GOT7 [JackJae] SO DANGER รักอันตราย

ตอนที่ 26 : แวะเอา short fic มาฝากก

"รอยกัด"

     สิ่งลี้ลับ..แค่ได้ยินคำนี้ก็อาจจะทำให้ใครหลายๆคนถึงกับอกสั่น ขวัญผวา แต่นั่นไม่ใช่กับ ชเว ยองแจ คนนี้

     เขาไม่เคยกลัวและไม่เคยเชื่อ แม้สักครั้งในเสี้ยววินาที เขาก็ยังไม่เคยสัมผัสกับพลังงานไร้สาระอย่างที่หลายๆคนเคยประสบกัน

     

     "มันก็แค่นิทานหลอกเด็ก กับพวกจิตอ่อนปวกเปียก!"

     เขามักจะกระแทกเสียงใส่ทุกครั้ง เมื่อคนใกล้ตัวเริ่มเล่าถึงเรื่องราวเหนือธรรมชาติ แม้กระทั่งท้าทายในสถานที่เฮี้ยนต่างๆเขาเองก็เคยไปและเขาไม่เคยพบอะไรเลยนอกจากคำว่า 'เสียเวลา'

     "ยองแจ..ได้ยินยังเรื่องเด็กที่ย้ายคณะมากะทันหันอ่ะ"

     ยูคยอมเอ่ยถามขณะที่กำลังนั่งแยกแยะประเภทของคลื่นพลังงานไฟฟ้าในแบบฝึกหัดหลังคาบเล็คเชอ

     "อือ ไมอ่ะ"

  

   "เห็นคนพูดกันว่าหล่อ กูอยากเห็น"

  

   "อยากเห็นมึงก็รอดู พรุ่งนี้มึงก็ได้เห็นเองแหละวิชารวมพอดีนิ"

   

     ตอบแบบขอไปที เขาไม่ได้ใส่ใจอยู่แล้วว่าอีกฝ่ายจะหล่อมากมายขนาดไหน เพราะคนเดียวในใจเขาคือ 'อิม แจบอม' รุ่นพี่ผู้เป็นรักแรกและรักสุดท้าย

     "ตื่นเต้นว่ะ ได้ยินคนบอกว่าแม่งบ้านรวย เผื่อกูไปตีสนิทไว้เกาะแดก"

     ว่าแล้วยูคยอมก็หัวเราะชอบใจกับไอเดียของตัวเอง ส่วนเขาก็ได้แต่ส่ายหัว

     "เรื่องของมึงเหอะ ไอ้ตะกละ! กูกลับก่อนละ เบื่อๆอยากนอน"

     "เคๆ พรุ่งนี้เจอกันมึง"

     "เออออ"

     หันหลังเดินออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย สองมือควานลงในกระเป๋าสะพายเพื่อหาหูฟังมาสวมฟังเพลงแก้เบื่อ สาละวนหาอยู่นานไม่เจอเลยก้มหน้าลงไปมองในกระเป๋าเพื่อหาอีกทางจน..

    

      ปึกกก!!!

     "อ๊ะ!!!"

     ชนเข้ากับแผงอกกำยำของใครบางคน จนร่างเซถอยมาหลายก้าว ยกมือขึ้นคลำปลายจมูกด้วยความเจ็บ ก่อนจะชำเลืองมองอีกฝ่ายหวังจะขอโทษ..

     แล้วคำพูดมากมายก็ถูกกลืนหายลงไปในลำคอ..เมื่อสบเข้ากับนัยตาสีดำสนิทราวกับสีท้องฟ้าในคืนเดือนดับ เส้นผมดำขลับเงางามล้อมกรอบใบหน้าสลักเสลา คมคาย จมูกโด่งสัน ริมฝีปากงดงามที่ฉีกยิ้มเย็นเยือก

     "เอ่อ..อะ ขะ ขอโทษทีครับ ไม่ทันมอง"

     เอ่ยออกไปอย่างยากลำบาก..ก่อนจะก้มหัวเล็กน้อยเพื่อขอโทษ 

     "ไม่เป็นไร ไม่เจ็บเลย..นาย เจ็บไหม หึ?"

     เสียงแหบห้าวตอบกลับมา ก่อนจะโน้มใบหน้ามาใกล้แทบประชิดจนเขาถึงกับผวาถอยหลังอย่าลืมตัว

     "มะ ไม่..ขอ ขอตัว"

     "โอเค..หวังว่าคงได้เจอกันอีกนะ หึๆ"

     ไม่ได้พูดโต้ตอบแต่อย่างใดนอกจากรีบเดินหนีออกมา ความรู้สึกเย็นวูบที่กลางสันหลังทำเอาเขารู้สึกขวัญผวาอย่างที่ไม่เคยมาก่อน

     "เจอแล้ว...หา เจอ แล้ว"

     "หอมมม หอมเหลือเกินน"

    

     เสียงเย็นเยียบดังขึ้นใกล้ๆหู พร้อมสัมผัสเย็นเฉียบชวนให้หมดแรงแถวๆลำคอขาวเนียน

     ยองแจบิดกายอย่างทรมานเพื่อหลบสัมผัสนั้น แต่ยิ่งหนีเท่าไหร่กลับยิ่งถูกรุกรานมากขึ้นเรื่อยๆจนเรี่ยวแรงเริ่มไม่มี

     

     "อ๊ะ!! อื้ออออ ห๊ะ!!"

     "หึ ๆ ๆ ๆ ๆ ขอชิมหน่อยสิ นะ"

     เสียงเย็นแหบตอบกลับมา ความคุ้นหูทำให้ยองแจเปิดตามองทันทีแล้วภาพตรงหน้าก็ทำเอาเขาแทบสติแตก

     คนที่เขาเจอวันนี้เมื่อเย็นกำลังคร่อมอยู่บนร่างของเขา ใบหน้าหล่อร้ายเผยยิ้มเย็นอย่างสนุกสนานแล้วพูดกับเขาว่า

     "ชิมเลยนะ"

     สิ้นเสียงร่างนั้นก็ก้มลงมาและขบกัดเขาที่ลำคอขาวเนียน ความเจ็บแล่นลิ่วขึ้นมาทั่วบริเวณก่อนที่เขาจะ..

     เฮือกกกกกกกกก !!!!!!!!!!!!!!!

     ยองแจสะดุ้งตื่นขึ้นมา เหงือไหลท่วมร่างจนรู้สึกเหนอะหนะ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะจนมีอาการหอบเล็กน้อย

     "ฝันบ้าบออะไร..ทำไมต้องเจ้าคนนั้น แล้วทำไมความรู้สึกเจ็บมันสมจริงแบบนี้วะ"

     คิดได้อย่างนั้นเลยตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำเพื่อสำรวจร่างกายสักหน่อย แต่เงาสะท้อนที่เห็นในกระจกก็เอาเขาแทบสติแตก

     บนคอขาวของเขาปรากฏรอยกัดอยู่เด่นชัด เลือดจางๆยังซึมออกมาให้เห็น

     "นี่มัน...เรื่องอะไรกันแน่!!!"

..............to be continue...................

*************************************

กรู๊วววววววววว

มันคือ short fic ที่ไรท์เคยลงไว้ในเพจนะคะ

แต่กำลังคิดว่าจะเอามาทำเป็นเรื่องถัดไป (ทั้งๆที่เรื่องเก่ายังไม่จบ ><)

แต่เดี๋ยวรอฟังเสียงตอบรับจากรีดเด้อก่อนเนอะ ว่าอยากอ่านต่อป่าว

ไงก็คอมเม้นบอกกันหน่อยน้าาาา