เอาล่ะ เด็ก ๆ นั่งลงเถอะ\" ดัมเบิลดอร์ดีดนิ้วหนึ่งที เก้าอี้ตัวเล็กสามตัวก็ปรากฏขึ้นข้างโต๊ะทำงาน แฮร์รี่ รอนและเฮอร์ไมโอนี่รีบเดินไปนั่งอย่างรู้งาน
\"มีเรื่องอะไรกันหรือครับ\" แฮร์รี่ถามตรง ๆ
\"มีแน่ล่ะ แฮร์รี่ อืม… เลดี้ ช่วยเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้เด็ก ๆ ฟังก่อนเถอะ พวกเขางงใหญ่แล้ว\" ดัมเบิลดอร์พูดใจดี เลโดรอาหันไปทางเด็ก ๆ และยิ้ม
\"ช่วงที่ฉันไม่อยู่ ฉันกลับไปที่กระทรวงเพื่อให้การเกี่ยวกับพวกเลสแตรงเจสและจัดการตั้งมาตรการใหม่ที่คุกอัซคาบัน เธอรู้แล้วนี่ว่าผู้คุมวิญญาณกลับเข้าพวกกับจ้าวแห่งความมืดแล้ว\" เลโดรอาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แฮร์รี่พยักหน้ารับ \"การที่ฉันจับผู้เสพความตายเลสแตรงเจสได้อีกครั้ง มัน … เป็นผลงานที่น่าทึ่ง และก็เป็นโอกาสที่ทำให้ฉันสามารถเสนอให้กระทรวง … ทบทวนคดีของซีเรียสใหม่\"
แฮร์รี่หัวใจแทบหยุดเต้น เขาหันไปมองซีเรียสที่มองตอบเขาอยู่เช่นกัน แฮร์รี่เพิ่งสังเกตว่าซีเรียสแต่งตัวใหม่ด้วยเสื้อคลุมที่ดูเป็นทางการมากขึ้น ผมยาวรุงรังก็รวบไว้เรียบร้อย ลูปินเองก็อยู่ในเสื้อคลุมตัวใหม่เช่นกัน
\"ใช่แล้ว แฮร์รี่ … แต่ก็อย่าเพิ่งหวังอะไรมากนักนะ เพราะเราไม่มีหลักฐานเป็นชิ้นเป็นอันนอกจากคำพูดของฉัน … และก็ … ที่ฉันต้องขอให้พวกเธอช่วยฉันในวันนี้\" เลโดรอากล่าวต่อและสายตาเหลือบไปมองซีเรียสที่ยิ้มน้อย ๆ ตอบหญิงสาวที่อยู่ในใจเสมอมา
\"วันนี้ จะมีการทบทวนคดีของซีเรียส ดังนั้นเลดี้และฉันต้องการพยานที่สามารถยืนยันในเรื่องหลาย ๆ เรื่องได้ คำให้การของเธออาจจะช่วยพลิกคดีให้ซีเรียสพ้นผิดได้เช่นกัน\" ดัมเบิลดอร์พูดช้า ๆ แต่หนักแน่น เด็ก ๆ พยักหน้ารับ \"งั้นเรารีบไปก่อนเถอะ รถม้าคงมารอที่หน้าปราสาทแล้ว เราจะไปที่ฮอกส์มี้ดก่อนที่จะผงฟลูไปที่ศาล\"
การเดินทางราบรื่นดี แฮร์รี่รู้สึกตื่นเต้นมาก ๆ เขาไม่เคยไปสถานที่สำคัญของโลกพ่อมดแม่มดเช่นนี้มาก่อนในชีวิต มันทำให้ท้องไส้ปั่นป่วนได้น่าดูทีเดียว เฮอร์ไมโอนี่ดูตื่น ๆ แต่รอนกลับดูเฉย ๆ คงเพราะพ่อและพี่ชายเขาทำงานที่กระทรวงอยู่แล้ว ทำให้รอนเคยชิน
\"เอม๊อส\" นายวีสลีย์ร้องทักชายคุ้นหน้าคุ้นตาแฮร์รี่คนหนึ่ง
\"มาได้เวลาพอดีเลย เด็ก ๆ มาทางนี้มา\" เอม๊อส ดิกกอรี่ พ่อของเซดริกร้องเรียกเด็ก ๆ ที่เดินไปหาเขาอย่างงงงัน
\"ไปก่อนเถอะ แฮร์รี่ พวกเราจะตามเข้าไปทีหลัง\" เลโดรอายิ้มใจดี ก่อนหันไปพูดคุยกับดัมเบิลดอร์และซีเรียสต่อ
