หนึ่งคำใน "นิยาม"

ตอนที่ 6 : เนื้อเรื่อง 4

นิยาย  หนึ่งคำใน “นิยาม”

ตอนที่ 4 พบกันอีก

ตัวละครเพิ่มเติมในตอนนี้                                                  

รัตติกาล = คู่ขวัญของอัศวินในวงการ ตัวร้ายของเรื่อง

กรกฎ = เจ้าของบริษัทคู่แข่งของศิน

คม = ลูกน้องของกรกฎ

   ในวันหยุดสุดสัปดาห์  ศินได้ชวนภาคินมาคุยธุระที่บ้าน  ด้วยความที่ศินมีธุรกิจเป็นบริษัทออกแบบเครื่องเพชร  แล้วอยากจะจัดงานเปิดตัวเพชรชุดใหม่  โดยใช้โรงแรมของภาคินมาเป็นสถานที่จัดงานในครั้งนี้

ขณะที่คุยกันอยู่ 2 สาวก็เดินลงมา

ศิน: อ่าว!! มากันก็ดีแล้ว

นริศรา: คุณพ่อมีอะไรรึป่าวคะ

ศิน: พอดีพ่อจะจัดงานเปิดตัวเครื่องเพชรชุดใหม่ของบริษัทเราน่ะ

พลอยพชร: แต่บริษัทของคุณกรกฎคู่แข้งเราก็พึ่งจะมีงานเปิดตัวไปไม่นานนี้เองนี่คะ

ศิน: นั่นแหละ!! เราถึงต้องรีบเปิดตัว  พ่ออยากให้เรา 2 คน แล้วก็ตาคินมาช่วยงานพ่อด้วย  และตาคินกับศาจะต้องเดินแบบโชว์เครื่องเพชร  ชุดสำคัญในงานนี้ให้พ่อด้วย

นริศรา: ศาไม่มีปัญหาค่ะ  แล้วพี่คินละคะ

ภาคิน: ไม่มีปัญหาครับ  ถือว่าผมช่วยคุณลุง

ศิน: ขอบใจมากนะ

ภาคิน: แต่ที่คุณลุงบอกผม  เครื่องเพชรชุดสำคัญนี้มี 2 ชุด  ไม่ใช่หรอครับ

พลอยพชร: พ่ออย่าบอกว่าจะให้พลอยเดินนะคะ  พลอยไม่เอาหรอกนะ

ศิน: พ่อรู้ว่าแกไยอมเดินให้พ่อหรอก  พ่อติดต่อไว้แล้ว  เราจะเอาดาราคู่ขวัญที่กำลังดังในตอนนี้มาเดินแบบเครื่องเพชรให้เรา  พอถึงวันนั้นแกจะรู้เองว่าเป็นใคร

ทุกคนมองหน้ากันทำหน้าครุ่นคิดแบบงงๆ

   ณ วันซ้อมย่อย

พลอยพชรตื่นสายอีกตามเคยเธอจึงให้นริศราล่วงหน้ามาก่อนและเธอตามมาที่หลัง  พลอยพชรมาถึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง

พลอยพชร: สายอีกแล้วเรา

พลอยพชรรีบวิ่งไปหาพ่อและแม่ของเธอ

ศิน: ไง ตื่นสายอีกแล้วสิเราอ่ะ

พลอยพชร: นิดหน่อยน่ะค่ะ  แล้วดาราที่จะมาเดินแบบให้เราละคะ

ขณะที่ศินกำลังมองหาดาราคนนั้นเพื่อแนะนำให้ลูกสาวรู้จัก  พลอยพชรทำของหล่อนเลยก้อมลงไปเก็บ

ศิน: นี่ใงลูก

พลอยพชรยิ้มและลุกเงยหน้าหันไปมอง  ถึงกับต้องอึ้ง

พลอยพชร: นาย!!

อัศวิน: เธอ!!!

ศิน: รู้จักกันด้วยหรอลูก

พลอยพชร: ไม่รู้จักค่ะ  แล้วก็ไม่อยากรู้จักด้วย

พิมตีที่ไหล่ของพลอยเบาๆ “นี่พูดจาให้มันดีๆหน่อย”

ศิน: แนะนำเลยละกัน  ยัยพลอยนี่คุณอัศวิน และคุณรัตติกาล  ส่วนนี่พลอยพชรลูกสาวผมเอง

อัศวิน: โลกมันกลมจริงๆนะครับ  ใช่มั้ยครับ คุณพลอยพชร

อัศวินทำหน้าเจ้าเล่ห์ยั่วโมโหพลอยพขร รัตติกาลเข้ามาพูดขัดสายตาทั้งคู่ 

รัตติกาล: สวัสดีค่ะคุณพลอยพชร  รัตติกาลยื่นมือไปขอจับมือกับพลอยพชร

พลอยพชรไม่จับมือแต่กลับยกมือไหว้แทน

พลอยพชร: สวัสดีค่ะ  ขอโทษนะคะพอดีพลอยไม่ใช่ฝรั่งอ่ะค่ะ 

พลอยมองหน้าทั้งคู่แบบหาเรื่องแล้วก็เดินหนีป  อัศวินแอบยิ้มในอาการของพลอยพชร  รัตติกาลสังเกตเห็นอาการของทั้งคู่ที่มีต่อกัน

  ทางด้านของกรกฎที่บริษัทที่รู้ข่าวว่าบริษัทของศินจะมีการเปิดตัวเครื่องเพชรชุดใหม่

คม: นายจะเอายังใงดีครับ

กรกฎ: ชั้นจะไม่ยอมให้งานเปิดตัวชองมันเป็นไปอย่างราบรื่นแน่นอน

  ณ วันงานจริง 

พลอยพชรเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวแล้วชนกับอัศวิน

พลอยพชร: นี่นาย  เกะกะจริง

อัศวิน: อ่าว คุณ  ผมก็ยืนของผมเฉยๆนะครับ  คุณพลอยพชร

พลอยพชรทำท่าจะเถียงต่อแต่มีพนักงานวิ่งเข้ามาก่อน

พนักงาน: แย่แล้วค่ะ แย่แล้ว

ภาคิน: ใจเย็นๆ เกิดอะไรขึ้น

พนักงาน: คือ  คุณรัตติกาลถูกทำร้ายน่ะค่ะ

นริศรา: อะไรนะ 

ทุกคนรีบวิ่งพากันไปดูรัตติกาล

พลอยพชรเข้าไปถึงตัวรัตติกาลก่อนคนอื่น

พลอยพชร: คุณรัตเป็นอะไรรึป่าวคะ

รัตติกาลไม่ยอมตอบเธอ  แต่พออัศวินเข้ามาถามเขากับรีบกอดอัศวิน  พลอยพชรทำหน้าหมั่นไส้ในอาการของรัตติกาล

อัศวิน: รัตใจเย็นๆ  คุณเป็นอะไรรึ  ใครทำอะไรคุณ

รัตติกาลเล่าว่ามีคนจะมาทำร้ายเธอ  มันฝากบอกว่า ถ้าใครช่วยให้งานนี้ออกมาสำเร็จ  มันจะทำลายชีวิตทุกคนซะ

พลอยพชร: ใครมันกล้าทำแบบนี้

รัตติกาล: รัตไม่เดินแล้วนะคะ  รัตกลัวอ่ะค่ะอัศ เราถอนตัวกันเถอะนะคะ

นริศรา: งั้นเราคงต้องยุติงานนี้ไปก่อน

อัศวิน: ไม่เป็นไรครับ  ผมไม่กลัว  ผมไม่ถอนตัว  แต่รัตเค้าเดินไม่ไหวแน่ครับ

ภาคิน: แล้วเราจะหาใครมาเดินแบบละ

ทุกคนช่วยกันคิดและมองมาที่พลอยพชรเป็นตาเดียวกัน

ปุยนุ่น  มณีมันตรา

นิยายเรื่องนี้จัดทำขึ้นเพื่อความบันเทิงและชื่นชอบในตัวนักแสดงเท่านั้น

มิได้มีเจตนาจะพาดพิงหรือทำให้ผู้อื่นเสียหายแต่อย่างใด