เอม๊อสเดินพาเด็กทั้งสาม นายวีสลีย์ ศาสตราจารย์ลูปิน ศาสตราจารย์มักกอนนากัลและศาสตราจารย์สเนปผ่านประตูไปยังอีกห้องหนึ่ง เป็นห้องกว้างประดับไปด้วยรูปภาพเก่า ๆ แขวนอยู่โดยรอบ ม้านั่งหลายตัวลดหลั่นกันออกไปแต่ที่กลางห้องมีโต๊ะยาวที่มีเก้าอี้โดยรอบ ที่ม้านั่งแถวหน้าสุดยังว่างอยู่ เอม๊อสบุ้ยใบ้ให้นายวีสลีย์พาพวกเด็ก ๆ และคนอื่นไปนั่ง ระหว่างทางเดิน แฮร์รี่ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบจากพ่อมดแม่มดรอบด้านที่กำลังจ้องเขาอยู่ บางคนชี้นิ้วไปที่เขาด้วย แต่แฮร์รี่ไม่สนใจ เขาชินเสียแล้วกับอากัปกิริยาเช่นนี้
เฮอร์ไมโอนี่เหลือบสังเกตเห็นริต้า สกีตเตอร์ที่ม้านั่งอีกฝั่ง เธอยังดูมั่นใจเหมือนเดิม แต่พอได้เห็นเฮอร์ไมโอนี่ เธอพยายามหลบสายตาโดยการหันไปพูดคุยกับแม่มดข้าง ๆ
ไม่นานนัก ก็มีพ่อมดแก่ ๆ หลายคนเดินมานั่งที่โต๊ะยาวกลางห้อง หนึ่งในนั้นคือศาสตราจารย์มูดดี้ที่แอบหลิ่วตาอมยิ้มแหยแกให้เด็ก ๆ แฮร์รี่และรอนสะดุ้งโหยง ส่วนเฮอร์ไมโอนี่ยิ้มตอบมูดดี้อย่างหวาด ๆ แล้วศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์และศาสตราจารย์เลโดรอาก็เดินขนาบซีเรียส แบล็คมาที่โต๊ะเป็นกลุ่มสุดท้าย เสียงกระซิบกระซาบเงียบลงในทันใด เลโดรอายื่นน้ำยาสีเหลืองใสให้ซีเรียสดื่ม แฮร์รี่เดาว่าคงเป็นสัจจะเซรุ่ม เพื่อป้องกันการให้ความเท็จ
\"เอาล่ะ เลโดรอา … จากการสอบสวนครั้งก่อนที่เจ้ายกเรื่องความบริสุทธิ์ของซีเรียส แบล็คขึ้นมา เจ้ามีข้อยืนยันเพิ่มเติมหรือไม่\" พ่อมดแก่เครายาวไม่แพ้ดัมเบิลดอร์เอ่ยด้วยเสียงอันดังฟังชัด
\"ค่ะ ท่าน ดิฉันต้องการให้แบล็คเล่าเรื่องราวทั้งหมดด้วยตัวของเขาเองค่ะ\" เลโดรอากล่าวและหันไปมองซีเรียสที่พยักหน้ารับ
จากนั้นซีเรียสก็เริ่มเล่า เรื่องราวเดียวกันกับที่แฮร์รี่ รอนและเฮอร์ไมโอนี่ได้ยินได้ฟังในเพิงโหยหวนเมื่อตอนปีสาม ราวกับว่าความทรงจำนี้ฉายกลับมาให้แฮร์รี่ได้เห็นภาพอีกครั้ง เรื่องราวอันน่าเศร้าของพ่อและแม่ที่ถูกเพื่อนรักทรยศและถูกสังหารอย่างเลือดเย็น
\"ปีเตอร์ หนีกลับไปหาลอร์ดโวลเดอมอร์ เขากลับมาแล้ว ฟื้นคืนชีพในภารกิจที่สามของการแข่งขันไตรภาคี เขาสังหารเด็กหนุ่มที่ไร้ความผิดและเกือบจะสังหารแฮร์รี่ พอตเตอร์ได้อีกครั้ง\" ซีเรียสหยุดพูดเพียงเท่านี้ เสียงของเขาแหบพร่า ความเงียบปกคลุมห้องกว้างนั้น สายตาทุกคู่มองสลับไปที่ซีเรียสและแฮร์รี่
\"หากท่านต้องการคำให้การของแฮร์รี่ พอตเตอร์เกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในภารกิจที่สาม ท่านสามารถสอบถามเขาได้โดยตรง แฮร์รี่ พอตเตอร์นั่งอยู่ตรงหน้าท่านแล้ว\" เลโดรอากล่าวทำลายความเงียบนั้นขึ้นมา ในตอนนี้เธอยืนเคียงข้างซีเรียส
\"แฮร์รี่ พอตเตอร์ … เจ้าเห็นจอมมารฟื้นคืนชีพกับตาเลยหรือ\" พ่อมดแก่ถามขึ้น
\"ครับ ผมเห็นกับตา\" แฮร์รี่ตอบ
\"ข้าอยากให้เจ้าเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น\"
แล้วแฮร์รี่ก็เล่าเรื่องตั้งแต่เมื่อเขาและเซดริกแตะถ้วยไตรภาคี การคืนชีพของโวลเดอมอร์ ผู้เสพความตายที่ปรากฎตัวข้างกายโวลเดอมอร์ การต่อสู้ตัวต่อสู้ การเชื่อมต่อของไม้กายสิทธิ์ทั้งสอง รวมทั้งกลุ่มควันขาวของผู้ที่ถูกโวลเดอมอร์สังหาร เมื่อถึงตอนนี้เอม๊อส ดิกกอรี่ที่นั่งถัดออกไปก็ก้มหน้าอย่างเศร้าเสียใจที่สุด แฮร์รี่เล่าต่อจนถึงที่เขาแตะถ้วยไตรภาคีนำร่างของเซดริกกลับมาที่โรงเรียนได้ในท้ายที่สุด
\"จากนั้น ก็เป็นเรื่องที่ฉันเล่าให้พวกท่านฟังไปแล้ว เกี่ยวกับบาร์ตี้ เคร้าช์\" ดัมเบิลดอร์พูดออกมา
\"อืม เข้าใจแล้ว แฮร์รี่ พอตเตอร์ เจ้าเห็นปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์ด้วยใช่ไหม\" พ่อมดแก่กล่าว
\"ครับ เขาเป็นคนแทงผม นำเลือดของผมไปผสมน้ำยาเพื่อให้โวลเดอมอร์คืนชีพ\"
\"รีมัส ลูปิน โรนัลด์ วีสลีย์ เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ เจ้าทั้งสามเคยเห็นปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์ในร่างแอนนิเมจัสด้วยใช่ไหม\"
\"ครับ / ค่ะ\" ลูปิน รอนและเฮอร์ไมโอนี่ตอบ
\"เซเวอร์รัส สเนป … เจ้ายืนยันได้ไหมว่าซีเรียส แบล็คเคยเป็นผู้เสพความตายหรือไม่\"
แฮร์รี่ตกใจ เขารู้ดีว่าสเนปไม่ชอบซีเรียส หากสเนปให้การในแง่ร้าย มันก็จะทำให้ซีเรียสมีความผิดต่อ แฮร์รี่มองสเนปด้วยความหวาดหวั่น สีหน้าของสเนปเรียบเฉยจนน่ากลัว ซีเรียสและเลโดรอาต่างก็มองไปยังสเนปด้วยเช่นกัน
\"ซีเรียส แบล็คไม่เคยเป็นผู้เสพความตาย ข้ายืนยันได้\" สเนปตอบช้า ๆ เลโดรอาส่งยิ้มให้สเนป แต่สายตาของสเนปกลับจ้องเลยไปยังซีเรียส สีหน้าของสเนปอ่านยาก แฮร์รี่ไม่แน่ใจว่าเป็นสายตาชิงชังหรือจริงใจกันแน่
พ่อมดแก่คนนั้นพยักหน้าแล้วหันไปปรึกษากับพ่อมดสามสี่คนข้าง ๆ ก่อนจะหันไปหาซีเรียสและกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง
\"ซีเรียส แบล็ค … แม้คำให้การของทุกคนจะตรงกันแต่อย่างไรก็ตาม เรายังขาดหลักฐานสำคัญนั่นก็คือปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์ หากได้ตัวปีเตอร์มา เจ้าก็จะพ้นผิดทันที … ดังนั้นตอนนี้ เรายังให้เจ้าพ้นผิดไม่ได้\" พ่อมดแก่กล่าว แฮร์รี่ทำตาโต
\"ไม่ได้นะ\" แฮร์รี่พึมพำ
\"แต่ยังไงซะ … ทางกระทรวงจะยกเลิกการจองจำเจ้า ซีเรียส แบล็ค … เจ้าไม่ต้องกลับไปที่อัซคาบันอีก แต่เจ้าต้องทำงานให้กับกระทรวงเป็นนักปราบมารเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ มารายงานตัวที่กระทรวงทุกเดือน … อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ทางกระทรวงขอแต่งตั้งให้ท่านเป็นผู้ดูแลรับผิดชอบความประพฤติของซีเรียส แบล็คจนกว่า … จะได้หลักฐานที่แน่ชัด เมื่อนั้นซีเรียส แบล็คจะพ้นผิดได้อย่างแท้จริง\"
\"ยินดี\" ดัมเบิลดอร์พยักหน้ารับ มีรอยยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปาก
\"ตกลงตามนี้ เลิกได้\"
พ่อมดแก่ ๆ อมยิ้มน้อย ๆ ให้เลโดรอา ก่อนที่จะลุกเดินออกไป พ่อมดแม่มดคนอื่น ๆ ต่างลุกเดินตามกันออกไปพลางพูดคุยวิจารณ์กันเสียงดัง แฮร์รี่ไม่สนใจใครทั้งนั้น เขาวิ่งตรงไปยังซีเรียสและโผเข้ากอดเขาอย่างดีใจเป็นที่สุด
\"ยินดีด้วยฮะ ซีเรียส\" แฮร์รี่พูด
\"ขอบใจ แฮร์รี่\" ซีเรียสกอดตอบแฮร์รี่ก่อนส่งยิ้มไปยังรอนและเฮอร์ไมโอนี่ที่วิ่งตามแฮร์รี่ไปหาเขา \"พวกเธอด้วย\"
\"ซีเรียส\" ลูปินเดินเข้ามาสวมกอดซีเรียส เพื่อนรักด้วยอีกคน สีหน้าบ่งบอกถึงความปิติ
\"รีมัส\" ซีเรียสกอดตอบเขา
\"เอาล่ะ ต่อไปเธอต้องอยู่ในความดูแลของฉันแล้วสินะ\" ดัมเบิลดอร์เดินอมยิ้มตามเด็ก ๆ มาและยื่นมือให้ซีเรียสแสดงความยินดี
\"ขอบคุณมากครับ ท่านศาสตราจารย์\" ซีเรียสจับมือดัมเบิลดอร์เขย่า สีหน้ายิ้มแย้มบ่งบอกความสุขที่สุด
ซีเรียสมองเลยไปยังหญิงสาวที่คอยช่วยเหลือให้เขามีวันนี้ เลโดรอา เธอผู้นี้อยู่ในใจเขามาโดยตลอดและยังช่วยเหลือให้เขาได้รับอิสรภาพ ซีเรียสส่งยิ้มให้เลโดรอาที่ยิ้มตอบเขาอย่างยินดีเช่นกัน แล้วสายตาของซีเรียสก็เลยไปยังสเนปที่ยืนเคียงข้างเลโดรอาอยู่ มีความชิงชังเจือในสายตาที่สเนปส่งให้ซีเรียสเล็กน้อย แต่ซีเรียสเข้าใจดี แม้สเนปจะเกลียดชังตัวเขาเพียงใด แต่สเนปคงไม่อาจขัดคำพูดของคนที่ตนรักได้ เลโดรอาคงขอร้องให้สเนปพูดให้การเช่นนี้เพื่อช่วยเหลือตัวเขาเป็นแน่และอาจรวมไปถึงการทดแทนบุญคุณที่ตัวเขาเคยช่วยชีวิตสเนปไว้ ซีเรียสก้มหน้าขอบคุณสเนป สเนปพยักหน้าตอบ ไม่มีคำพูดใดสักคำหลุดปากออกมา
โปรดติดตามตอนต่อไปได้ใน \"กลับสู่บ้านสีขาว(จบ)\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น